ΛΥΣΣΑ
Ο Έρως λυσσιασμένος
μ' εφίλησ' ο σκασμένος
κι ελύσσιαξα κι εγώ.
Κι απ' την πολλή τη λύσσα
ωσάν τρελός τα ίσα
τες νέες κυνηγώ.
Και όσες απαντήσω
ευθύς που τες φιλήσω
λυσσιάζουν και γελούν.
Και τρέχουν λυσσιασμένες
κι εκείνες οι καημένες
τους άντρας να φιλούν.
Σοφοί ιατροί βιάστε,
το πάθος μας προφτάστε,
ότι είν' καταμεσής,
κι αν ίσως κορυφώσει,
και φτάσει και απλώσει,
λυσσιάζετε κι εσείς.
Αθανάσιος Χριστόπουλος
Πριν μερικά χρόνια, όχι πολλά, πριν φύγω Ελβετία, είδα ένα καταπληκτικό ντοκιμαντέρ στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης. Ήταν σε σκηνοθεσία του Σταμάτη Τσαρουχά, με τίτλο: Αθανάσιος Χριστόπουλος, ένας λησμονημένος ποιητής
Περίληψη του έργου
Η ταινία αφορά στη ζωή και το έργο του καστοριανού ποιητή Αθανάσιου Χριστόπουλου, μιας άγνωστης αλλά σπουδαίας μορφής του νεότερου ελληνισμού, που έζησε τον 18ο αιώνα στις παραδουνάβιες, κυρίως, ηγεμονίες. Καταγόταν από φτωχή οικογένεια και, σχεδόν ασκητεύοντας στα νεανικά του χρόνια, κατόρθωσε να πλουτίσει το νου του με μάθηση πρωτόγνωρη για την εποχή και να ανέλθει σε ανώτατα αξιώματα. Πολιτικός συγγραφέας, φιλόσοφος, γιατρός, νομοθέτης, ανώτατος δικαστής, μεταφραστής αρχαίων κειμένων, φιλόλογος και θεατρικός συγγραφέας, έμεινε στην πνευματική ιστορία της Ελλάδας κυρίως ως δεξιοτέχνης στιχοπλόκος και λυρικός ποιητής. Ο φακός, ακολουθώντας τα βήματα του ποιητή στους τόπους όπου έζησε κι εργάστηκε, προσπαθεί να φωτίσει τις άγνωστες πτυχές αυτής της πολυσήμαντης προσωπικότητας, αποκαλύπτοντας συγχρόνως την κοινωνικοπολιτική τοιχογραφία της εποχής.
Να λοιπόν καταπληκτική δουλειά για σκηνοθέτες, τρελά ενδιαφέρουσα και εξαιρετικά χρήσιμη. Θα μπορούσαν να προβάλλονται στα σχολεία και σε μία διδακτική ώρα μέσα τα παιδιά θα μάθαιναν, θα τύπωναν, θα συγκρατούσαν, θα αγαπούσαν την ποίηση μέσα από τέτοιες ταινίες. Θα μπορούσε να χρηματοδοτεί το ΥΠΠΟ μια τέτοια πρωτοβουλία και να προβάλλεται από τα κρατικά κανάλια ή το κανάλι της Βουλής.
Ίσως να με διαβάσει ο Ζαχό, να ευαισθητοποιηθεί κι αφού η επιτυχημένη κυβέρνηση επί παντός, ανανεώσει τη θητεία της με τη λαϊκή εντολή, να καλέσουν τους σκηνοθέτες και να υλοποιήσουν την πρότασή μου. Αφού σκέφτομαι να ετοιμάσω λίστα με ποιητές, μήπως ζητηθεί η συμβολή μου στο Πρόγραμμα από το ΥΠΠΟ ή από το ΥΠΕΠΘ.
.jpg)
23 σχόλια:
ενω εαν σας ειχε τσιμπίσει το μικρόβιο που περιγράφει ο ποιητής, το προηγούμενο ποστ θα ειχε διαφορετικό τέλος... O Λουί Παστέρ φταίει.Αλλα και σεις , που κάνατε το εμβόλιο του. Η λύσσα ειναι οφέλιμος ασθένια.
ο Ζαχό να σας διαβάσει και να ευαισθητοποιηθεί αποκλείεται. Ολόκληρο ποστ του αφιερώσατε και τον ξεβαπτίσατε!
ας σοβαρευτώ όμως!
τον κύριο Χριστόπουλο, όπως και το ντοκυμαντέρ που αναφέρατε, δεν τον γνωρίζω. ακούγεται όμως ιδιαιτέρως ενδιαφέρον.
θυμήθηκα τα λυκειακά μου χρόνια (μη πεις πάλι ότι δεν είναι και τόσο μακρυνά). είχα μία φιλόλογο στην τρίτη λυκείου η οποία φρόντιζε να μας προβάλει ταινίες στο μάθημα της έκθεσης αντί να μας διαβάζει τις αηδίες του βιβλίου. είδαμε θυμάμαι το τρένο της μεγάλης φυγής του κοντσαλόφσκι, το ραν του κουροσάβα και το άρωμα γυναίκας (δε θυμάμαι σκηνοθέτη, το ριμέηκ με τον πατσίνο ήταν). η τελευταία ταινία εξαιτίας της politicaly incorrect γλώσσας του πατσίνο, έδωσε την αφορμή στους λοιπούς απαρχαιωμένους φιλολόγους να σταματήσουν τις προβολές. εμένα αυτό που μου έμεινε πάντως είναι ότι κέρδισα περισσότερα από τις ταινίες από ότι κέρδισα από τα στεγνά βιβλία.
πάντως πραγματικά χάρηκα που υπήρχε αυτή η γυναίκα που προσπάθησε να δώσει ένα ενδιαφέρον στο μάθημα της, να βρει μια εναλλακτική μέθοδο διδασκαλίας.
στα μαθητικά χρόνια κόντεψα να μισήσω, εξαιτίας του τρόπου διδασκαλίας, τον σεφέρη και τον ελύτη! ευτυχώς δεν τα κατάφεραν!
επίσης, όταν ήμουν στον στρατό, την παγκόσμια ημερα ενάντια στα ναρκωτικά μας πρόβαλαν το trainspoting. μετά από τριάντα λεπτά προβολής διέκοψαν τν ταινία. ο λόγος; "νομίζαμε ότι θα μας πρόβαλαν (η ΙΘΑΚΗ ή η ΣΤΡΟΦΗ δεν θυμάμαι)ταινία ενάντια στη χρήση κι όχι προπαγάνδα υπέρ!!! οι κλασικά ανεγκέφαλοι στρατιωτικοί. Και οι δάσκαλοι μου το ίδιο στενοκέφαλοι με αυτούς; Έλεος!!!
πήρα θάρρος και άρχισα να γράφω!!!
ας κλείσω εδώ!
΄Εχω λυσσιάξει από το κακό μου, με τους άσχετους που τοποθετούν στο Υπουργείο Παιδείας.
Είναι δυνατόν, καλή μου φίλη, η Μαριέττα να ασχοληθεί τόσο σοβαρά με τον ευαίσθητο τομέα της παιδείας;
Μιλάει στους δημοσιογράφους και στρώνει τα ρούχα της πάνω στο ατζούμπαλο κορμί της (μπλιαχ, όταν τη βλέπω ...) ή καμαρώνει επιδεικνύοντας τα κοσμήματά της...
Αυτή κατευθύνει τις τύχες των παιδιών ενός λαού.
Γλαρένιες αγκαλιές
@ γούφας
Λέτε να βγάλαμε τα μάτια μας μόνοι μας; Σιγά μην κάναμε τέτοιο εμβόλιο... Ανοσία αποκτήσαμε από την επαφή με το ντεκαυλέ μικρόβιο που κουβαλάνε πάνω τους οι πιο πολλοί άντρες και ξενερώσαμε κι εμείς. Μη μας χρεώνετε κύριοι και τα μικ΄ρόβιά σας! :))))
Καλημέρα! Καλή βδομάδα σε όλους!
Φεύγω άργησα.... :)
Ούτε εγώ γνωρίζω το εν λόγω ντοκυμάντέρ. Αλλά έχω πάψει να ποντάρω σε εμπνευσμένες συλλογικές ιδέες. Ποντάρω πια σε εμπνευσμένες μονάδες, σαν αυτή που αναφέρει παραπάνω ο drunk tank. Που κι αυτές όμως τις τρώει η μαρμάγκα. Όπου μαρμάγκα = οτιδήποτε μεταξύ ανέραστων συναδέρφων ή προϋσταμένων, μέχρι τον πρόεδρο της Δημοκρατίας...
ΓΜΤ. Έρχονται εκλογές...
Πάρε με βοηθό σου, πάρε με βοηθό σου!!
Κάνε με κάτι με το χαρτοφυλάκιο (αυτό που είχαν κάνει τον Μίκη), αλλά πάρε με βοηθό σου, φανταστική μπλογκερ!!
Φιλια και καλη βδομάδα :)))
Εγώ Μαριαννάκι μου τον ξέρω αυτόν και μου άρεσαν τα ελάχιστα δικά του που είχα διαβάσει...Ενα που θυμάμαι πήγαινε κάπως έτσι (όπως ξέρεις τα βιβλία μου είναι στο παλιό σπίτι):
Ας ρουφούμε το κρασάκι
βαθμηδόν απ' ολιγάκι
και στον ίσκιο της πηγής
ας ρουφούμε μ' άσπρο πάτο,
να μεθύσουμε όλοι κάτω,
κάτω απ' τ' άστρο της αυγής
εχ, ναι, όπως θα υπέθεσες η ανώνυμη είμαι εγώ!
Πρώτη μούρη στο "Αρθρο" της Κυριακής η Γητεύτρια ;)
λυσσάξαμε!...
@ drunk tank
Βρε αγόρι μου με δικαιώνεις και με κάνεις και φουσκώνω σαν γαλοπούλα! Γιατί έχω δώσει μάχες με την αρτηριοσκλήρωση στα σχολεία σε όλη μου τη ζωή, κόντρα σε μικρόμυαλους και κολλημένους διευθυντές ως εκπαιδευτικός ή κόντρα με ανεγκέφαλους στα σχολεία των παιδιών μου ως μητέρα.
Οι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων, πάσχουν από μια άκρως επικίνδυνη παντογνωσία (κοινώς ξερολίαση), όπου κάνουν αυτό που τους λέει η γκλάβα τους, κόντρα και στις υποδείξεις του Υπουργείου, των Σχ. Συμβούλων κτλ, αλλά κυρίως κόντρα στη μόρφωση των παιδιών και όπως πολύ εύστοχα είπες, κόντρα στην αγάπη των παιδιών στην λογοτεχνία και την ποίηση. Λες κι έχουν στόχο ζωής να κάνουν τα παιδιά να τα μισήσουν.
Ανάλυση στην ανάλυση από αδαείς και ατέλειωτες ηλίθιες εργασίες, αντί να μυήσουν τα παιδιά στο μαγικό κόσμο της ποίησης. Όταν είχα πρωτοδεί τον Κύκλο των χαμένων ποιητών, πλάνταξα από κλάμα σε συμπαράσταση. Ήμουν βλέπεις και Μεσσηνία. Από τότε διακατέχομαι από το σύνδρομο και τον εφιάλτη του Συντηρητισμού και των εκπροσώπων του. Ευλογημένη γη, αλλάαααα... με χτικιάσανε οι κολλημένοι. Ενάντια στα ίδια τα παιδιά τους...
Ο Πάμπλο Πικάσσο έλεγε:
«Θέλει πολύ χρόνο για να γίνεις νέος.»
@ ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ
Γλαρένια μου συμφωνούμε απόλυτα. Δε φαντάζεσαι τι έχω ζήσει κατά καιρούς... Βλέπω όμως ότι πολύ καλά τα ξέρεις. Είσαι του πονεμένου κλάδου; Ή είσαι απλά πολύ καλή μάνα; ;)
Φιλιά!!!
@ Elena72
Διαβάζοντας τα γραπτά σας ξέρεις τι σκέφτομαι; Γιατί να μην είναι όλη η Ελλάδα μπλόγκερς;
Αν οι Έλληνες σκέφτονταν όπως η πλειοψηφία όσων γράφουν στα μπλογκς, η ζωή μας θα ήταν καλύτερη και σαφέστατα άλλης ποιότητας. Δυστυχώς όμως συνειδητοποιώ για μια ακόμα φορά, βλέποντας και τις δημοσκοπήσεις, ότι θέλει πολλή δουλειά ακόμα για να αλλάξει η νοοτροπία της μικροσυμφεροντολογικής μιζέριας και να ανοίξει το μυαλό των ανθρώπων.
@ μαριλενάκι
Είπαμε έχεις συμβόλαιο μόνιμο. Τέλος. χαχαχαχαχα
Με κόρη ποιήτρια στα 6 της, το δικαιούσαι ασυζητητί! ;)
Τιμής ένεκεν που μεγαλώνεις τέτοια ελληνόπουλα!
Όσο για μένα, είμαι ευτυχής που βρίσκω ανταπόκριση και δικαίωση από αυτούς που εκτιμώ. Υπεραρκετό!
Φιλάκια!!!
@ Σοφία Κολοτούρου
Ήμουνα σίγουρη!!! Και για σένα και για τον Γουίβερ! Δεν υπήρχε περίπτωση... και σιγά που δε θα θυμόσουν απ' έξω...
Εχθές ήμουν στους γονείς μου για φαγητό.
Ο πατέρας μου λοιπόν μου διάβαζε ένα ποίημα που έγραψε για να μπει σε πλάκα στο μνημείο, στην πλατεία του χωριού μας στα Χανιά.
Σοφία ειλικρινά σε σκεφτόμουν συνέχεια. Ένα αριστούργημα έγραψε το άτομο. Με πολλές λέξεις υπέροχες, που πραγματικά με εντυπωσίασε. Θα το αναρτήσω όταν θα μπορώ και θα το συζητήσουμε.
Πέρασα μαζί του ένα απολαυστικό απόγευμα και σε σκεφτόμουν πολύ, εσένα και μερικούς φίλους, που ξέρω πόσο σας ενδιαφέρει αυτό το είδος της ποίησης. Αυτό που η αναζήτηση της λέξης και των συλλαβών, μπορεί να σε κρατά άγρυπνο βδομάδες.
Μου θύμισε όλους αυτούς τους ποιητές που αγαπάμε εμείς... οι φαν και του άλλου είδους.
Προ ημερών ο γεροντάκος, ένας αγαπημένος μπλόγκερ, με συγκίνησε που είχε αναρτήσει ένα ποίημα του Αντώνη Αναπλιώτη, τη Γραφειοκρατία. Δες το και πες μου.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΑΠΛΙΩΤΗΣ
(1887-1951)
ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ
Πρωτοκόλλησέ την΄ στοιχειοθέτησέ την΄
Και φακέλωσέ την και συσχέτισέ την΄
Πιστοχρέωσέ την΄
Κάτσε διάβασέ την και μελέτησέ την΄
-Πολυπρόσεξέ την- πολυεξέτασέ την-
Κι ύστερα ...άφησέ την κι απαράτησέ την κι αναζήτησέ την,
Γράψε -στούπωσέ την΄ ράψε – ξήλωσέ την΄
Μονογράφησέ την΄ προσυπόγραψέ την΄
Ήτοι, μ' ένα λόγο: “ Διενέργησέ την”΄
Καθαρόγραψέ την και ...παράπεμψέ την΄
Κ' επανάφερέ την ή διαβίβασέ την
Ή ανακοίνωσέ την με τα “κατωτέρω”
(Ό,τι ξέρεις, ξέρω...).
Με τα “περαιτέρω!”- Μ' όλα τα “λαμβάνω”.
Κι “επαναλαμβάνω”, (δεν καταλαμβάνω!...).
Μ' όλα τα “ερευνήσας” και τα “αναδιφήσας”
(Φτου΄κι απ' την αρχή σας)- Κάργα υπομονή σας΄
Και δεν τ' ανευρίσκω και τα “υπομιμνήσκω”
Μ' όλα τ' ¨αναφέρω” μ' όλας τας τιμάς,
Για τα “περαιτέρω”΄ για τα “καθ' υμάς”
(Η μικρή ιστορία μιας αναφοράς...).
http://gerontakos.blogspot.com/
@ ανεστης
Ουπς!!! Τι τέλει να πει το ποιητή;
Πρώτη μούρη πού; Τί είναι ρε παιδιά αυτό το Άρθρο της Κυριακής; Εφημερίδα; Ένθετο; Τί;
Διάβασα και στο μπλογκ του Δαβαράκη γι αυτό. Συγχωρείστε με την αδαή, αλλά ως μη μόνιμος κάτοικος, δικαιούμαι να χάνω επεισόδια ε; ;)
Στο Δίκτυο βρήκα μια σελίδα με φόρουμ αλλά η εφημερίδα δεν ανοίγει. Δεν έχει ηλεκτρονική έκδοση. Γι αυτό το Άρθρο λέμε;
@ Σπύρος Σεραφείμ
Και μη χειρότερα! Θε μου σχώρα μας λεβέντη μου!:)))))))))
@ vrakas kostas
Όχι δα... ο λαπάς με μπόλικο λεμονάκι, μια χαρά τρώγεται. Οι πολιτικοί όμως... με τίποτα! :))))
@ vrakas kostas
Λέγε εσύ και μη σε νοιάζει...
Αυτό με το αντικέρασμα πολύ σωστό.
Ποτέ δεν μου άρεσε η ανταπόδοση, αντίθετα εκτιμώ το δόσιμο χωρίς προσδοκία. :)
καλημέρα Μαριάννα!
μου θύμισες τον κύκλο των χαμένων ποιητών!την ταινία που ξέχασα να αναφέρω ότι είχα δει (και) στην τάξη!
την ταινία που μου σύστησε τον Whitman, τον Robert Sean Leonard και τον Ethan Hawke (οι καλύτεροι αμερικανοί ηθοποιοί της γενιάς μου μαζί με τον Johny Depp) και άλλαξε τη γνώμη μου για το σύστημα εκπαίδευσης. και έχω και πατέρα εκπαιδευτικό, έτσι;
σου έχω ανταποδώσει αφιέρωση στο νέο μου ποστ!
Είναι ένα ένθετο στο "ΑΡΘΡΟ" με αποσπάσματα - κείμενα απο διάφορα blogs (τα αντιγράφουν χωρίς προηγούμενη συγκατάθεση του blogger) με μεγάαααααλες φωτογραφίες. Συνήθως αυτά που επιλέγουν να δημισιεύουν είναι τόσο ανούσια που νομίζεις οτι οι Bloggers είναι όλοι περίπου 12 ετών αλλά αυτή τη φορά έβαλαν το κείμενό σου με τα ευχαριστώ στους πυροσβέστες και εθελοντές και κάπως σώθηκε το πράμα.
@ ανέστης
Α οκ. Κατάλαβα. Ευχαριστώ για την ενημέρωση. ;)
Δημοσίευση σχολίου