Επιστολή σταλμένη από τον Juan Ramón Jiménez στον José García Nieto
επαινώντας το βιβλίο του "Sonetos por mi hija"
«Σονέτα για την κόρη μου»
ΤODAVÍA EN SILENCIO
Te han nacido los ojos con preguntas,
y sin cesar me asedias preguntando.
Y yo sin contestar... Hija ¿ hasta cuando
mudos tú y yo: dos ignorancias juntas?
¿ Hasta cuándo en silencio irán las yuntas
de tu asombro y mi amor; de mí, temblando,
y de tí, poco a poco, asegurando
música sin palabras...? Sé que apuntas,
en brotes de miradas, rosas rojas
que un día se harán voz contra mi pecho
y tendré con la voz que responderte.
Se turbará mi otoño entre tus hojas,
y las mías serán un vasto lecho
donde al hundir tu pie suene mi muerte.
.jpg)
.jpg)
2 σχόλια:
μου έκανε δώρο ένα βιβλίο του Ραμόν Χιμένεθ ένας Ισπανός φίλος για τα γενέθλιά μου...αλλά διάολε δεν ξέρω ισπανικά!
Κάπου διάβασα ότι βρίσκεσαι στον Παράδεισο...δηλαδή Ουρουγουάη, στο Μοντεβίδεο. Αν ισχύει, πώς και δε μαθαίνεις ισπανικά τώρα που είσαι εκεί;Πάντως ότι θέλεις από Χιμένεθ πες μου να στο μεταφράσω. Είναι υπέροχος. Έχω έναν αγαπημένο φίλο μου εκεί τον Ραούλ Ορόθκο. Αν είσαι εκεί όπως φαντάζομαι,δηλαδή όπως κι εγώ Ελβετία, μπορεί και να τον γνωρίζεις, γιατί λατρεύει την ελληνική κουλτούρα και κάνει μαθήματα ελληνικών.
Δημοσίευση σχολίου