Όταν η ποίηση αντικαθιστά την πολιτική... καρφώνει μαχαίρι στην καρδιά μας.

Después de veinte años
Μετά τα είκοσι χρόνια

Cuando yo tenía catorce años
Όταν ήμουν δεκατεσσάρων χρονών
me hacían trabajar hasta muy tarde.
μ' έκαναν να δουλεύω μέχρι πολύ αργά.
Cuando llegaba a casa, me cogía/
Όταν έφτανα στο σπίτι, η μητέρα μου
la cabeza mi madre entre sus manos.
έπαιρνε το κεφάλι μου στα χέρια της.

Yo era un muchacho que amaba el sol y la tierra
Ήμουν ένα παιδί που αγαπούσε τον ήλιο και τη γη
y los gritos de mis camaradas en el soto
και τις φωνές των παλιόφιλων στο αλσάκι
y las hogueras en la noche
και τις γιορτές της φωτιάς στη νύχτα
y todas las cosas que dan salud y amistad
και όλα τα πράγματα που δίνουν υγεία και φιλία
y hacen crecer el corazón.
και κάνουν την καρδιά να μεγαλώνει.



A las cinco del día, en el invierno,
Στις πέντε το πρωί, τον χειμώνα,
mi madre iba hasta el borde de mi cama
η μάνα μου ερχόταν δίπλα απ' το κρεβάτι μου
y me llamaba por mi nombre
και με φώναζε με τ' όνομά μου
y acariciaba mi rostro hasta despertarme.
και μου χάιδευε το πρόσωπο μέχρι να με ξυπνήσει.

Yo salía a la calle y aún no amanecía
Έβγαινα στο δρόμο και ακόμα δεν είχε ξημερώσει
y mis ojos parecían endurecerse con el frío.
και τα μάτια μου φαίνονταν να ξεραίνονται από το κρύο.

Esto no es justo, aunque era hermoso
Αυτό δεν είναι δίκαιο, αν και ήταν υπέροχο
ir por las calles y escuchar mis pasos
να περπατώ στους δρόμους και να ακούω τα βήματά μου
y sentir la noche de los que dormían
και να νιώθω τη νύχτα αυτών που κοιμούνταν
y comprenderlos como a un solo ser,
και να τους αντιλαμβάνομαι σαν ένα μόνο ον,
como si descansaran de la misma existencia,
σαν να ξεκουράζονταν από την ίδια ύπαρξη,
todos en el mismo sueño.
όλοι στο ίδιο όνειρο.



Entraba en el trabajo.
Έμπαινα στη δουλειά.
La oficina
Το γραφείο
olía mal y daba pena.
μύριζε άσχημα κι έβγαζε θλίψη.
Luego,
Μετά,
llegaban las mujeres.
έφταναν οι γυναίκες.
Se ponían
Άρχιζαν
a fregar en silencio.
να καθαρίζουν σωπηλά.


Veinte años.
Είκοσι χρονών.
He sido
escarnecido y olvidado.
Εξευτελισμένος και λησμονημένος.
Ya no comprendo la noche
Δεν αντιλαμβάνομαι πια τη νύχτα
ni el canto de los muchachos sobre las praderas.
ούτε το τραγούδι των παιδιών στα λιβάδια.
Y, sin embargo, sé
Και, χωρίς αμφιβολία, γνωρίζω
que algo más grande y más real que yo
κάτι πιο μεγάλο και πιο αληθινό
hay en mí, va en mis huesos:
που υπάρχει μέσα μου, μέχρι το κόκαλο:



Tierra incansable,
Γη ακούραστη,
firma
υπόγραψε
la paz que sabes.
την ειρήνη που ξέρεις.
Danos
Δώσε μας
nuestra existencia a
την ύπαρξή μας σε
nosotros
μας
mismos.
τους ίδιους.

Antonio Gamoneda
Μετ. Μαριάννα Τζανάκη