Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2007

Καλή χρονιά αγγελούδια μου! Είθε τα μαθητικά σας χρόνια να 'ναι ευτυχισμένα και δημιουργικά!



ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ

[...]Δώσε μου, Κύριε, απλότητα και βάθος.
Κάνε να μην είμαι περίπλοκος,ούτε κοινότυπος
στο καθημερινό μου μάθημα.
Κάνε να υψώνω τα μάτια πάνω από το πληγωμένο μου στήθος
μπαίνοντας κάθε μέρα στην τάξη μου.
Ας μη φέρνω μαζί μου στην έδρα τις μικρές μου
υλικές μέριμνες,τις κωμικές λύπες μου.
Κάμε το χέρι μου ελαφρότερο στην τιμωρία
και απαλότερο στο χάδι.
Ας επιπλήττω απρόθυμα για ναμαι βέβαιη πως
τιμωρώ από αγάπη.
Το πλινθόκτιστο σχολειό μου ας είναι καμωμένο από πνεύμα.
Οι φλόγες του ενθουσιασμού μου ας γεμίζουν
τη φτωχή του είσοδο,τη γυμνή αίθουσά του.
Η καρδιά μου ας είναι στήλη του,η πιο δυνατή
και η θέληση μου χρυσάφι καθαρότερο απ' τις
κολώνες των πλούσιων σχολείων[...]

ΓΑΒΡΙΕΛΑ ΜΙΣΤΡΑΛ
ΧΙΛΙΑΝΗ ΔΑΣΚΑΛΑ ΠΟΙΗΤΡΙΑ
ΒΡΑΒΕΙΟ ΝΟΜΠΕΛ 1946
Μετ. Ρήγας Καπάτος

Μην αναγκάζετε τετράγωνα παιδιά
να περάσουν από στρογγυλές τρύπες.
Γ.ΚΟΡΑΣ

Τα δάκρυα του παιδιού είναι πικρά.
Γλύκανέ τα.

Οι σκέψεις του παιδιού είναι βαθιές.
Καθησύχασέ τις.

Η στεναχώρια του παιδιού είναι οδυνηρή.
Βγάλτην απ' την ψυχή του.

Η καρδιά του παιδιού είναι μαλακή.
ΜΗΝ ΤΗΝ ΣΚΛΗΡΑΙΝΕΙΣ.

ΓΚΛΕΝΚΟΝΕ

Τα σχολειά χτίστε!

...και τα παράθυρα
να' ναι ανοιχτά
για να 'μπει ο ήλιος,
σέρνοντας πίσω του
το φεγγάρι
κι ο δάσκαλος ποιητής
και τα βιβλία
να είναι σαν κρίνα

ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ



Αύριο ανοίγουν τα σχολειά μας...
Αφιερωμένο στους συναδέλφους εκπαιδευτικούς, με πολλή αγάπη!
Καλή χρονιά και καλή δύναμη!

30 σχόλια:

μαριάννα είπε...

Χαρίστε μια ευχή στα παιδιά για καλή χρονιά! Ειδικά στα πρωτάκια, που φτεροκοπά η καρδούλα τους για αύριο και δε θα καλοκοιμηθούν απόψε... :)

μελονικος είπε...

Πήγε, «λέει ο θρύλος», ο Πατροκοσμάς στο χωριό της αρκούδας «Μέτσοβο».
Του λεν οι Μετσοβίτες «μαζέψαμε λεπτά να χτίσουμε εκκλησιά» «Θα κτίσετε σκολειό» λέει ο Πατροκοσμάς. «και θα πληρώνεται και δάσκαλο» «Και εκκλησιά;;»
«Εκκλησιά θα κάνουμε τον πλάτανο και όταν έχει καλό καιρό θα λειτουργιόμαστε.».
Το άκουσα πριν χρόνια στο Μέτσοβο. Καλή εβδομάδα.

Wrong Guy είπε...

Τι ωραία η προσευχή του δασκάλου!

Ανώνυμος είπε...

Πως μπορούν να είναι ευτυχισμένα και δημιουργικα;
Μήπως είστε σε κάποια άλλη χώρα?

cropper είπε...

Ας συναντηθούν φέτος όλα τα παιδιά μ' έναν -έστω μόνον έναν- καλό δάσκαλο. Φτάνει και περισσεύει.
Και τα πρωτάκια και τα δευτεράκια και όλα. Και κυρίως αυτοί οι νεομάρτυρες οι έφηβοι.

koulpa είπε...

"Σμύλευε δάσκαλε ψυχές.."
(δε θυμάμαι τη συνέχεια αλλά μου κόλλησε..)Το είχα δει σε ένα καδράκι δασκάλου των αρχών του περασμένου αιώνα..
"Μην αναγκάζετε τετράγωνα παιδιά
να περάσουν από στρογγυλές τρύπες."
Το μοτο μου σε δύο γραμμές..
Την καλησπέρα μου:)

Μαριλένα είπε...

We dont need no education.
We dont need no thought control.
No dark sarcasm in the classroom.
Teacher, leave those kids alone.
Hey, teacher, leave those kids alone!
All in all its just another brick in the wall.

Kαλησπέρα :)

teiresias είπε...

Καλή σχολική χρονιά να έχουμε λοιπόν...

Unknown είπε...

agaphm;enη μου γητεύτρια,
θα βάλω τα ποιήματά σου να τα διαβάσουν οι μαθητές μου!
μια μαθήτρια, πριν χρόνια, μου είχε δώσει ένα. το'χω στο παράθυρό μου, το μελάνι έχει ξεθωριάσει...
μα έρχονται τ'άλλα παιδιά και το διαβάζουν.
να είσαι πάντα η ίδια!
καλή αρχή!

μαριάννα είπε...

@ Νίκος

Τι όμορφος θρύλος μάτια μου! Μακάρι να σκέφτονταν όλοι σαν τον Πατροκοσμά!!!

μαριάννα είπε...

@ The Wrong Guy

Αν και για τα σύγχρονα παιδαγωγικά δεδομένα, ίσως να είναι παρωχημένη, πάντα με συγκινεί. Διότι όταν η Μιστράλ την έγραψε, η τιμωρία και η αυταρχική αγωγή, ήταν αποδεκτές ως μέσο διαπαιδαγώγησης. Ενώ σήμερα, καμία σχέση. Όποια συμπεριφορά άλλη, είναι παράτυπη ή παράνομη.

“Το παιδίον, αιμάσσον τους πόδας, ωρκίσθη να μην επανέλθη πλέον εις την κόλασιν εκείνην. Αλλά και ο πατήρ του είχεν ορκισθή “να τον κάμη άνθρωπον”. Δεν ήθελε να μείνη το παιδί του, όπως αυτός, ξύλον απελέκητον· και την επιούσαν τον ωδήγησε διά της βίας εις το σχολείον, κλαίοντα και ικετεύοντα, και έδωκε προς τον διδάσκαλον την φοβεράν παραγγελίαν: “Μόνο τα κόκκαλα γερά, δάσκαλε”. Ο δάσκαλος ηκολούθησεν ευσυνειδήτως την πατρικήν εντολήν, αλλ’ ο Μανώλης, ο αμεσότερος ενδιαφερόμενος, δεν συνεμερίζετο την γνώμην του πατρός του. Και μίαν ημέραν εκσφενδονήσας κατά του διδασκάλου την επί καλάμου προσηρμοσμένην φυλλάδα, ετράπη εις φυγήν...”.

(Απόσπασμα από το βιβλίο του Ι. Κονδυλάκη “Ο Πατούχας”)

Καλωσόρισες! :)

μαριάννα είπε...

@ Ανώνυμος

Μήπως αδικείτε το σύνολο των εκπαιδευτικών, για τους λίγους ακατάλληλους;
Θυμηθείτε σε ποια εποχή ζούμε. Μήπως νομίζετε ότι βρίσκεται η Ελλάδα ακόμα στην εποχή που φυλάκιζε Δελμούζους και Γληνούς και φίμωναν κάθε προοδευτική φωνή ή έκαιγαν τα αλφαβητάρια με τον ήλιο;
Νομίζω ότι με τα άπειρα χρόνια που δουλεύω στα ελληνικά σχολειά, δικαιούμαι να έχω άποψη.
Ναι. Μπορούν να είναι και ευτυχισμένα και δημιουργικά. Αρκεί να μην τα πρήζουν ΚΑΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ! (Οι δεύτεροι ευθύνονται λιγότερο, το υπογράφω!)

μαριάννα είπε...

@ cropper

Και οι γονείς μάτια μου. Και οι γονείς. Αυτοί που ονειρεύονται τον Αϊνστάιν στο πρόσωπο του μικρού τους και τα ρημάζουν από τα νηπιαγωγεία, παραβιάζοντας την παιδική φύση που πολύ λογικά θέλει να παίζει, αναγκάζοντάς τα σε εξωσχολικές δραστηριότητες που τα εξαντλούν και τα εξουθενώνουν.
Κάθε χρόνο τους καλώ και τους κάνω ειδικό σεμινάριο, να μη μας χαλάνε ότι με κόπο χτίζουμε με τα παιδιά. Ευτυχώς όταν τους εξηγείς συνεργάζονται μια χαρά. Τώρα βέβαια, όλοι ξέρετε πως το καυτό θέμα της εκπαίδευσης δεν συζητιέται σε ένα ποστ. Υπουργείο, Γραφείο Εκπαίδευσης, σχολείο, σπίτι και στη μέση ο καημενούλης ο μαθητής...

μαριάννα είπε...

@ koulpa

Ναι. Το θυμάμαι κι εγώ στα γραφεία των εκπαιδευτικών. Μόνο που παλιά τις σμίλευαν αλλιώς τις ψυχές. Ευτυχώς σήμερα τα πράγματα άλλαξαν.

μαριάννα είπε...

@ Μαριλένα

Άψογο!!! ;)

μαριάννα είπε...

@ teiresias

Καλή χρονιά! Δεν το ήξερα... :)
Καλή χρονιά και στην κορούλα σου!

Ανώνυμος είπε...

σωστά, αδικό το σουπερ προοδευτικό εκπαιδευτικό συστημα...σίγουρα είμαστε στο 2007 που δε νομίζω να απέχει και πολύ από το τότε που αναφέρεστε, αν τώρα εσείς θέλετε να φαντάζεστε.. είναι άλλη ιστορία.

μαριάννα είπε...

@ abttha

Καλώς το μου! Το πιο σπάνιο δείγμα Πανεπιστημιακού ΔΑΣΚΑΛΟΥ με όλη τη σημασία της λέξης! Πολύ τυχεροί οι μαθητές σου, αλλά και τα παιδάκια σου! Τυχεροί κι εμείς που σε γνωρίσαμε!
Ελπίζω να έχεις καλά νέα να μας πεις! ;) Θα τα πούμε σύντομα. Θα έρθω σε λίγο και θέλω αναλυτικά τις εντυπώσεις σου. Τα βρήκες όπως περίμενες;

Σε φιλώ....

μαριάννα είπε...

@ Ανώνυμος

Όμως εγώ ζω εκ των έσω. Και παρά τις όποιες ελλείψεις, σας βεβαιώνω ότι υπάρχει και ευτυχία και δημιουργία. Δεν φαντάζομαι. Το ζω. Και όχι σε ένα μικρό ποσοστό. Στο σύνολο. Και το αποδεικνύω ότι ώρα θέλετε με ομαδικό ραντεβού με ολόκληρες τάξεις. Στο επόμενο που θα έχουμε θα σας καλέσουμε.
Μήπως πέσατε σε περίπτωση και νομίζετε ότι όλη η Ελλάδα είναι όπως ήταν την εποχή του 1920 με το «Να καώσι...»;
Τα παιδιά σήμερα και μαθαίνουν και ευτυχισμένα είναι. Εκτός εξαιρέσεων. Για να ξεκαθαρίζω δε, αναφέρομαι στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Οι άλλες εκπαιδευτικές βαθμίδες, ίσως να έχουν πιο πολλά προβλήματα. Πάντως όχι τόσα, όσα θέλετε να φαντάζεστε.
Αν έχετε παιδιά μην τα δηλητηρίασετε με τέτοιους αφορισμούς. Αφήστε τα να χαρούν τα μαθητικά τους χρόνια.

Φιλικά :)

Αλεξάνδρα είπε...

Πολύ όμορφη η αναρτησούλα σου. Μακάρι όλοι οι εκπαιδευτικοί να την έχουν στην καρδιά τους την προσευχή.

Εγω δεν είχα την ευτυχία να συναντήσω έστω και έναν "δάσκαλο" που να μπήκε στην μαθητική καρδιά μου.

Με χαρά βλέπω ότι τα παιδιά μου είναι πιο τυχερά από μένα. Και πως τα χρόνια άλλαξαν κι αυτό με γεμίζει ελπίδα, που όμως δεν διώχνει τους φόβους μου.

Ας είναι. Καλή σχολική χρονιά για όλα τα παιδιά και όλους τους δασκάλους/καθηγητές.

Υγ Αλλαξα το adiple που ήταν η ελπίδα απ΄την ανάποδη με το πραγματικό μου όνομα.

Ανώνυμος είπε...

προφανώς ενοχληθήκατε προσωπικά που δεν είχα αυτή την πρόθεση, δυστυχώς δεν είμαι εγώ αυτός που εθελοτυφλεί και πετάει χολές. Το μόνο σίγουρο...
Αναρωτιέμαι πόσο δημιουργικό μπορεί να είναι το μέλλον των παιδιών μου με τις υπάρχουσες πολιτικές καταστάσεις.
Τα παραμύθια σας τα χαρίζω.

μαριάννα είπε...

@ Αλεξάνδρα

Κοίτα να δεις που τόσο καιρό πίστευα ότι σε λένε Ελπίδα! :)))
Χαίρομαι που διαπίστωσες αλλαγή θετική από τη γενιά τη δική σου στη γενιά των παιδιών σου.
Αυτή είναι και η αλήθεια. Δεν είναι όλα ρόδινα, αλλά είναι πολύ καλύτερα.
Καλή χρονιά στα παιδιά σου Αλεξάνδρα μου!

μαριάννα είπε...

@ Ανώνυμος

Δεν το πήρα καθόλου προσωπικά. Διαπίστωσα μια αδικία γενικευμένη και προσπάθησα να δείξω ότι ανεξαρτήτως πολιτικής βούλησης, η εκπαίδευση έχει αλλάξει από τα μαύρα χρόνια που πίστευαν ότι το παιδί μαθαίνει και γίνεται άνθρωπος, μόνο με το βούρδουλα και την τιμωρία. Εδώ και πολλά πολλά χρόνια τα πράγματα άλλαξαν.
Δεν στέκομαι στις κακές πολιτικές που ακολουθούν στα επιμέρους εκπαιδευτικά ζητήματα, οι εκάστοτε κυβερνήσεις. Επιμένω ότι άλλαξε το πνεύμα στα σχολεία. Οι δάσκαλοι πια νοιάζονται τα παιδιά. Τα νοιάζονται να είναι χαρούμενα, να μαθαίνουν αβίαστα και χωρίς τραυματικές εμπειρίες, να αγαπούν τη γνώση. Έγιναν τα ολοήμερα. Μπήκαν ειδικότητες και στα δημοτικά. Νοιάζονται τα παιδιά της μονογονεϊκής οικογένειας. Νοιάζονται τα παιδιά των μειονοτήτων. Πολλά άλλαξαν... προς το καλύτερο. Και κυρίως έφυγε ο τρόμος και οι εφιάλτες των παιδιών, για τις τιμωρίες, τους βαθμούς, τα απειλητικά διαγωνίσματα. Τα σέβονται σαν προσωπικότητες και απαγορεύεται ρητώς και δια ροπάλου η χειροδικία.
Αν εσείς επικεντρώνετε στο βιβλίο της Ρεπούση, είναι άλλο θέμα κι εγώ μαζί σας. Αλλά και ευτυχισμένα μπορεί να είναι τα σημερινά παιδιά και δημιουργικά να εργάζονται στο σχολειό τους.
Τα παραμύθια μου ναι, τα κρατώ και τα μοιράζομαι με αυτούς που θέλουν να τα μοιραστούν. Δεν τα επέβαλα ποτέ και σε κανέναν. Καληνύχτα.

Cle Petridou είπε...

Μαριάννα μου, καλημέρα σου.

ΑΥΤΕΣ είνι πολιτικές θέσεις. ΑΥΤΗ είναι στάση ζωής που αν την ένιωθαν οι δασκάλοι θα άλλαζαν τον κόσμο!
Μπράβο καλή μου, έξοχη παρέμβαση!

Γατος_με_απαλες_πατουσες είπε...

Δεν το πιστεύω ότι ήσουν κάποτε Πρασινάς Παθοκού ... πάντα θα θυμάμαι τη φράση του δασκάλου στην στ' δημοτικού "Αλήτη Γερ...,γαϊδούρι Κορ.." και αφού εισπράταμε την μπάτσα κατεβαίναμε να παίξουμε μπαλάκι στην αυλή , σιγά σιγά ερχόντουσαν και οι άλλοι απο την παρέα , το σχέδιο δούλευε πάντα

FrankieTheCat :-)

μαριάννα είπε...

@ Γατος_με_απαλες_πατουσες

Χτύπα κι άλλο θα τ' αντέξω! Δεν πεθαίνω έτσι απλά θα παλέψω! Καταδίκασέ με, μα κατάλαβέ με! Είχα που είχα ξενερώσει γαμώτο μου, όταν είδα το Γιώργη να φτάνει στην πλατεία Αριστοτέλους με τη φρεγάτα, ανάμεσα σε πυροτεχνήματα και άλλα κουλά, ήρθα κι απόγινα η θηλυκιά!:ΡΡΡΡ
Φατσόνι, φαντάζομαι τι θα περνούσε ο μαύρος ο δάσκαλός σου!
Μια χαστούκα είναι λίγο πολύ λίγο σε μερικούς μερικούς!!!χαχαχαχαχα
Νομίζεις ότι εγώ δε μετάνιωσα που δεν έχωσα μερικές όταν έπρεπε;
Σε πειράζω έ; Μην τα δει ο ανώνυμος και βουή μου μαύρη! Άντε να εξηγήσω μετά ότι αστειεύομαι.
Πάντως εγώ αν σε είχα μαθητή δε θα μου 'φευγες να πας για μπαλάκι. Κορόιδο είμαι να χάσω την παρέα σου; ;)

Φιλιά βρε! Πολλά! Και δώσε μου ελαφρυντικά, γιατί πολύ θέλει λες μια γυναίκα να κυλήσει ξανά στην αμαρτία; Τα γνήσια θηλυκά ρέπουν προς αυτήν. Μην ξεχνάμε τι τραβάμε χιλιάδες χρόνια τώρα για την Εύα που αμάρτησε! ;)

Γατος_με_απαλες_πατουσες είπε...

σκηνικο αλλο , ειμαστε εκει γυρω στο 67 ,δασκαλος : ποτε αρχισε ο Β' παγ.πολ. ;;; 50 χέρια πανω ... κυριε κυριε ... διαλεγει τη καλη του μαθητρια και αυτη λεει 28 οκτ.1940 , ολα τα χερια κατεβαινουν πλην ενος μαλακα ... δασκαλος : λεγε εσυ τι θελεις;;; να απαντησω κυριε ...μμμ αντε ν'ακουσουμε τι θα πεις ...1 σεπ 39 κυριε , καθεται ο μμμ , δασκαλος καγκελο λεει μια μαλακια να μπαλωσει τα απλυτα .Μετα ταυτα ειχα τελειωσει με το σχολειο ... προτιμουσα δηλαδη το μπαλακι για σχολειο :-)
οι θεαμαπατες παντως περιμενουν να μας πεις για το σημερινο μου κειμενακι

αβε :--)

μαριάννα είπε...

@ Γατος_με_απαλες_πατουσες

Δε φαντάζεσαι πόσο γουστάρω μαθητές με τέτοια σπασταρχίδικη οξυδέρκεια!!! :))))Απολαμβάνω τρελά τέτοια περιστατικά, όχι γιατί χλευάζω τους έρμους τους δασκάλους, αλλά γιατί καμαρώνω τα παιδιά και τα φοβερά μυαλά τους! Δεν παίζονται! Θα σας επισκεφτώ συντόμως φίλτατε. Το είδα το ποστ, το πρωί, δεν είχα δει το εδώ παραινετικό σχόλιο.

Γατος_με_απαλες_πατουσες είπε...

αφου γυρισεις αυριο μετα τη ψηφο , ανοιξε τον υπολογιστη σου και διαβασε το αφιερωμενο ποστ για την Ange-ta, οχι τωρα ...αφου ψηφισεις και τοτε θα ξερεις ...

να εισαι καλα Κυρια... Κυρια αλλα πια ουτε αυτο δεν ακούγεται με πεισμα ,μας εκαναν διακριτικους απο μικρα παιδια
Να χαιρεσαι το κορασιον σου και αυτο εσενα :-)

μαριάννα είπε...

χμ... θα πειθαρχήσω επειδή είσαι εσύ που σ' εμπιστεύομαι. Αλλιώς... χλωμό. :)
Ευχαριστώ καλέ μου για τις ευχές σου! Το κοράσιον, στη μέση,(παλιοθήλυκο, το λέω χαϊδευτικά) και δυο λεβέντες ακόμα, ένας από δω κι ο άλλος πό 'κει.
Αντεύχομαι όλες τις χαρές του κόσμου και ότι προσδοκάς και αναμένεις να 'ρθει! Εσύ πότε θα γίνεις πατέρας;(κατά το εγώ πότε θα γίνω μάνα) Ή είσαι ήδη;

Φιλιά και ελπίζω να μην είσαι ακόμα σαν εμένα και στο ναι και στο όχι! ;)