Lugano Κήπος 27.10.07
Οι κύκνοι το φθινόπωρο
Οι κύκνοι το φθινόπωρο ζητάνε τη χαρά τους
γιατί η χαρά τους πέταξε μαζί με τ' αγιοκαίρι...
Θα ζήσουν τάχα να τη βρουν, την άνοιξη; -Ποιός ξέρει;
...γιατί μπορεί και να χαθούν πριν βρούνε τη χαρά τους...
Ἀπόψε την περίμεναν, σχεδόν όλο το βράδυ,
ώσπου στο τέλος νύσταξαν κοιτώντας το σκοτάδι,
κι έγειραν και κοιμήθηκαν απάνω στα φτερά τους...
Lugano 27.10.07Ο ΠΟΙΗΤΗΣ
Σαν τα φτερά του κύκνου ο ποιητής
ολόλευκος φτερούγισε την πλάση.
Τα πάθη και τα μίση της ζωής
δε γνώρισε γιατί είχε μόνος πλάσει,
ονειρεμένο κόσμο της στοργής
που ο πόνος κ η αγάπη είχε φωλιάσει,
κ έψαλλε μες στον κόσμο της ζωής
ό,τι ο θλιμμένος νους του είχε αγκαλιάσει.
Πήρε απ' το δάκρυ φλόγα και δροσιά
κ' εστάλαξε στον πονεμένο στίχο
σαν έβγαινε με πόθο απ' την καρδιά.
Πήρε του κρίνου την αγνή ευωδιά
κ' εσκόρπισε την αρμονία στον ήχο
ενώ η ψυχή του σπάραξε κρυφά.
Κλείσε τα παράθυρα
Κλείσε τα παράθυρα μη βλέπουν οι γειτόνοι,
και την πόρτα σφάλισε και σβήσε το κερί.
Η αγκαλιά μου επύρωσε σαν το κερί και λιώνει,
για σφιχταγκαλιάσματα κι όλο καρτερεί.
Κλείσε μη μας βλέπουνε λοξά οι ματιές του κόσμου,
δώσ' μου το χειλάκι σου, πούναι απαλό, νωπό.
Έχω κάτι ολόγλυκο για σένα απόψε, φως μου,
έχω κάτι ολόγλυκο σα μέλι να σου πω.
Έλα πέσε απάνω μου και μην κοιτάς με τρόμο.
Το κερί μας έσβησε, δεν μας θωρεί κανείς.
Ξέχασε πως βρίσκονται κι άλλες ψυχές στο δρόμο,
κι άσε να κυλήσουμε σε πέλαγα ηδονής.
Έλα, ως τα μεσάνυχτα θα σε φιλώ στο στόμα,
έλα, κι είναι οι πόθοι μου τρελοί, τόσο τρελοί,
που το γλυκοχάραμα θα μας προλάβει ακόμα
στο πρώτο μας αγκάλιασμα, στο πρώτο μας φιλί.
Κι όταν σε ρωτήσουνε τη χαραυγή οι γειτόνοι,
για ποιο λόγο σφάλισες, αχ! πες τους, να χαρείς,
πες τους πως στην κάμαρα φοβάσαι άμα νυχτώνει,
κι έπεσες και πλάγιασες νωρίς, τ' ακούς; Νωρίς!
Ο Ναπολέων Λαπαθιώτης γεννήθηκε σαν σήμερα στις 31 Οκτωβρίου του 1888
Nαπολέων Λαπαθιώτης-Ποιήματα
.png)
.jpg)
13 σχόλια:
.
.
.
.
Κλεῖσε τὰ παράθυρα
Κλεῖσε τὰ παράθυρα μὴ βλέπουν οἱ γειτόνοι,
καὶ τὴν πόρτα σφάλισε καὶ σβῆσε τὸ κερί.
Ἡ ἀγκαλιά μου ἐπύρωσε σὰν τὸ κερὶ καὶ λιώνει,
γιὰ σφιχταγκαλιάσματα κι ὅλο καρτερεῖ.
Κλεῖσε μὴ μᾶς βλέπουνε λοξὰ οἱ ματιὲς τοῦ κόσμου,
δῶσ᾿ μου τὸ χειλάκι σου, ποὖναι ἁπαλό, νωπό.
Ἔχω κάτι ὁλόγλυκο γιὰ σένα ἀπόψε, φῶς μου,
ἔχω κάτι ὁλόγλυκο σὰ μέλι νὰ σοῦ πῶ.
Ἔλα πέσε ἀπάνω μου καὶ μὴν κοιτᾷς μὲ τρόμο.
Τὸ κερί μας ἔσβησε, δὲν μᾶς θωρεῖ κανείς.
Ξέχασε πὼς βρίσκονται κι ἄλλες ψυχὲς στὸ δρόμο,
κι ἄσε νὰ κυλήσουμε σὲ πέλαγα ἡδονῆς.
Ἔλα, ὡς τὰ μεσάνυχτα θὰ σὲ φιλῶ στὸ στόμα,
ἔλα, κι εἶναι οἱ πόθοι μου τρελοί, τόσο τρελοί,
ποὺ τὸ γλυκοχάραμα θὰ μᾶς προλάβει ἀκόμα
στὸ πρῶτο μας ἀγκάλιασμα, στὸ πρῶτο μας φιλί.
Κι ὅταν σὲ ρωτήσουνε τὴ χαραυγὴ οἱ γειτόνοι,
γιὰ ποιὸ λόγο σφάλισες, ἄχ! πές τους, νὰ χαρεῖς,
πές τους πὼς στὴν κάμαρα φοβᾶσαι ἅμα νυχτώνει,
κι ἔπεσες καὶ πλάγιασες νωρίς, τ᾿ ἀκοῦς; Νωρίς!
Ένας απ' τους αγαπημένους μου.Κι όχι μόνο γιατί κι εγώ σαν σήμερα γεννήθηκα...
(Έχω πρόβλημα-δεν φαίνεται στην οθόνη καλά η γραμματοσειρά στο ποστ....)
@ kyriaz
Τελικά σαν σήμερα είσαι γεννημένος! Όχι με Καρυωτάκη, αλλά με Λαπαθιώτη!
Δεν πειράζει που σου ευχηθήκαμε χθες ε; :)
Άλλωστε όλοι αυτοί οι ποιητές, αγαπημένοι είναι. Κι ο Σαραντάρης κι ο Σινόπουλος και τόσοι άλλοι.
Εγώ είμαι και φανατικός λάτρης της ρίμας, ως γνήσια απόγονος του Κορνάρου και του Καζαντζάκη και των μαντιναδόρων, επωνύμων κι ανωνύμων. Χωρίς να παραγνωρίζω την αξία του ελεύθερου στίχου, όμως μου αρέσει και εκτιμώ τη μορφή, το ρυθμό, την μουσικότητα. Με κουράζει δε αφάνταστα, η ποιητική ασυναρτησία και το ασυνάρτητο παραλήρημα και η ακατασχετολογία. Όπου στο κατεβατό, μπορεί να βρεθεί και μια φράση που να σε αγγίζει. Δηλαδή το πολύ σουρρεαλιστικό το προσπερνάω. Όπως και τις άρρυθμες σκέψεις, τις γλυκερές, που βαλμένες τη μία κάτω από την άλλη τις ονομάζουν ποίηση.
Με τη γραμματοσειρά το διόρθωσα. Μάλλον θα έφταιγε που με έπιασε το νοσταλγικό μου και διατήρησα την πολυτονική ορθογραφία που χρησιμοποιούν στο σάιτ του Πανεπιστημίου Αθηνών, που έχουν καταγράψει τα ποιήματα του Λαπαθιώτη. Αν και οπαδός του μονοτονικού για λόγους πρακτικούς, αγαπώ πολύ το πολυτονικό το οποίο και έχω διδαχτεί και ήμουν και άριστος χρήστης, γιατί είχα εξαιρετικούς φιλολόγους. Η μία από αυτές η Μαρία του λοχαγού Κορέλι! Απίστευτη γυναίκα να είναι καλά η ψυχούλα της...
Γητεύτρια
δυστυχώς το πρόβλημα με τη γραμματο σειρά παραμένει-δεν ξέρω όμως αν μόνο εγώ έχω το πρόβλημα.
Για ψάξε το λίγο...
Επιστρέφω σε λίγο με το κέρασμα...:)
Μπράβο-το 'φτιαξες...
Γιάννη ευχαριστώ πολύ για την ενημέρωση. Όσοι στο κομπιούτερ τους δεν έχουν επιλέξει να υποστηρίζει πολυτονικό, δε θα μπορούσαν να το διαβάσουν. Σ' εμένα φαίνονταν κανονικά γιατί έχω αυτή την επιλογή στις γλώσσες για να διαβάζω και όσα είναι γραμμένα έτσι.
Ευτυχώς δεν έχω φάει τίποτα για μεσημέρι, οπότε το κέρασμα θα μου έρθει κουτί! ;)
ΠΟΙΗΤΗΣ
Πόσο βαθύ κι ασήμαντο, συνάμα,
της Ζωής σου και της Τέχνης σου το δράμα,
σ' ένα παιχνίδι μάταιο και γελοίο,
του Νου σου να σκορπάς το μεγαλείο!
Μέρα - νύχτα να παίζεις με τις λέξεις,
πώς, πρέπει, μεταξύ των, να τις πλέξεις,
και πώς, μαζί, να σμίξεις κάποιους ήχους,
ώστε να κλείσεις τ' Όνειρο σε στίχους!
Πόσος κόπος και πόνος κι αγωνία
να πλάσεις απ' τη θλίψη σου αρμονία,
- και να την πλάσεις μ' όλους σου τους τρόπους,
για να την ξαναδώσεις στους ανθρώπους!
Μήτε κι αληθινά που ξέρω πράμα
πιο θλιβερό, απ' του πόνου σου το δράμα,
του Πόνου αυτού, που στέργει, για κλουβί του,
το χώρο ενός ανθρώπινου αλφαβήτου!
- Κι αφού σαν τα μικρά παιδάκια , παίξεις,
τόσον καιρό, με ρίμες και με λέξεις,
κι όλες σου τις ελπίδες αφανίσεις,
χαμένος, όλος, μες στις αναμνήσεις,
μόλις φανούν οι πρώτες μαύρες τύψεις,
κι έρθ' η στιγμή να σκύψεις, να μη σκύψεις,
μα παίρνοντας μαζί, το θησαυρό σου,
το Γολγοθά σου ανέβα, και σταυρώσου!...
Nαπολέων Λαπαθιώτης
ΕΙΜΑΙ ΤΟΣΟ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΣ
Είμαι τόσο κουρασμένος απ' τα λόγια τα ειπωμένα
κι απ' τα λόγια που θα πούμε - κι απ' τους άλλους, κι από μένα
κι απ' το κάλεσμα του στίχου, με το μάταιο λυρισμό,
που η ψυχή μου δεν ελπίζει παρά μόνο στο Λιμάνι
και στο σάλπισμα της Μοίρας, που μια μέρα θα σημάνει
τον Αιώνιο Γυρισμό!
Τότε, μόνο, λυτρωμένος απ' της γης την ιστορία,
μες στων κόσμων και των άστρων την ατέρμονη πορεία,
φως ανέσπερο, χυμένο σε μιαν έξαλλη στροφή,
το Τραγούδι το Μεγάλο, που ποτέ δεν έχω γράψει,
το στερνό μου το Τραγούδι, - σα μια δόξα που θ' ανάψει
τότε, μόνο, θα γραφτεί!...
Ναπολέων Λαπαθιώτης
Μιράκολο!!! φύγαν τα τετραγωνάκια από το ποστ!!!:):)
Πολύ προχώ ο κ.Λαπαθιώτης.. εννοήται μόνο το όνομα είχα ακούσει..:):)
Ειδικά το κλίσε τα παράθυρα.. στα όρια του πορνό..:):)
Θα μου το κολήσεις τελικά το μικρόβιο.. και ξέρεις τι λένε.. ποιητής εκ του προχείρου..:):)
Φιλιά ποτευουσιάνικά (μην έχουμε δράματα.χιχιχι):):)
@ koulpa
Βρε συ φατσόνι με έκανες και μου 'φυγε ο καφές από τα γέλια!Ερωτικό το ποίημα του Λαπαθιώτη καλέ μου! Ερωτικό! Τί νόμισες ότι οι ποιητές δεν ερωτεύονται; Δεν...;
αυτοκτονούν που και που, αλλά κατά τα λοιπά είναι κι αυτοί κανονικοί άνθρωποι. :Ρ Όχι όλοι δεν ορκίζομαι. :))))))))))))
Λοιπόν Κούλπα, άκου κάτι. Η ποίηση αγόρι μου είναι ένα πράμα κολλητικό. Αλλά μην ανησυχείς δεν πονάει. Ξαγρυπνάει όμως ;)
Φιλιά πολλά μάτια μου! Να είσαι καλά με το χιούμορ σου το δροσερό! :)
Eλπίζω όχι στο πληκτρολόγιο (θυμάσε το electric dreams;):):)
Ε δεν λέω και χχχ 2 έργα sex..
φαντάζομαι ότι φυσιολόγικά έκαναν ότι κάνουν όλοι ανά τους αιώνες..
Απλώς μου κάνουν εντύπωση οι περιγραφές για εκείνες τις σεμνότιφες εποχές.. οι οποίες επιστρέφουν φοβάμαι..:):)
Δε φοβάμαι μήπως κολήσω ανάγνωση ποιημάτων.. φοβάμαι ότι σε όλα δεν αρκούμε στην παθητική κατάσταση.. και εκεί κολλάει το "ποιητής εκ του προχείρου που'χει τη μορφή του χοίρου"..:):)
Λοιπών με έχεις εξημερώσει.. δέχομαι τα καλά σου λόγια χωρίς ιδιαίτερη αμηχανία..:):)
Καληνυχτούδια:):)
@ koulpa
Λοιπόν, επειδή μου αρέσει να σπρώχνω τον κόσμο στην αμαρτία :Ρ δεν το ξεκινάς σιγά σιγά; Δεν κολλάμε τυχαία κάπου. Κόλλησες στην ποίηση, γιατί προδιάθεση υπάρχει. Μπορεί να μην είχε εκδηλωθεί. Να μην έτυχε. Ξέρεις τι διαμαντάκια έχουν γράψει κάποιοι που δήλωναν άσχετοι με το άθλημα;
Πάντως στις αφηγήσεις σου που διάβασα, της παιδικής σου ηλικίας, διαπίστωσα ότι γράφεις πολύ όμορφα.
Να λοιπόν τα καλά του δικτύου. Πόσα μαθαίνουμε, αλλά και τι ευκαιρίες δίνει! Για δοκιμές... ;)
Μου άρεσε το «εξημέρωσα». Εύστοχο και ευθύβολο! :)))
Καληνυχτούδια και σε σένα!
Όμορφο! Όλο το post. Ευχαριστώ.
Δημοσίευση σχολίου