Puerta del Sol Να πεθάνεις μέσα στο όνειρο, μάλιστα.
Όμως αν ονειρεύεσαι το θάνατο, τότε κι ο θάνατος όνειρο είναι.
Ένα παράθυρο στο κενό, όχι ύπνος, νιρβάνα.
Μέσα από το χρόνο, τελικά, το αιώνιο κατακτάς.
Να ζεις τη μέρα, σήμερα, κάτω από τη σημαία
Του χθες και το πρωί σκόνη να γίνεσαι.
Αυτό είναι ζωή; Να ζεις δεμένος με τη θλίψη;
Τί μαθαίνουμε απ'αυτό;
Όταν ονειρεύεσαι το θάνατο δεν σκοτώνεις το όνειρο;
Κι αν ζεις μονάχα το όνειρο, δε θανατώνεις τη ζωή;
Σε τι με ζήλο να βουτήξεις,
Για να μάθεις αυτό που στο τέλος θα ξεχαστεί,
Μελετώντας το αδυσώπητο συνοφρύωμα
- τον έρημο ουρανό - του αιώνιου Αφέντη;
Miguel de Unamuno
Από το Cancionero, Μετ. Ελένη Γκίνη
Eκδόσεις Ηριδανός
Τελευταίο ποίημα γραμμένο
τρεις μέρες πριν το θάνατό του.
.jpg)
.jpg)
1 σχόλιο:
Οφείλω να παρεδεχτώ ότι οι επιλογές που δημοσιεύεις είτε πρόκειται γιά δικές σου μεταφράσεις είτε γιά κείμενα τρίτων είναι εξαιρετικές σε λυρισμό , ευαισθησία και βάθος νοημάτων . Δεν ξέρω πόσοι τις διαβάζουν - υποθέτω όχι και πολλοί , όμως αυτό δεν αναιρεί την αξία τους . Θα πρέπει , κάποιος να είναι αρκετά μόνος με τη θετική σημασία-κάτι σαν ασκητής μέσα στο πλήθος- κι ίσως σχετικά ανασφαλής - δηλ.όχι βολεμένος ή τακτοποιημένος -γιά να ψάχνει τέτοια κείμενα . Όμως , η πολύβοη ατμόσφαιρα που ζούμε και το πλήθος των ερεθισμάτων που μας κατακλύζουν δε βοηθούν τέτοιες αναζητήσεις . Τελικά μήπως ότι κάνουμε το κάνουμε μονάχα γιά μας τους ίδιους κι όχι τόσο γιά τους άλλους που μας περιτρυγυρίζουν ;
Και σε τελική ανάλυση αυτή η μορφή εσωτερικής αναζήτησης να είναι μιά ασπίδα προστασίας από τους γύρω μας ;
Στο θέμα αυτό σε συγχαίρω - παρ' όλες τις ενστάσεις που έχω γιά σένα .
Φιλικά
ch/man
Δημοσίευση σχολίου