Francisco de Goya
ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Σε σας,
που κόβετε το μήλο του θανάτου
με την ανωνυμία ενός πολέμου,
ζητώ ευσπλαχνία.
Για έναν Θεό
στον οποίο ποτέ δεν πίστεψα.
Για μια Δικαιοσύνη
στην οποία δυσπιστώ.
Για μια τάξη Παγκόσμια
που δεν σέβομαι.
Για να αποκηρύξετε τον πόλεμο σας,
εγώ αρνούμαι τις αμφισβητήσεις μου,
που είναι μέρος του εαυτού μου
όπως το πικρό φως
είναι μέρος του φθινοπώρου.
Και γράφω Θεός
Δικαιοσύνη, Κόσμος,
και ζητώ ευσπλαχνία
και σας την ικετεύω.
Luis García Montero
Μετ. Μαριάννα Τζανάκη
%20(1).png)
.jpg)
6 σχόλια:
iiiii πόσο καιρό είχα να έλθω.. πολύ καλή η ευκαιρία.. :) :)
ωραια τα λέει.. κατά τη γνώμη μου.. :) :)
καλημέρες :) :)
:) Αλλάξανε τα στέκια μας και δε γίνεται να είμαστε σε τόσα μέρη ταυτόχρονα... ;)
Καλημέρες και φιλιά!
Δυνατοί στίχοι!
Συνοδεύουν (ή/και συνοδεύονται) από δυνατή εικόνα!
Οι μέρες μας, οι μέρες των ανθρώπων τωρινών και αλλοτινών, έχουν βρει τους εκφραστές τους.
Εμείς; Εμείς τους ...(ξαν)ανακαλύπτουμε...
Εξαιρετική ανάρτηση!
Το πνεύμα των ημερών... καταπληκτικοί στίχοι!
Γεια σας κορίτσια Υπατία και Χουανιτάκι! Ευχαριστώ πολύ που μου χαρίζετε συναισθήματα τόσο γενναιόδωρα σε μια εποχή τόσο μεγάλης ξηρασίας, κυρίως συναισθηματικής.
Το καταφύγιό μας η ποίηση, αλλά και γενικά η τέχνη, δεν μας προδίδει ποτέ... ;)
Σας φιλώ!
τα στέκια αλλάζουν. οι άνθρωποι δύσκολοα
Δημοσίευση σχολίου