Allu Fun Marx ο αγαπημένος μας μπλόγκερ που μας άφησε τόσο πρόωρα...

Ποιος να μας τό 'λεγε ότι θα ζούσαμε τόσο σύντομα την οδυνηρή μέρα να θρηνήσουμε τον αγαπημένο μας Αλλουφάνιο... Δεν έχω λόγια, μαύρισε η ψυχή. Ο Γιώργος ανήκε σ' εκείνη την κατηγορία των ανθρώπων που μέσα μας έχουμε καταγράψει ως άτρωτους. Γιατί έτσι φερόταν. Υπεράνω πάντα και παντού. Γι αυτό και πέσαμε απ' τα σύννεφα. Εκλεκτός φίλος με όλη τη σημασία. Το πρώτο μπλογκ που σχολιάζαμε σε καθημερινή βάση. Γουλιά καφές, καλημέρα και Μαρξ. Στα πάντα παρών. Πολιτική, τέχνες, γλώσσα, λογοτεχνία και ειδικά ποίηση, μουσική, μεταφράσεις, συλλογικά παιχνίδια, τρελό χιούμορ και που δεν ήταν παρών; Πυροσβέστης στα χαζοκαυγαδάκια μας, δίκαιος και άψογος, προσηνής και ταπεινός, μεγαλόψυχος και γενναιόδωρος. Ποτέ δε θα ξεχάσω την προθυμία του να σκανάρει, να στείλει υλικό από την πολύτιμη βιβλιοθήκη του για να βοηθήσει, σε οτιδήποτε χρειαζόμασταν. Από τους ελάχιστους ανθρώπους που συνάντησα στη ζωή μου που δεν είχε την παραμικρή ανθρώπινη μιζέρια. Αυτό που λέμε αρχοντάνθρωπος του ταίριαζε απόλυτα κι ας ήταν τόσο νέος. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις κοινωνικές του ευαισθησίες, ούτε θα ξεχάσω ποτέ πόσο υπέροχος πατέρας ήταν και πόσο λάτρευε τα παιδιά. Είναι και το μόνο που με παρηγορεί όταν σκέφτομαι το μονάκριβό του... ότι γνώρισε έναν πατέρα που το λάτρευε και που όλοι εκτιμούσαν και μόνο να κλαίνε μπορούν για τον άδικο και πρόωρο χαμό του. Θα τον θυμόμαστε πάντα με πολλή αγάπη. Ελπίζω να υπάρχουν πάντα παρηγοριά μας οι αναρτήσεις του, ασφαλές καταφύγιο στα δύσκολα, όπως ήταν για όλους μας οι χώροι που έγραφε, μια αγκαλιά ανοιχτή... Καλό Παράδεισο αγαπημένε φίλε! Σε αποχαιρετώ μ' ένα φλαμένκο απ' αυτά που τόσο αγαπούσες...

Κάτι πεθαίνει στην ψυχή όταν ένας φίλος φεύγει
όταν ένας φίλος φεύγει κάτι πεθαίνει στην ψυχή, όταν ένας φίλος φεύγει
κάτι πεθαίνει στην ψυχή όταν ένας φίλος φεύγει.

Όταν ένας φίλος φεύγει αφήνει ένα αποτύπωμα
που δεν μπορεί να σβηστεί, αφήνει ένα αποτύπωμα που δεν μπορεί να σβηστεί.
Μη φεύγεις ακόμα, μη φεύγεις σε παρακαλώ
μη φεύγεις ακόμα, μέχρι και η κιθάρα μου κλαίει όταν λέει αντίο.

Ένα μαντίλι της σιωπής την ώρα του αποχωρισμού
την ώρα του αποχωρισμού ένα μαντίλι της σιωπής, την ώρα του αποχωρισμού
Ένα μαντίλι της σιωπής την ώρα του αποχωρισμού.