ΤΟ ΧΤΥΠΗΜΑ ΚΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ
Ήταν λιόγερμα στις πέντε.
Ήταν λιόγερμα, ακριβώς στις πέντε.
Ένα αγόρι έφερε το λευκό σεντόνι
ήταν λιόγερμα στις πέντε.
Ένα ζεμπίλι με ασβέστη έτοιμο κιόλας
ήταν λιόγερμα στις πέντε.
Τα υπόλοιπα ήταν θάνατος και μόνο θάνατος
ήταν λιόγερμα στις πέντε.
Ο άνεμος σήκωσε τα βαμβάκια
ήταν λιόγερμα στις πέντε.
Και το οξείδιο έσπειρε κρύσταλλο και νίκελ
ήταν λιόγερμα στις πέντε.
Ήδη τσακώνονταν το περιστέρι με τη λεοπάρδαλη
ήταν λιόγερμα στις πέντε.
Κι ένας μηρός μ' ένα θλιβερό κέρατο
ήταν λιόγερμα στις πέντε.
Άρχισαν να ηχούν τα σήμαντρα
ήταν λιόγερμα στις πέντε.
Καμπάνες απ' αρσενικό και καπνό
ήταν λιόγερμα στις πέντε.
Στις γωνιές ομάδες της σιωπής
ήταν λιόγερμα στις πέντε.
Κι ο ταύρος, η μοναδική καρδιά ψηλά!
ήταν λιόγερμα στις πέντε.
Όταν ο ιδρώτας από χιόνι έφτασε
ήταν λιόγερμα στις πέντε.
όταν η αρένα καλύφθηκε με ιώδιο
ήταν λιόγερμα στις πέντε.
ο θάνατος έβαλε αυγά στην πληγή
ήταν λιόγερμα στις πέντε.
Ήταν λιόγερμα στις πέντε.
Στις πέντε ακριβώς, στο λιόγερμα.
Ένα φέρετρο με ρόδες είν' το κρεβάτι
ήταν λιόγερμα στις πέντε.
Οστά και φλάουτα αντηχούν στ' αυτί του
ήταν λιόγερμα στις πέντε.
Ο ταύρος μουγκρίζει πια στο μέτωπό του
ήταν λιόγερμα στις πέντε.
Το δωμάτιο ιρίδιζε από αγωνία
ήταν λιόγερμα στις πέντε.
Έρχεται ήδη από μακριά η γάγγραινα
ήταν λιόγερμα στις πέντε.
Τρομπέτα κρίνου στους πράσινους βουβώνες
ήταν λιόγερμα στις πέντε.
Οι πληγές έκαιγαν σαν ήλιοι
ήταν λιόγερμα στις πέντε.
και το πλήθος έσπαγε τα παράθυρα
ήταν λιόγερμα στις πέντε.
Ήταν λιόγερμα στις πέντε.
Ω, τι τρομερό λιόγερμα στις πέντε!
Ήταν πέντε σε όλα τα ρολόγια!
Ήταν πέντε στη σκιά στο λιόγερμα!
Federico García Lorca
(5 Ιουνίου 1898 - 19 Αυγούστου 1936)
Μετ. Μαριάννα Τζανάκη
Αφού τόλμησαν οι υπάνθρωποι του κόσμου, να δολοφονήσουν έναν Λόρκα... είναι βέβαιο πως δεν διστάζουν μπροστά σε τίποτα.
.jpg)
8 σχόλια:
Είναι κάτι φορές που με απλά λόγια, σχεδόν κοφτά, μπορείς να βρεις τον μαγικό τρόπο του παλλόμενου νοήματος..
Και εδώ συνεργεί και ο ποιητής και ο μεταφραστής..
Πολύ ωαραία με ταξίδεψες Μαριάννα..
Σ' ευχαριστώ!
Κι εγώ σ' ευχαριστώ πολύ Στρατή μου για την επικοινωνία και τα καλά σου λόγια! Η αλήθεια είναι ότι σήμερα που είναι η θλιβερή επαίτειος του θανάτου του κι εγώ ταξίδεψα στην ποίησή του και ξαναμαγεύτηκα για πολλοστή φορά. Και ξαναεξαγριώθηκα με τους ασυνείδητους του κόσμου που τόλμησαν και δολοφόνησαν έναν ποιητή. Και ποιόν ποιητή...
Του έχω μεγάλη αδυναμία του Λόρκα, Μαριάννα. Από παιδί σχεδόν.
Και φαντάζεσαι τη χαρά μου όταν διαπίστωσα πριν χρόνια πως είχαμε γεννηθεί κι οι δυο στις 5 Ιουνίου. Σαν παιδί έκανα -μες στην αφέλεια- λες και είχε αυτό καμιά σημασία. Η ποίηση και το θέατρο έχασαν έναν σπουδαίο εργάτη με τη δολοφονία του. Τα έργα του όμως θα μείνουν σε πείσμα των φονιάδων.
Δίκαια Ελενάκι μου! Κι εγώ θα ένιωθα υπέροχα αν είχα γεννηθεί την ίδια μέρα με τον σημαντικότερο ποιητή των τελευταίων αιώνων! Σε κατανοώ απολύτως! :)
Αν και πέρασα πολλές ώρες χτες στο 2tube, ψάχνοντας κάτι καλό και ποιοτικό για τον Λόρκα, άκαρπες στάθηκαν όλες οι προσπάθειές μου.
Στο δε αρχείο της πάλαι ποτέ ΕΡΤ, μάλλον έχουν σβήσει κάποιες όμορφες παραγωγές, που είχε κάνει το Θέατρο της Δευτέρας για τον ποιητή. Ελλάς το μεγαλείο σου, ένα πράγμα, δηλαδή!
Προς Νερένια.
Είναι στ' αλήθεια πολύ όμορφο, κάποιες σημαντικές και προσωπικές στιγμές της ζωής σου, να συνδέονται με στιγμές που χαρακτηρίζουν τέτοιους μεγάλους δημιουργύς.
Θυμάμαι τώρα, την παρουσίαση της πρώτης ποιητικής μου συλλογής, που είχε οριστεί για τις 29 Μαρτίου 1996. Στις αρχές του Μαρτίου εκείνου, είχα συγκλονιστεί από την είδηση του θανάτου του Οδυσσέα Ελύτη, γιατί αυτός ο μεγάλος μας ποιητής είχε πιστέψει και στηρίξει τα πρώτα μου λογοτεχνικά βήματα.
Αραιή, αλλά πυκνά ουσιαστική ήταν η επικοινωνία μσε. Στις επιστολές του ήτανν ευγενικός και δοτικός μαζί μου, λέγοντάς μου μάλιστα να μην κάνω εκείνο ή το άλλο λάθος που είχε κάνει κι αυτός όταν ξεκινούσε να γράφει!
Είχα στενοχωρηθεί πάρα πολύ, που δεν πρόλαβα να του στείλω τα εκδοθέντα πια ποιήματά μου. Αλλά, επειδή είχε δόσει ρητή εντολή / παράκληση, ώστε να μην ασχοληθούν όλα τα ΜΜΕ με τον θάντό του, αρρκετές εφημερίδες τότε ασχολήθηκαν με το δικό μου βιβλίο, για να αποτίσουν φόρο τιμής στον Ελύτη -εμμέσως πλην σαφώς πάντα.
Τον κουβαλάω πάντα μέσα μου, τούτο τον υπέροχο άνθρωπο και ποιητή κι ελπίζω να μου έχει συγχωρέσει το γεγονός, ότι συμπτωματικά (;) το βιβλίο μου "παραβίασε' τη σιωπή που ήθελε εκείνος.
Σ' ευχαριστώ Μαριάνα!
Μην κουραστείς να τ' ακούς από μένα, ε;
Μαριάννα, τα συγχαρητήριά μου για την μετάφραση! Γνωρίζεις κ τα λεγόμενα "τραγούδια του Λόρκα" τα οποία έχω σε μια εκτέλεση πολύ ενδιαφέρουσα για φωνή κ ορχήστρα. Απ΄ότι κατάλαβα σου αρέσουν κι εσένα τα ακούσματα της Μεσογείου και της Λατινικής Αμερικής κ σίγουρα θα μαθαίνω πολλά από εδώ...άκου τώρα κ κάτι λίγο εξωπραγματικό...όταν ήμουν στην Κρήτη διάβαζα ποιήματα του Λόρκα από ένα βιβλίο σε μετάφραση της Ελλης Αλεξίου κ μεταξύ άλλων μου άρεσε πολύ ένα ποίημα το "Συντριβάνια", το οποίο ανέρτησα στις....19 Αυγούστου χωρίς να έχω συνειδητοποιήσει ότι είναι η επέτειος της δολοφονίας του...το είδα τώρα κ δεν ξέρω αλλά έχω ανατριχιάσει! Να είσαι καλά, καλησπέρες!!
ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ
* επέτειος... στην απάντηση που σου έγραψα.
Έλεος. Τώρα το πρόσεξα... :)
Despina
Ευχαριστώ θερμά Δεσποινάκι μου για την παρουσία σου και τα καλά σου λόγια. Τέτοια σύμπτωση η ανάρτηση σου; Ή κάποια μυστηριώδης αίσθηση συχνά μας ωθεί; :)
Ξέρω το βιβλίο που λες με τη μετάφραση της Αλεξίου. Το έχω κι εγώ. Κι άπειρα άλλα σχεδόν όλων των μεταφραστών. Αλλά η αγάπη για την ποίηση του Λόρκα δεν μας αφήνει να ησυχάσουμε. Αναζητούμε διαρκώς... :)
Να είσαι καλά! Πολλά φιλιά!
Δημοσίευση σχολίου