Κώστας Καρυωτάκης
Προσωπογραφία του από τον Γιάννη Τσαρούχη
Οι στίχοι μου
Δικά μου οι στίχοι, απ' το αίμα μου, παιδιά.
Μιλούνε, μα τα λόγια σαν κομμάτια
τα δίνω από την ίδια μου καρδιά,
σα δάκρυα τους τα δίνω από τα μάτια.
Πηγαίνουν με χαμόγελο πικρό,
αφού τη ζωήν ανιστορίζω τόσο.
Ηλιο και μέρα και ήλιο τους φορώ,
ζώνη ναν τα 'χουν όταν θα νυχτώσω.
Τον ουρανόν ορίζουν, τη γη.
Ομως ρωτιούνται ακόμα σαν τι λείπει
και πλήττουνε και λιώνουν πάντα οι γιοι
μητέρα που γνωρίσανε τη Λύπη
Το γέλιο του απαλότερου σκοπού,
το πάθος μάταια χύνω του φλαούτου·
είμαι γι' αυτούς ανίδεος ρήγας που
έχασε την αγάπη του λαού του.
Κει ρεύουνε και σβήνουν και ποτέ
δεν παύουνε σιγά-σιγά να κλαίνε.
Αλλού κοιτώντας διάβαινε, Θνητέ·
Λήθη, το πλοίο σου φέρε μου να πλένε
Σαν σήμερα γεννήθηκε στην Τρίπολη το 1896...
Οι στίχοι μου
Δικά μου οι στίχοι, απ' το αίμα μου, παιδιά.
Μιλούνε, μα τα λόγια σαν κομμάτια
τα δίνω από την ίδια μου καρδιά,
σα δάκρυα τους τα δίνω από τα μάτια.
Πηγαίνουν με χαμόγελο πικρό,
αφού τη ζωήν ανιστορίζω τόσο.
Ηλιο και μέρα και ήλιο τους φορώ,
ζώνη ναν τα 'χουν όταν θα νυχτώσω.
Τον ουρανόν ορίζουν, τη γη.
Ομως ρωτιούνται ακόμα σαν τι λείπει
και πλήττουνε και λιώνουν πάντα οι γιοι
μητέρα που γνωρίσανε τη Λύπη
Το γέλιο του απαλότερου σκοπού,
το πάθος μάταια χύνω του φλαούτου·
είμαι γι' αυτούς ανίδεος ρήγας που
έχασε την αγάπη του λαού του.
Κει ρεύουνε και σβήνουν και ποτέ
δεν παύουνε σιγά-σιγά να κλαίνε.
Αλλού κοιτώντας διάβαινε, Θνητέ·
Λήθη, το πλοίο σου φέρε μου να πλένε
Σαν σήμερα γεννήθηκε στην Τρίπολη το 1896...
.png)
.jpg)
20 σχόλια:
Δε χάνω ευκαιρία να κοιτώ στο παρελθόν.. μου θύμισες (μου είχε διαφύγει τελείως)την πρώτη επαφή με τον ποιητή.. σε τρένο για την Τρίπολη (δεν ήξερα ότι έχει γεννηθεί στην τρίπολη) πριν 25-30 χρόνια, μια κοπελίτσα έβγαλε ένα βιβλίο που είχε για να βγάλει το ταξίδι.. και δεν είχε με τι να το κόψει (ήταν της μόδας τα άκοπα τότε).. της πρότινα ένα σουγιαδάκι που κουβαλούσα πάντα (σύνδρομο sport billy).. μετά την πρώτη τρομάρα (της) πιάσαμε την κουβέντα και διαβάσαμε λίγο μαζί.. μας έπιασε τέτοια κατάθληψη.. που μου πήρε το υπόλοιπο ταξήδι και άπειρες μπουρδίτσες για να τη συνεφέρω.. δε ξέρω αν ξανακύλησε.. κατέβηκα Τρίπολη αυτή συνέχισε Καλαμάτα (καλαματιανή; δεν το είχα συνδιάσει..):):
Φιλιά (καλαματιανα..έφερα μερικά μαζί για πάν ενδεχόμενο..):):)
Δηλαδη το soundtrack της ημερας ειναι τα '13 Τραγουδια' της Λενας Πλατωνος.Μ' αρεσει!-ΑΤΠ-
@ koulpa
χαχαχαχαχαχαχαχα! Τραυματική βρε αγόρι μου η πρώτη σου επαφή με τον ποιητή! :)
Να είσαι καλά λύθηκα στο γέλιο. Φανταζόμουν τη σκηνή. Την Καλαματιανή κουρέλι στο τρένο από τον Καρυωτάκη κι εσένα να μην ξέρεις τι να την κάνεις... :))))))
Τα καλαματιανά φιλιά με ρέγουλα γιατί ο άλλος που μου τα έδωσε, έμεινα μαζί του 30 χρόνια και του έκανα τρία παιδιά! :Ρ :Ρ :Ρ
@ -ΑΤΠ-
Εμένα να δεις! Δεν το συζητώ! Έπεσες καρφί στο δίσκο! Κι εδώ η Σαβίνα τραγουδά. Για σήμερα αυτά... γιατί εχθές αργά το βράδυ άκουγα το Χίλιες και μία μελωδίες και ειδικά το ΧΙΛΙΕΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΝΥΧΤΕΣ ΣΙΝΕΜΑ με τη Σαβίνα Γιαννάτου πάλι. Την πάω με χίλια την Πλάτωνος! Κι εσύ;
Θυμαμαι,αρχες '80,ασπρομαυρο 'Παρασκηνιο',παρουσιαση του 'Σαποταζ'.Τρελλαθηκα!Ειμαι 12-13,και ειναι ο πρωτος ελληνικος δισκος που αγοραζω.Ποιος μπορει να αντισταθει σ΄αυτα τα δυο κοριτσια;-ΑΤΠ-
@ -ΑΤΠ-
Μα κανένας! Το πρώτο της «εξωσυζυγικό αμάρτημα», όπως έλεγε η ίδια χαριτολογώντας το σαμποτάζ, εννοώντας ότι απίστησε, την περίοδο που συμμετείχε ως συνθέτρια στη ραδιοφωνική εκπομπή «Εδώ Λιλιπούπολη» του Γ' Προγράμματος.
χαχαχα.. Θα τα κλειδώσω σε ένα κασελάκι..:):)
..30 χρόνια και 3 παιδια; Καλά είναι.. και τα κακά χρηάστηκαν για να σε κάνουν ότι είσαι τώρα..:):)
Φιλιά (τριπολιτσιώτικα λοιπών..):):)
γητεύτρια, ο καρυωτάκης είναι ένα 'σουσάμι άνοιξε' της εφηβείας μας, έτσι δεν είναι;
η ανησυχία του έφηβου μέχρι το θάνατο και πολύ παραπέρα...
μέχρι τον άδικο έρωτα, το γλυκό σκοτάδι, τον ίδιο τον άνθρωπο στο πιο σοβαρό του...
κι άμα οι στίχοι ξαπλώνουν πάνω σε μια φωνή...
φιλιά πολλά! χτες σε σκεφτόμασταν πολύ!
Πολύ αγαπημένος μου ποιητής,όπως κι ο Λειβαδίτης...
Όσο για την Πλάτωνος και τη Γιαννάτου,προσφέρανε μια δουλειά εξαιρετική-είπαμε: συμφωνούμε απολύτως στις μουσικές επιλογές...
Μα πιο πολύ εμένα μ' αρέσει η Δικαίωση του Καρυωτάκη έτσι όπως τη μελοποίησε στο φεστιβάλ τραγουδιού της Κέρκυρας(βλ. Χατζιδάκις)η Ηδύλη Τσαλίκη-παλιά είχα ανεβάσει στο μπλογκ μου το κομμάτι.Αν δεν το έχεις και το θες,πες μου να στο στείλω...
Καλησπέρα Γητεύτρια...
Μπράβο γλυκιά μου.
Όταν αναφέρεσαι στον Καρυωτάκη τα σχόλια είναι περιττά.
Εύγε για την αναφορά σου.
Μπράβο γλυκιά μου.
Όταν αναφέρεσαι στον Καρυωτάκη τα σχόλια είναι περιττά.
Εύγε για την αναφορά σου.
Ευχαριστώ για την υπενθύμιση Μαριάννα!
Τρέχω τόσο πολύ τις τελευταίες μέρες που δεν προλαβαίνω πολλά.
Αγαπημένος ποιητής όλων μας από τα εφηβικά χρόνια νομίζω. παντοτινά αγαπημένος.
Από Τρίπολη δε γνωρίζω πολλά. Από Πρέβεζα πάντως γνωρίζω πολύ καλύτερα και το σπίτι που έμενε και το σημείο που μας άφησε το τελευταίο του αντίο.
καλό σου βράδυ
@ koulpa
Είσαι παιδί σπαθί! ;) Με την καλή την κουβέντα πάντα. Άδικα σ' αγαπάω 'γω λες;
Σε φιλώ!
@ abttha
Γλυκιά μου τα είπες όλα σε δυο γραμμές. Ξέρεις φιλενάδα, δεν είναι τυχαίο που δεν ποστάρω παρά σπάνια κορυφαίους αγαπημένους.
Τους πιο αγαπημένους φοβάμαι να τους αγγίξω. Ροντέν-Κλωντέλ, για παράδειγμα... που τους λατρεύω κι έχω τόσα να πω, διστάζω να το ξεκινήσω. Με καταλαβαίνεις εσύ, με τα χρωστούμενα. ;) Από δέος...
Βρε συ μικρή πήγατε Ρέμο χωρίς εμένα; :)))))) Οι τρεις σας; Πόσο ζηλεύω! Φίλησέ μου και τις άλλες δυο! Η πλάκα είναι που το ανζετάκι ακόμα δεν ξέρει ποιός είναι ο Ρέμος!!!χαχαχαχαχα
@ kyriaz
Κοίτα Γιάννη μου, το πήρα απόφαση. Μουσικά είμαστε διδυμάκια, αλλά και ποιητικά μέχρι τώρα δεν διαφωνούμε και πουθενά. Αντιθέτως. :) Αυτή η ταύτιση με μερικούς ανθρώπους είναι η απίστευτη χαρά του μπλόγκινγκ! Πού αλλού θα βρισκόμασταν όλοι εμείς;
Έχεις κι από δω τις καλύτερες ευχές μου για χρόνια δημιουργικά και ποιοτικά! Να μας χαρίζεις όλες τις ομορφιές που τόσο γενναιόδωρα μας χαρίζεις ως τώρα. Θα το πάρω το τραγούδι σαν κέρασμα, μόνο αυτό όμως γιατί ντρέπομαι που σας φορτώνομαι κάθε τρεις και λίγο... Δεν αντέχω να σας λέω άλλα ευχαριστώ! Με έχετε κατασκλαβώσει. Να είσαι καλά πάντα και να σε χαίρεται η κορούλα σου και όλοι εμείς που σ' εκτιμάμε!
@ bil karas
Μπιλάκο μου! Να είσαι καλά μάτια μου! Είσαι απίστευτος όμως... κατάλαβες ότι εσκεμμένα δεν είπα τίποτ' άλλο. Τι θα μπορούσα να πω;
Οι σιωπές είναι εύγλωττες και ότι καλύτερο σε τέτοιες περιπτώσεις. Είναι σαν μια ανεμώνα, αντί για μια αγκαλιά τριαντάφυλλα...
Σε φιλώ...
@ Κωνσταντίνος Π
Μέχρι και το τελευταίο αντίο αυτού του ανθρώπου Κωνσταντίνε μου, ήταν συγκλονιστικό.
Το βάζω εδώ για να το δουν όσοι δεν το ξέρουν.
Είναι καιρός να φανερώσω την τραγωδία μου. Το μεγαλύτερο μου ελάττωμα στάθηκε η αχαλίνωτη περιέργειά μου, η νοσηρή φαντασία και η προσπάθειά μου να πληροφορηθώ για όλες τις συγκινήσεις, χωρίς τις περσότερες, να μπορώ να τις αισθανθώ. Τη χυδαία όμως πράξη που μου αποδίδεται τη μισώ. Εζήτησα μόνο την ιδεατή ατμόσφαιρά της, την έσχατη πικρία. Ούτε είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος για το επάγγελμα εκείνο. Ολόκληρο το παρελθόν μου πείθει γι' αυτό. Κάθε πραγματικότης μου ήταν αποκρουστική.
Είχα τον ίλιγγο του κινδύνου. Και τον κίνδυνο που ήρθε τον δέχομαι με πρόθυμη καρδιά. Πληρώνω για όσους, καθώς εγώ, δεν έβλεπαν κανένα ιδανικό στη ζωή τους, έμειναν πάντα έρμαια των δισταγμών τους, ή εθεώρησαν την ύπαρξη τους παιχνίδι χωρίς ουσία. Τους βλέπω να έρχονται ολοένα περισσότεροι μαζί με τους αιώνες. Σ' αυτούς απευθύνομαι.
Αφού εδοκίμασα όλες τις χαρές !!! είμαι έτοιμος για έναν ατιμωτικό θάνατο. Λυπούμαι τους δυστυχισμένους γονείς μου, λυπούμαι τα αδέλφια μου. Αλλά φεύγω με το μέτωπο ψηλά. Ημουν άρρωστος.
Σας παρακαλώ να τηλεγραφήσετε, για να προδιαθέσει την οικογένειά μου, στο θείο μου Δημοσθένη Καρυωτάκη, οδός Μονής Προδρόμου, πάροδος Αριστοτέλους, Αθήνας.
Κ.Γ.Κ.
[Υ.Γ.] Και για ν' αλλάξουμε τόνο. Συμβουλεύω όσους ξέρουν κολύμπι να μην επιχειρήσουνε ποτέ να αυτοκτονήσουν δια θαλάσσης. Όλη νύχτα απόψε επί δέκα ώρες, εδερνόμουν με τα κύματα. Ήπια άφθονο νερό, αλλά κάθε τόσο, χωρίς να καταλάβω πώς, το στόμα μου ανέβαινε στην επιφάνεια. Ωρισμένως, κάποτε, όταν μου δοθεί η ευκαιρία, θα γράψω τις εντυπώσεις ενός πνιγμένου.
Κ.Γ.Κ.
Kώστας Καρυωτάκης
Σταδιοδρομία
Τη σάρκα, το αίμα θα βάλω
σε σχήμα βιβλίου μεγάλο.
"Οι στίχοι παρέχουν ελπίδες"
θα γράψουν οι εφημερίδες.
"Κλεαρέτη Δίπλα - Μαλάμου"
και δίπλα σ' αυτό τ' ονομά μου.
Την ψυχή και το σώμα πάλι
στη δουλειά θα δίνω, στην πάλη.
Αλλά, με τη δύση του ηλίου,
θα πηγαίνω στου Βασιλείου.
Εκεί θα βρίσκω όλους τους άλλους
λογίους και τους διδασκάλους.
Τα λόγια μου θά 'χουν ουσία,
η σιωπή μου μια σημασία.
Θηρεύοντας πράγματα αιώνια,
θ'αφήσω να φύγουν τα χρόνια.
Θα φύγουν, και θα 'ναι η καρδιά μου
σα ρόδο που επάτησα χάμου.
K.Kαρυωτάκης
O Καριωτάκης αποτελεί μια ιδιαίτερη περίπτωση στην ελληνική λογοτεχνία.Ωραίο post!
@ Roadartist
Να είσαι καλά! καλωσόρισες στη μπλογκόσφαιρα! Καλά ταξίδια! :)
Δημοσίευση σχολίου