Ήταν ένα κουταβάκι, ένα αδέσποτο σκυλάκι,
μια Δευτέρα στην πλατεία Αμερικής
Ήταν μια μικρούλα αγάπη, φοβισμένη, ντελικάτη
που την κράτησες μονάχα ένα λεπτό
και την προσπέρασα κι εγώ...
Αν δεν ήταν λάθος μέρα, αν δεν ήτανε Δευτέρα,
αν δεν ήταν η πλατεία Αμερικής
μπορεί και ν΄αγαπιόμασταν εμείς
κι αν δεν σ'έπιανε φανάρι να γινόμασταν ζευγάρι
και να κάναμε πολλά πολλά παιδιά
μα δεν έχει σημασία τώρα πια...
Tώρα πάλι είμαστε μόνοι όμως μη ζητάς συγνώμη
δεν αξίζει να το συζητάς ήταν κάτι που δεν έκανε για μας
Ήταν ένα κουταβάκι, ένα αδέσπτο σκυλάκι
μια Δευτέρα στην πλατεία Αμερικής
που δεν το υιοθέτησε κανείς...
.png)
.jpg)
5 σχόλια:
«μα δεν έχει σημασία τώρα πια»
Πόσο το πιστεύεις και πόσο το εννοείς…
Ξανά συγχαρητήρια για ην επιλογή σου. Ξανατσίμπησα.
Πολύ μ αρέσει αυτό το τραγούδι. Έχει κάτι που μου θυμίζει εμένα: πλάθει ιστορίες για μια μαγική στιγμή που θα μπορούσε να… αν.
Πού είσαι ακόμη να την έχεις ζήσει την μαγική στιγμή. Κολλάς. Γι αυτό προσοχή!
Καλό απόγευμα
Άσε φιλενάδα... Η γυναίκα είναι άπαιχτη ΚΑΙ στο στίχο! Τη λατρεύω την Αρλέτα και πολλά από τα τραγούδια της, όπως και της Αφροδίτης Μάνου, θα μπορούσαν να είναι γραμμένα από μας τις ίδιες.
« Κοίτα να ντύνεσαι καλά κι΄ερχεται κρύο... ΞΕΡΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΠΑ ΠΟΥΘΕΝΑ ΓΙΑ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΔΥΟ...» Αυτός δεν είναι στίχος ότι κι ότι, να τον περνάνε στο ντούκου. Αν τον αναλύσεις θα δεις πόσα πολλά και τρυφερά εννοεί που μόνο μια πολύ αληθινή γυναίκα ξέρει να γράφει. Κάθε στίχος και μια ιστορία. Η δική μας ιστορία... Να φανταστείς ότι ένα θέμα που το χρησιμοποιώ για εξομολόγηση στους Εκφραστές, το έχω τιτλοφορήσει «Μπαρ το Ναυάγιο»...
Χαίρομαι που καταλαβαινόμαστε..:)
Έρχεται κρύο
Στίχοι: Κυριάκος Ντούμος
Μουσική: Λάκης Παπαδόπουλος
Τραγούδι: Αρλέτα
Κι απόμεινα παιχνίδι σ' ένα
πάρκο που πια κανείς δε
θέλει να το δει. Κι αν κάθομαι
ακόμα και σου γράφω, είναι
γιατί σε πόνεσα πολύ.
Κι απόμεινα μονάχη σ' ένα
τρένο που βγήκε κάποια νύχτα
απ' τη γραμμή. Κι αν κάθομαι
ακόμα κι επιμένω, είναι
γιατί σ' αγάπησα πολύ.
Κοίτα να ντύνεσαι καλά κι
έρχεται κρύο. Ξέρεις, δεν
είπα πουθενά για μας τους δύο.
Από τα πολύ αγαπημένα...
SOS γητεύτρια καλή μου, επικοινων΄΄ω μαζί σου εδώ σ αυτό το ποστ σου γιατί δεν χωράει αυτό που θα σου πω στα επόμενα...
Επειδή είμαι ηλεκτρονικό αυτοδίδακτο ζόπι -το είπαμε, εμπεδώσαμε- απ τη χαρά μου λιοπόν που έλαβα το γλυκό σου σχόλιο για το ΠΡ3 της αρλέτας που... κατάφερα να χωρέσω στο φτωχικό μου Blog, πήγα η γυναίκα να σου απαντήσω και... ΤΟ ΕΣΒΗΣΑ #@%"#
Στείλε μου ένα comment σε παρακαλώ γιατί είμαι απαρηγόρητη.
Χα! Γράψε λάθος, το δικό μου έσβησα τελικά. Πάλι καλά
και καλά να είσαι.
Δημοσίευση σχολίου