Δευτέρα 28 Μαΐου 2007

Εσύ που ξέρεις τουλάχιστον πως γυρεύω ένα τίποτα για να πιστέψω πολύ και να πεθάνω.



ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ

Οι πολιτείες ήτανε λευκές, οι νύχτες φορτωμένες
βαριές αναμνήσεις
Θολά προμηνύματα για κάποια μακρινά κι
αναπότρεπτα ταξίδια
Τώρα πια δε φωνάζω τώρα πια δε σκέφτομαι κάτι
σταμάτησε μέσα μου
Μπορώ να δω τη μορφή μου στον καθρέφτη· μπορώ να διακρίνω
μια μάσκα χλωμή κι ολότελα ξένη.
Θά 'ρθω μια μέρα, γυμνός απ' αγάπη και μίσος
Αλύγιστος κι αδυσώπητος, μ' οδηγό τη σιωπή μου
και σύντροφο.
Φίλε: αν νομίζεις πως δεν ήρθα πάλι αργά, δείξε
μου κάποιο δρόμο
Εσύ που ξέρεις τουλάχιστον
πως γυρεύω ένα
τίποτα για να πιστέψω πολύ και να πεθάνω.

Μανόλης Αναγνωστάκης
Τα Ποιήματα
1941-1971
Εκδόσεις Νεφέλη



15 σχόλια:

Suspect είπε...

Τη γνωση μας τη δινει η επαφη με τα πραγματα και η σοφια ερχεται με την αποσταση από τα πραγματα...

μαριάννα είπε...

Πολύ σωστά Ύποπτέ μου! Πολύ σοφό. Καλωσόρισες! Μεγάλος ποιητής ο Αναγνωστάκης. Υπαρξιακός ποιητής και στοχαστής. Αν ήταν στην Αμερική ή στην Ευρώπη θα είχε πολύ μεγάλη φήμη, ανάλογη των Πόε, Σοπενάουερ, Μπωντλαίρ ή Ρεμπώ.
Χαίρομαι που τόσο νέος ασχολείσαι με την ποίηση! :)

Ανώνυμος είπε...

... κάτι σταμάτησε μέσα μου.


τόσο απόλυτο, τόσο οριστικά τραγικό, όσο μόνο ο Αναγνωστάκης μπορεί. Από τους ΠΟΛΥ αγαπημένους

μαριάννα είπε...

Αχ Νυκτιπόλε μου! Συμφωνούμε απόλυτα και πάλι! Και για μένα πολύ αγαπημένος είναι. Πολύ όμως.

ΥΓ. Έχουμε αφήσει μια συζήτηση στη μέση εμείς οι δυο. Αλλά μου πέσανε πολλά μαζεμένα και ένα ταξίδι κι ακόμα τρέχω. Θα τα πούμε σύντομα.

ange-ta είπε...

εγώ ψάχνω την ταινία, γιατί ναι μεν μου είπες πριν τον βήτο, αλλά τι εστί βήτος, δεν γνωρίζει το αντζετάκι.
λοιπον πριν τις ειδήσεις ή μετά τις ειδήσεις;;

μαριάννα είπε...

Ααααααχ! Φιλενάδα! Η ταινία άρχιζε στις 8 πριν τις ειδήσεις. Ο Κωνσταντίνος Βήτα είναι ένας νέος εξαιρετικός μουσικός συνθέτης, που ξεκίνησε την καριέρα του το 1992 με τους «Στέρεο Νόβα» και φέτος συνέθεσε τη μουσική για την παράσταση «2» του Δημήτρη Παπαϊωάννου, μιλά για τη ζωή και τη δουλειά του. Ο γνωστός καλλιτέχνης αναφέρεται στις ανθρώπινες σχέσεις, τη φιλία, την αγάπη και τον πόνο, ενώ εξομολογείται ότι όσο περνά ο καιρός, έχει την ανάγκη «να πετά από πάνω του πράγματα και να κρατά μόνο τα βασικά»... Αλλά είναι στις 12 θα το προλάβεις ή θα κοιμάσαι;

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

Εσύ που ξέρεις τουλάχιστον
πως γυρεύω ένα
τίποτα για να πιστέψω πολύ.
Εγώ με ξέρω πιο καλά απ' όλους στη ζωή μου.
Και ξανά η αναζήτηση μέσα μου αρχίζει...

Paranoia είπε...

τελικά όλοι μας είμαστε πολύ επηρεασμένοι αυτές τις μέρες...

μου άρεσε!
καλησπέρα

μαριάννα είπε...

@ Σπύρο ποίηση έχεις γράψει; Είμαι σίγουρη ότι θα γράφεις καλά. Υπάρχει κάτι να δούμε;
Δε θα ήθελες να λες το τραγούδι όμως με το «εσύ»; Και για μένα ισχύει αυτό, αλλά θα το ήθελα αλλιώς.
Η πόλη παίζει τη σκληρή, στα ενήλικα παιδιά της
κι αν λείπει το άλλο σου μισό, μισός μένεις κι εσύ... όταν θέλει η Χαρούλα κεντάει ΚΑΙ στο στίχο!

@ φιόρο
Ναι, η βροχή... οι θάνατοι των νέων ανθρώπων...όλα μαζί.
Και απουσίες. Πολλοί λείπουν. Άλλοι έκλεισαν τα μπλογκς τους!

cropper είπε...

Πάλι ποίημα...
Δεν αντέχω τόση ποίηση βρε Γητεύτρια.
Ποιός είναι ο Αγνωστάκης; Γιατί να πεθάνει για ένα τίποτα;
Και γιατί η φωτογραφία που έβαλες είναι άσχετη;
:)
Κατά τα άλλα, φιλιά.

μαριάννα είπε...

:)))))
Κωστή δεν παίζεσαι λέμε! Ποιός είναι ο Αναγνωστάκης; Ο Μανόλης Αναγνωστάκης; Σοβαρά τώρα ή με δουλεύεις; Στο δεύτερο σχόλιο ήδη γράφω ποιος είναι γενικά.
Η φωτό φαίνεται άσχετη αλλά δεν είναι. Δείχνει πόσο απλή μπορεί να είναι η ευτυχία. Δείχνει το απλό στην αναζήτηση του ποιητή. Ένα δωμάτιο, ένα κρεβάτι, μια φωτιά, ένας φίλος μπορεί να σε κάνουν να βρεις το τίποτα που αναζητάς, να πιστέψεις στη ζωή και να πεθάνεις γαλήνια όταν έρθει η ώρα.
Πού διαφωνείς;

Ανώνυμος είπε...

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
Κάποτε
"Θολά προμηνύματα"
.....
"Τώρα πια δε φωνάζω"
δεν συμβιβάστηκε, βγαίνει απο το περιθώριο ....
"Αλύγιστος κι αδυσώπητος, μ' οδηγό τη σιωπή μου
και σύντροφο".

"γυρεύω ένα τίποτα για να πιστέψω πολύ και να πεθάνω."

γυρεύω ένα τίποτα για να ενωθώ μαζί του και να μή πεθάνω.

Το "πεθάνω" έχει την έννοια του ρισκάρω με το οποίο νικάμε τον φόβο, ο οποίος είναι η ανθρώπινη φύση, η ενσάρκωση του θανάτου.

Για να "ενωθώ" με τον κόσμο, τώρα στην ωριμότητα, αρκεί ένα τίποτα.
Για να ξεπεράσω την ανωριμότητα χρειάζομαι τα πάντα, θέλω άθλους πολλούς.

cropper είπε...

Αα, Αναγνωστάκης. Νόμιζα Αγνωστάκης. Καλά, τον Μανόλη δεν ξέρω; Αυτή η κυρία που στρώνει το κρεββάτι είναι η κυρία Αναγνωστάκη ή Άγνωστη;

:> gb winzip,
άιβ φουρανήν ντεήλ
άιβ cropper ...
"οι γάρ ου πνέοντες μεγάλα
τους κροίσους λόγους
ηδέως φέρουσι"
Πολλή όμορφη ανάλυση, αλλά δεν θέλω να ξεπεράσω την ανωριμότητα.
:) σε όλους

Ανώνυμος είπε...

Mερικές διευκρινίσεις, κρόπερ,
-καπανήν σημαίνει και "συλλέκτης"
κρόπερ καλλιεργητής, άρα υπάρχει αντίφαση.
Πολύ σνόμπ στέκεσαι στον μανόλιο Α,
είσαι in.

καλή η μέθοδος της διπλής άρνησης αλλά δεν ιχύει στον Ευρυπίδη. Το "πικρώς" δεν αντικαθίσταται με το ηδέως, αλλά με το κώνιο του σωκράτη και με την παρρησία.

cropper είπε...

:> gp winzip,
Θα ήμουνα γελοίος αν επιχειρούσα, εγώ ο ελάχιστος, να σνομπάρω τον Μ. Αναγνωστάκη. Την αμηχανία μου και την δική μου ανεπάρκεια (αυτο)σαρκάζω και τίποτ' άλλο.

Cropper είναι, βασικά, ο κορφολόγος, ο θεριστής, αυτός που συλλέγει καρπούς. Δεν βλέπω αντίφαση. Τα υπόλοιπα είναι αστεϊσμοί, που δεν αφορούν τον Ευριπίδη, αλλά τον καπανην-κροππερ.

Πολύ φιλικά και γελαστά,
Καλησπέρα.