photo by Karen Kuehn
IV
Θυμάσαι πόσο είμαστε τα δυο αγαπημένα;
Επαίζαμε τ' ανδρόγυνο μα δεν εξυλισθήκαμε
Ετρέχαμε φωνάζαμε και σφιχταγκαλιασμένα
Με πόθο εφιληθήκαμε
Μα σαν επαίξαμε κρυφτό στα χόρτα
τ' ανθισμένα
Τόσο καλά μπορέσαμε να μείνουμε κρυμμένα
Που δεν ξαναβρεθήκαμε.
VI
Έκλαιγα χθες στον ύπνο μου
Σ' είδα πιστή σ' εμένα,
Ξυπνώ και χύνω δάκρυα
και πάλι φλογισμένα.
Christian Johann Heinrich Heine
Μετ. Α.Μάτεσης
.png)
.jpg)
12 σχόλια:
.
.
.
.
Πολύ πίκρα ο Χάινε ρε παιδάκι μου!
Και πολύ κέρατο προφανώς... :)))))
Δεν ήξερε δε ρώταγε κανέναν Έλληνα να του πει το πάνσοφο:
Όταν θα μάθει ο κερατάς
τη γλύκα του κεράτου
μέλι και γάλα γίνεται
με την νοικοκυρά του... :Ρ
χαχαχα.. τη δυναμήτησες κανόνικά τη διάθεση που αφείνει το ποίημα του ποστ..:):)
Χωρίς να έχω προσωπική εμπηρία (από κέρατα και ποιήματα) προτιμώ αυτό του σχολίου..:):)
Καλημέρα καλή μου:):)
Αγάπαγαν ο ένας τον άλλονε
μα δίχως γι'αυτό να μιλήσουν
Με μίσος αλλάζανε βλέμματα
κι ααπό έρωτα θέλαν να σβήσουν.
Εχώρισαν έπειτα, φύγανε,
μες στο όνειρο μόνο ειδωθήκαν.
Πεθάνανε πια και δεν έμαθαν:
εμίσησαν ή αγαπηθήκαν;
(μετ.Κ.Καρυωτάκης)
Υποθέτω για τον ίδιο "πικραμενο' ποιητή μιλάμε! Και να φανταστείς ότι σκεφτόμουν το παραπανω ποίημα να το αναρτήσω!!Θα μας έλεγαν ότι συνεννοούμαστε!!!
Καλημέρα Μαριάννα!
φιλιά
εχτές βρεθήκαμε με το ανθάκι και το καρτιε λίμπρ και σε μελετήσαμε. Μας έλειπες!!
φιλιά
@ koulpa
Καλά απίθανος είσαι! :) Αυτό του σχολίου ε; Γνήσιος Έλληνας λοιπόν πιστός στην παράδοση. Μια χαρά σε βρίσκω! Όσο για την εμπειρία του κέρατου, σου εύχομαι να μην την αποκτήσεις. Βάρβαρη είναι. Ειδικά όταν είσαι αγαθοτέτοιος και έχεις δείξει απόλυτη εμπιστοσύνη στον άλλον και τον έχει τοποθετήσει στο βάθρο των ηθικών. Και για να εξηγούμαι. Ανήθικο δεν είναι να σε κερατώσει, ανήθικο είναι να σε βγάζει τρελό και να σε εξαπατά ότι είναι κάποιος άλλος...
@ Κωνσταντίνος Π
Για απολύτως τον ίδιο! Και πια, με μερικούς από μας τείνουν να γίνουν ρουτίνα οι συμπτώσεις! :)
Και σήμερα λόγω γενεθλίων του Καρυωτάκη είναι και πολύ επίκαιρο.
Φιλιά!
@ ange-ta
Καλώς το κορίτσι μας! Εσείς να δεις πόσο μου λείπετε! Πολύ σας πεθύμησα βρε κορίτσια... Το καλοκαίρι το φετινό δεν το απολαύσαμε όσο θα θέλαμε. Θα βρεθούμε Χριστούγεννα να απολαύσουμε βιβλιότσαρκα, καφεδάκι, κάστανα απ' το δρόμο, και πίτα γύρο από το Προδόρπιον! Έτσι δεν το λένε αυτό κάτω από την Πολιτεία στη γωνία Ακαδημίας;
Φιλιά σε όλες σας!
χαχαχα.. προκλασικός..:):)
..Μια σχέση είχα που θα μπορούσε να συμβεί.. και ήμουν και λίγο αγαθοτέτοιος..(αλλωστε τι αξία έχει αν δεν είσαι;).. αλλά δεν είμασταν καλοι στα παραμύθεια (αλλωστε απο υπερβολική ειληκρήνια μαράθηκε..) και αν συνβεί αναλαβάνω την ευθύνη προκαταβολικός για τη λάθος ερμηνία του άλλου..:):)
@ koulpa
Ωπ! Για κάτσε γιατί τώρα μιλάς ως ώριμος. «Αναλαμβάνεις την ευθύνη προκαταβολικά για τη λάθος ερμηνεία του άλλου!!!» Το λες τώρα. Στα δεκαοχτώ το ήξερες; Ήσουνε σε θέση να το πεις τότε;
Τώρα χαίρεται. Τώρα κι εγώ αναλαμβάνω τις ευθύνες μου και αντιμετωπίζω διαφορετικά τα πάντα. Αλλά τώρα. Όχι παλιά...
Πάντως όμορφο ήταν αυτό που είπες. Πολύ όμορφο. Δείχνει αγνότητα και άνθρωπο που δεν έχει περάσει δηλητήριο στις φλέβες του από προδοσίες. :)
Γεννήθηκα γεροπαράξενος (έως και γερομπισμπίκης θα πω..):):)
Τώρα βρήσκομαι σε μια παρατεταμένη ευηβία και ξεμωρένομαι σιγά σιγά..:):)
Στα 14-21 ήμουν πολύ πραγματιστής, μονοκόμματος και πολύ σίγουρος για το ρώλο του καθένα γύρω μου.. Δεν έχω καθόλου δηλητήριο (στη φλέβα.. στη γλώσσα μερικές φορές προς χάρην αστεϊσμού για όσους το αντέχουν..) καλά πέρασα.. και προσδοκώ ακόμα καλήτερα..:):)
@ koulpa
Στο εύχομαι καλέ μου! Πάντα να περνάς και να είσαι καλά! Είσαι ένα πολύ καλό πλάσμα και σου αξίζει. Δεν σου έρχεται τυχαία... :)
Η μαντινάδα είναι μαντινάδα πως να το κάνουμε τώρα...
Πολύ όμορφος ο στίχος: "μα σαν επαίξαμε κρυφτό στα χόρτα τ΄ανθισμένα, τόσο καλά μπορέσαμε να μείνουμε κρυμένα που δεν ξαναβρεθήκαμε..."
Μου άφησε μια γλυκόξυνη γεύση...
φιλιά
Δημοσίευση σχολίου