Ο Βίκτωρ Ουγκώ για την γυναίκα του ήταν Βίκτωρας. Για την ερωμένη του Ουγκώ. Ραμόν Γκόμεθ ντε λα Σέρνα
Διότι κάποτε και οι εραστές είχαν μια αξιοπρέπεια βρε παιδί μου.
Δεν ήταν λουκουμάκι, κουραμπιεδάκος, τζουτζούκος,
αλεκούκος κοτζάμ αρχιτεκτονάρα,
ναυαρχούκος κοτζάμ ναύαρχος, κουρκουμπίνι ή βας βας ο Παρασκευάς!
Aaaax! Xάλασε ο κόσμος σήμερα.
Τί να τον κάνω 'γω τον εραστή αν είναι να τον προσφωνώ λουκουμάκι;
Όχι πείτε μου. Τί;
Juliette Greco - Sous Le Ciel De Paris
Henri Cartier Bresson, Paris, 1953
.png)
.jpg)
32 σχόλια:
Για τον Aπόστολο Παύλο στην Προς Kορινθίους A’ επιστολή: «H αγάπη μακροθυμεί, είναι ευεργετική, η αγάπη δεν μεγαλοπιάνεται, δεν φουσκώνει από περηφάνεια, δεν συμπεριφέρεται άσχημα, δεν ζητά τα δικά της, δεν παροξύνεται, δεν σκέφτεται το κακό, δεν κάνει υπολογισμούς, δεν χαίρει την αδικία, συγχαίρει όμως την αλήθεια. Όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει κι όλα τα υπομένει».
Και, φαντάζομαι, ότι αν τα ήξερε, θα έβαζε στα "μην" και τα "τζουτζούκος" κ.λπ.
χαχαχαχα
:)))))) Γελάω, γιατί σε σκέφτομαι, έτσι όπως σε έχω καταγράψει μέσα μου από τα γραπτά σου, να μη σου κολλάνε οι σχετικές προσφωνήσεις. Ή να τις αντιμετωπίζεις με χιούμορ. Ποτέ φυσικά δεν ξέρει κανείς... ;)
Ανεξαρτήτως όμως, η συγκεκριμένη επιστολή, είναι υπέροχη! Ακόμα και για όσους πιστεύουμε στο δικό μας Θεό...
Είπε κι άλλα όμως ο κ. Παύλος που ούτε να τα θυμάμαι δεν θέλω.
Γητεύτρια μου συμφωνώ μαζί σου και επαυξάνω
Άκου τζουτζουκάκι μου...
Μην ξεράσω
Ξέχασα να σε συγχαρώ! Επιτέλους Παρίσι!
Binvenue ma petit...
Ναι βρε φιλενάδα κι εγώ ξενερώνω με τέτοια απίστευτα. Θυμόσαστε την Καρέζη στο Δεσποινίς Διευθυντής; Μιλάμε ανεπάληπτο όλο το καστ...
Θυμάμαι τώρα την φωνή της Καρέζη να προσπαθεί να παίξει τη «γατούλα» κατά πως την είχε διδάξει η Λίλυ Παπαγιάννη και με το που σηκώνει εκείνος το τηλέφωνο και του λέει εκείνη ναζιάρικα:
- Γυρίσατεεεεεε;
- ΟΧΙ!!! Απαντάει εκείνος έξαλλος και της το κλείνει!
Να υποψιαστώ;
Παίζεις Παρίσι;
Δεν κατάλαβα!
Τι το μεμπτό έχουν τα υποκοριστικά;
Ζουζουλίνι
κουρκουμπίνι
Μαρξουλίνι
χαχαχαχαχαχα!
χαχαχαχα! Μου βγήκε ο καφές ανάποδα! Αλλουφανάκι μου εσύ!
Βρε δε λέμε μεταξύ μας... ο εραστής, ξέρεις τώρα, πρέπει να είναι και λίγο μύθος... με το που θα τον κάνουμε εμείς τα θηλυκά, κουρκουμπίνι, πάει ο μύθος!
Άσε γαμώτο, ψάχνω από το πρωί να σου ποστάρω στους παπάδες ένα εκπληκτικό από το Εσώβρακον του Αγίου Τρύφωνος, και δεν το βρίσκω. Ελπίζω το βράδυ γιατί φεύγω για μάθημα... Φιλιά!
εμένα πάντως οι εραστές μου με φωνάζουν Ελαφίνι (με το Ε κεφαλαίο)..χαχα
υ.γ.
περιττό να πω πως το Μαρξουλίνι κατοχυρώθηκε
Νομίζω ότι ανέκαθεν οι εραστές αποκτούσαν τέτοια υποκοριστικά. Ίσως ο κ. Ουγκώ ήταν εξαίρεση (ή να φρόντισε πολύ το image του).
Καλά τα μυστήρια, τα μεγαλεία και οι αξιοπρέπειες, αλλά στο σεξ (και στο θάνατο) όλα χάνονται και γινόμαστε όλοι ίσοι...
Όχι φιλενάδα δυστυχώς.
έπαιξα Παρίσι και μας τελείωσε κι έκανα 20 χρόνια να το ξεπεράσω. Να σκεφτείς δεν ήθελα να ακούω για Παρίσι όταν επέστρεψα κι ούτε μπορούσα να θυμηθώ πολλά πράγματα… τα έσβησα για να μπορώ να συνεχίσω τη ζωή μου.
Και 20 χρόνια μετά ένα πρωί αναζήτησα τα τραγούδια που άκουγα τότε ΕΚΕΙ.
Ε, λοιπόν τα α άκουγα για ένα μήνα συνέχεια. Μόνο αυτά και ξάφνου άρχισαν οι μνήμες να ξεπηδούν και να θυμάμαι τα πάντα.
Τότε μόνο μπόρεσα να επιστρέψω σαν τουρίστας πια -ξεφτίλα, αλλά ας είναι κι έτσι. Αφού να φανταστείς μέχρι και στον πύργο του Άιφελ ανέβηκα, κάτι που δεν είχα κάνει 7 χρόνια εκεί πέρα.
Άντε εις ανάμνηση και για να συνοδέψει τον πρωινό μας καφέ σου στέλνω ένα τραγουδάκι. Paris s eveille με τον καταπληκτικό Jaques Dutronc, ένας ύμνος για το Παρίσι, μια ποιητική περιγραφή εικόνων μιας πόλης που ξυπνά σιγά σιγά και αναζητά πρώτα απ’ όλα τον καφέ της για αρχίσει να λειτουργεί.
Αν θέλεις μετάφραση, πολύ ευχαρίστως να στην στείλω.
Κάνε τώρα τον σταυρό σου να πετύχει η σύνδεση...
http://www.esnips.com/doc/01b88e2d-a503-49d0-83cf-b80d42922719/09-Paris-s-eveille
il Est Cinq Heures Paris S'eveille
Je suis l'dauphin d'la place Dauphine
Et la place Blanche a mauvaise mine
Les camions sont pleins de lait
Les balayeurs sont pleins d'balais
Il est cinq heures
Paris s'éveille
Paris s'éveille
Les travestis vont se raser
Les stripteaseuses sont rhabillées
Les traversins sont écrasés
Les amoureux sont fatigués
Il est cinq heures
Paris s'éveille
Paris s'éveille
Le café est dans les tasses
Les cafés nettoient leurs glaces
Et sur le boulevard Montparnasse
La gare n'est plus qu'une carcasse
Il est cinq heures
Paris s'éveille
Paris s'éveille
La tour Eiffel a froid aux pieds
L'Arc de Triomphe est ranimé
Et l'Obélisque est bien dressé
Entre la nuit et la journée
Il est cinq heures
Paris s'éveille
Paris s'éveille
Les banlieusards sont dans les gares
A la Villette on tranche le lard
Paris by night, regagne les cars
Les boulangers font des bâtards
Il est cinq heures
Paris s'éveille
Paris s'éveille
Les journaux sont imprimés
Les ouvriers sont déprimés
Les gens se lèvent, ils sont brimés
C'est l'heure où je vais me coucher
Il est cinq heures
Paris se lève
Il est cinq heures
Je n'ai pas sommeil
Σε φιλώ
Ωχ, γιατί δεν πάιζει;
Καλά άκουσε το από το Blog μου.
Πάω τώρα εκεί να το ανβάσω για σένα.
Εαν υπάρχουν άνθρωποι που τους ανεβαίνει η λίμπιντο ακούγοντας ή λέγοντας κάτι τέτοια υποκοριστικά δεν βρίσκω που είναι το λάθος.
Θα μου πεις βέβαια τι φταίμε εμείς που τυχαίνει να τα ακούμε...:)
Ε όλοι μας λίγο ή πολύ σε κάποια στιγμή χρησιμοποιήσαμε και γλυκουλίνια και καραμελίνια και ζαχαρούλες.
Αυτό συνήθως σταματάει σε κάποια ηλικία αλλά όχι για όλους...
Ζουμπουρλούδικο...
τάδε έφη Ανδρεάς ο Μικρούτσικος
Να προσθέσω και τα : πουπουλίνι, αραχνούλα ... χι χι χι
Αμα ακούμε υποκοριστικό , καταλαβαίνουμε οτι κάποιο λάκκο έχει η φάβα...
Καλημέρα!!! :)
Φοβεροί είσαστε όλοι... όταν έγραψα το συγκεκριμένο ποστ είχα περιπαιχτική διάθεση, έχοντας στο μυαλό μου μεγάλους εραστές κοκόρια, που περνάνε στυλ πολύ άντρα και στο σπίτι είναι ...κότες. Θυμόσαστε την ταινία Ανάλυσέ το, όπου ο Ντε Νίρο, ο αρχιμαφιόζος, ήταν ένα τρυφεραδάκι μπεμπουλίνι που έκλαιγε με το παραμικρό;
Η αλήθεια είναι ότι στα πλαίσια των πολύ εσωτερικών στιγμών ενός ζευγαριού μπορεί να ειπωθούν διάφορα χαζουλά και γλυκά και τρυφερά και σεξουλιάρικα, αρκεί να μην τα μεταφέρουν στη δουλειά ή στον κοινωνικό περίγυρο. Γιατί ποιός θα πάρει στα σοβαρά Διευθυντή εταιρείας αν παίρνει η γυναίκα του και τον ζητάει ως μωρουλίνι ή Αλεκούκο έστω; Θα γελάσει ο κάθε πικραμένος και τα ειρωνικά σχόλια θα πηγαινοέρχονται, σε ζήτησε ο Αλεκούκος να υπογράψεις κτλ Η Μπίμπω θα τον έχει καταστρέψει τον άνθρωπο.
Όμως η φράση του Ντε λα Σέρνα, άλλο νομίζω ότι υπονοεί. Δεν ξέρω αν συμφωνείτε. Ότι τα δικαιώματα μιας συζύγου δεν τα έχει η ερωμένη. Η οποία θα τον προσφωνεί με το επίθετο ακόμα κι όταν ...τραγουδάει με το μικρόφωνό του, τηρουμένων των αποστάσεων για να είναι ασφαλής ο εραστής. Μπιλ δηλαδή δικαιούται η Χίλαρυ να λέει και όχι η Μόνικα. Το πιάσατε το υπονοούμενο αγόρια; Όχι πολλές οικειότητες με τις ερωμένες. Είναι περικολόζο! :)
@ ελαφίνι
Καλό το Μαρξουλίνι, ναι... :) Όταν ο άνθρωπος είναι άνετος, είναι σαν το τεφάλ! Τίποτα δεν του κολλάει... κι ο Μαρξ είναι άνετος. Δε μασάει...
@xavier
Ναι, συμφωνώ μαζί σου ως προς τα μεγαλεία, αλλά εκείνη την εποχή δε νομίζω ότι ήταν μόνο θέμα του Ουγκώ. Προφανώς ίσχυε για όλους και ήταν καθιερωμένο. Και η Κλωντέλ έλεγε δημόσια μεσιέ Ροντέν και πολλές άλλες. Προσωπικά με ιντριγκάρει. Μου αρέσει ο μύθος. Δεν ξέρω αν γίνομαι κατανοητή. Δε μιλάω για μια συνηθισμένη σχέση φυσιολογική, που θα είναι ο άνθρωπός σου. Μιλάω για έρωτα... ανατρεπτικό!
@για την αρλέτα
Παίρνω τον καφέ μου και τρέχω να απολάυσω το τραγούδι! Χίλια ευχαριστώ για τον κόπο που κάνεις... Περί Παρισιού σε νιώθω απόλυτα. Θέλω από χθες να ποστάρω απάντηση στο ταξιδιάρικο ποστ του Σπύρου του Σεραφείμ για το Παρίσι και δεν ξέρω τι να πρωτοπώ και τι να παραλείψω.
@adonios
Όχι καλέ μου δεν είναι κακό στις εσωτερικές μας στιγμές. Αλίμονο. Ελπίζω να καλύφθηκες με τις εξηγήσεις... ;)
@weaver
Γιώργο γελάω πολύ ... γιατί εσύ ειδικά, είσαι μαέστρος στο να κρατάς τις αποστάσεις. Έχεις μία ευγένεια απολύτως ψαρωτική και δεν ανησυχώ καθόλου για σένα. Πουπουλίνι κι αραχνούλα εσύ, με τίποτα! ;)
Μη παίρνεις παραδείγματα από Γάλλους εραστές ή συζύγους. Αυτοί μιλούσαν στον πληθυντικό μεταξύ τους. Εγώ ξέρω και ένα σημερινό ζευγάρι, που μιλάνε περ βού!
Για το πως μιλάνε οι διάφοροι εραστοσύζυγοι μεταξύ τους, άπ του δέμ και νο κόμεντ. ολα ελληνικά τα είπα.
Οσο για την αγάπη του Παύλου και πώς την εννοεί, ασε καλλίτερα. Δεν με εκφράζει ιδιαίτερα, κυρίως αυτό το Όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει κι όλα τα υπομένει
Όλα τα πράγματα εχουν πάντα δύο όψεις. Έτσι θα έπρεπε για να έχουμε πιο ολοκληρωμένη άποψη, να ξέρουμε και τι "ηταν" για το Βίκτωρα η γυναίκα του και τι η ερωμένη του!! E non dimenticare che la vita e sempre pericolosa ma e piu meglia cosi. Buon fine settimana!
μη με πεις ποτέ, ποτέ, όμως, "τζουτζούκο"!!!!
χαχαχα
καλό ΣΚ
Υ.Γ.: η συγκεκριμένη επιστολή, όντως είναι υπέροχη! Ακόμα και για όσους πιστεύουμε στο δικό μας Θεό...
Ciao tesoro!Hai raggione, pero possiamo parlare... La vita é bella...ma anche pericolosa, mi piacce di piú...
Auguri anche per te. A presto!;)
Καλό Σαββατοκύριακο Σπυράκο μου!!! Κουρκουμπινάκι μου γλυκό εσύ!
Έχω λυθεί στο γέλιο... είδες δεν είπα τζουτζούκο!
Φιλιά πολλά!
Γλυκιά μου άνζετα επειδή πάντα ανοίγεις μεγάλες και ενδιαφέρουσες συζητήσεις, θα σου απαντήσω το βράδυ γιατί φεύγω... Φιλάκια!!!
Εμένα πάντως με ερεθίζει αφάνταστα το "μπακλαβαδάκος"! :ΡΡ
Θυμάσαι την ιδέα σου για μια ρεαλιστική ιστορία με μια γεροντοκόρη στο χωριό;
Γητεύτρια είσαι σκέτο μυδραλιοβόλο! Το ένα ποστ μετά το άλλο, δεν σε προλαβαίνουμε, λέμε! Αλλά εδώ πέρα δεν έχουμε μόνο ποσότητα αλλά και ποιότητα, ναι!
« Η αλήθεια είναι ότι στα πλαίσια των πολύ εσωτερικών στιγμών ενός ζευγαριού μπορεί να ειπωθούν διάφορα χαζουλά και γλυκά και τρυφερά και σεξουλιάρικα, αρκεί να μην τα μεταφέρουν στη δουλειά ή στον κοινωνικό περίγυρο.
Ακριβώς έτσι!
Τώρα αυτό με τα υποκοριστικά είναι και λίγο εκ του πονηρού εδώ που τα λέμε, τα χρησιμοποιούν,νομίζω και αυτοί/ές που τσιλιμπουρδίζουν, ξέρετε για να μην μπερδεύονται με ονόματα και άλλα τέτοια επικίνδυνα πράγματα..
Θυμάστε το «Και οι Παντρεμένοι έχουν ψυχή»?ε κάπως έτσι..;)
@ άνζετα
Για τις αγαπουλινολινουλιές...το εξαντλήσαμε. Συμφωνήσαμε όλοι ότι δημόσια καλό θα είναι να αποφεύγονται, ιδιωτικά ας λένε ότι θέλουνε. Άβυσσος η ψυχή του διαβόλου φιλενάδα! Όταν εξιτάρεται ένας ολόκληρον διαβολικόν με το μπακλαβαδάκο, τι να πούμε έμείς μετά;
Για τον ορισμό της αγάπης όμως... συμφωνώ απόλυτα με τον Παύλο. Έχω την αίσθηση ότι μπερδεύεις τον έρωτα με την αγάπη. Για να καταλάβεις καλύτερα, δες τη φράση που απορρίπτεις, «Όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει κι όλα τα υπομένει», σε σχέση με τα παιδιά σου ή με τους γονείς σου.
Εκεί θα τσεκάρεις την αληθινή αγάπη. Ευτυχής όποιος μπορεί να δώσει ή να λάβει μια τέτοια αγάπη, από τον σύντροφό του...
@diavolikon
Άπαιχτος!!! :)))))))) Αυτό να δω αφεντικό κι ας πεθάνω!Που λέει κι ο παπαγάλος!
@αμμος
Τι να πω... συγκινήθηκα! Άμμος είσαι εσύ ή stardust;
@tast3r
Συμφωνώ... ναι, εκ του πονηρού είναι. ;)
Όχι Παρίσι. Όχι!!!! Μέχρι να απεξαρτηθώ!!!
Μας λείψατε μικρά... πολύ όμως. Αισθητή η απουσία. Ταχτοποιήθηκες; Ή ακόμα τρέχεις; οκ. για Παρίσι δεν ξαναλέμε... είπαμε τόσα αυτές τις μέρες...
Δες εδώ Σκόρπιες, γαλλικές, σκέψεις , τι έκανε και σε μας ο Σπύρος ο Σεραφείμ.
Αυτό ήταν το πρώτο σου ποστ που διάβασα και μ'έκανες να χαμογελάσω..Σκεφτόμουν πως με λέει η κοπέλα μου κι αν το άκουγα από άλλη/ον θα το κορόιδευα, αλλά από εκείνη ακούγεται γλυκό (όχι πάντα). Τέλοσπαντων, όπως είπε ο κύριος Ντε Μποττόν, τα υποκοριστικά, αυτή η μετωνομασία του εραστή/της ερωμένης, είναι μια διαδικασία ώστε να τους/τις βαφτίσουμε δικούς/δικές μας.
Καλησπέρα..
@ Queerdom
Καλωσόρισες! Με χαμόγελο κι από μένα. Σωστά τα είπες. Και συμφωνώ απόλυτα με το Ελβετάκι σε πολλά και σε αυτό με τα υποκοριστικά. Έχει μεγάλο δίκιο... είναι μια μορφή συνειδητής ή ασυνείδητης κτήσης. Θεμιτή μεν μεταξύ εραστών ή καλύτερα να πω κατανοητή.
Ξέχασα το ανυπόφορη δε. Οποιαδήποτε μορφή κτήσης... η οποία αρχικά μπορεί να κολακεύει την ερωτική μας ματαιοδοξία, σε δεύτερο επίπεδο, τρελαίνει... ;
Δημοσίευση σχολίου