Δευτέρα 2 Απριλίου 2007

Francoise Bornet, η γυναίκα «του φιλιού» του Robert Doisneau


Francoise Bornet

Η γυναίκα που πόζαρε στην κλασική φωτογραφία του Robert Doisneau,
ενός ζεύγους που φιλιέται παθιασμένα σε μια οδό του Παρισιού, έξω από το Δημαρχείο, πούλησε την αρχική αυθεντική της για 155.000 ευρώ (#$$Α 259.000) σε μια δημοπρασία - περίπου 10 φορές παραπάνω απ'όσο ήταν η αναμενόμενη τιμή πώλησης. Ένας άγνωστος Ελβετός αγοραστής, αγόρασε το φιλί στο Δημαρχείο. Ο υπεύθυνος της πώλησης ο Herve Poulain είπε ότι η τιμή ήταν η υψηλότερη για μια φωτογραφία του 20ού αιώνα. Η φωτογραφία τέθηκε επάνω στη δημοπρασία από τη Francoise Bornet - μια πρώην ηθοποιό. Λήφθηκε το 1950 και έγινε διάσημη το 1986 όταν ανατυπώθηκε ως αφίσα. Η εικόνα ενός ζεύγους που φιλιέται μπροστά από το Δημαρχείο, οι περαστικοί εξασθενούν στο υπόβαθρο, στη φημισμένη πόλη του Παρισιού ως πόλη των μεγάλων ερώτων. Ότι δεν ήταν ένα αυθόρμητο στιγμιότυπο επιβεβαιώθηκε, όταν μήνυσε η Bornet τον Doisneau, ζητώντας ένα ποσοστό των πωλήσεων της φωτογραφίας. Το δικαστήριο τον Ιούνιο του 1993 απέρριψε τις αξιώσεις της, αν και η υπόθεση ανάγκασε τον Doisneau να ομολογήσει τη χρησιμοποίηση των επαγγελματιών αντί ενός ζεύγους που πιάστηκε τυχαία. Εργαζόταν για μια σειρά φωτογραφιών για τους εραστές στο Παρίσι, για το περιοδικό ζωή, όταν πλησίασε τη Bornet και το φίλο της για να ποζάρουν. Η φωτογραφία εμφανίστηκε αργότερα στη ζωή. Η Bornet δεν εξέφρασε καμία λύπη για τον αποχωρισμό της με τη φωτογραφία. "Εν πάση περιπτώσει, αυτό το φιλί είναι χαραγμένο στη μνήμη μου," είπε. "Είναι μια θαυμάσια μνήμη, αυτό είναι όλο. Δεν χρειάζομαι την εικόνα για να την θυμηθώ."
Εμ... τόσες χιλιάδες ευρώ πήρε... να της συντηρούν τη μνήμη μια χαρά. Άσχετα από όλα αυτά, η φωτογραφία είναι υπέροχη... ας ήταν και στημένη.

8 σχόλια:

elafini είπε...

μια από τις πιο ρομαντικές φωτογραφίες..κάπου την έχω κι εγώ στο slide show μου..βέβαια θα προτιμούσα πιο γαργαλιστικές λεπτομέρειες του στιλ,ποιός ήταν ο άντρας της φωτογραφίας, που βρίσκεται τώρα,τι σχέση είχαν..είσαι super detective για το ξετρύπωμα πάντως ;)

υ.γ. υπέροχο το ανοιξιάτικο δωράκι..ετοιμάζω κι εγώ κάτι..καληνύχτα

elafini είπε...

και ο Tiersen βέβαια φοβερός..

μαριάννα είπε...

Καλώς το κορίτσι! Κι εγώ την έχω σε πόστερ. Και τον απίστευτο Tiersen σε όλα! Όταν έβρεχε ο θεός προσόντα είχε κάτσει από κάτω ρε παιδί μου αυτό το παιδί... :)
Το άνοιξα το θέμα στους Εκφραστές. Δες το όταν μπορείς και πες μου αν συμφωνείς όπως το έχω γράψει. Φιλάκια και καληνύχτα!

elafini είπε...

μόλις είδα και την ενημέρωση στους εκφραστές..πολύ ωραία στημένο και νομίζω πως το ποίημα εκφράζει ακριβώς την ιδέα..μπράβο μπράβο..μένει να βρω λίγο χρόνο να το ψάξω και μετά βουρρρρ...καλή μας αρχή...όνειρα τριανταφυλλένια :)

ange-ta είπε...

καλημέρα φιλενάδα μου,
δεν σε προλαβαίνω δέκα - δέκα τα ανεβάζεις τα πόστ. βάλθηκες να μας κομπλεξάρεις. Αλλά εμένα δεν με απασχολεί καθόλου. Μ αρέσει η δουλιά σου. Εχει φινέτσα. Εκείνο που δεν καταλαβαίνω ακόμα, που βρίσκεις τέτοιον ερωτισμό. Ακτινοβολεί το μπλόγκ σου. Να σαι καλά να χαίρεσαι έτσι πάντα.
Τωρα για το φιλί, ε, εδώ θα πώ τις κακίες μου. Τα φιλιά δεν πρέπει να πουλιούνται και να αγοράζονται. Χάνουν τον ερωτισμό τους. Και να πάρει, δεν είναι όλα για πούλημα!!
Για το μπλόγκινγ έχει γράψει ενα ωραίο πόστ ο "θεαμαπάτες και δικτυώματα". Αντίγραφο δηλώσεων των εφημερίδων της Κυριακής. Ενδιαφέρον, πολύ ενδιαφέρον, έτσι όπως εξελίσονται τα πράγματα.
Το μπλόγκ θα το βρείς σε μένα, αλλά και στον Google
φιλιά
πάω στα επόμενα πόστ σου

μαριάννα είπε...

Σ'ευχαριστώ φιλεναδίτσα για τα τόσο καλά λόγια!
Για το φιλί θα συμφωνήσω απόλυτα! Ναι, δεν είναι προς πώλησιν οι στιγμές μας και σαφέστατα και οι αναμνήσεις μας. Είπαμε όμως... εμείς έπρεπε να ζούμε σ' έναν κόσμο άλλονε...ίσως σ' αυτόν των παιδιών. Εκεί που κάνουν τις κολοκύθες άμαξες και τα ποντίκια άλογα, εκεί που υπάρχουν ακόμα γοβάκια και χιονάτες, εκεί που αρκεί λίγη άμμος για να χτίσουν τα κάστρα τους και να στήσουν τα όνειρά τους...

artois είπε...

κι άλλο ένα δικό του φιλί

μαριάννα είπε...

Υπέροχο!!! Δεν το ήξερα...
Λες για μένα για υπερπαραγωγή... αλλά εσύ πας πίσω; Θέμα χρόνου είναι. Έτυχε τώρα να μπορώ, που είμαι μόνη εδώ. Από αύριο, ζορίζουν τα πράγματα. :) Πάντως αυτά που έχετε όλες μέσα σας, αν τα βγάλετε, θα ευωδιάσουν κι οι ουρανοί...