Gustav Klimt
1909-10, Ιδιωτική συλλογή , 90 x 90 cm. Λάδι σε μουσαμά
Pintor Maurice Minkowski, Varsovia, Polonia, 1881-1930.
To γράμμα σου πήρα σου γράφω δυο λόγια μητέρα...
Το γράμμα σου πήρα, σου στέλνω δυο λόγια μητέρα
αν βρω ευκαιρία θα 'ρθω να σε δω κάποια μέρα
νοστάλγησα λίγο, με πνίγει και τούτη η πόλη
οι άνθρωποι μόνοι κι εγώ μοναχή πάντα μόνη.
Χιλιάδες ο κόσμος, δεν έχεις με ποιον να μιλήσεις
στερνή συντροφιά μου δυο-τρεις παιδικές αναμνήσεις
το χαμόγελό μου κοιτάζω στη φωτογραφία
αυτό δεν μπορεί να το σβήσει καμιά πολιτεία.
Μου λες να σου γράψω γιατί τελευταία σωπαίνω
κι εγώ που ακόμα δεν ξέρω αν ζω ή αν πεθαίνω
στους δρόμους γυρίζω και ψάχνω για τον εαυτό μου
κανείς δεν με βρήκε ακόμα και στο όνειρό μου.
Ρεκλάμες, πορείες, χαφιέδες, πανό, διαδηλώσεις
εμπόροι ρουφιάνοι πουλάνε ελπίδες με δόσεις
κι εσύ με ρωτάς αν αντάμωσα την ευτυχία,
γραμμένη στον τοίχο την είδα σε μια συνοικία.
Στίχοι: Μπάμπης Τσικληρόπουλος
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Τραγουδάει η Χαρούλα!
Χρόνια πολλά στις μανούλες όλου του κόσμου!
25 σχόλια:
Μάνα, μητέρα, μαμά
χρόνια πολλά!!!
Μανα μητερα μανουλα μαμα....
Πάντα η ίδια φράση.
Μητέρα, η πηγή του κόσμου όλου!
Παρόλο που το θέμα της αμάς δεν με αφορά (βιώματα ειν αυτά) εν τούτοις παραδέχομαι τις μαμάδες που πραγματικά το απολαμβάνουν και έχουν όλη την υπομονή του κόσμου χωρίς να γίνονται ευνουχιστικές. Και έχω την υποψία πως μια τέτοια μαμά πρέπει να σαι και σε φιλώ γιατί, ναι αυτές είναι οι ηρωίδες της ζωής κι όταν καταλάβουν ότι μόνο αυτές μπορούν ν αλλάξουν τον κόσμο τότε υπάρχει ελπίς. Προς το παρόν όμως είστε τόσο λίγες...
χρόνια σου πολλά φιλενάδα μου και κουράγιο, τρία (!!!) παιδιά είν αυτά, όως εσένα δεν σε φοβάμαι...
Ξέρεις ότι ο Klimt eείναι ο αγαπημένος μου;
πάω να αγοράσω τις ανεμώνες για τη δικιά μου, τις περινμένει, ευτυχώς που μου το θύμισες...
τριάντα καλοκαίρια και χειμώνες
τις άγριες σου στέλνω ανεμώνες
μαμά γερνάω
Καλημέρα σε όλους! Να χαιρόμαστε τις μανάδες μας και να τις αγαπάμε! Έτσι απλά μ' ένα φιλί και μια αγκαλιά...
Κλέλια μου σ' ευχαριστώ! Να χαίρεσαι τη μανούλα σου! Και σου εύχομαι κι εσύ να γίνεις μάνα γρήγορα! Μεγάλη απόλαυση... Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόλαυση στη ζωή από το ν' ανασταίνεις παιδιά!Δικά σου ή ξένα, η ίδια χαρά...
Ανασταίνω λένε το μεγαλώνω στα χωριά και μου αρέσει πολύ η έκφραση.
Κλιμτ ναι!!!! Τον λατρεύω!!!!
Φαίνεται ε; ;) Χαίρομαι που αρέσει και σε όλες μου τις φίλες!
Α,να κατι που δεν θα πω εγω ποτε.Γιατι η μαμα μου δεν θα ειναι εδω οταν θ' αρχισω να γερναω.Σαν σημερα η μαμα μου & ο μπαμπας μου θα ειχαν επετειο γαμου,αν ζουσαν.Φυσικα,ειχα την καλυτερη μαμα του κοσμου (ποιος δεν θα πει το ιδιο για την δικια του).Οχι γιατι ηταν αυτη που ηταν εν ζωη,αλλα γιατι τωρα που λειπει καταλαβα ακομα περισσοτερο το μεγαλειο της,που περικλειεται στο εξης:νιωθω πολυ πιο δυνατη & πολυ πιο ελευθερη τωρα που λειπει,χωρις ενοχες και αυτο ειναι κατι που μου το διδαξε εκεινη.Σ' ευχαριστω μαμα.
Χρονια πολλα,πολλα σε ολες τις μαμαδες!(Εγω δεν ειμαι)-ΑΤΠ-
manoula mou louloudenia xronia polla!
na eisai panta kala,xamogelasti kai aneksantliti gia na synexizeis na mas trellaineis me ton diko sou monadiko tropo...
se agapame gia ola auta ta yperoxa pou eisai kaioxi mono epeidi xoris esena i zoi mas tha itane adeia,vareti,asximi,tromaktiki,dyskoli...
den tha sou poume ola auta ta typika pou lene tetoia mera oloi stis mamades tous giati apla eisai poly ksexoristi gi' auta.
eisai i iroida mas kai s'agapame toso poly kai ta 3 paidakia sou...to ena pio poly apt'allo!
ghteutria mas,manoula mas to astro sou na einai panta foteino...
akis-dimi-aris
-ΑΤΠ-
Όταν διάβασα για την επέτειο των γονιών σου έπαθα σοκ! Και οι δικοί μου το ίδιο!!!!!! Μα, κάτι συμπτώσεις που με κυνηγούν τελευταία!!!!
Μεγάλη τύχη να νιώθεις ελεύθερη και χωρίς ενοχές κι αυτό να στο έχει διδάξει εκείνη. Σπουδαία μάνα!
Σου εύχομαι να γίνεις! Είναι χαρά μεγάλη. Αν και για όποιον αγαπάει τα παιδιά αληθινά και τη ζωή, πολύ λίγο μετράει αν είναι φυσική μάνα ή όχι. Μια φίλη μου πρόσφατα εδώ, 53 χρονών, υιοθέτησε έναν μικρό ορφανό Ταϊλανδό 6 χρονών, τον Καβάτ. Ότι και να σου πω είναι λίγο για την ευτυχία και των δυο! Το ίδιο θα έκανα κι εγώ αν δεν είχα δικά μου. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς παιδιά... αν και πολλές φίλες μου τελευταία επιλέγουν να μην κάνουν παιδιά και κατανοώ την επιλογή τους, όμως εγώ δε θα μπορούσα.
Χρόνια πολλά Γητεύτρα, τρομερή μαμά!
Η δικιά έχει ήδη φύγει.
Εκείνο που θυμάμαι από αυτήν, όταν ήμουνα ακόμα κάτω από 5 χρονών, είναι το πρωϊνό της φιλί, πριν φύγει για τη σκληρή μέρα της, για να μας μεγαλώσει.
5 είχε η καρδούλα μου.
Εγώ το στερνό της και το πιο αδύνατο.
Σου έχω αφιερώσει ποίημα!!
Ψιλοεπαθα κι εγω,τωρα που το λες!Ειμαι τρισευτυχισμενη χαζοθειο-μαμα,3 ανηλικων ανηψουδιων,απ' τον ενα και μοναδικο αδελφο μου και μου φτανει.Και ειναι κι αυτα τυχερα γιατι εχουν μια υπεροχη μαμα,την οποια ευχηθηκα first thing in the morning.Αν και ολοι ελεγαν απ' τα μικρατα μου ποσο κανω για μαμα,εγω δεν ηθελα ποτε να γινω.Σ-Υ-Ν-Ε-Ι-Δ-Η-Τ-Α.Να κατι ακομα που δεν με πιεσαν να κανω οι γονεις μου (αλλο τι ενοιωθαν μεσα τους).Να 'σαι καλα.-ΑΤΠ-
@ άνζετα
Η μάνα σου καλή μου θα είναι πολύ υπερήφανη εκεί ψηλά! Και μόνο για τον τρόπο που τη μνημονεύεις, ξέχωρα από την υπέροχη ψυχούλα, που προφανώς μεγάλο μέρος εκείνη σου εμφύσησε...
Σου 'χω πει πόσο σ' αγαπώ;
-ΑΤΠ-
Να τα χαίρεσαι τα ανηψάκια σου! Άρα έχεις παιδιά γύρω σου... και για να είναι συνειδητή επιλογή είσαι καλυμμένη. Να είσαι ευτυχισμένη και ειλικρινά χαίρομαι που νιώθεις έτσι για τους γονείς σου. Οι δικοί μου είναι υπέροχοι, αλλά καταπιεστικοί. Δε μου συγχωρούν τις επιλογές μου... κυρίως στο να χωρίσω και που βρίσκομαι εξωτερικό. Τους καταλαβαίνω όμως.
Φιλιά πολλά χαζοθείτσα! ;)
@ laura
Εσύ πότε θα γίνεις μάνα αστέρι μου; :)
Μα και να σε 'φτυνα στο στόμα όταν σε γέννησα, δε θα έβγαινες τόσο ίδια σε όλα! Εκτός από την ποίηση!!!!!
Αλλά πού θα μου πας; Θα σε μυήσω... δε βιάζομαι. :)
Σας φιλώ και τα τρία στη μουρίτσα κωλοπαιδάκια μου!
Και οφείλω να ομολογήσω δημόσια... ότι μ' αγαπάει εκεί ψηλά... ο όποιος. Είσαστε πέραν και πολύ πάνω των προσδοκιών μου. Κι αυτό δεν το λέω για μένα για να καμαρώνω σαν κουκουβάγια, που καμαρώνω έτσι κι αλλιώς, αλλά για σας. Και σας εύχομαι να πάρετε τις ίδιες χαρές που μου δώσατε, στη ζωή σας!
I Like My Mother
There's candy
Icecream
Chocalate
Good dreams
And I like my Mother!
Mothers are sweet
Mothers are nice
They help you
Give you good advice
And they make you cookies!
I like my Mother!
I like my Mother!
I like my Mother!
I Like my Mother!
I really
Like
My Mother!
Theres Uncles
Cousins
Sisters
Brothers
Fathers
And I like my Mother!
And I pray God
You'll let my Mother live a thousand years
So I don't have to get a job or do anything
And I can just live with my mother!
I like my Mother!
I like my Mother!
I like my Mother!
I like my Mother!
I really
Like
My Mother!
ο ποιητής?6 χρονών..Χρόνια πολλά!
Μετά το Βραβείο «akis-dimi-aris» που πήρες σήμερα, δεν πιστεύω να θέλεις κι άλλα καλά λόγια...
:)
Το σχόλιό τους είναι σαν παράσημο της λεγεώνας της τιμής...
Χρόνια Πολλά Μαριάννα
μας συγκίνησε όλους, μαζί και μένα, και αποφάσισα να βγάλω ειλικρινά τα σώψυχά μου.
να χαιρόμαστε όλοι τα παιδιά...
τα παιδιά να ε΄χουν μαμάδες
και οι μαμάδες να μπορούν να δείχνουν τρυφεράδα
να έχουν το δικαίωμα να κλαίνε
να έχουν το δικαίωμα ν'αγαπάνε
να έχουν το δικαίωμα να υπάρχουν...
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
Ήθελα να πώ όλ' αυτά που σου γράφουν οι φίλοι σου.
Ήθελα να πώ να σε χαίρονται τα παιδιά σου.
Ήθελα να πώ ότι ζηλεύω.
Ήθελα νά 'μουν ΜΑΜΑ.
(Τουλάχιστον μια μέρα το χρόνο!)
stin agapi gia tin poiisi i alitheia einai oti den sou emoiasa manoula mou alla to thema einai allo! ego pote tha gino mana??? xaxaxaxaxaxaxa(auto sto pira gia ta kala omos)
me sygkinisane ola ta post gia tis manoules olon sas...
emena auti einai diki mou,i ghteutria me to magiko aggigma.otan i mama mou se xaidevei sto prosopo einai enas syndiasmos droserou kai zestou xadiou tautoxrona...
Mάνες, παιδιά και διαδίκτυο
Ιστορία διδακτική
Η υπογράφουσα, φύσει επιφυλακτική, αποφεύγει την διαδικτυακή έκθεση των προσωπικών της, είτε αυτά αφορούν σε εμπειρίες, σε σκέψεις ή πρόσωπα του περιβάλλοντός της. Ομοίως αποφεύγει, κατά κανόνα και τις διαδικτυακές γνωριμίες. (εννοείται πως ο κανόνας έχει και τις -ελαχιστότατες- εξαιρέσεις του.)
Κάποτε, τα 'φεραν έτσι οι συγκυρίες που αναγκάστηκε να παρεκκλίνει.
...
"Θα έρθω στην Ελλάδα και θέλω να τα πούμε από κοντά", μου ανακοίνωσε συνομήλικη συμφορουμίστρια ενός κλειστού ολιγομελούς φόρουμ. Το αίσθημα της φιλοξενίας υπερίσχυσε των επιφυλάξεων. "Toυ κερατά" σκέφτηκα. "για μια συνομήλικη ξενητεμένη ελληνίδα μάνα πρόκειται. Μην γίνεσαι γαϊδάρα, στο ζητάει..."
Ακολούθησε η παραδοσιακή υποδοχή στο σπίτι με παράθεση δείπνου παρουσία των παιδιών μου, που για χάρη μου, και μόνον, μας συντρόφεψαν στο τραπέζι. Η παρουσία τους ευγενική και διακριτική - όπως άλλωστε είναι και η φυσική τους παρουσία και ο χαρακτήρας τους.
Μετά από λίγο καιρό μια διαφωνία στο φόρουμ, μας έφερε "αντιμέτωπες". Kαι, ώ της εκπλήξεως! - η συμφορουμίστρια επενόησε το "επιχείρημα": εσύ, που έχεις μια κόρη χαζογκόμενα. (!!!)
Mέχρι εκείνη τη στιγμή δεν ήξερα ως πού μπορούσε να φθάσει η διδικτυακή κακοήθεια (πολύ αργότερα που διάβασα κάποια μπλογκς είδα ότι μπορεί να πάει και παραπέρα) και - ω της εκπλήξεως, επίσης - κατάλαβα ότι θα μπορούσα να χάσω το μπούσουλα και να γίνω μια κανονική σκύλα για όποιον τολμούσε να μου τα "πειράξει" ακόμα και στον εικονικό κόσμο του διαδικτύου. Δεν έγινα τότε, αλλά ξέρω καλά ότι θα γίνω αν αυτό συμβεί στην real life.
Κι έτσι νιώθω καλύτερα τη γιορτή αυτή.
Έκτοτε, συνεχίζω την ίδια ιντερνετική τακτική γιατί δεν θέλω να τα πιάσει κανένας κακοήθης στο στόμα του.
Mε την ευκαιρία ένα τραγούδι dual: σε κοινή εκτέλεση το "Μαμά γερνάω" με την Τάνια Τσανακλίδου και το "Μανούλα μου" με τον Παναγιώτη Τσεβά. Από live ηχογράφηση στο Μετρό.
Laura, θα έκανες καλή παρέα με την κόρη μου. Όταν της εκφράζω τη στενοχώρια μου για το τι θα απογίνουν - κάποτε, όποτε - τα βιβλία μου της ποίησης μού απαντά: "μη στενοχωριέσαι μανούλα μου, θα είναι το καλύτερο προσάναμμα για το τζάκι, δε χαίρεσαι που θα προσφέρουν τη ζεστασιά τους στο παιδάκι σου;"
@κ.
Αγαπητή κ. δεν θέλω να παραστήσω την έξυπνη, γιατί δεν είμαι και το εννοώ. Αλλά η γυναίκα που περιγράφεις είναι απίστευτα χαμηλού επιπέδου για να συμπεριφερθεί έτσι και μάλιστα σε ένα παιδί που δεν της έφταιξε σε τίποτα, για να μην πω για το ότι και μόνο που φιλοξενήθηκε στο σπίτι σου σε δείπνο, θα έπρεπε να το σεβαστεί και να συμπεριφερθεί αλλιώς σε όποια διαφωνία, πόσο μάλλον να πιάσει αναίτια στο στόμα της το παιδί!!!
Δεν είχε δώσει άλλα δείγματα νωρίτερα; Γιατί συνήθως τέτοια άτομα, φαίνονται από πριν. Από κάπου θα το δείξουν...
Το έζησα κι εγώ με φίλη φορουμική που εκτιμούσα πολύ. Όμως δεν έβγαλε κατινιά σε τέτοιο βαθμό. Απλά μου επετέθη αναίτια γιατί έδιωχνα λέει με τις διαφωνίες μου τους άντρες φίλους μου από το φόρουμ! Πρόσεξε, φίλους δικούς μου. Προσωπικούς. Που σε μια διαφωνία για το Στάλιν κοντράραμε έντονα και αν δεν παρενέβαινε εμπρειστικά η δικτυακή φίλη, η υπόθεση θα είχε λήξει ομαλότερα. Και φίλη που είχαμε μοιραστεί όμορφες ώρες μαζί από κοντά με κοινές παρέες και κοινές επαναστατικές αποχωρήσεις... Τέλος πάντων. Αυτά συμβαίνουν στο δίκτυο δυστυχώς. Αλλά η επίθεση σε ένα παιδί, είναι ασυγχώρητη. Δεν είναι έτσι όλο το δίκτυο όμως. Υπάρχουν και οι εκλεκτοί! Στο υπογράφω... :)
Ευχαριστώ για το τραγούδι της Τάνιας! Το αγαπώ πολύ... όπως όλα της Τάνιας.
Να υποθέσω ότι οι τσούγδες μας θα κάνουν καλή παρέα καίγοντας τα ποιήματά σου και τα βιβλία μου; :))
Τώρα που ήμουν Ισπανία την είχα πάρει μαζί μου. Σε βόλτα στη Μαδρίτη, πέφτουμε σε έκθεση βιβλίου παλαιών εκδόσεων!!! Όπου παθαίνω σοκ! Πέφτω σε περίπτερα με ποίηση και βρίσκω Λόρκα και Θερνούδα και Θερβάντες και Μιστράλ και και και...σε συλλεκτικές εκδόσεις που δεν υπάρχουν στα βιβλιοπωλεία και παλιές εφημερίδες και της Παναγιάς τα μάτια!!!
Η δικιά μου ίσα που δεν έκλαιγε... :)))
Αγοράσαμε δεύτερη βαλίτσα για να τα κουβαλήσω και μαζί με τα βιβλία από τα μουσεία πήγαν 29 κιλά... Καταλαβαίνεις τι άκουσα!!!!
Τρελή περιπέτεια, αλλά κατάφερα και τα έφερα σώα όλα, μοιράζοντας τα σε χειραποσκευή και στις δυο βαλίτσες!
Πιστεύω όμως ότι μάλλον χαϊδεύονται και ότι κάποια στιγμή κι αυτές θα μάθουν να τα αγαπούν.
Να μου φιλήσεις τα παιδιά σου... και να τα χαίρεσαι!
Mα το πρόβλημά μου δεν ήταν η εν λόγω κυρία, πρόβλημά της η παιδεία και ο χαρακτήρας της.
Απλώς φοβήθηκα τον εαυτό μου γιατί σκέφτηκα μέχρι τι θα ήμουν ικανή να κάνω σε όποιον μου πείραζε τα παιδιά μου.
Αυτή, πάντως, την γλίτωσε.
Α! και δεν έχω γράψει ποιήματα,
δεν έχω γράψει ποιήματα
ούτε σταυρούς σε μνήματα καρφώνω
...για να παραφράσω τον Σαχτούρη. Εννοώ τα βιβλία που έχουν γράψει οι ποιητές.
Στην ανακύκλωση θα τα στείλει σου λέω!
Με γεια τα καινούργια βιβλία!
Κρίμα και νόμιζα ότι έγραφες τουλάχιστον εσύ! Ποτέ δεν είναι αργά. Για σκέψου το. :)
Τα βιβλιαράκια θα τα διασώσουμε. Θα τις συνηθίσουμε σιγά σιγά. Στη ζωγραφική κάτι έκανα. Είχε άποψη στα μουσεία. Ελπίζω και με την ποίηση να καταφέρω το ίδιο.
Ναι, τα χάρηκα τα καινούργια βιβλία, ευχαριστώ. Αν χρειαστείς κάτι από ισπανόφωνη λογοτεχνία πες μου. Πήρα και την κάρτα ενός από τα περίπτερα της έκθεσης και μπορούμε να παραγγείλουμε. Είναι και ο γιος μου τώρα Μαδρίτη και θα τον χρεώσω να μου φέρει κι αυτός κάποια ακόμη...
Δημοσίευση σχολίου