Η ρίζα του Ιεσσαί
Έτσι όπως κάνεις έτσι όπως πας,
το δρόμο χάνεις και παραπατάς
μη μου ζορίζεσαι
πάει βαθιά η ρίζα του Ιεσσαί...
Το ευχαριστώ που σου χρωστώ
είναι βαθύ, βαθύτερο απ' τον έρωτα
κι όμως αυτό το ευχαριστώ
δεν έχω βρει τα λόγια να στο πω!
Να μην τρομάζεις, μη σταματάς
μπρος να κοιτάζεις και να μ' αγαπάς
Μην απελπίζεσαι
είναι βαθιά η ρίζα του Ιεσσαί...
Να μην τρομάζεις να μ' αγαπάς
μπρος να κοιτάζεις να μην απελπίζεσαι
κι όταν δειλιάζεις και δε τολμάς
να μ' αγκαλιάζεις και να προχωράς!
Το ευχαριστώ που σου χρωστώ
είναι βαθύ, βαθύτερο απ' τον έρωτα
το σ' αγαπώ αυτό...
Ακόμα ψάχνω τρόπο να στο πω!
Το ευχαριστώ που σου χρωστώ
είναι βαθύ, βαθύτερο απ' τον έρωτα
κι όμως αυτό το ευχαριστώ
Δεν έχω βρει τον τρόπο να στο πω!
Ένα εκπληκτικό τραγούδι! Ο Άρης γράφει τον μοναδικό στίχο, ο Αντύπας την υπέροχη μουσική και η Έλλη τραγουδάει... Αποτέλεσμα; - Μαγεία...
Άρης Δαβαράκης! Ο ποιητής που τραγουδήθηκε όσο ελάχιστοι...Και βρίσκεται στη γειτονιά μας...
Φωτό: ΤΑ ΝΕΑ , 16/03/2005
Τί θα μπορούσα να πω εγώ για τον Άρη; Οι στίχοι του μιλούν μόνοι τους... Η αξιοπρέπεια και η στάση του απέναντι στα δύσκολα, γνωστή. Η ευαισθησία του στο ανθρώπινο δράμα, το ίδιο. Η διακριτική και σεμνή παρουσία του επίσης. Η ευγένεια, ο σεβασμός στους συνομιλητές, φανερώνουν ένα ήθος που συγκινεί σήμερα... Φιλόξενος και ζεστός, δίκαιος και με γενναιότητα αυτοκριτικής. Ο ποιητής που τιμά με την πρακτική του το στίχο του.
Το ευχαριστώ που σου χρωστώ, δε βρίσκω λόγια να το πω... Άρη!
.png)
.jpg)
21 σχόλια:
καλημέρα! μου θυμίζεις ότι αξίζει και σε ευχαριστώ
Αυτο δεν ειναι τραγουδι!Αυτο ειναι...ειναι...ειναι...α!,πώς ειναι οταν ανεβαινουμε 'στο συννεφακι για να τις κοψουμε τις φλεβες';Αυτο!-ΑΤΠ-
Να μην τρομάζεις να μ' αγαπάς...
μεγάλη κουβέντα αυτή, γητεύτρ(ι)α μου.
Στον Πόλις, τότε, μου είχαν βάλει χέρι που το έπαιζα συνέχεια...
Οι ωραίοι στίχοι αντέχουν στο χρόνο.
Δε γερνάνε. Όποτε τους διαβάζεις ή τους ακούς σου μοιάζουν φρέσκοι κι αλώβητοι.
Πίσω τους κρύβονται πάντα "φρέσκοι" άνθρωποι. Κι αν όχι πάντα στο σώμα, στις ιδέες. :)
Καλησπέρα γλυκια και ευγενική φιλενάδα , πάντα με την καλή κουβέντα είσαι κοπέλα μου και σε χαίρομαι.
Σε φιλώ
Καλή μου φιλενάδα, χαίρομαι ιδιαίτερα που περνάς την Ελληνική σου φάση. Όχι πως η διεθνής με χάλαγε, αλλά... να έχω μια ιδιαίτερη προτίνηση και το ξέρεις.
φιλάκια καλοκαιρινά και κοίτα μην μένεις πολλή ώρα στον ήλιο.
Υ.Γ.Πως μπορεί να γίνει να σου ανεβάζω τα τραγούδια και να τα ενσωματώνεις στα ποστ σου;
Καλή σας μέρα! Συμφωνώ. Το ήθος,μετράει πιό πολύ απο το ταλέντο. Αλλα και επειδή οι καλιτέχνες δικαιούνται να είναι λίγο ή πολλοί ΄΄καταραμένοι΄΄ τό ήθος σε αυτούς σημαίνει για μένα μονον ενα, την ειλικρίνεια, την συνέπεια δηλ με όσα ισχυρίζονται οτι πιστεύουν. Εαν δεν έχουν, περνάει στο αποτέλεσμα, ιδίως στη φωνή, αν πρόκειται για τραγουδιστή. Δεν φέρνω παράδειγμα, γιατί θα φάω ξύλο απο το 80% των Ελλήνων ακροατών...
Απροπό, μιας και ειναι η πρωτη μου επίσκεψη, πολύ όμορφη η φωτογραφία σου, θυμάμαι πως έχω διαβάσει κάπου κάποτε σοβαρές αντιρρήσεις, πως ήταν σκηνοθετημένη, αλλα και τι έγινε, τίποτα δεν αλλάζει ακι αλήθεια να είναι. Ισως μάλιστα το αντίθετο.
@ adiple
Άμα δεν ταιριάζαμε... ;)
@ -ΑΤΠ-
Ναι ε; Έτσι το νιώθεις; Εγώ όχι. Αντίθετα το αισθάνομαι απέραντα τρυφερό. Μοναδικό! Λόγια που αν τα βγάλει ένας άντρας σημαίνει πολλά... Άντρας που μπορεί να σκεφτεί τέτοια λόγια, ξέρει ν' αγαπάει. Ξέρεις πολλούς; :)
Φυσικά το τραγουδά γυναίκα, αλλά μην ξεχνάμε ποιος το έγραψε...
@ σπύρος σεραφείμ
Αχ Σπύρο μου... το 'πα και στην Ελπίδα. Καταλαβαίνομαστε εμείς... ;)
@ Aggelos Spyrou
Άγγελέ μου συμφωνούμε απόλυτα... Ναι, φρέσκοι άνθρωποι!
@ Trelofantasmeni
Γεια σου καλή μου. Τις αλήθειες μας βγάζουμε εδώ... Κι εγώ προσπαθώ να βγάλω αυτά που νιώθω. Έχω την ανάγκη να πω το ευχαριστώ στους ανθρώπους που με ταξιδεύουν και μου έχουν χαρίσει ώρες μαγικές μέσα από την ποίησή τους ή τις μουσικές τους. Δεν είναι καλοσύνη. Ανάγκη κι ευγνωμοσύνη είναι.
Σε φιλώ...
@ για την αρλέτα
Με συγκινείς Κλέλια μου. Στέλνε μου λινκ και θα τα περνάω εγώ. Εννοείς παραπάνω τραγούδια από αυτά του κεντρικού θέματος; Γιατί τη ρίζα του Ιεσσαί κατάφερα και την ανέβασα. Αν έχεις κάποια άλλα από τα υπόλοιπα, στείλε μου τα λινκ εδώ:
ghteytria@gmail.com
Φιλιά πολλά και χίλια ευχαριστώ!
@ γιαννης
Γιάννη μου καλωσόρισες!
Συμφωνώ μαζί σου. Δεν ξέρω αν το ποσοστό είναι τόσο μεγάλο, πάντως ναι, βγαίνει στη φωνή τους.
Για τη φωτό σ' ευχαριστώ. Κι εγώ λατρεύω τις φωτό του Robert Doisneau κι έχω όλα τα «φιλιά» του!
Ναι, διάβασα ότι κατηγορήθηκε για σκηνοθεσία, κάτι που κι εμένα καθόλου δε με αφορά και καθόλου δε μου χαλά την ομορφιά της φωτογραφίας. Μάλιστα έχω ένα παλαιότερο ποστ με την πρωταγωνίστρια του διάσημου φιλιού:
εδώ
Μόλις το είδα. Και κοιτα σύμπτωση, η ημερομηνία που το ανέβασες, σαν πρωταπρηλιάτικο ψέμα δείχνει αν βαλεις τις δύο φ. μαζί....Ως τόσο η χάρη και η φυσική ευγένεια δεν χάνεται απο το πρόσωπο όσα χρόνια και να περάσουν σ αυτον που τά έχει...
Ναι, δε χάνεται η χάρη και η φυσική ευγένεια. Συχνά όμως παγώνουν τα αισθήματα και χάνεται το συναίσθημα. Το ξεπούλησε το φιλί της... Πολλά τα λεφτά βέβαια, αλλά με πονάει όταν πωλούνται οι αναμνήσεις. Κατανοώ φυσικά το πρόβλημα των ανθρώπων σήμερα που η ζωή είναι πικρή, αλλά βρε Γιάννη μου υπάρχουν κάποια πράγματα, που έχουν πολύ μεγαλύτερη αξία από κάποια ευρώ.
Yperoxo tragoudi! Ki egw ton paw to Davaraki. M' aresei polu kai to blog tou. Deixnei vatheia politismenos anthrwpos me tryferi kardia kai kalliergeia.
Ναι, συμφωνώ. Αν και θα τον προτιμούσα λίγο πιο κοινωνικό. Πέφτουν οι διάσημοι στο ολίσθημα παραληρηματικών εγωκεντρικών μονολόγων, με εξαίρεση ελάχιστους, σαν τον Σπύρο τον Σεραφείμ. Όπου οι μικρόψυχοι του χρεώνουν δημοσιοσχεσίτικη συμπεριφορά, ενώ είναι φιλότιμη προσπάθεια να ανταποκριθεί ευγενικά, στους φίλους του.
Προσωπικά με απωθούν οι αυλές σχολίων, που καλλιεργούν οι διάσημοι. Βλέπε Ντονκατ κτλ.
Καμία όρεξη δεν έχω να κάνω ένα από τα νούμερα που σχολιάζουν για να φαίνεται το νικ μου στη διάσημη αυλή. Γι αυτό και οι μόνοι διάσημοι που επισκέπτομαι, είναι ο Άρης και ο Σπύρος. Για ξεχωριστούς λόγους τον καθέναν, αγαπώ και τους δυο! :)
πολυ ωραιο κομματι!!
και η Ελλη Πασπαλα καταπληκτικη ερμηνευτρια!!
Kostas L.A.
Από την πρώτη στιγμή που το άκουσα αυτό το κομμάτι το λάτρεψα.
Ευτυχής συνάντηση των δημιουργών.
Να 'σαι καλά Κώστα που το θυμήθηκες και το ξανάκουσα καμιά δεκαριά φορές. ;)
κι εσυ να'σαι καλα..μου θυμησες την Ελλη και εχω κολλησει παλι με το ΛΕΥΚΟ ΜΟΥ ΓΙΑΣΕΜΙ του Παναγιωτη Καλαντζοπουλου απο το soundtrack της ταινιας ΦΤΗΝΑ ΤΣΙΓΑΡΑ!
Kostas L.A.
Φοβερό κομμάτι! Συμφωνώ απόλυτα! Η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ ερωτική φωνή και φυσικά της έχουν εμπιστευτεί οι δημιουργοί όλοι φοβερά τραγούδια. Εγώ τελευταία έχω κολλήσει στον χορό των άστρων της Ρεμπούτσικα. Και ειδικά στον «Αύγουστο».
Αύγουστος...
Ελενη Ζιωγα στιχοι..αν θυμαμαι καλα!!
Ακουγαμε το δισκο πριν μια βδομαδα με ενα φιλο στη Θεσσαλονικη!!
Κι η Ρεμπουτσικα απο τις καλυτερες συγχρονες δημιουργους!!
Οσο για την Πασπαλα,πριν ακομα ψαξω λιγο τα κομματια της..την ειχα γνωρισει απο μουσικες εμφανισεις που εκανε με τον αντρα της τον David Lynch,τον οποιο θεωρω επισης αξιολογο μουσικο,οπως και την υπολοιπη παρεα των HUMAN TOUCH!!
Δημοσίευση σχολίου