Το παρακάτω βιντεοκλίπ είναι από τα αγαπημένα μου. Έβρισκα πάντα πολύ γοητευτικό το παιχνίδι του πόθου. Κι όσο κι αν καμιά μας δεν θα ήθελε να την ταυτίσουν με την ωραία τσαχπινογαργαλιάρα που πρωταγωνιστεί στο κλιπ, όλες μας το έχουμε παίξει το παιχνιδάκι... κι έτσι απλά για τη χαρά του παιχνιδιού και μόνο. Γιατί είναι στη γυναικεία φύση να προκαλεί το αρσενικό και ν' ανάβει τον πόθο του. Συχνά όχι με καταληκτική πρόθεση. Έτσι για το παιχνίδι... ή για το ταξίδι... ;)
Η σκηνή με το μπουγέλωμα των μπάτσων στο τέλος είναι κορυφαία! Ε ναι, και οι μπάτσοι έχουν ψυχή...:))))
Τάκα τάκα
Στίχοι-Μουσική: Βασίλης Δημητρίου
Γιώργος Νταλάρας & Οπισθοδρομικοί
Τάκα τάκα τάκα τάκα
σαν περπάταγες στην στράτα
και σου έστρωναν χαλί
εγώ σ' έβαζα στη βάρκα
και σε πήγαινα μια τσάρκα
στο απέναντι νησί
Τάκα τάκα τάκα τάκα
σαν παντρεύτηκες σου τα 'πα
να 'σαι πιο προσεκτική
μα εσύ μυαλό δε βάζεις
βγαίνεις μπλέκεις και αράζεις
όπως έκανες μικρή
Τσίκι τσίκι τσίκι τσίκι
ξεφλουδίζεις το φιστίκι
σαν αρμένισσα κυρά
ψάχνεις για τις ευκαιρίες
πας κι ανοίγεις ιστορίες
το 'χει μάθει η γειτονιά
Τίλι τίλι τίλι τίλι
άναψε κα 'να καντήλι
μη σε κάνουν τσακωτή
γιατί θα 'χεις ιστορίες
και θα γίνουν φασαρίες
για χατίρι σου τρελή
E άει σιχτίρ αναξιόπιστη τεχνολογία! Μας κόψανε το βίντεο! Ελπίζω να το δει ο Νταλάρας και να επανορθώσει...:)
Εις πείσμα της τεχνολογικής γκαντεμιάς προσθέτω τα
Κι έξω βρέχει...
Κι έξω βρέχει
Στίχοι: Λίνα Δημοπούλου, Μουσική: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Γιώργος Νταλάρας
Το φιλί μαχαίρι αγκαλιά που ξέρει
μια στιγμή μια σιωπή κι έξω βρέχει
σου γυρνώ την πλάτη στην πληγή αλάτι
μα να λέει σ' αγαπώ ποιος αντέχει
Κι έξω βρέχει κι έξω βρέχει
μα να λέει σ' αγαπώ ποιος αντέχει
Ζωντανό το χάδι σαν βουτιά στον ʼδη
με τραβάς στα βαθιά κι έξω βρέχει
για μια τέτοια βόλτα με καμένα φώτα
ακριβά πληρώνει όποιος τρέχει
Κι έξω βρέχει κι έξω βρέχει
μα να λέει σ' αγαπώ ποιος αντέχει
Ο παλιός στρατιώτης
Ο παλιός στρατιώτης
Στίχοι: Ισαάκ Σούσης, Μουσική: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Γιώργος Νταλάρας
Οι φόβοι σου κι οι φόβοι μου στο ίδιο το τραπέζι
στη μέση το φαρμάκι μας γλυκό σαν πετιμέζι
και μέσα του σαν ζάχαρη να λιώνει αυτό τ' αστέρι
αυτό που πρώτη η αγάπη μας μας έβαλε στο χέρι
Δε μου υπόσχεσαι ζωή και θαύματα δεν κάνω
μα αν μου ζητάς καρδούλα για σένα να πεθάνω
και μία δεύτερη φορά σαν τον παλιό στρατιώτη
θα πέθαινα αγάπη μου καλύτερα απ' την πρώτη
Κι αν μένει ακόμα νόημα και μισοερειπωμένο
μεσ' στα ερείπια αυτά μαζί σου εδώ θα μένω
μέχρι να 'ρθει η άνοιξη και να μας ξεπουλήσει
και μέσ' από το θάνατο ζωή να μας χαρίσει
Δε μου υπόσχεσαι ζωή και θαύματα δεν κάνω
μα αν μου ζητάς καρδούλα για σένα να πεθάνω
και μία δεύτερη φορά σαν τον παλιό στρατιώτη
θα πέθαινα αγάπη μου καλύτερα απ' την πρώτη...
Α ρε Ισαάκ πως φαίνεται πως ξέρεις ν' αγαπάς...
Το βουνό
Στίχοι: Ευάγγελος Πρέκας, Μουσική: Λουκάς Νταράλας
Πρώτη εκτέλεση: Λουκάς Νταράλας
Γιώργος Νταλάρας, ο γιος τραγουδά πατέρα...
και τι να πεις και τι να ρημάξεις...
Αφιερωμένο στους... πατεράδες που την κάνανε...
Θ' ανέβω και θα τραγουδήσω
στο πιο ψηλότερο βουνό
ν' ακούγεται στην ερημιά
ο πόνος μου με την πενιά
Με το βουνό θα γίνω φίλος
και με τα πεύκα συντροφιά
κι όταν θα κλαίω και πονώ
θ' αναστενάζει το βουνό
Απάνω στο βουνό θα μείνω
κι από τον κόσμο μακριά
θα κλαίω μόνος θα πονώ
και θα μ' ακούει το βουνό
Κι αν σε θέλω
Στίχοι: Μιχάλης Γκανάς, Μουσική: Abderrahmane Amrani
Γιώργος Νταλάρας
Κι αν σε θέλω κι αν με θέλεις τίποτα δε βγαίνει
στο μεσαίο το κατάρτι είμαστε δεμένοι
Με τα χέρια στον αέρα μόνη σου χορεύεις
και με δένεις και με λύνεις κι όλο με μπερδεύεις
με τα πόδια μεθυσμένα και χωρίς τις γόβες
σ' ένα έργο δίχως τέλος όλο κάνεις πρόβες
Κι αν σε θέλω κι αν με θέλεις τίποτα δε βγαίνει
στο μεσαίο το κατάρτι είμαστε δεμένοι
Με τα χέρια σηκωμένα κάπου θες να φτάσεις
μιαν αόρατη κορδέλα προσπαθείς να πιάσεις
με τα μάτια σου κλεισμένα μέσα μου κοιτάζεις
σαν ολάνοιχτο βιβλίο πάλι με διαβάζεις
Aααααχ! Και πού να σφίξουν κι άλλο οι ζέστες...
.png)
.jpg)
32 σχόλια:
Αν δεν είχα και σένανε τί θα ήμουν στη γη; Το δίχως άλλο θα είχα βαρεθεί. :-)
Μετα το μπουγελο ,περιμενονταs να στεγνωσουν , ακουστικε -Ρε συ δεν φανταζομαι μετα λιγα χρονια η κουκλα να καταντισει σαν την μανα τηs...
Έχε χάρη που είμαι στα κάτω μου.
Ειδάλλως θα σού 'λεγα και σένα και τον Νταλάρα σου.
Πάντως, το βίντεο πολύ καλό. Γεμάτο γλυκειές εικόνες, νοσταλγικές.
Η παλιά γειτονιά, το ταψί για τον φούρνο ... και τώρα που θέλω να το ξαναδώ ... is no longer available.
... κι εσύ κι ο Νταλάρας σου...
ΥΓ Κοίτα που σου μίλησα (σου έγραψα) και μου έφτιαξε λίγο η διάθεση.
Καλά να είσαι, μπρε κολλητή.
@ habilis
Εκεί είσαι ακόμα παιδί μου; Οι πεθερές σήμερα καταντήσανε δημόσιος κίνδυνος. Δεν είδες τα τρέιλερ για την τηλεταινία του Ρώμα που έχει απόψε που έχει ξελογιαστεί ο άλλος με την... πεθερά; Άσε μην το κουράζεις και μη χαλιέσαι. Κουκλάρα θά 'ναι η τύπισσα πάντα και ποθητή... ;)
@ cropper
Λοιπόν απόψε ήμουν καλεσμένη σε μπλογκοπαρέα σε φιλική ταράτσα! Πολύ χάι η παρέα, το δείπνο, οι οικοδεσπότες, η περιοχή, το σπίτι... άσε... χλίδα απιστεύτου. ;)
Και φυσικά μιλήσαμε και για σένα. Τι γλυκός άνθρωπος είπε η οικοδέσποινα! Και τί κουκλάρα γυναίκα έχει! Και άλλα τέτοια πολύ καλά για την πάρτη σου! Κι εσύ είσαι στα κάτω σου;
Μα είναι δυνατόν;
Κλαίνε οι χήρες κι οι ζωντοχήρες. Μα να κλαίνε κι οι παντρεμένες;
Πάρτα αλλιώς αγόρι μου κι εκτίμησε όλα τα καλά της όμορφης ζωής σου...
Διακοπές χρειάζεσαι... Πάρε τη γυναικούλα σου και πηγαίνετε τα δυο σας κάπου ρομαντικά. Κι ας τα νταουνιάσματα. Δεν προλαβαίνουμε...
Αγκαλιές σφιχτές και πολλά φιλιά!
Καλά το you tube πλάκα μας κάνει; Τόσους μήνες το βίντεο μια χαρά έπαιζε! Με το που το ποστάρισα το κόψανε; Προλάβανε και το είδανε στο διάσημο μπλογκ μου; :ΡΡΡΡ
Έλεος...
Μετράμε μέρες γητεύτριά μου και αυτά που γράφεις βοηθάνε.Παρόλο αντινταλαρικός μας ταξίδεψες.Πολλά φιλιά από το κρύο και κυριολεκτικά και μεταφορικά!
Δυστυχώς το πρώτο βίντεο δεν μου ανοίγει
καλημέρα
@ BioLogos
Άντε αγόρι μου με το καλό! Πάντως να ξέρεις ότι και η κόλαση της ζέστης δεν αντέχεται. Τρέλα σου 'ρχεται! Αποσυντίθεσαι. Κοίτα ματάκια στείλε μέιλ να μιλήσουμε όταν έρθετε έτσι; Ελπίζω να βρεθούμε... Φιλιά πολλά κι υπομονή. Περάσανε οι μέρες. Έλα εσύ με το καλό κι εγώ θα σε πάω Νταλάρα μια και σου αρέσει τόσο...:Ρ
@ Paranoiα
Ναι φιόρο μου αυτό λέμε. Το κόψανε δυστυχώς κι ήταν υπέροχο. Μερικοί το πρόλαβαν.
Πώς πάει η ζέστη σε σας; Αντέχεται;
Φιλιά!
Περάσα από το μπλοκάκι σας που μου είπαν ότι είναι καλό, αλλά ατυχώς έπεσα στον Νταλάρα που δεν τον πάω. Θα περάσω μια άλλη φορά. Καλημέρα.
Καλημέρα κουκλάρα μου!
Πέρασα στις ιστοσελίδες τις γνωστές, για να πώ ποοοοοσο γεμάτη και ποσο ωραία ήταν η χτεσινή μας συνάντηση.
Ηταν λίγη, όμως. Το διαλύσαμε γρήγορα. Φταίει που ήρθατε και αργά.
Αλλά έδοσα όρκο να ξαναβρεθούμε, όχι μόνο μια φορά αλλά συνέχεια.
Τωρα θα μας φύγεις πάλι, γι αυτό να βρεθούμε το συντομότερο δυνατό.
Ο πρωϊνός καφές μου πρώτος!
Ρίξε μια ματιά και στα άλλα γνωστά μας μπλογκ.
πολλα φιλιά.
φίλε cropper
καλημέρα σου.
Ακου τι σου λέει η Γητεύτρα.
Τι down και πράσινα άλλογα.
Η ζωή είναι μία, όχι λίγη, αυτό δεν έχει αξία. ΜΙΑ!!! όμως.
λοιπόν, και ρέμο συντοπίτη, δεν είχα ματαδεί!
άπαιχτος ήτανε, κι αυτός κι η κυρά του, έ;
και η ανζε-τα, κι εσύ, μας γητέψατε! δε με λέτε; δίδυμες είστε;
κρόπερ, τι έγινε; απαγορεύεται το ντάουν. έτσι μου λενε και μένα και το λέω στους άλλους...
φιλιά σε όλους και ευχαριστώ!
ghteytria, ange-ta, abttha,
αχ, βρε φιλενάδες, με κατασυγκινήσατε. Μου πέρασε η μελαγχολία και μού 'ρθε μια συγκίνηση πελώρια. Σαν τη ζήλεια μου, που δεν ήμουν κι εγώ στη συνάντησή σας.
cropperάκι μας αγαπημένο!
Την επόμενη όλοι μαζί! Εν ανάγκη θα έρθουμε εμείς! :) Αρκεί να είσαι καλά γιατί ξέρεις πόσο σ' αγαπάμε...
Η αλήθεια είναι ότι η παρέα ήταν... πέραν κάθε προσδοκίας. Το έγραψα και στα ιστολόγια των κοριτσιών. Σε μελετήσαμε κάμποσες φορές με πολλή αγάπη, πρέπει να ξέρεις.
Μακάρι να ήμασταν πιο κοντά... αλλά θα τις μηδενίσουμε τις αποστάσεις! Πού θα μας πάει...
Αγκαλιές και φιλιά σε όλους!
Φιλενάδα ηρθα πίσω στο νησί γεμάτη εικόνες, ήχους, αρώματα και μια καρδιά σφυγμένη πουυ το άφησα ξανά...
Θα σας τα γράψω λίγα λίγα γιατί ήρθαν τα φιλαράκια από δω για γαλλικό τυρί...
A tout suite!
Δεν είχα ώρα για να σεργιανίσω θα ξανάρθω.
Φιλιά.
Αχ βρε τερατάκια βρεθήκατε;;;
Ζηλεύω, εν τάξει πήγα Παρίσσι και θα πρεπε να`σκάσω να μην μιλώ αλλά έλα που θα θελα τόσο να σας δω, να σας γνωρίσω...
εμ, τι...
δεν βρεθήκαμε;
και βρεθήκαμε, και τα είπαμε, και τα ήπιαμε, και κλαυσίγελως κι απ' όλα...
την επόμενη φορά, θα είμαστε περισσότεροι
"φτιάχνουν οι έλληνες κυκλώματα
κι ιστορία οι παρέες"
πολύ σπουδαίο για τη ζωή μας, να φτιάχνονται παρέες...
κορίτσι, σε φιλώ.
να σαι πάντα καλά.
Γητεύτρ(ι)α μου.
Καλές μου κυρίες…
Για αφήστε τις συναντήσεις και τα χαϊλίκια και εξηγήστε μου παρακαλώ.
Γιατί να είναι στην γυναικεία φύση η ταλαιπωρία του δύστυχου αρσενικού ?
Για το παιχνίδι ?
Για το ταξίδι ? (κάτι μου θυμίζει αυτό.)
Όχι πάντα με καταληκτική πρόθεση ?
Το βλέπω σαν έγκλημα εκ προθέσεως.
Αν δεν πρόκειται να παίξει τίποτα, ποιος είναι ο λόγος να παίξετε με τα συναισθήματά του, και με τα νεύρα του ?
Συνελήφθηκες λάθος.
Θα σου διαβάσω τα δικαιώματά μας….
Cropper πως σου ξέφυγε κάτι τέτοιο ?
Βαγγέλη,
φταίει που για δυο-τρεις ώρες, χθες βράδυ, ήμουν μόνος, ο δυστυχής,
φταίει που η Γητεύτρια λέει την αλήθεια, την πικρή,
φταίει που είμαι κι εγώ λίγο τσαχπινογαργαλιάρης, το ομολογώ...
Ανταπαντω .Σοφεs κουβεντεs. Οι πεθερεs ειναι δημοσιοs κινδυνοs....Και βαλε...
@ για την αρλέτα
Καλώς την κούκλα μας την Παριζιάνα!
Καλωσόρισες καλή μου! Μας έλλειψες!
Ελπίζω να ήταν ονειρεμένο το ταξίδι σου!
Θα μας τα γράψεις και θα μας τα δείξεις έτσι;
Ναι, βρεθήκαμε με τα κορίτσια Άμπθα, Ανζετά και Καρτιέ και περάσαμε υπέροχα. Μακάρι να ήσουν εδώ... Θα δούμε πως θα το κανονίσουμε να εκμηδενίσουμε και τη μεταξύ μας απόσταση. Δεν πάμε όλοι μαζί Παρίσι; ;)
@ quartier libre
Καλώς βρεθήκαμε κοπελιά μου κι εδώ και στην παρέα! Ευτυχής συγκυρία!
Στο επανιδείν μόλις περάσει η... φωτιά του καύσωνα.
Φιλιά πολλά συντροφάκι! ;)
@ Βαγγέλης
Εδώ είμαστε... Επιτέλους! Ένας άντρας που έπιασε το πνεύμα του σχολίου μου και την πρόθεσή μου ν' ανοίξουμε κουβέντα για τα... μεταξύ μας!
Έπιασες το πνεύμα όπως σου είπα, αλλά δεν έπιασες το υπονοούμενο. :Ρ
Όπερ μεθερμηνευόμενον, σημαίνει ότι μη καταληκτική πρόθεση μπορεί να δείχνει απαγορευτικές αντικειμενικές συνθήκες.
Να γίνω πιο σαφής. Παίζω εγώ με άνδρα συνάδελφο ή γείτονα ή συμπλόγκερ για παράδειγμα, ο οποίος μου αρέσει πολύ και μου έχει δείξει το αυτό, αλλά μπορεί να είναι παντρεμένος, μικρότερος πέραν του αποδεκτού, ακόμα κι από μας τις προχωρημένες ορίου...κτλ.
Η λογική λοιπόν μου λέει μείνε μακριά γιατί τζιζ... θα πονέσεις. Εγώ σαν καλό κορίτσι που υπακούω πάντα στη φωνή της λογικής, την ακούω και απλά παίζω... Έγινε κατανοητό; Έτσι περνάμε όλοι μια χαρά. Παιχνίδι γίνεται και μάλιστα αναίμακτο. Κι όλα καλά. Γιατί αλλιώς μπλέκουμε Βαγγέλη μου κι άντε να καθαρίσεις μετά τα δάκρυα και τα αίματα από τις πληγές! Και δε λέει...
Να το πάθεις δε λέω... αλλά όχι κι από παντρεμένο! Γιατί είναι δεδομένο ότι όποια αποφασίσει να κάνει το μαϊντανό στη ζωή του βολεμένου, που θέλει λίγη αλλαγή στη ζωή του, θα δεινοπαθήσει.
Τουλάχιστον αν είναι να πονέσουμε, ας το ζήσουμε πρώτα, μεγαλοπρεπώς και απολαυστικά...
Καταλαβού; ;)
@ cropper
Λες να μη σου έχουμε το απαραίτητο ψυχογράφημα που έδειξε τα όριά σου;
Ακριβώς σε σένα και σε κάποιους άλλους τσαχπινογαργαλιάρηδες, κολλάει γάντι το ποστ. Ανανεωτικό μπούχαχα, χωρίς καταληκτική πρόθεση. Η μέθοδός σου είναι πασίγνωστη και τόσο συνηθισμένη, που είναι να γελάει κανείς.Αν ήμουνα γυναίκα σου, θα σου ανακάτευα τα μαλλάκια με κατανόηση, θα γυρνούσα πλευρό και θα κοιμόμουν ησυχότατη στην αγκαλιά σου.
Ψιλοτάχα μου και δήθεν παιχνίδι, αλλά για να μην παρεξηγηθούμε κατά καιρούς πετάμε κι ένα «γυναίκα μου» του Στράτου, να ενημερώνονται τα πλήθη, μπας και ξεφύγει καμιάς και δει κα'να όνειρο. Γελάω... καλά κάνεις και φυλάγεσαι. Δεν ξέρεις τι κυκλοφορεί και τί 31 κάνει η κάθε μια στο κεφάλι της, που λέει και μια ψυχή από την κόλαση... :)
Φιλάκια και χαίρομαι που είσαι καλύτερα. ;)
@ habilis
Μακριά από τις μεγάλες! Είναι επικίνδυνες για την αντρική υγεία! Άκου τι σου λέω... :ΡΡΡΡ
γητεύτρ(ι)α μου, σαν αρμένισσα κυρά
ψάχνεις για τις ευκαιρίες, πας κι ανοίγεις ιστορίες...
και μας στέλνεις...
Όπα…
Επανέρχομαι.
Πες ότι ψοφάω να αποτελειώσω εκείνο το ψυχογράφημα.
Σαν περίπτωση είναι απλή.
Παίρνω το διανοητικό νυστέρι μου και ξεκινώ.
Κόβω τα πράγματα αναλυτικά σε λεπτές φέτες.
Κάθε μία φέτα την αναλύω λεπτομερώς και προσπαθώ να δώσω εν συντομία το σποτάρισμα της σκέψης μου.
«Απαγορευτικές αντικειμενικές συνθήκες»
Για να ζήσεις μία εμπειρία, μία κατάσταση, ιδιαίτερα τις ερωτικές δεν νομίζω ότι πρέπει να είναι και κοινωνικά αποδεκτές. Αλλοίμονο αν ρωτούσαμε το κεφάλι μας αν είναι σωστό, να ερωτευτεί η καρδιά μας.
«Παντρεμένος,»
Τεράστιοι ηθικοί φραγμοί. Πιστεύω ότι είναι ψηλορατσιστικό.
Ξέρω ευτυχισμένους γάμους, με παντρεμένους που άφησαν την πρώτη σύζυγο γιατί βρήκαν καθυστερημένα το άλλο μισό τους.
Δεν θα έπρεπε ?
Σίγουρα θα υπήρχαν «Απαγορευτικές αντικειμενικές συνθήκες».
«Μικρότερος πέραν του αποδεκτού,»
Βλέπω ότι βάζεις όρια. Η σχέση πρέπει να είναι κοινωνικά αποδεκτή.
Ξέρω έναν αμερικανοεβραίο ηθοποιό και σκηνοθέτη που παντρεύτηκε την θετή του κόρη. Σίγουρα δεν είναι αποδεκτό από την αμερικάνικη κοινωνία.
Ο αμερικανοεβραίος όμως κατά βάθος, είναι διανοητικός φάρος.
«άντε να καθαρίσεις μετά τα δάκρυα και τα αίματα από τις πληγές!»
«Η λογική λοιπόν μου λέει μείνε μακριά γιατί τζιζ... θα πονέσεις.»
Δεν δέχομαι ότι σου λέει η λογική αυτά τα παράλογα πράγματα …
Αυτό στο ψιθυρίζει το ισχυρό σου ένστικτο αυτοσυντήρησης.
Κάνει μπαμ ότι δεν σου αρέσει να πονάς.
Φαίνεται όμως και το ότι έχεις πονέσει πολύ. Έτσι θα ήθελα να είναι...
«όποια αποφασίσει να κάνει το μαϊντανό στη ζωή του βολεμένου»
Εδώ διαφαίνεται το κλασικό γυναικείο μίσος προς την «Βολεμένη» που πρόλαβε και μας έφαγε το τεφαρίκι. Εμείς δεν θα παίξουμε ποτέ τον ρόλο του μαϊντανού, οπότε έτσι βγάζεις έξω τον εαυτό σου από αυτές τις καταστάσεις, ακόμη και αν πρόκειται ο «βολεμένος» να είναι το ιδανικό ταίρι της υπόλοιπης ζωής σου. Βγάζεις επίσης εδώ και έναν υγιή εγωισμό.
Εγώ είμαι μαζί σου.
Το παιγνίδι για το παιγνίδι και το ταξίδι για το ταξίδι.
Αλλά δεν μπορεί να μην ματώσεις καρδιά μου.
Δεν μπορεί να μην πονέσεις.
Πρέπει να μάθεις.
Όταν μάθεις θα συνεχίσεις να ματώνεις, γιατί σε διασκεδάζει.
Sorry για το μακροσκελέστατο του Comment.
@ σπύρος σεραφείμ
Ε ναι. Το ομολογώ... εσκεμμένο ήταν! :)))
Ρε παιδιά, πως την είδατε μες το κατακαλόκαιρο με την ψυχανάλυση;
Έλεος.
Γητεύτρια, μην ξαναβάλεις Νταλάρα, χρυσό μου. Είναι ανθυγιεινό.
Βαγγέλη, κόψε με το μαχαίρι καμιά φέτα καρπούζι, αγορίνα μου, κι άσε το νυστέρι ήσυχο.
@ Βαγγέλης
Καλωωώς το μου!
Βαγγέλη είσαι πολύ καλός συζητητής και σε χαίρομαι πολύ, ασχέτως αν συμφωνώ ή όχι.
Να σου απαντήσω λοιπόν σοβαρά κι εγώ, αφού έδωσες σοβαρή διάσταση πλέον στο θέμα. :)
«Απαγορευτικές αντικειμενικά συνθήκες», δεν εννοώ κοινωνικά. Αυτό ποσώς με απασχολεί. Εννοώ ηθικά. Και ηθικά όχι με τη στενή έννοια. Δεν είμαι πουριτανή. Δεν είμαι θρήσκα. Αλλά δε θα ήθελα ποτέ στη ζωή μου να ήμουν αιτία να διαλυθεί μια οικογένεια. Και ξέρεις κάτι; Όλες οι πολύχρονες σχέσεις περνούν κρίσεις. Ποτέ δε θα έδινα δεκανίκι για να χαλάσει μια σχέση που πιθανώς μπορούσε να σωθεί.
Σαφώς υπάρχει και η περίπτωση του δεύτερου ευτυχισμένου γάμου που λες. Αλλά προτιμώ να τον συναντήσω όταν θα έχει ξεκαθαρίσει τις εκκρεμότητές του με τον προηγούμενο γάμο του. Κι όχι να δώσω ένα χεράκι στη διάλυση.
Θέμα ηλικίας. Έχει τύχει να έχω σχέση με άντρα 12 χρόνια μικρότερο. Ανύπαντρο. Του είπα από την αρχή ότι είναι σχέση υπό προθεσμία. Αν ήταν χωρισμένος, επειδή ήταν αξιολογότατος, ωριμότατος, μπορεί και να το σκεφτόμουν αλλιώς. Αλλά μέσα μου μ' έτρωγε ότι αυτό το εξαιρετικό πλάσμα άξιζε να κάνει οικογένεια. Θα γινόταν τέλειος πατέρας. Άσχετα αν δεν το έχει ο ίδιος κατά νου, όντας απορροφημένος από την επιστήμη του και ταγμένος στην μποέμικη ζωή του. Άσε που μου έβγαινε το μητρικό μου και τον νοιαζόμουν κι ακόμα τον νοιάζομαι γιατί είναι από τα καλύτερα πλάσματα που έχω γνωρίσει. Ευτυχώς που υπάκουσα στη λογική και δεν αφέθηκα να κολλήσω.
Έπειτα πολύ σωστά διαγνώσατε γιατρέ μου :) ότι έχω πληγωθεί πολύ. Τον αγαπούσα τον άντρα μου. Μαζί μεγαλώσαμε. Ας διαφοροποιηθήκαμε εν τέλει... Δεν ταιριάζαμε όσο μεγαλώναμε. Όμως δε θα τον χώριζα. Αλλά δεν αφησε περιθώρια επιστροφής. Ήμουν και αδύναμη να συγχωρήσω. Σοκαρίστηκα γιατί κατέρρευσε όλο το οικοδόμημα που έχτιζα χρόνια ολόκληρα.
«όποια αποφασίσει να κάνει το μαϊντανό στη ζωή του βολεμένου»
Εδώ κάνεις λάθος. Δεν είναι μίσος προς τη βολεμένη. Αντίθετα. Συμπάσχω μ' αυτήν. Τον βολεμένο δεν αντέχω. Που δεν ξεκαθαρίζει τι θέλει από τη ζωή του. Κι έχει βολευτεί με τη γυναικούλα του και την ερωμένη του. Δεν είναι εγωισμός. Δεν συντηρώ το «άρρωστο και το ανέντιμο».
Γι αυτό και συχνά περιοριζόμαστε στο παιχνίδι και μόνο. Δε φοβάμαι να πονέσω εγώ, Βαγγέλη. Ο έρωτας πονάει έτσι κι αλλιώς. Δεν αντέχω να προκαλέσω πόνο σε άφταιγους και σε αθώους, όπως είναι τα παιδιά. Τα δικά μου πονέσανε πολύ. Και με σκοτώνουν όταν με «νοιάζονται». Δεν το αντέχω... Ωρίμασαν πριν την ώρα τους γιατί ο πατέρας τους χαζογκομένιζε και δεν ήξερε τι ήθελε. Τον πόνο των παιδιών και την πρόωρη ωρίμανσή τους, του έχω χρεώσει πια... τα δικά μας, παραγράφηκαν.
Και μην μιλάς για μακροσκελή σχόλια. Αυτά τα εκτιμώ όσο δεν παίρνει. Δείχνουν άνθρωπο που κάνει ουσιαστικό διάλογο και νοιάζεται για τους άλλους. Δεν είναι τυπική διαδικασία η φιλία.
Σου έχω πει ότι είσαι πολύ γλυκός και τρυφερός άνθρωπος; :)
Σε φιλώ...
@ cropper
χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα!
Α οκ. Συνήλθε το παιδί... Ησύχασα τώρα... ;)
Δημοσίευση σχολίου