Η άνοιξη του 2011 θα μείνει, μού φαίνεται, στην ιστορία ως η άνοιξη των απωλειών...μακρύς ο κατάλογος...κι ο Θανάσης, όπως λες εσύ και οι πάντες, δεν πρόκειται να ξεχαστεί. Μήπως ξεχάστηκε ο Λογοθετίδης; ξέρεις τι είχε γίνει στην κηδεία του το ΄60; λαϊκό προσκύνημα, όπως είχα διαβάσει κάποτε στα αρχεία των εφημερίδων στη Λένορμαν. Εμείς, οι νεότεροι, ξέρουμε πια τι αντιπροσώπευε για μια ολόκληρη χώρα ο Λογοθετίδης. Το ίδιο θα συμβεί και μ' αυτούς που θά 'ρθουν για τον Βεγγάκο! Αθάνατος, γαμώ την πουτάνα μου, γαμώ, αξέχαστος και μοναδικός... συγχώρεσε μου τους τόνους, αλλά είμαι πολύ φορτισμένος...
Αν σου πω ότι νιώθω μια αφόρητη θλίψη και μια τρομακτική μοναξιά αυτό τον καιρό και είναι αιτία οι απανωτές απώλειες. Μα δεν έμεινε και κανένας. Ο Βέγγος ήταν ο τελευταίος σχεδόν της σχολής εκείνης, άντε κι ο Βουτσάς(ξύλο να χτυπήσω καλά να είναι). Και ήταν όπως λένε αυτός που παρέμεινε ίδιος. Όπως εμφανίστηκε έτσι και έμεινε. Καμία παρέκκλιση από τις ιδέες του και τις ευαισθησίες του. Συγκινητικά σταθερός... Πώς να μην κλάψει όλη η Ελλάδα; Κομμάτια απ' τη ζωή μας Αντώνη μου...
Φαίνεται μέσα από σένα το φθινόπωρο οδυνηρό...
-
*Η φυγάς*
Παρατηρώντας σε φαίνεται να μην υπάρχεις
να είσαι πλίνθος και πηλός χωρίς υπόσταση
και μέλι γαρίφαλο ή θάλασσα χωρίς άρωμα πια
και συλλαβές από ...
ΓΑΒΡΙΕΛΑ, Η ΔΙΑΣΗΜΟΤΕΡΗ ΕΤΑΙΡΑ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
-
Η εκπομπή «ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ» διερευνά την προσωπικότητα μιας «κοινής»
γυναίκας που γοήτευσε τους άνδρες της εποχής και έμεινε αλησμόνητη για την
καλοσύνη ...
Πριν από 12 χρόνια
Εμεις, για παντα εκδρομεις, παντου εκκρεμεις...
Ταξίδια μαγικά. Ταξίδια ονείρου... σε σύννεφα γαλάζια κι απαλά. Μα και ταξίδια αλαργινά σε τρικυμίες και βαθιά, μαύρα νερά...
Η μανία του ταξιδιού προέρχεται από τοποφοβία και όχι από φιλοτοπία. Όποιος ταξιδεύει πολύ, το κάνει για ν' αποφεύγει τον τόπο που αφήνει.
Καταχνιά,
Miguel de Unamuno
Γητεύτρια:
Γητεύω σημαίνει θεραπεύω, γλυκαίνω, ησυχάζω, ηρεμώ δια του λόγου και όχι γοητεύω... προς αποκατάστασιν του κύρους της λέξης! :)
Με λάσπη γήτευε τις πληγές, ο αέρας, ... Κι είσαι αέρας και γήτεψες τις πληγές μου, και των ματιών τα αίματα τ' απώθεσες στην καρδιά της πρώτης ανεμώνας.
Σοφία Φίλντιση
Είπε πάνσοφος φίλος κάποτε και το επιβεβαιώνω διαρκώς: « Το Κρητικός και το Μανιάτης, δεν αποτελεί καταγωγή, αποτελεί... διάγνωση! » ;)
Κι εμεις, εραστες της στιγμης, εκφραστες της ζωης. Ναι, εμεις...
23112024
-
23 / 11 / 2024
.. με την πρώτη μου.. ρουφηξιά μετά από.. 2 μήμες ξεκίνησα χθες.. και
τελείωσα με.. τις συνεχείς κρίσεις.. μάλλον με τίποτα.. στο ενδιάμ...
Μεζεδάκια γουόκ
-
Μια και χτες είχαμε άρθρο για τη γουόκ ατζέντα, ή, πιο ταιριαστά με το
πρότυπο της ελληνικής, την ατζέντα γουόκ, λέω να συνεχίσω και στο
πολυσυλλεκτικό άρ...
Πράσινη κλωστή
-
Βαραίνουν τα βήματα για το στρατώνα
στέγνωσε ο χρόνος
πέτρωσαν τα δάκρυα
απ’ έναν ήλιο σκληρό.
Εποχές που χάθηκαν περιμένοντας
το πέταγμα το παράξενο τ...
Οντότητα μέσα από το γλέντι της ψυχής…
-
Στου μολυβιού την ακίδα σε στερεώνω ψυχή μου
Έζησες με αγωνίες ασταμάτητα
Από τις λέξεις για τις φράσεις σου μια δυνατή συγκυρία
Συνάντησες στον μέλλοντα...
ΤΟ ΑΛΛΟ ΚΟΡΙΤΣΙ
-
*ΕΙΡΗΝΗ ΒΑΡΔΑΚΗ*
Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ
Σελ. 468, Μάιος 2024
Στο χώρο του ψυχολογικού θρίλερ, κινείται και το νέο μυθιστόρημα της
Ε. Βαρδάκη που έχει τίτλ...
Στα τρυφερά της καρδιάς μου και στα πολύτιμά της…
-
Επιστρέφω και σεργιανίζω. Σεργιανίζω εκεί που αιωρούνται σμήνη από σκέψεις.
Φτεροκοπάνε και μεταναστεύουν. Πάνε να φύγουν, τρέχουν, σταματάνε για λίγο,
...
-
ΟΤΑΝ η ΑΠΟΥΣΙΑ του Ματώνει (09-04-20)
(... ένας φίλος της "αστοριανής" το ανακάλυψε στη γιορτή του Αγίου
Δημητρίου ... κι έστειλε ευχές ... λες και...
Μια κουβέντα με την Χρυσούλα Κεχαγιόγλου
-
*Χρυσούλα Κεχαγιόγλου: "Η κέλτικη μουσική είναι πολύ γοητευτική και πολύ
κοντινή σε εμάς"*
*Ξεκινώντας το Σάββατο, 9 Νοεμβρίου, η Χρυσούλα Κεχαγιόγλου...
Ψυχοσάββατο.
-
Η μνήμη μας είναι ένα αδιευκρίνιστο σύμπαν, με δικούς του νόμους και
κανόνες. Παράξενα όπλα χρησιμοποιεί για να μας επαναφέρει εκεί που θέλει.
Μια...
ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ
-
Αλφόνσο Γκάτο
Βλέπω τα μεγάλα δέντρα της νύχτας
να ανορθώνουν τον ουρανό των
βουλεβάρτων,
τις άμαξες της Ρώμης να κουβαλούν το
φεγγάρι
στους τάφους ...
Μικρή εικαστική ποιητική
-
Μικρή εικαστική ποιητική
1. Το να ζωγραφίζεις σε βοηθά να καταλάβεις την ποίηση. Όχι να γράφεις
καλύτερα, αλλά να νιώσεις ποιητικά. Οι μορφές στο χαρτί,...
Είκοσι χρόνια χωρίς τη Ρένα Βλαχοπούλου
-
Είκοσι χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τον θάνατο της Ρένας Βλαχοπούλου.
Είναι πολλά τα είκοσι χρόνια, κι όμως μοιάζουν να πέρασαν απίστευτα
γρήγορα. Κα...
Η ποιήτρια, Ελένη Γιαννάκαρη
-
Η ποιήτρια, Ελένη Γιαννάκαρη* / “ Λάμψη των ορυκτών, αυθεντικών ήχων” Αν
ρωτάς, “αν μιλάνε τα χέρια”, είναι που οι τόποι, που διάβηκε, κατέκλυσαν
την ενδοχ...
-
Socrates Xenosγράμμα απόσπασμα..."...και σου αφήνωαπάνω στης νύχτας το
κοινό τραπέζιφλούδες πορτοκαλιού και ζάχαρη αγορασμένη απ` τα παζάρια του
ήλιουάναψ...
Ετερόφωτη Λυχνία
-
«Αλλά τίποτα δεν τελείωσε και δεν έφυγε κανείς….»
Είχε σταθεί στην πόρτα…ήξερε ότι πίσω δεν έχει….
Με το βήμα μετέωρο… για μια ακόμα φορά
κ...
καθρεΦτίσματα
-
καθρεΦτίσματα«όσα άστρα είναι στον Ουρανό, Μαργαριταρένια μου, και λάμπουν
ένα ένα,και λάμπουν ένα ένα...»πήγε στην παρουσίαση μόνο και μόνο γιατί θα
ήταν...
Πολλές οδοί
-
*Χρύσα Φάντη, Οδός Ευτυχίδου, μυθιστόρημα, *
*2023, εκδ. Σμίλη, σελ. 450*
Εβδομηντάχρονος ο αφηγητής, όταν πια η αγωνία του θανάτου δε διασκεδάζετα...
-
*L’éventualité d’une Guerre mondiale est-elle réelle ?*
par Serge Marchand , Thierry Meyssan
Une guerre atomique est possible. La paix du monde est su...
Λιστα Γενάρη
-
Μην παραπονιέσαι, ούτε ένας μήνας δεν πέρασε κι επέστρεψα.
Σάββατο απόγευμα. Ήπιαμε τα κρασάκια μας με τον Δημήτρη το μεσημέρι και
ακούω ελληνικό fm. Ο ...
2024
-
Αγαπημένα μου φατσουλίνια..Ζείτε..βλεπω.Με διαβάζετε ακόμα.Δεν έχει
σημασία που δεν με καταλαβαίνετε. Προσπαθείτε όμως..Το..βλέπω.Η ζωή είναι
δύσκολη στην ...
BRITTANY FRANCE - Βρετάνη Γαλλίας
-
Κάνετε κλικ για μεγέθυνση κάθε φωτογραφίας
Click photo to enlarge
Σήμερα θα σας ταξιδέψω σε ένα πολύ αγαπημένο μου μέρος της Γαλλίας, στην
Βρετάνη.
Αν...
Πράσινες μπάλες
-
Όταν ήμουν πολύ μικρή, πολύ πριν γεννηθεί ο αδελφός μου και πριν πάω στο
νηπιαγωγείο, η μητέρα μου με πήγαινε κάποια πρωινά στα μπαξεδάκια. Έτσι
λέγαμε τότ...
ΑΧ ΒΡΕ ΑΝΝΑ!…
-
-Αχ βρε Άννα!… Αυτό το «Αχ βρε Άννα», ξέρετε πόσες φορές το έχω ακούσει από
φίλους και γενικά δικούς μου ανθρώπους, στην ζωή μου?… Αυτό το «Αχ βρε
Άννα», τ...
Καλή Χρονιά! Καλωσόρισες 2023!!
-
Προχθές ήρθε το νέο μου ημερολόγιο με ταχυμεταφορέα. Εχω τις παραξενιές μου
με τα ημερολόγια. Τα διαλέγω με προσοχή γιατί με συντροφεύουν όλο το
χρόνο. ...
αφωνίες
-
*της Αμαλίας Ρούβαλη*
δεν συχνάζει στα μπαρ παίζει τα ρέστα της στα εμπορικά σηκώνει απ' τα
πατώματα τις λέξεις των άλλων στα παραβάν δοκιμάζει υφ...
Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΚΟΡΗ
-
Είσαι σαν μια αυγή του κόσμου, Έθνια,Όταν αυτός αρχίζει να αναθυμάται καιΝα
ομιλεί μέσα στην καταχνιά της ζωήςΓια τα ανάκτορα του Μύθου ξανά, ότανΗ
περιττή...
Μύκονος η περιβόητη
-
Καλοκαίρι 2022 (ακόμα) και έχουν πάρει φωτιά οι ειδήσεις με τα
τεκταινόμενα στο νησί μας. Όλα αρνητικά. Τα σχόλια στο διαδίκτυο από
μαινόμενους πολίτ...
Η μετά Covid ανεργία
-
Η ανεργία αυξάνεται δραματικά, όσο και αν η κυβέρνηση επιχειρεί να
εμφανίζει «σε καταστολή» τους δείκτες που ομολογούν ότι η κρίση που
έρχεται, αμέσως μ...
Out of time - R.E.M.
-
Τριάντα χρόνια από το ιστορικό album των R.E.M. "Out of time" που
έφτασε πολύ ψηλά και όχι άδικα. Αγαπημένο τραγούδι από το album, που
χαρακτηρίστ...
-
Ανακοίνωση Το παρόν ιστολόγιο τελεί υπό όρους άδειας ξεκούρασης από
την συγγραφή (13 συνεχόμενα χρόνια με 1.140 αναρτήσεις). Προϊόντος του
χρόνου θα ...
Ο άγιος Δημήτριος, ο άγιος Νέστωρ και το ΑΠΘ
-
Διάβασα σε κάποιον τοίχο του Facebook κάτι που δεν γνώριζα: Σήμερα
γιορτάζει η Θεσσαλονίκη και [...] το ΑΠΘ. Το πανεπιστήμιο λέγεται
"Αριστοτέλειο",...
Η ποιητική ισημερία του 2020
-
Η εαρινή ισημερία είναι μονάχα μια στιγμή που οριοθετεί την πρώτη ημέρα της
άνοιξης και την παγκόσμια ημέρα ποίησης... Το 2020 όμως έχει πολύ φόβο,
πόνο κα...
Κάτι στιγμές σαν κι αυτή..
-
.. που νιώθεις τόσο μικρός και λίγος..
μα ταυτοχρόνα τόσο σημαντικός..
που προσπαθείς να οργανώσεις
σε σκέψεις και λέξεις..
όλα όσα αισθάνεσαι ή αισθάνθηκ...
Ο σωσίας - Κεφάλαιο 1
-
Κάθεται σε αναμμένα κάρβουνα εδώ και μέρες ο Χοντρός. Μα γιατί δεν του
δίνουν την υπόθεση; Γιατί; Εντάξει, δεν έχουν και πολύ άδικο που δεν το
κάνουν, α...
-
Αυτοί που νομίζουν ότι η λέξη «μονοσταυρία» και ο στίχος «μόνο σταυρούς/σε
μνήματα/καρφώνω» έχουν κάποιο κοινό στοιχείο, απαλλάσσονται από την
υποχρέωση ...
Ομαδική Έκθεση φωτογραφίας “EN.GRAMS"
-
Το ΒΟΟΖΕ σας προσκαλεί στην ομαδική έκθεση φωτογραφίας με τίτλο “EN.GRAMS".
Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν την Παρασκευή 31Μαΐου στις 20:30 και η
έκθεση θ...
ΑΡΣΕΝ ΛΟΥΠΕΝ Η ΚΟΥΦΙΑ ΒΕΛΟΝΑ ΤΟΥ ΜΩΡΙΣ ΛΕΜΠΛΑΝ
-
Υπόθεση: Ο Arsène Lupine ανταγωνίζεται τον Isidore Beautrelet, έναν νεαρό,
ταλαντούχο ερασιτέχνη ντετέκτιβ, ο οποίος είναι ακόμα στο γυμνάσιο αλλά
είναι ...
Λόγος ζωής
-
Υπάρχει λόγος να ανιχνεύεις λέξεις στο σκοτάδι. Ένας αντάρτης στίχος να
βρεθεί ίσως φωτίσει με τη λάμψη του το Σύμπαν. Τάκης Τσαντήλας
___________________...
2 ΣΟΝΕΤΑ
-
«Ό,τι και να κάνεις, ό,τι και να λαχταράς,
Σ’ εξιλεώνει»
Το 2016, με αφορμή τη συμπλήρωση 400 χρόνων από τον θάνατο του Ουίλλιαμ
Σαίξπηρ (1564 - 1616) παρ...
Πρωτοχρονιά στην Αριστοτέλους
-
ή δεν υπάρχει σωτηρία για αυτήν την πόλη. Και πήγαμε που λες στην
Αριστοτέλους, Η πόλη σχεδόν άδεια, παρκάρισμα όμως πουθενά. Δε γαμείς, το
αφήσαμε κοντά...
Η χρησιμότητα των βιβλίων.
-
Το βιβλίο είναι το πρώτο που αποκτήσαμε στη βιβλιοθήκη μας. Λέγεται «απαλά
ζωάκια». Ο παππούς το αγόρασε, παρακινούμενος από εκείνο τον
μεγαλοϊδεατισμό των...
93. Marguerite Duras: Πνομ Πενχ
-
Ο εραστής
Δεν ξέρω ποιος τράβηξε τη φωτογραφία της απόγνωσης. Εκείνη όπου στεκόμαστε
στην αυλή του σπιτιού μας στο Ανόι. Ίσως ο πατέρας μου για μια τελευτ...
ο Βασίλης Αλεξίου στον Τάσο Πορφύρη
-
***
*Τι είπε μια νύχτα το κλαρίνο *
*του Τάσου Χαλκιά στους ακροατάς του*
*στον Τάσο Πορφύρη *
Εσείς που ακούτε δεν ακούτε.
Μες στα φαράγγια του μυαλού ...
Ανασύνταξη
-
Λευκό το χαρτί
μαύρη η ψυχή
την μαυρίλα θέλω να ξεράσω
η ψυχή μπας και ξαλαφρώσει
να βρει χώρο μια νέα ανάσα
να βρει χώμα νέος σπόρος
να τον ποτίσω με το...
Οι μετόπες της ζωής μας.
-
Σαν κοίταξα ξοπίσω μου κι αυτά τα μόνα ίχνη των ποδιών μου χάθηκαν.
Μονομιάς σβήστηκαν από την άμμο λες και στο σήμερα δεν ήρθα από το χθες.
Μπερδεύτηκαν ο...
...λόγω βλάβης
-
Η βλάβη στον κεντρικό υπολογιστή μου δεν επιτρέπει προς το παρόν νέες
αναρτήσεις.
Το ...εν αναμονή υλικό θα συνεχίσει να προστίθεται όταν η βλάβη
αποκατασ...
ΠΡΑΓΑ (Σπουδή του Γιόζεφ Κ.)
-
Ήμουν στην Πράγα κι’ έπεφτε σκοτάδι,
με τ’ όνειρο του Κάφκα ταξιδιώτης
σε Πύργο κατασκότεινο δεσμώτης
προσμένοντας μιας Δίκης το σημάδι
Ήμουν στη...
Πώς διαβάζονται τα εξωσχολικά βιβλία…
-
Μόνες στο σπίτι με τον μπαμπά που έχει κι από πάνω άδεια είναι ό,τι
χειρότερο μπορεί να μας συμβεί. Καλά, για θάλασσα ούτε κουβέντα. -Πάρτε
κανένα βιβλίο κ...
-
"Τον είδε τον ωραίο ληστή
την ώρα που πηδούσε
απ το παράθυρο.
Έκτοτε
αφήνει την πόρτα της
ολάνοιχτη.
τα υπόλοιπα κοσμήματά της
σε θέση προσιτή
Δεν ξανάρθε.¨
Υπεραστικό
-
Αργείς
σαν ήλιος που ξεχάστηκε στον φάρο.
Δεν θα σου πω που σ' αγαπώ·
το κύμα σου ξεπλένει το μυαλό
κι αποφοιτώ με βότσαλα αριστίνδην.
Τρίβω με άμμο την απόσ...
ΛΑΒΑΜΕ...
-
Καλημέρα.
Με τον γραπτό λόγο ποτέ δεν τα πήγαινα ιδιαίτερα καλά....
Δεν ξέρω τι με έπιασε απόψε.... (;) Μάλλον φταίνε τα ποτά που έχω
κοπανήσει.
Το σκέφτ...
ΩΔΗ ΣΤΟ ΝΤΟΥΕΤΟ ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ
-
Πάνε πεντέμιση χρόνια, υπομονετικοί μου αναγνώστες, που σας είχα φιλέψει
ένα βρομόστομο ανοσιούργημα του αγαπημένου μου Κάτουλλου. Τα ‘φερε έτσι η
τύχη, κα...
Νικηφόρος Βρεττάκος, Η αναχώρηση
-
Η αναχώρηση
*Ευγενία Κ. Βρεττάκου*
Κατιφέδες, χρυσάνθεμα, βασιλικά και αρμπαρόριζες,
θαρρούσε κανείς πως ανθίζανε στο λιτό φέρετρό σου,
ως να ρέαν στο βάθο...
Xρόνης Μίσσιος, σήμερα που τα κεραμίδια στάζουν
-
"*Η επανάσταση είναι προσωπική υπόθεση του καθενός μας...*"
*Χρόνης Μίσσιος: Τα κεραμίδια στάζουν*
(εκδόσεις γράμματα, 1991)
*Χρόνης Μίσσιος: «Συνεργασία ...
Γίνε... 007!
-
[image: jamesBond]
Την ευκαιρία να γίνει ο καθένας μας... 007 δίνει ένα νέο καταπληκτικό
διαδραστικό ιντερνετικό παιχνίδι. Το παιχνίδι κυκλοφόρησε στο πλαί...
Στεριανό παραγάδι
-
*ΥΛΙΚΆ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΉ ΤΟΥ ΣΤΕΡΙΑΝΟΥ ΠΑΡΑΓΑΔΙΟΥ ΜΑΣ:*
* 1) Λεκάνη ή κοφίνι.*
* 2) Φελλό για το χείλος της λεκάνης *
*3) Πετονιά νούμερο από 0,70 έως 0,90 ...
ΤΑ ΜΠΑΝΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ, ΚΑΡΕ-ΚΑΡΕ (...το σίκουελ)
-
Η φτώχεια θέλει καλοπέραση και το Ελληνικό σινεμά, παρουσίαζε και τα δυο με
τρόπο μοναδικό ! Όπου φτώχεια σκέτη, ετοιμαστείτε για μελόδραμα. Κεντρικός
άξ...
The Dark Knight Rises (2012)
-
Σκοτεινός Ιππότης: Η Επιστροφή [image: The Dark Knight Rises, Poster]
4.5/5
Σκηνοθεσία: Christopher Nolan
Σενάριο: Christopher Nolan, Jonathan Nolan, Da...
Fra Angelico's Crucifixions
-
Ο μεγάλος ζωγράφος από τη Φλωρεντία έχει επιδείξει πολλά έργα με θέμα την
Σταύρωση σε όλη τη διάρκεια της καλλιτεχνικής του πορείας. Ο Fra Angelico
έχει συ...
Πρώτο [της χρονιάς] και τελευταίο ;-)
-
Dear Diary, Ετούτο το blog για μένα ήταν, απ’ την αρχή, διασκέδαση. Κι ένα
ιδιότυπο «ημερολόγιο», μια και τα περισσότερα πράγματα που έγραφα εδώ ήταν
απλά...
το χρώμα της αναμονής
-
*τι χρώμα έχει η αναμονή*
*στα πιο ψηλά μπαλκόνια *
*τι μουσική, τι ήχο έχει*
*όταν μακριά οι υπόλοιποι γλεντούν*
*μετά τον κατακλυσμό*
*τι νόημα έχει το π...
Federico García Lorca
-
Τρέμω μην χάσω αγαπημένη
το θαύμα που η ματιά σου άγαλμα στολίζει
τριαντάφυλλο που δίπλα μου ανασαίνει
στα σκοτεινά όταν το μάγουλό μου αγγίζει.
Πονώ στην ...
Άλλο (royal έκδοση)
-
Ειν' άλλο να 'σαι πρίγκηπας και άλλο ο αλήτης
άλλο είναι τα Χάιλαντς και άλλο ο Ψηλορείτης
άλλο να είσαι θεατής κι άλλο προσκεκλημένος
αλλό και στην τηλεόρασ...
Είμαι ρατσιστής και φασίστας
-
Mετά από την ηρωική μάχη κατά του φασισμού σήμερα (Πάτρα, Watson) κερδίσαμε
κάτι.
1. Πολλοί ανέτρεξαν στην Wikipedia να διαβάσουν ποιός τελοσπάντων είναι...
Ο «Άσχημος»
-
Όλοι στην πολυκατοικία μας ξέραμε τον «Άσχημο». Ήταν ο αλητόγατος της
γειτονιάς. Tρία πράγματα του άρεσαν στη ζωή: Να καυγαδίζη, να τρώει
σκουπίδια και -ας...
Σαν ορφανέψει μια καρδία...
-
Μία που άκουσα στο ραδιόφωνο...
*Σαν ορφανέψει μια καρδία*
*από την πρώτη αγάπη...*
*Όσες κι αν κάνει παίρνουνε*
*το ίδιο μονοπάτι...*
105 ~ Αρτούρο Γκραφ: Η χώρα που γεννήθηκε
-
Arturo Grαf (1848–1913)
*"Τη χώρα που γεννήθηκα τη λένε Αθήνα."*
*Η χώρα που γεννήθηκα*
(*Ι*)
Με γέννησε μια χώρα στην Ανατολή,
Μ' ένα μαρμαροβούνι γει...
SWELL
-
*....θα πεί υπόκωφο κύμα. ...*
Ενα κύμα πολιτών που επιτέλους μπορεί να αποφασίζει για την τύχη του. Που
δεν αφήνει τη ζωή του και τη ζωή των παιδιών του στ...
Άνθη στα δύσκολα....
-
.
. Όταν μέσα στ΄αγκάθια ανθίζουν τέτοια λουλούδια που σ΄αφήνουν άφωνο,
. όταν για πολύ καιρό, πίσω από την σιωπή και την ακινησία τους κρύβεται
και προετ...
Για την Ιμβριώτισσα μάνα
-
«Επειδή ο Θεός δεν μπορεί να βρίσκεται παντού, έπλασε γι' αυτό τη μάνα»,
ειπώθηκε από τα χείλη κάποιου τόσο εύστοχα, αφού η μάνα είναι αυτή που με
τη δύνα...
Σ' έναν γάτο
-
*Είσαι πολύ πιο σιωπηλός απ' τους καθρέφτες *
*και πιο κρυφός από την πολυκύμαντη αυγή' *
*είσαι κείνος ο πάνθηρας που μόνο από μακριά, *
*...
Ο έναστρος ουρανός
-
Που πηγαίνατε;
Βόνιτσα για το τετραήμερο.
Τι έβλεπες μπροστά σου.
Ποτέ δε βλέπω μπροστά, χάζευα τη θάλασσα και τον ουρανό.
Θυμάσαι το αυτοκίνητο;
Οχι, ...
ΣΤΡΟΒΙΛΟΣ
-
Επιστρέφουν κάποτε
στα γερασμένα σώματα
οι μνήμες των ερώτων.
Χαμηλωμένα φώτα,
τσιγάρο στα χείλη,
το χαλασμένο εκκρεμές
μιας αργής μουσικής.
Χορευτικό κυνη...
Μανόλης Αναγνωστάκης, Αφιέρωση
-
Διαβάζει ο *Μανόλης Αναγνωστάκης*.
Αφιέρωση
Για τους ερωτευμένους που παντρεύτηκαν
Για το σπίτι που χτίστηκε
Για τα παιδάκια που μεγάλωσαν
Για τα πλοία π...
2 σχόλια:
Η άνοιξη του 2011 θα μείνει, μού φαίνεται, στην ιστορία ως η άνοιξη των απωλειών...μακρύς ο κατάλογος...κι ο Θανάσης, όπως λες εσύ και οι πάντες, δεν πρόκειται να ξεχαστεί. Μήπως ξεχάστηκε ο Λογοθετίδης; ξέρεις τι είχε γίνει στην κηδεία του το ΄60; λαϊκό προσκύνημα, όπως είχα διαβάσει κάποτε στα αρχεία των εφημερίδων στη Λένορμαν. Εμείς, οι νεότεροι, ξέρουμε πια τι αντιπροσώπευε για μια ολόκληρη χώρα ο Λογοθετίδης. Το ίδιο θα συμβεί και μ' αυτούς που θά 'ρθουν για τον Βεγγάκο!
Αθάνατος, γαμώ την πουτάνα μου, γαμώ, αξέχαστος και μοναδικός...
συγχώρεσε μου τους τόνους, αλλά είμαι πολύ φορτισμένος...
Αν σου πω ότι νιώθω μια αφόρητη θλίψη και μια τρομακτική μοναξιά αυτό τον καιρό και είναι αιτία οι απανωτές απώλειες. Μα δεν έμεινε και κανένας. Ο Βέγγος ήταν ο τελευταίος σχεδόν της σχολής εκείνης, άντε κι ο Βουτσάς(ξύλο να χτυπήσω καλά να είναι). Και ήταν όπως λένε αυτός που παρέμεινε ίδιος. Όπως εμφανίστηκε έτσι και έμεινε. Καμία παρέκκλιση από τις ιδέες του και τις ευαισθησίες του. Συγκινητικά σταθερός... Πώς να μην κλάψει όλη η Ελλάδα; Κομμάτια απ' τη ζωή μας Αντώνη μου...
Δημοσίευση σχολίου