Σάββατο 10 Μαρτίου 2007

πιάνο, ημίμετρα, διορισμός, συλλήβδην, έβδομος...Allu Fun Marx! Ευχαριστώ...

πιάνο, ημίμετρα, διορισμός, συλλήβδην, έβδομος...τί όμορφες λέξεις για ποίημα! :) Αυτό το παιδί, o καταπληκτικός Allu Fun Marx, αν ήμουν ποιήτρια, θα μπορούσε να είναι η μούσα μου, αφού οι λέξεις που πρότεινε ήταν ...ότι πεις για έμπνευση και ειδικά για αρχάριους ποιητές!
Ευχαριστώ για την πρόσκληση και θα το προωθήσω το παιχνίδι.
Διότι ως γνωστόν τα παιχνίδια μας φέρνουν πιο κοντά, ας είναι κι επικίνδυνα.

Με τον έρωτα ρε μάνα
ήμουν άτυχη πολύ.
Βλέπεις πέρασα εφηβεία
με της χούντας το πουλί.
Στα φοιτητικά τα χρόνια
και πριν έρθει διορισμός
ερωτεύθηκα πιανίστα
και τρελάθηκα στη νύστα
να μαι 'γω πάνω στο πιάνο
και να κάνω τη Μισέλ
όσο φώναζε αυτός
είμ' ο έβδομος Θεός!
Είχε φάει φλασιά Ολύμπου
ήθελε και μένα Ήρα
και με ημίμετρα συλλήβδην
μ' έμαθε να παίζω λύρα
και λαγούτο από την Κρήτη,
ως γυνή του Ψηλορείτη
για να μπει μέσα στη μύτη
κάθε μουσικού κοπρίτη!
Όλα αυτά που λέω ρε μάνα
θα σου φαίνονται κουλά
αλλά παίζω στο παιχνίδι
του γλυκού Αλλουφανίδη.

Προτείνω τις λέξεις: ενδελεχώς, ευπρεπής, εφημερίδα, ξερονήσι, αράχνη. Πρέπει δηλαδή όλοι εσείς οι πέντε να γράψετε ένα ποίημα ή πεζό που να περιέχει τις παραπάνω λέξεις. Φυσικά με ειρμό. Όχι σουρεάλ... Σας έβαλα κι εύκολα...
Ενώ τα δικά μας...ήταν κομματάκι πιο ζόρικα.

13 σχόλια:

A.F.Marx είπε...

Γητεύτρια :
Το κατέχεις το άθλημα!
Πολύ καλή συμμετοχή στο παιχνίδι.
:-)
Για να δούμε την συνέχεια...

μαριάννα είπε...

Η πρώτη απάντηση έφτασε.

Επτά Νάνοι αποτελεσματική, γρήγορη, άψογη παίκτρια:

Μου το 'πε πάλι εχθές πως το πουκάμισο
το θέλει ενδελεχώς σιδερωμένο.
Αλλιώς, πως θα 'ναι στη δουλειά ευπρεπής;
Και το ψωμί το θέλει με γλυκάνισο
και να 'ναι ακόμη ολικά αλεσμένο
και για φαϊ να φτιάξω κατιτίς.

Αν δει τη σκόνη, την αράχνη στη γωνιά της,
θα μου την πει και πάλι να σκουπίσω.
Μα θέλω μόνο εφημερίδα, καναπέ.
-να την αράξω και να δω τα κειμενά της.
Λέτε σε ξερονήσι να μετακομίσω,
ή να του πω...για κάντα εσύ, καλέ!

:) :) :)
Μπράβο βρε Νανάκια! Και ξέρω ότι γράφτηκε σε χρόνο αστραπή...Πρέπει τώρα να κάνεις πάσα εσύ σε άλλους 5 και με 5 δικές σου λέξεις. Αναμένουμε...

Ανώνυμος είπε...

Aν και δεν περιλαμβάνομαι στους 5 προτεινόμενους συγγραφείς , νομίζω ότι δε θα είχες αντίρρηση να δεχτείς ένα δικό μου κείμενο με τις παραπάνω λέξεις , μιάς και μου αρέσουν ιδιαίτερα αυτού του είδους οι γλωσσικές ασκήσεις .

......Τον έβλεπα σχεδόν κάθε Τρίτη μεταξύ 7 - 8 το απόγευμα στο γνωστό πιάνο μπάρ που συνήθιζα να πίνω τον καφέ μου διαβάζοντας την εφημερίδα όση ώρα περίμενα να τελειώσει το φροντιστήριο της κόρης μου . Ήταν ένας ευπρεπής κύριος , καλοδιατηρημένος πενηντάρης με γκρίζα πυκνά μαλιά , βαθιές ρυτίδες και διαγραφόμενους κροτάφους .Δε θα έπρεπε να είχε αντιληφθεί το βλέμμα μου καθώς ήταν σκυμμένος πάνω σε μιά στίβα χαρτιά , τα οποία μελετούσε ενδελεχώς κάνοντας σποραδικά κάποιες διορθώσεις . Η μορφή του έκρυβε ένα μυστήριο που προσπαθούσα διακαώς να ανακαλύψω μέχρι που πήρα την πρωτοβουλία , τη έβδομη φορά που τον συνάντησα , να τον πλησιάσω πρώτη . Τα χαρτιά που έιχε μπροστά του ήταν τα κείμενα ενός βιβλίου που είχε γράψει και που τώρα έκανε τις τελευταίες προσθήκες ή αλλαγές . Εξιστορούσε τη ζωή του που δεν ήταν τίποτε παραπάνω από ένα διαρκή αγώνα γιά τις ιδεολογικές αρχές που πίστευε . Μιά διαδρομή γεμάτη θυσίες και στερήσεις , φυλακίσεις και εξορίες σε ξερονήσια . Στο βιβλίο του κατέκρινε συλλήδην τους πολιτικούς ηγέτες , που η έλλειψη τόλμης και πολτικού ενστίκτου είχε οδηγήσει στην εγκαθίδρυση του δικτατορικού καθεστώτος . Όμως και τώρα μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας τα πράγματα δεν ήταν πολύ καλύτερα.Η νέα κυβέρνηση προσπαθούσε με ημίμετρα να επουλώσει τις πληγές που άφησαν οι στρατιωτικοί . Οι νέοι πολιτικοί είχαν ξεχάσει τα λάθη του παρελθόντος και προσπαθούσαν να παγιδεύσουν τους ψηφοφόρους με το δίλημμα : ή εμείς ή το χάος . Του είχαν προτείνει μάλιστα ένα διορισμό στο δημόσιο σαν εξαργύρωση της αντιστασιακής του δράσης κάτι που φυσικά αρνήθηκε . Αισθάνοντας το ίδιο παγιδευμένος , όπως και τότε που ήταν στη φυλακή ή στην εξορία , μόνο που τώρα η απειλή ήταν αόρατη και μάλλον απροσδιόριστη . Αυτή την ψυχική ανασφάλεια προσπάθησε να εκφράσει σ' αυτό το βιβλίο δίνοντάς του τον τίτλο : ο ιστός της αράχνης .

charmingman

μαριάννα είπε...

Θανάση είσαι αποκάλυψη στο πεζό! Από φαντασία πετάς! Συγχαρητήρια!

μαριάννα είπε...

Όσοι προτάθηκαν και βαριούνται να παίξουν, θα αντικαθίστανται. Αν τους έρθει η όρεξη όμως, είναι ευπρόσδεκτοι. :)

kalogeros είπε...

είπα κι εγώ να συμμετάσχω σε τούτο το παιχνίδι,
να δείξω λίγο ευπρεπής και όχι ένα...σκουπίδι.
ενδελεχώς τις διάβασα όλες τις απαντήσεις,
σα να ΄ναι εφημερίδα μου,ή σα να βλέπω ειδήσεις!
εγώ απο blog δεν ήξερα,ήμουνα Θεοπούλα,
σα να μην ξέρεις οτι αποκαλούν αράχνη το Φασούλα!
ή οτι στο survivor μπλέκεσαι με τη φύση,
δεν πας σε μεγαλούπολη αλλά σε ξερονήσι...
να όμως που τα κατάφερα και έβαλα τις λέξεις,
αν θές την εμπείρια μου,κάτσε κι εσύ να παίξεις!


Προτεινόμενες νέες λέξεις: φορτιστής,μπανάνα,τράγος,σπέυδω,σχήμα

μαριάννα είπε...

Tο «φορτιστή» μου έχασα
και τα 'χω πάρει κράνα
θυμήθηκα εσένανε
κι έφαγα μια «μπανάνα»
Μάλλον αυτό με ηρέμησε
και μου φύγε το άλγος
αφού δε θέλω σαν και πριν
να κουτουλώ σαν «τράγος».
Μωρό μου το αποφάσισα
κι όρκο βαρύ θα πάρω
όταν μου τα σπας τα ...νεύρα μου
θα «σπεύδω» να σε πάρω!
Νομίζω είναι καλύτερα
πριν φτάσουμε στο μνήμα
να δώσουμε στη σχέση μας
εν τέλει ένα «σχήμα».
Κι αν από μπλογκ δεν ήξερες
καλή μου Θεοπούλα,
απέδειξες περίτρανα
πως τα κατέχεις ούλα!
Κι ίσως το πιο σημαντικό
μάθημα που μας δίνεται
είναι πως ότι κι αν γενεί
η αγάπη νερό δε γίνεται.

Χάου μπου γου μπου ντάρλινγκ;
Σε πεθύυυμησααααα...

ξενιτεμένη είπε...

apolafstiko!! kai to post kai ta sxolia!!
evge evge :)

μαριάννα είπε...

Να 'σαι καλά ξενιτεμένη μου! Καλωσόρισες! Σε προσκαλούμε να παίξεις με τις λέξεις:
φορτιστής,μπανάνα,τράγος,σπεύδω,σχήμα :)

μαριάννα είπε...

To Deilino έγραψε:

Οι λέξεις είναι:ενδελεχώς, ευπρεπής, εφημερίδα, ξερονήσι, αράχνη

Νέος μιας κάποιας ηλικίας,
πολύ καλής οικογενείας,
αναζητά νύφη εύμορφη, σεμνή
ν’ανοίξει σπιτικό, να κάνει και παιδί

Σ’ εφημερίδα βάζει αγγελία
«ζητείται νύφη ευπρεπής
ας είναι κι από επαρχία,
την παντρεύομαι ευθύς»

Θα πλένει και θα μαγειρεύει
Σα μωρό θα τον νταντεύει,
στο σπίτι της αράχνη ποτέ δε θα στεριώνει,
ολημερίς φασίνα, να μην υπάρχει κόκκος σκόνη

Πάνε κι έρχονται τα προξενιά,
για μια καλή νοικοκυρά,
να βρει την ιδανική τη νύφη,
οποία γι’ αυτήν μεγάλη τύχη (???)

Κάθε μιά την εξετάζει ενδελεχώς
ο υποψήφιος επίδοξος γαμπρός,
μα καμμιά τους δε διαλέγει,
«σκέπτονται πολύ» όπως λέγει

Αναζητούσε γυναίκα με φακιόλι,
χωρίς βάψιμο, τακούνι και βραχιόλι.
Αφέντης νάναι της καλής νοικοκυράς
σιωπηλής, υποταγμένης, δούλας και κυράς

Μα έμεινε με τ’ όνειρο ο νέος*
διότι το έπαιζε έξυπνος κι ωραίος.
Έτσι μονάζει τώρα σ’ένα ξερονήσι
μέχρι τις γυναίκες ξανά να εκτιμήσει


*Δεν λέω με τι άλλο ομοιοκαταληκτικό
έμεινε στο χέρι ο νέος με το προξενειό
Διότι θα μου το κόψει η λογοκρισία,
το ποίημα να σβηστεί, είναι αμαρτία


Προτεινόμενες λέξεις για τους επόμενους (ανοίγω τυχαία το λεξικό και με κλειστά μάτια βρίσκω : αποθέωση, έγκλημα, μετάθεση, σοφίτα, χρυσόψαρο) ή ας προτείνει άλλος.

μαριάννα είπε...

Πάμε λοιπόν... με τις λέξεις του Δειλινού.

Η «αποθέωση» του ταυρομάχου ήταν μοναδική.
Όλη η αρένα ζήτω! Δεν ήμουνα εκεί.
Έκλαιγα για τον ταύρο και το «έγκλημα» αυτό,
που αιμόφυρτος εσφάδαζε στο χώμα το σκληρό.
Δεν πέθανε αμέσως, τον μεταφέρανε.
Τον περιποιήθηκαν, νερό του φέρανε.
«Μετάθεση» θανάτου όμως του δώσανε
μ' ένεση για τον πόνο που απλά του χώσανε.
Τη νύχτα στη «σοφίτα» ύπνος δε μ' έπιανε
μιλούσα με τ' αστέρια κι αυτά μου λέγανε
πως η ζωή δεν είναι καθόλου ρόδινη
κι από ψηλά το νιώθουν πως είν' επώδυνη.
Σ' ακούω ν' ανασαίνεις μέσα στον ύπνο σου,
ταΐζω το «χρυσόψαρο» και πέφτω δίπλα σου.
Γυρίζεις μ' αγκαλιάζεις...με πιάνουν κλάματα
Ηρέμησε μωρό μου, άσε τα δράματα.
Να χαίρεσαι που ήτανε μονάχα ένας ταύρος.
Φαντάζομαι τί θα 'κανες αν ήταν ένας γάβρος!!!

Καθότι Πανάθα ο τύπος και ξέρει την αδυναμία μου στον Ολυμπιακό... :)

kalogeros είπε...

Kυρίες και Kύριοι γειά σας,ακούτε blog fm,
την αποθέωση γνώρισαν εχτές οι R.E.M.
κατάμεστο το ΟΑΚΑ,εκεί όπου εντέλει
σε ματς έγινε έγκλημα υπέρ του εργοτέλη.
Aφού έτσι τα χαρίζουνε τα γκόλ εντώ στο Ελλάντα,
ο επόπτης με μετάθεση να πάει στην Ουγκάντα..
το οφσάιντ το κατάλαβε κι θειά μου στη σοφίτα
που 'χει μνήμη χρυσόψαρου και φτάνει ως το θήτα...

Ανώνυμος είπε...

Κάθομαι στη σοφίτα μου δεν ξέρω τί να κάνω
Ταΐζω το χρυσόψαρο, χαζεύω σαν το χάνο.
Θέλω να κάνω έγκλημα με τέτοια βαρεμάρα
Ζητώ την αποθέωση σ' έναν γαμάτο άντρα!
Να πάρω και μετάθεση, να ζήσω, να ευτυχήσω
σε άλλο κράτος και αυτό, να το αφήσω πίσω.

laura