Πτήση 4302...

Φτερά, άνεμος, ήλιοι, αχτίδες,

ορίζοντες, ίριδες, φωτός λεπίδες,

σύννεφα, χρώματα που μου γελάνε,

Κορφές απάτητες,

χιόνια κατάλευκα, να μου μιλάνε.

Ποτάμια ασάλευτα, δρόμοι που τρέχουνε,

θάλασσες κι όνειρα που όλοι έχουνε,

σπίτια ακίνητα, ζωή κινούμενη,

καπνοί στις στέγες μας,

μα η ευτυχία αμφισβητούμενη.

Καφές μυρίζει, θέλω τσιγάρο και τη γεύση σου
θέλω τον έρωτα, αγαπημένε, μέσα απ' τις λέξεις σου.
Τα μαύρα μάτια σου να μου γελάσουνε
με το βελούδο τους και με τη γλύκα τους
να με τυλίξουν, να με σκεπάσουνε.

Προσγειωνόμαστε, θέλω να τρέξω, να σ' αγκαλιάσω
να μπω στα μπράτσα σου, να σε μυρίσω και να κουρνιάσω.
Να μη μιλάμε... για να μπορέσω με κάθε αίσθηση
να καταλάβω ότι είν' αλήθεια
κι όχι παραίσθηση.

Μαριάννα Τζανάκη

Ακούστε εδώ:
Cirque du Soleil, Querer...