Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2013

Φαντάσου τη ζωή όπως δεν είναι τώρα, δεν θέλω να πω ως κάτι τέλειο, αλλά ως μια λάμψη, σίγουρος Απρίλης από πολύ μακριά...


Εκτός τόπου

Φαντάσου ότι ο χρόνος είναι μόνο αυτός που αγαπάς:
κάποιες λέξεις, κάποιες συγκεκριμένες υπάρξεις,
κάποιες ώρες πολύ ήρεμες, μια παραλία(ίσως)
όπου το κακό δεν παραμονεύει.

Φαντάσου τη ζωή όπως δεν είναι τώρα,
δεν θέλω να πω ως κάτι τέλειο,
αλλά ως μια λάμψη, σίγουρος Απρίλης από πολύ μακριά,
ένα αφιέρωμα στην τύχη χωρίς άλλο προορισμό
παρά το σύνορο φυγά από μια ηχώ χωρίς πρόσωπο.
Και μετά οτιδήποτε.

Με πόση ακρίβεια έρχεται η ηλικία μπήγοντας το αγκάθι.
Και τι παράξενη παρόρμηση να πηγαίνω με τα πόδια μέχρι το κύμα,
να γιορτάσω αργά να σβήνει τα ίχνη μου,
την αντρική γραφή μου, τη ρυτιδωμένη σιγουριά μου,
είναι η υψηλή αποστολή αυτού που ποτέ δεν τελειώνει
όπως δεν κλείνει η θάλασσα το μήνυμά της στην ακτή.

Όμως δεν είναι να μείνει στάσιμος ο λόγος ούτε ο στόχος,
αλλά ένα ''θέλω'' πιο μικρό, μια κατάκτηση σαφέστερη:
να δεις τη ζωή να φτάνει από τη νύχτα της στη νύχτα σου
μέσα από ένα κορμί ξένο,
να προφέρει τη σιωπή του,
ν' αγκαλιάζει το φράχτη του,
να επιθυμεί το κενό του,
να παραληρεί χωρίς προορισμό, χωρίς χάρτη, χωρίς φωτιά,
μέχρι τον χρόνο χωρίς χρόνο
της χώρας που δεν φτιάξαμε.

Antonio Lucas, Από τη βραβευμένη Συλλογή «Οι απογοητεύσεις»
Μετ. Μαριάννα Τζανάκη

Antonio Lucas, Loewe Διεθνές Βραβείο Ποίησης 2013

Ο ποιητής από τη Μαδρίτη, ο Antonio Lucas κέρδισε το Loewe, το Διεθνές Βραβείο Ποίησης 2013 με το έργο του «Απογοητεύσεις». Το βραβείο συνοδεύεται από 20.000€ και είναι ένα βραβείο ιδιαίτερα αναγνωρισμένου κύρους στο είδος του. Το Loewe είναι το πιο διάσημο βραβείο στην Ισπανία και τη Λατινική Αμερική. Σε αυτή την πρόσκληση συμμετοχής για το βραβείο παρουσιάστηκαν, σύμφωνα με τον επίτιμο πρόεδρο του Ιδρύματος Loewe, Enrique Loewe, 686 συμμετέχοντες από 26 χώρες. Το 14% των ατόμων που υποβλήθηκαν στο διαγωνισμό ήταν από τη Λατινική Αμερική. Το 13% ήταν κάτω των 30 ετών. Το Ίδρυμα Loewe συνεργάζεται ξανά με το Festival Eñe, το λογοτεχνικό φεστιβάλ που διοργανώνεται από το La Fábrica μαζί με τον Κύκλο Καλών Τεχνών της Μαδρίτης και το Ινστιτούτο Θερβάντες

Ο Antonio Lucas γεννήθηκε στη Μαδρίτη στις 28 Δεκεμβρίου 1975. Έχει πτυχίο δημοσιογραφίας και είναι συντάκτης Πολιτισμού και αρθρογράφος στην εφημερίδα El Mundo όπου εργάζεται από το 1996.

Οι «Απογοητεύσεις» έχουν δύο κατευθύνσεις λέει ο ποιητής της βραβευμένης εργασίας. "Από τη μία υπάρχει μια συναισθηματική κρίση που βίωσα εδώ και ενάμιση χρόνο, μια διακοπή σχέσης πολλών χρόνων, και από την άλλη μια άλλη κρίση, αυτή που ζούμε σε αυτή τη χώρα και σε αυτή την απάτη στην οποία μας έβαλαν και που αφήσαμε να μας βάλουν. Συμβαίνουν τρομερά πράγματα γύρω μας και η ποίηση δεν μπορεί να σωπαίνει. Είναι λοιπόν μια ποίηση αντεξουσιαστική και εξεγερτική».

1 σχόλιο:

magiakofski είπε...

Jamais je ne t'ai dit que je t'aimerai toujours ô mon amour ( paroles et musique de Serge Rezvani sous le pseudonyme de Cyrus Bassiak)

Jamais je ne t'ai dit que je t'aimerai toujours ô mon amour
jamais tu ne m'as promis de m'adorer toute la vie
jamais nous n'avons échangé de tels serments me connaissant te connaissant
jamais nous n'aurions cru être à jamais pris par l'amour
nous qui étions si inconstants

Pourtant pourtant tout doucement sans qu'entre nous rien ne soit dit petit à petit
des sentiments se sont glissés entre nos corps qui se plaisaient à se mêler
et puis des mots d'amour sont venus sur nos lèvres nues petit à petit
des tas de mots d'amour se sont mêlés tout doucement à nos baisers
combien de mots d'amour

Jamais je n'aurais cru que tu me plairais toujours ô mon amour
jamais nous n'aurions pensé vivre ensemble sans nous lasser
nous réveiller tous les matins aussi surpris de nous trouver si bien dans le même lit
et ne désirer rien de plus que ce si quotidien plaisir d'être ensemble aussi bien

Pourtant pourtant tout doucement sans qu'entre nous rien ne soit dit petit à petit
nos sentiments nous ont liés bien malgré nous sans y penser à tout jamais
des sentiments plus forts que tous les mots d'amour connus et inconnus
des sentiments si fous et si violents des sentiments auxquels avant nous n'aurions jamais cru

Jamais ne dis jamais que tu m'aimeras toujours ô mon amour
jamais ne me promets de m'adorer toute la vie
n'échangeons surtout pas de tels serments me connaissant te connaissant
gardons le sentiment que notre amour au jour le jour
que notre amour est un amour sans lendemain