Με πονάει μια γυναίκα σ' ολόκληρο το κορμί...

Ο απειλούμενος

Είναι ο έρωτας. Πρέπει να κρυφτώ ή να ξεφύγω.
Μεγαλώνουν οι τοίχοι της φυλακής του, όπως σ' ένα τρομακτικό όνειρο.
Η όμορφη μάσκα έχει αλλάξει, αλλά όπως πάντα είναι μοναδική.
Σε τι θα μου χρησιμεύσουν τα φυλαχτά μου· η άσκηση των γραμμάτων,
η αόριστη ευρυμάθεια, η κατάκτηση των λέξεων που χρησιμοποίησε ο τραχύς Βορράς
για να τραγουδήσει τις θάλασσές του και τα ξίφη του,
η γαλήνια φιλία, οι στοές της βιβλιοθήκης, τα κοινά πράγματα,
οι συνήθειες, ο νεανικός έρωτας της μητέρας μου, η στρατιωτική σκιά των
νεκρών μου, η άχρονη νύχτα, η γεύση του ονείρου;
Να είμαι μαζί σου ή να μην είμαι μαζί σου είναι το μέτρο του χρόνου μου.
Ήδη η κανάτα γίνεται κομμάτια πάνω απ' την πηγή, και ο άντρας ανυψώνεται
μέχρι τη φωνή των πουλιών, σκοτείνιασαν πια αυτοί που κοιτούν μέσα από τα παράθυρα,
αλλά η σκοτεινιά δεν έφερε την ειρήνη.
Είναι, το ξέρω πια, ο έρωτας· η αγωνία και η ανακούφιση να ακούω τη φωνή σου,
η προσμονή και η θύμηση, η φρίκη να ζω σ' αυτό που θα συμβεί.
Είναι ο έρωτας με τις μυθολογίες του, με τις μικρές ανώφελες μαγείες του.
Υπάρχει μια γωνιά απ' την οποία δεν τολμώ να περάσω.
Ήδη με κυκλώνουν στρατιές, ορδές βάρβαρες.
(Αυτό το δωμάτιο είναι εξωπραγματικό· εκείνη δεν το έχει δει.)
Το όνομα μιας γυναίκας με προδίδει.
Με πονάει μια γυναίκα σ' ολόκληρο το κορμί.

Jorge Luis Borges 
Μετ. Μαριάννα Τζανάκη