Δευτέρα 14 Μαΐου 2007

No te vayas todavía no te vayas por favor, no te vayas todavía que hasta la guitarra mía llora cuando dice adiós...

Plamen Telmekov, Plovdiv, Bulgaria neo-impressionista

ΑLGO SE MUERE EN EL ALMA (Ecos del Rocío)

Algo se muere en el alma cuando un amigo se va
cuando un amigo se va algo se muere en el alma cuando un amigo se va
algo se muere en el alma cuando un amigo se va.


Cuando un amigo se va y va dejando una huella
que no se puede borrar y va dejando una huella que no se puede borrar.
No te vayas todavía no te vayas por favor
no te vayas todavía que hasta la guitarra mía llora cuando dice adiós.

Un pañuelo de silencio a la hora de partir
a la hora de partir un pañuelo de silencio a la hora de partir
un pañuelo de silencio a la hora de partir.

A la hora de partir porque hay palabra que hieren y no se deben decir
Porque hay palabra que hieren y no se deben decir.
No te vayas todavía no te vaya por favor
no te vayas todavía que hasta la guitarra mía llora cuando dice adiós.
El barco se hace pequeño cuando se aleja en el mar.

cuando se aleja en el mar el barco se hace pequeño cuando se aleja en el mar.
el barco se hace pequeño cuando se aleja en el mar.
cuando se aleja en el mar y cuando se va perdiendo que grande es la soledad.
y cuando se va perdiendo que grande es la soledad.

No te vayas todavía no te vayas por favor
no te vayas todavía que hasta la guitarra mía llora cuando dice adiós.

Ese vació que deja el amigo que deja el amigo que se va
el amigo que se va ese vació que deja el amigo que deja
el amigo que se va ese vació que deja el amigo que deja
el amigo que se va el amigo que se va
es como un pozo sin fondo que no se vuelve a llenar

No te vayas todavía no te vaya por favor
no te vayas todavía que hasta la guitarra mía llora cuando dice adiós.

Το καλύτερό μου φλαμένκο από τα Σεβιλιάνικα! Μιλά για το πόσο πονάς όταν ένας φίλος φεύγει μακριά και κουνάς το μαντήλι της σιωπής, ενώ η κιθάρα σου κλαίει...
¡ Hasta la proxima !

30 σχόλια:

Cle Petridou είπε...

Hasta la proxima! Τι όμορφα που ακούγεται το au revoir το Ισπανικό!
Τι τέλειο και το τραγύδι...
Μπράβο φίλη μου καλή. Κάνω ένα μικρό διάλειμα από τη δουλειά να ταξιδέψω με το Σεβιλιάνικο σου Ταγκό.

cropper είπε...

Δεν διαβάζω τί γράφεις, δεν ακούω τις μουσικές σου, τώρα.
Τώρα, έπαθα με τον πίνακα, έπαθα μ' αυτήν τη ζωγραφιά, αυτό των χορό των ψυχών.
Δουλεύω και κοιτάω αυτήν την ώρα. Δουλεύω και βλέπω και δεν μπορώ να δουλέψω άλλο.
Φεύγω.
Θα ξανάρθω, να δώ και τα κείμενα, ν' ακούσω και τις μουσικές.

ΥΓ. Θέλω πολύ να στον πάρω αυτόν τον πίνακα και να τον βάλω σ' ενα δικό μου ποστ. Πόσο τον δίνεις;

kelly alamanou είπε...

Το φλαμένκο μου αρέσει πολύ.
και το τραγούδι που διάλεξες πολύ πολύ καλό!
Καληνυχτούδια.

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

επειδή είμαι ο πρώτος που θα κάνω σχόλιο, επειδή το φλαμένκο είναι φωτιά.
Fuego...

elafini είπε...

σιγά σιγά θα αρχίσουν να μου αρέσουν τα φλαμένκο..καλημέρα :)

elafini είπε...

τώρα σκέφτομαι πως ξανάφησα το ίδιο σχόλιο..αλλά πρεπει να περάσουμε από έγκριση πρώτα :P

Juanita La Quejica είπε...

Υπέροχο!

Ανώνυμος είπε...

δεν καταλαβαίνω τα λόγια αλλά έχει πολύ ωραία μελωδία
θα ήθελα να το βάλω
να ακούγετε εδώ http://neraidokosmos1.wordpress.com/2006/11/23/o-xoros-mas/
αλλά δεν ξέρω πως?
καλησπέρα σου

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

δεν υπάρχει μεγαλύτερος πόνος από το να αποχαιρετάς έναν φίλο...

Cle Petridou είπε...

Ρε συ φιλενάδα,ν αρχίσω να ανησυχώ σοβαρά; Που εξαφανίστηκες;
Είναι όλα εντάξει;

Ανώνυμος είπε...

Μπορείς να το αφιερώσεις και στην ποδ/κή ομάδα της Σεβίλλης (Sevilla FC) που , χθες , κατέκτησε γιά 2η συνεχόμενη χρονιά το Κύπ. ΟΥΕΦΑ στη διαδικασία των πέναλτυ (καν.αγώνας 2-2) με αντίπαλο μιά άλλη Ισπανική(Καταλωνική) ομάδα , την Εσπανιόλ.
Η μισή Σεβίλλη θα χαίρεται κι άλλη μισή θα κλαίει !!!(ενν.τους συντοπίτες οπαδούς της μισητής αντιπάλου Ρεάλ Μπέτις) .

Ανώνυμος είπε...

Μπορείς να το αφιερώσεις στην ποδοσφ.ομάδα της Σεβίλλης που χθές κατέκτησε γιά 2η συνεχόμενη χρονιά το Ευρωπαϊκό κύπελλο ΟΥΕΦΑ κερδίζοντας στη διαδικασία των πέναλτυ (καν.αγώνας & παράταση έληξαν 2-2) την , επίσης , Ισπανική (Καταλωνική γιά την ακρίβεια) ομάδα , Εσπανιόλ .
Τώρα, σίγουρα , η μισή Σεβίλλη θα χαίρεται κι άλλη μισή θα κλαίει (ενν. οι συντοπίτες οπαδοί της μισητής αντιπάλου Ρεάλ Μπέτις )

ανεστης είπε...

Τι έγινε; Πολύ δεν χαλαρώσαμε;;;
Που χαθηκες;

kelly alamanou είπε...

Bien sûr il y a nos défaites
Et puis la mort qui est tout au bout
Le corps incline déjà la tête
Étonné d'être encore debout
Bien sûr les femmes infidèles
Et les oiseaux assassinés
Bien sûr nos coeurs perdent leurs ailes
Mais mais voir un ami pleurer

Ισως να ξέρεις γαλλικά.αλλα αν οχι..
...ναι βέβαια υπάρχουν οι ήττες μας,και ο θάνατος που τριγυρνά.
Το σώμα σκύβει το κεφάλι,με έκπληξη που είναι ακόμη όρθιο.
...Ναι βέβαια υπάρχουν οι άπιστες γυναίκες,τα δολοφονημένα πουλιά,
οι καρδιές μας που χάνουν τα φτερά τους..
Αλλά...το να βλέπεις ένα φίλο να κλαίει........
το να βλέπεις ένα φίλο να κλαίει..
ΑΠΟ το τραγούδι του JACQUES BREL:VOIR Un AMI PLEUREZ(Nα βλέπεις ένα φίλο να κλαίει)
Συγνώμη για το σεντόνι αλλά μου το θύμησε το ποστ σου και είπα να στο γράψω
φιλιά.

Xavier είπε...

Hasta luego

Cle Petridou είπε...

Φιλενάδα, παραάει η σιωπή σου...
Γιατί μας το κάνεις αυτό; Τώρα που σε έχω ανάγκη;

Paranoia είπε...

Αυτό κι αν δεν λέγεται χτύπημα κατ' ευθείαν στην καρδιά.
Άσπλαχνη, γιατι με το κάνεις αυτό?
Sevilla hombre
φιλιά

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

είναι μεγάλος ο πόνος να χαιρετάς ένα φίλο. Ειδικά όταν δεν πρόκειται να τον δεις ξανά...

A.F.Marx είπε...

είναι κανείς εδώ;
:)
Όλα καλά;

Ανώνυμος είπε...

Υπάρχει ένα τραγούδι του Devendra Banhart το "Noah" που μιλάει για ένα φίλο του που φεύγει και λέει "I know you ve got to run away/ but the selfish friend that I am says "stay/ my friend, my friend, my friend". Η μουσική δε βγάζει ένταση και πίκρα όπως το τραγούδι σου, παρά μια γλυκειά παράδοση στη θλίψη, για τον άνθρωπο που είναι κομμάτι σου μα δε μπορείς παρά να τον αφήσεις να φύγει. Αχ, δεν ξέρω να βάζω λίνκ στα σχόλια, αλλιώς θα στο έβαζα να το ακούσεις. Καλησπέρα!

Ανώνυμος είπε...

Για κάποιο λόγο άφησα δυο σχόλια χτες αλλά δεν τυπώθηκε κανένα (;;), δεν ξέρω τι συνέβη! Σε χάσαμε απ' το μπλογκ -πας μόνο στο καινούριο του Άμμου τώρα (κοίτα έλεγχος, ούτε εραστής σου να ήμουνα -ο εραστής της γητευτρίας -δεν ακούγεται κακό). Ήθελα να σου πω ότι υπάρχει κι ένα όμορφο τραγούδι του Devendra Banhart -Noah το λένε- που πραγματεύεται το ίδιο θέμα με το τραγούδι σου, απλά με πολύ διαφορετικό τρόπο. Ίσως στο βάλω ως bonus σε μια λίστα άμμου να το ακούσεις. Καλη σου μέρα!

Paranoia είπε...

που είσαι φιλενάδα και σε χάσαμε?
έλα γύρνα πίσω γρήγορα

φιλιά

cropper είπε...

Άκουσα ότι γύρισες.
Είν' αλήθεια;

μαριάννα είπε...

Αχ βρε παιδιά πόσο χαίρομαι που μοιραζόμαστε την αγάπη μας στη μουσική και όχι μόνο...

@ Κλέλια
Ναι γλυκιά μου! Έχουν υπέροχο ήχο τα ισπανικά... αγαπησιάρικο. Είναι γλυκιά και ερωτική γλώσσα.
Hasta luego
Hasta la proxima
Hasta la vista
Hasta siempre
Hasta na pane! Polu erwtas... :)

@ Κωστή
Κωστή, κολλητάρι μου! Χάρισμα σου ότι σου αρέσει από δω και είναι μέσα απ' την καρδιά μου, το ξέρεις.
Αλλά ο πίνακας μαζί με το τραγούδι πάει πακέτο... ;)

μαριάννα είπε...

@ Ροδούλα
Τα γαλλικά μου είναι μέτρια, καλά έκανες και το μετάφρασες και σε ευχαριστώ πολύ! Ο JACQUES BREL είναι από τους πολύ αγαπημένους, μαζί με τον Francis Cabrel, ειδικά στο Hors-saison, που στο αφιερώνω ανταποδίδοντας σου για το υπέροχο να βλέπεις έναν φίλο να κλαίει...

Hors-saison Francis Cabrel

Hors-saison Εκτός εποχής


C'est le silence Είναι η σιωπή
Qui se remarque le plus που παρατηρείται πιο πολύ
Les volets roulants tous descendus τα κυλιόμενα παραθυρόφυλλα τελείως κατεβασμένα
De l'herbe ancienne παλιό (πολυκαιρισμένο) χορτάρι
Dans les bacs a fleurs στις γλάστρες με τα λουλούδια
Sur les balcons στα μπαλκόνια
On doit etre hors-saison Πρέπει να είμαστε εκτός εποχής

La mer quand meme Η θάλασσα παρ’ όλα αυτά
Dans ses rouleaux continue στο θορυβώδες ξέσπασμά της (στα βράχια/στην ακτή) συνεχίζει
Son meme theme το ίδιο θέμα της
Sa chanson vide et tetue το τραγούδι της άδειο και πεισματάρικο
Pour quelques ombres perdues για κάποιες σκιές χαμένες
Sous des capuchons κάτω από κουκούλες (*)
On doit etre hors-saison Πρέπει να είμαστε εκτός εποχής

Le vent transperce Ο αέρας διαπερνά
Ces trop longues avenues αυτές τις πολύ μεγάλες (μακρυές) λεωφόρους
Quelqu'un cherche une adresse inconnue κάποιος ψάχνει μια άγνωστη διεύθυνση
Et le courrier deborde και ο ταχυδρόμος πλημμυρίζει (με την αλληλογραφία)
Au seuil des pavillons το κατώφλι των μικρών βιλλών (**)
On doit etre hors-saison Πρέπει να είμαστε εκτός εποχής

Une ville se fane Μια πόλη μαραίνεται
Dans les brouillards sales μέσα στις αλμυρές ομίχλες
La colere oceane est trop pres η οργή του ωκεανού είναι πολύ κοντά
Les tourments la condamnent οι πόνοι (τα μαρτύρια) τον καταδικάζουν
Aux ecrans de fumee σε προπετάσματα καπνού (που εμποδίζουν τη θέα)
Personne ne s'eloigne du quai κανείς δεν απομακρύνεται από την προκυμαία

On pourrait tout prendre Θα μπορούσαμε(***) να πάρουμε τα πάντα
Les murs, les jardins, les rues τους τοίχους, τους κήπους, τους δρόμους
On pourrait mettre θα μπορούσαμε να βάλουμε
Aux boites aux lettres nos prenoms dessus στα γραμματοκιβώτια τα ονόματά μας από πάνω
Ou bien peut-etre un jour ή μήπως μια μέρα
Les gens reviendront οι άνθρωποι ξανάρθουν
On doit etre hors-saison πρέπει να είμαστε εκτός εποχής

La mer quand meme Η θάλασσα παρ’ όλα αυτά
Dans ses rouleaux continue στο θορυβώδες ξέσπασμά της (στα βράχια/στην ακτή) συνεχίζει
Son meme theme το ίδιο θέμα της
Sa chanson vide "ou es-tu ?" το τραγούδι της άδειο «Πού βρίσκεσαι?»
Tout mon courrier deborde Ο ταχυδρόμος μου, τα αφήνει όλα ξέχειλα (τον όγκο της αλληλογραφίας)
Au seuil de ton pavillon στο κατώφλι του σπιτιού σου (μικρή βίλλα όπως πιο πάνω)
On doit etre hors-saison... Πρέπει να είμαστε εκτός εποχής

Une ville se fane Μια πόλη μαραίνεται
Dans les brouillards sales μέσα στις αλμυρές ομίχλες
La colere oceane est trop pres η οργή του ωκεανού είναι πολύ κοντά
Les tourments la condamnent οι πόνοι (τα βασανιστήρια) τον καταδικάζουν
Aux ecrans de fumee σε προπετάσματα καπνού
Personne ne s'eloigne du quai κανείς δεν απομακρύνεται από την προκυμαία


(*) capuchons λέγονται και οι κουκούλες των ενδυμάτων των μοναχών
(**) (σπιτιών τριγυρισμένων με κήπο στα όρια της πόλης)
(***) το on υποδηλώνει κάτι λίγο αόριστο – «..θα μπορούσε κάποιος», «…θα μπορούσαμε» χρησιμοποιείται με την γενική έννοια που χρησιμοποιούμε εμείς το β’ ή γ’ ενικό
το ίδιο ισχύει και για το «On doit etre hors-saison» στο τέλος της στροφής

Η μετάφραση είναι μιας αγαπημένης φίλης από τους Εκφραστές, του Δειλινού.

μαριάννα είπε...

@ Σπύρο Σεραφείμ
Ααααχ! Εχθές είχα σκεφτεί να τραβήξω μια φωνάρα στο μπλογκ σου ένα δυνατό αααααααααααααααααα!!! να σε φέρω Ελβετία το τριήμερο, αλλά κρατήθηκα. Κακώς βέβαια, αφού εσύ μου είπες να βάλω μια φωνή κι αν δεν είσαι εδώ...:)
Όσο γι αυτό που λες για τον πόνο του να αποχαιρετάς φίλο για πάντα... θα γράψω γι αυτό εν καιρώ...γιατί ακόμα πονάω πολύ. Έχασα νεότατους 3 πολυλατρεμένους φίλους σε διάστημα λίγων χρόνων. Αυτός είναι και ο λόγος που πηγαίνω τόσο συχνά Ισπανία. Έχω φίλους αδέρφια στην Ανδαλουσία κι επειδή μας συγκλόνισε ο πρόσφατος θάνατος κοινού μας φίλου, ορκιστήκαμε να βρισκόμαστε σε κάθε ευκαιρία.

@ Ελαφάκι
Γελάω με σένα και τα φλαμένκο. Θα πάμε όταν μπορείς Ισπανία παρεούλα κι όταν γυρίσουμε θα μου πεις αν σου αρέσουν ή όχι... προς το παρόν κάνε υπομονή.
Φιλάκια πολλά γλυκιά μου!

@ Juanita La Quejica
Δεν μπορώ να σου πω τι έζησα πάλι... Αυθεντικό φλαμένκο στο Λινάρες από παλιούς εργάτες των ορυχείων! ΔΕΝ ΕΧΩ ΞΑΝΑΔΕΙ ΚΑΙ ΞΑΝΑΚΟΥΣΕΙ ΟΜΟΡΦΟΤΕΡΑ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΝΕΜΕΝΑ ΦΛΑΜΕΝΚΟ! Μια χορεύτρια κι ένας αμπουέλο που τραγουδούσε με έκαναν και έκλαιγα... Μαγεία!
Ξέρω ότι με καταλαβαίνεις...

μαριάννα είπε...

@ Ανώνυμε
Είμαι Ατλέτικο Μαδρίτης! Υπάρχει λόγος σοβαρός ;)

@ Ανέστη
Χάθηκα εγώ... αλλά κι εσύ πας πίσω;
Εξαφανισμένος είσαι και μου έλλειψες! Άντε να μαζευόμαστε σε παρακαλώ. Εκλογές έρχονται. ;)

@ melomenos
Εcos del rocio - Sevillanas del Adios

Στο λινκάρισα στο εξαιρετικό ποστ σου για να το ακούς στο χώρο σου! :)

@ Xavier
Hola amigo! Se feliz! Te echo de menos!

@ paranoia
Σου έχω πει ότι είσαι το πιο γλυκό φιόρο του κόσμου;

μαριάννα είπε...

@ A.F.Marx
Αν δεν είχα κι εσένανε τί θα ήμουν στη γη;
Δεν έχω λόγια να σου πω πόσο πολύ σ' αγαπάω!

@ Σαμμάνος
Εκτός των άλλων, σου χρωστάω και την αποκάλυψη της βλακείας μου, σε σχέση με τα σχόλια! :)
Δεν βρήκα το Noah, αλλά βρήκα το
Banhart, Devendra-Quedate Luna
Ευχαριστούμε όμως που μας το έδειξες. Θα το ψάξω...
Όσο για το « Σαμμάνος ο εραστής της Γητεύτριας », ως τίτλος μου ακούγεται όνειρο. Και επί της ουσίας δε θα με χάλαγε καθόλου! Αλλά θα με κλείσουνε μέσα μωρέ για αποπλάνηση που να με πάρει!
Και θα μαζεύουνε οι φίλοι μπλογκουπογραφές και δε λέει να τους βάλουμε σε τέτοια περιπέτεια...
Αλλά επειδή δεν είμαι μαθημένη να με νοιάζονται πολλοί, ξέρεις πάντα εγώ είχα αυτό το ρόλο, με συγκίνησες. Ζουζούνι! Φιλιά πολλά!

elafini είπε...

δεν κρατιέμαιιιιιι!!!!

Juanita La Quejica είπε...

Σε καταλαβαίνω και χαίρομαι! Μετά προσπαθούν να μας πείσουν ότι το κάθε μοντέρνο μπουλούκι που κάνει αρπαχτές περιδιαβαίνοντας τον κόσμο, είναι η πεμπτουσία του flamenco και του λόγου της ύπαρξής του, της έκφρασης του ταλέντου δηλαδή και του πόνου των τσιγγάνων της Ισπανίας.