Tiemblas amor mío
como una gota de rocío
agapimú.
Entras en mi cuerpo
como la lluvia entra en mi huerto
agapimú.
Nombras tú mi nombre
como jamás lo dijo un hombre
agapimú.
Tocas mi cintura
como la hiedra toca altura
agapimú.
Eres el viento que no cesa,
eres el peso que no pesa,
eres fuego y frío
ni más, ni menos amor mío,
agapimú, agapimú, agapimú,
agapimú, agapimú, agapimú.
Πριν από 2 χρόνια
.png)
.jpg)
24 σχόλια:
Me hablas al oído
y todo tiene otro sentido
agapimú.
Y me siento nueva
como la nieve cuando nieva
agapimú.
Dices que me quieres
con una fuerza que me hiere
agapimú.
Y me siento entera
como una blanca primavera
agapimú.
Eres el mar cuando se enfada,
eres la noche iluminada,
eres como el río
que va regando el amor mío
agapimú, agapimú, agapimú,
agapimú, agapimú, agapimú.
Quédate conmigo
que pongo al cielo por testigo
agapimú.
Quédate a mi lado
tengo el amor por aliado
agapimú.
Eres el sol cuando amanece,
eres la espiga cuando crece,
eres fuego y frío
ni más, ni menos amor mío,
agapimú, agapimú, agapimú,
agapimú, agapimú, agapimú.
Kαλή βδομάδα !!
Οταν ημουν στην εφηβεία είχα ερωτευτεί τρελά τον Χόρχε, ο οποίος ήταν απο την Μαδρίτη και φίλος του ξαδερφου μου. Τον φιλοξενόύσαν σπίτι τους και να φανταστείς οτι αν και αντιπαθούσα τον ξάδερφο, ξαφνικά τον λάτρεψα !
:D
Εμαθα να λεω τέλεια:
Como estas ? Bien ! Y tu ? :D
Ήταν ένα πολύ όμορφο καλοκαίρι που το θυμάμαι γλυκά. Λατρεύω την Ισπανία (το έχεις καταλάβει) !
γυτευτρια
Δεν ξέρω Ισπανικά καρντιά μου…
Ωστόσο μου αρέσει πολύ η γλώσσα και τη θεωρώ άκρως ερωτική.
Συνεπώς επειδή οι Ισπανίδες μου αρέσουν μπορώ να μιλώ μαζί τους δεύτερη γλώσσα αυτή του σώματος, των ματιών, των χειλιών και άλλων πολλών, που δεν θέλεις να γράψω…
Αίφνης ανακαλύπτουμε ότι μιλάμε τα Ισπανικά των αισθήσεων, των συναισθημάτων, της μουσικής και του χορού τους!
Αφού καρντιά μου, έγραψες τους στίχους, τράβα και μια μετάφραση δια τα πτωχά τω πνεύμα τέκνα, που διψούν και δεν μπορούν να πιούν όλη την αγάπη των στίχων. Το νιώθω για αγάπη λένε,το φωνάζουν δηλαδή. Εξ άλλου τι άλλο θα μας έδινες εκτός από το γιατρικό της αγάπης;
Ε, ψιτ διψασμένα θα μας αφήσεις;
Επανήλθα. Είδα και το βιντεάκι άγαπη μου, αγάπη μου, που μου έβγαλε τον αδόξαστο για να μου κάτσει! Πού πα και τα βρίσκεις και μας βαράνε στο δόξα πατρί. Σήμερα όχι το βιντεάκι αυτοπροσώπως, αλλά ή Αννούλα... κι είμαστε ερωτοτροπείς άνθρωποι. Ήμαρτον δηλαδή με τι μυαλό θα κάνουμε δουλειά αγάπη μου, αγάπη μου τώρα;
@ γητευτρια
ΠΑΝΑΣΧΕΤΟ: Πες μου πήρες ένα mail, από Χίο, διότι έχω την εντύπωση πως κάτι δεν πήγε καλά. Απάντησε μου αν είναι να στο στείλω μ' ένα περιστέρι ή να στο φέρω εγώ!!!
@ Estrella
Φυσικά και το έχω καταλάβει! Πολλά κοινά έχουμε πατριώτισσα... το νησί μας, την Ισπανία, τις μουσικές!
Κι εγώ έζησα τον απόλυτο έρωτα με έναν Ισπανό! Μου πήγαινε ο ήχος της φωνής του τραγικά... αλλά και προσωπικά γι αυτόν τρελαίνομαι, το παραμύθι του και να 'μαι και να φαίνομαι.
Αλλά η απόσταση, τσακίζει. Κι εκεί είναι η μεγάλη δυσκολία στις σχέσεις αυτές. Μόνο όταν είναι πολύ νέοι, γίνεται να μεταφέρουν ζωή, ο ένας ή ο άλλος, από τη μια χώρα στην άλλη. Ή όταν συνταξιοδοτηθούν... Έρωτας στα χρόνια της χολέρας, Έβεργκριν... και τόσα άλλα γλυκά και ρομαντικά.
Κι εμείς κάτι τέτοιο έχουμε πει. Όταν κάποτε μπορέσουμε, θα είμαστε μαζί... γιατί κάποιες αγάπες δεν τελειώνουν ποτέ, δεν έχουν ημερομηνία λήξης. Σαν τις ελληνικές ταυτότητες ένα πράμα. ;)
Είχα και μια σύντομη σχέση με έναν Ιταλό, πιο σύντομη δε γίνεται... αλλά δεν μου κολλάνε οι Ιταλοί. Σαν ράτσα. Και αν και λένε για μας, ούνα φάτσα ούνα ράτσα, καμιά σχέση.
Οι Έλληνες θα μπορούσαν, πέρα από τις πλάκες, να είναι οι τέλειοι άντρες. Είναι κακομαθημένοι όμως, οι της γενιάς μου. Οι νέοι είναι καλύτεροι. Βελτιωμένοι έκδοση από κάθε άποψη. Επειδή όμως η Ελλάδα είναι σε στάδιο μετάβασης, εύχομαι να μην πάρουν τη ζωή τους λάθος. Να μην εξελιχθούν σε γιάπηδες. Οι Έλληνες που είναι τυπάκια ανατρεπτικά, ΔΕΝ ΠΑΙΖΟΝΤΑΙ!
Καλημέρα και καλή βδομάδα!
@ αν
Θα προσπαθήσω να κάνω τη μετάφραση το συντομότερο. Είμαι πνιγμένη αυτές τις μέρες. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου για τις Ισπανίδες. Είναι φανταστικές γυναίκες, πολύ συναισθηματικές, αν και λίγο συντηρητικές για τα ελληνικά δεδομένα. Δεν ξέρω αν θα ήταν επιτυχής μια σχέση Έλληνα με Ισπανίδα. Μάλλον δε θα τον άντεχε.
Καλημέρα και καλή βδομάδα! :)
@ Χίο
Καλημέρα κορίτσι! Όχι, δεν ήρθε τίποτα. :(
Ξαναδοκίμασε... πριν μπεις σε διαδικασίες περιστεριών και ταξιδιών... :)))))) Πνίγομαι από δουλειά αυτές τις μέρες, περιμένω το γιο μου από Σκωτία και με το που θα φύγει, έρχομαι εγώ Ελλάδα, οπότε με τρέχει ένας χαμός υποχρεώσεων. Έχω και κάτι μουσεία και πινακοθήκες προγραμματισμένα στο Μιλάνο για αύριο και Πέμπτη και είμαι σε κρίση πανικού.
Φιλιά πολλά!
Καλή βδομάδα στη Χίο!
Ναι, το έχουμε ζήσει και με αλλοεθνείς, το έχουμε κάνει και με αλλόθρησκες.
Πάντως, σιγουρεύτηκα.
Έχετε, πράγματι, σαλτάρει. Εντελώς!
Χώρια που δεν πάω και το τραγούδι.
:)
Η Αna Belén δεν ξέρω γιατί αλλά πάντα μου φαινόταν λίγο γλυκανάλατη, εξάλλου έκανε καρριέρα σε μια εποχή που τα "γλυκανάλατα" ήταν της μόδας, κάπου στα τέλη του 70 και την δεκαετία του 80.
Όμως... πριν πολύ λίγο καιρό έβγαλε ένα καινούργιο cd (μετά αρκετά χρόνια απουσίας, 6-7 νομίζω), το Anatomía, το οποίο ακούγεται ευχάριστα. Κάποια μάλιστα από τα ποιήματα που μελοποιήθηκαν είναι του Joaquín Sabina και του Antonio García de Diego.
Την "σπρώχνουν" πολύ, παραγωγός ο Javier Limón, που όπως και να το κάνουμε αποτελεί εγγύηση τα τελευταία 10 χρόνια τουλάχιστον.
Το Pobrecita de mí, που το αφιερώνει στον άνδρα της, Victor Manuel, μπορείτε να το βρείτε πολύ εύκολα σε βίντεο στο ίντερνετ.
Εδώ μπορείτε να κατεβάσετε το Pobrecita De Mí από το Anatomía της Ana Belén.
http://download.yousendit.com/74D89E3D1D73FB37
:) cropper international
Η ευγένειά σου με συντάραξε συθέμελα. Τί περίμενες δηλαδή από ένα τραγούδι που λέει Αγαπημού; Πλάκα μου κάνεις; Είναι σαν τα συρτάκια που έχουν φτιαχτεί για τουρίστες. Απλώς βοήθησε να κάνω τον παραλληλισμό της ΕρώτηΞης.
Τώρα ο καθένας επιλέγει ανάλογα με το κέφι του. Άλλος θέλει το μπλογκ του Βουλή με επερωτήσεις, άλλος Πινακοθήκη, άλλος Δισκάδικο, άλλος Λογοτεχνική βραδιά, άλλος ΕΑΠ, άλλος διαδήλωση, άλλος αμπελοφιλοσοφία, άλλος Συμβουλευτική ψυχανάλυση και πάει λέγοντας. Το δικό μου είναι πολυθεματικό, απ' όλα έχει ο μπαξές, κακό είναι;
Στο από πάνω θέμα με την Κολοτούρου δεν έγραψες όμως. Έγραψες εδώ... Εμείς έχουμε σαλτάρει; Τί θες να γράψουμε καλοκαιριάτικα για τη φιλοσοφία του Κίρκεγκωρ; Θα ποστάρω Κίρκεγκωρ βρε! Για χάρη σου και μόνο. Να δούμε πόσους θα στείλουμε καρφί για βουτιά...:))))
Εν τω μεταξύ να σου υπενθυμίσω ότι δεν είμαι ούτε η Αρβελέρ, ούτε λογοτέχνης.
Καλάαααααα... :Ρ
@ Juanita La Quejica
Η Άνα Μπελέν δεν είναι Μερσέντες Σόσα, Μαρία Πραδέρα, Νίνα Παστόρι, Παλόμα Σαν Μπαζίλιο, Ροθίο Ντούρκαλ, Ροσάνα, Σολεδάδ Μπράβο, Ιζαμπέλ Παντόχα. Αλλά έχει μια αξιοπρεπή παρουσία, όπως και η Πασιόν Βέγκα και πολλές άλλες. Το αγαπημένο μου είναι το Joaquín Sabina y Ana Belen- A la sombra de un león και το Ana Belén - El hombre del piano, που νομίζω τα έχει πει καλύτερα από άλλους κι ας είχαν καλύτερες φωνές, όπως η Chenoa. Επίσης μου αρέσει πολύ κι αυτή η εκτέλεση: Soledad Giménez - A la sombra de un león
Η Μπελέν έχει περισσότερο αίσθημα από την Chenoa. H Jimenez μου αρέσει πιο πολύ απ'όλες... γενικά περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα!
Προφανώς για να το λες, θα σπρώχτηκε... αλλά η χροιά της φωνής της μου αρέσει. Το pobrecita de mi, δεν είναι το είδος που τρελαίνομαι. Αλλά ναι, είναι καλή.
Τώρα που ήμουν Ισπανία γινόταν χαμός στην τηλεόραση με κάποιο οικονομικό σκάνδαλο στο οποίο είχε εμπλοκή, ο αγαπημένος της Ιζαμπέλ Παντόχα. Μας είχε πρήξει η τηλεόραση... και οι φίλοι μου είχαν ξινίσει γιατί τη θεωρούν από τις φωνάρες. Φυσικά είναι και υποκειμενικό θέμα. Πάντως πολύ μου αρέσουν τέτοιες συζητήσεις με συγκρίσεις φωνών και υποδείξεις. Έχω ανοίξει ένα θέμα στους Εκφραστές, το e-radio madrugada,αλλά το υπολειτούργησα, γιατί ετοιμάζω μια ανακαίνιση στους Εκφραστές.
Α μπράβο, ζωηρέψαμε λίγο. Κι είχε αρχίσει να με πιάνει μια νύστα απ' τα σορόπια, agapimu.
Γουστάρω Κιρκεγάαρδο. Με τρώει μια έγνοια της αγωνίας. Βάλε συ, να βάλω γω Σοπενάουερ, να χαρούμε κράξιμο.
Μαριαννούλα μου καλή (καλόπιασμα), τα ελαφρά θέματα προκαλούν και ελαφρότερα σχόλια. Σχόλια της στιγμής. (Άξιζε όμως, γιατί σου έβγαλαν λίγο νεύρο που σου πάει πολύ). :)
Για την κ. Κολοτούρου δεν μπορώ να κάνω σχόλιο της στιγμής. Θέλει χρόνο ό,τι αξίζει θαυμασμό και σεβασμό. Η Κολοτούρου και μέσω αυτής το post. και μέσω του post το blog. Και μέσω του blog η Γητεύτρια (που δεν θα είναι η πρώτη φορά που της εκφράζω τον θαυμασμό μου).
Φτάνει; Ξεθύμωσες ή να συνεχίσω;
Φιλάκια. Θα επανέλθω το βράδυ.
Η María Jiménez είναι "μύθος". Η αγαπημένη μου, μαζί με την Martirio. Αυτός που έχει περιγράψει καλύτερα την περίπτωσή της María είναι ο Sabina (αγαπημένο το cd του με τις διάσημες τραγουδίστριες της Ισπανίας σε δικά του τραγούδια, που μέσα είναι και αυτό που σου αρέσει) που λέει ότι τραγουδά με το μ...ί της και όχι με τις χορδές!
Την Belén την έχω σε μια πολύ καλή εκτέλεση με την Chavela Vargas ντουέτο, στο Amanecí en tus brazos, εξαιρετικό τραγούδι. Aν θες σου το ανεβάζω το βράδυ.
Στη Σκωτία ο γιος σου; Λες να είναι στο ίδιο πανεπιστήμιο με τον καλό μου;
@ cropper και πάλι ευγενή
Μα δεν έχω θυμώσει. Δε θυμώνω εύκολα και το ξέρεις. Σου απάντησα πολύ χαϊδευτικά, πίστεψέ με. :Ρ
Όταν θυμώνω, γίνομαι καυστική με λόγια δηλητήριο, που πληγώνουν πολύ κι επειδή έχω κάνει κακό και κυρίως σε ανθρώπους που αγαπούσα, έχω ορκιστεί να μην αφεθώ να με παρασύρει ο θυμός ποτέ ξανά.
Απλά επειδή όλους τους κακομαθαίνω στο ντάντεμα, αν τους απαντήσω στον ίδιο τόνο, νομίζουν ότι έχω θυμώσει. Λάθος.
Αλλά τον Κίρκεγκωρ θα στον αφιερώσω, δεν τον γλιτώνεις...:Ρ
@ Juanita La Quejica
Έχω ένα cd με τίτλο Mujer με το τραγούδι yo vengo a ofrecer mi corazon με την Μartirio. Η Soledad Jimenez τραγουδά το ¿Qué va a ser de tí?
Φοβερή η ατάκα του Σαμπίνα! Εκφραστικότατη!
To Amanecí en tus brazos, το έχω με Pradera. Εκπληκτικό κομμάτι! Αν μπορείς ναι, θα το ήθελα πολύ με Vargas και Belén.
Ευχαριστώ πολύ! :) Τρελαίνομαι για τέτοια όπως καταλαβαίνεις...
Ο γιος μου κάνει Πληροφορική στο Εδιμβούργο. Ο καλός πού είναι; Πες μου ότι είναι μαζί και μπορεί να γνωρίζονται... :))))) Γνωρίζει πολλούς Έλληνες εκεί που παρέμειναν στο πανεπίστημιο και διδάσκουν. Κι αυτόν για κάτι παρόμοιο τον βλέπω. Είναι της έρευνας καιτων προγραμμάτων. Δεν έρχεται Ελλάδα καλοκαίρι γιατί έχει ένα πρότζεκτ με άλλο ένα παλικάρι, πολύ ενδιαφέρον, με δική τους ιδέα και λυσσάνε να το ολοκληρώσουν. Τους είπαν κιόλας ότι δικαιούνται επιδότηση κι είναι ενθουσιασμένοι. Αν έχει σχέση με Πληροφορική θα γνωρίζονται σίγουρα.:)
http://download.yousendit.com/F12F0F3F54F31364
Amanecí en tus brazos-Chavela Vargas/Ana Belén
Εμένα πάλι μου έχει κολλήσει η Sevillana de Adiós που είχες βάλει πριν λίγο καιρό. Τους έχω ζαλίσει όλους, χαχα!
Μάλλον μιλάμε για διαφορετική καλλιτέχνιδα. Εγώ αναφέρομαι στην María Jiménez. Την Soledad δεν την έχω ακούσει, θα την ψάξω, ευχαριστώ.
Ο δικός μου στην Γλασκώβη, κάνει διδακτορικό (εξ αποστάσεως, αρκετά ταξίδια μόνο, ευτυχώς!) όπου είχε πάρει το πρώτο του μεταπτυχιακό στα νιάτα του. Marketing. Όπως τα λες, η έρευνα και η ακαδημαϊκή καρριέρα στο εξωτερικό έχουν μεγάλο ενδιαφέρον. Μακάρι να συνεχίσει εκεί για κάποια χρόνια ο γιος σου. Μέχρι να ξεκαθαρίσει και εδώ το τοπίο...
Κι εγώ ευχαριστώ για όλα! και για το λινκ και για την αλλαγή πληροφοριών.
Το Sevillana de Adiós, το λατρεύω! Το έχω λιώσει. Όπως κι αυτό για το Λόρκα : Pista 12 Sevillanas a F. Garcia Lorca
Είναι μερικά κομμάτια που δεν τα βαριέμαι ποτέ. Ένα από αυτά και το Tajabone Ismael Lo...
Α Γλασκώβη είσαστε εσείς. Δυστυχώς τα παιδιά μου και τα τρία, δεν τα βλέπω να επανέρχονται. Τα κατανοώ όμως, όσο και αν με σφάζει η ιδέα της απουσίας. Με την οποία κάποιος με έχει καταραστεί να ζω μόνιμα.
Δεν μισώ τίποτ' άλλο στη ζωή μου, σαν το ζωντανό ξεχωρισμό (έτσι το έλεγε η γιαγιά μου στην Κρήτη... και μου έλεγε, ότι τίποτα δεν πονάει πιο πολύ. Τότε, απορούσα και χαμογελούσα...)
@ Juanita La Quejica
Το ακούω...! Υπέροχη εκτέλεση! Αυτή η Chavela Vargas παίζεται; ΔΕΝ παίζεται...
Μου είχε χαρίσει ένα τραγούδι της ο αρτουά, να είναι καλά, που δεν το έβρισκα και νομίζω είναι το καλύτερό της! Το Adoro. Αν δεν το έχεις πες μου να στο ανεβάσω...
Adoro, el brillo de tus ojos, lo dulce que hay en tus labios rojos, adoro la forma en me besas y hasta cuando me dejas yo te adoro vida mía...
Σε ευχαριστώ, έχω όλη τη δισκογραφία της. Τα πρώτα cds που παρήγγειλα από το ίντερνετ ήταν δικά της. Και βρήκα και πολλά στην Ισπανία στη συνέχεια. Η φωνή της Chavela είναι ο λόγος που αποφάσισα να μάθω ισπανικά, ήθελα να μπορώ να τραγουδώ τα τραγούδια της στο πιάνο.
Από τον Απρίλη έχω ξεκινήσει να γράψω ένα αφιέρωμα για τα 87 γενέθλειά της, αλλά ακόμα δεν κατάφερα να το τελειώσω.
Δυστυχώς, στα τέλη του χρόνου σταμάτησε και επίσημα να τραγουδά και πέρασε η ίδια την σκυτάλη στην Lila Downs. Η οποία Lila έρχεται σε λίγες μέρες στο Κηποθέατρο Παπάγου.
Και τα 3 μακριά σου;
Πωπω!
Πολύ δύσκολο για σένα.
Ας το δούμε όσο γίνεται θετικά, ευκαιρία για ταξίδια.
Κακά τα ψέμματα όμως... είναι πολύ δύσκολο...
Κοίτα να δεις περίπτωση. Ήθελα να κάνω ακριβώς το ίδιο τον Απρίλη που είχε τα γενέθλιά της. Έχει γενέθλια στις 17 Απρίλη, την ίδια μέρα με το γιο μου το μεγάλο κι έτυχε να το θυμάμαι. Αλλά δεν πρόλαβα λόγω ταξιδιών και φόρτου δουλειάς εδώ.
Είχα συγκινηθεί από την περσινή ομιλία της στην Plaza d´España στα 87 της χρόνια, που τραγούδησε στη γιορτή των gay. Και είπε το φοβερό:
« No somos gays, somos gente con mucho talento. Nacimos así gracias a Dios y yo estoy muy orgullosa de haber luchado contra todos. Ahora ya no es lucha sino derecho. Tengo 87 años muy bien vividos y bebidos... y muy bien en todo. A lo pasado, pasado. Ojalá nos encontremos todos los gays en el cielo.»
«Δεν είμαστε gays είμαστε άνθρωποι με πολύ ταλέντο. Γεννηθήκαμε έτσι δόξα τω Θεώ και είμαι πολύ υπερήφανη που πάλεψα ενάντια σε όλους. Τώρα πια δεν είναι πάλη αδικαίωτη. Είμαι 87 χρονών και έζησα και ήπια πολύ καλά και γενικά όλα, πολύ καλά. Όσα πέρασαν, πέρασαν. Μακάρι να συναντηθούμε όλοι οι gays στον ουρανό.»
Είναι μια γυναίκα φοβερή. Με πολύ κουράγιο. Και λάμπει βρε παιδί μου! Λάμπει ακόμα και τώρα.
Το χρωστάω το αφιέρωμα. Είναι από αυτά που χρωστώ. Χρωστώ πολλά... :)
Ξέχασα να αναφέρω την Rocío Jurado, που οι Ισπανοί φίλοι μου τη θεωρούν από τις φωνάρες επίσης.
Είναι και πολλές! Ισπανίδες και Λατινοαμερικάνες είναι κάμποσες. Και μου αρέσει τόσο το τραγούδι τους... όσο ο χορός... όσο η λογοτεχνία!
Συμφωνώ για σκυτάλη σε Lila Downs, η οποία μου θυμίζει κάτι από Frida και Violeta Parra...
Ναι, προσπαθώ να το δω αισιόδοξα... την απουσία των παιδιών μου, λέω. Το ήξερα γεννώντας τα ότι θα έχουν τα δικά τους φτερά και φρόντισα όσο μπορούσα να τους τα δυναμώσω κι ας πετούσαν μακριά μου.
Πάντα είχα την αίσθηση ότι τα comments κρύβουν διαμαντάκια και τα διαβάζω και τα χαίρομαι. Τούτα δω όμως φιλενάδα μου, που κρύβονται πίσω από το όμορφο light post σου είναι θυσαυρός…
Έμαθα και δόξα να χει το youtube (που πάλι από σένα το έμαθα) ανακάλυψα ιέρειες.
Μόνο την Mercedes Sosa ήξερα μέχρι τώρα (αλήθεια περιμένω, περιμένω πότε θα γράψεις γι αυτή και το συγκλονιστικό τραγούδι της, την Alfonsina y el mar (αν το γράφω σωστά) για μια ποιήτρια που έφυγε βαδίζοντας στη θάλασσα…
Εγώ δεν τολμώ να αγγίξω το θέμα. Do something…
Φιλιά και να με συγχωρείς που βαδίζω πίσω πισω στον χρόνο σου αλλά μ αρέσει έτσι τελικά, ν αρχίζω απ το τελευταίο ποστ και να χάνομαι στα πιο παλιά. ))
Δημοσίευση σχολίου