Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2007

Ώρες ώρες αναρωτιέμαι... μα πού ζω; Πώς δεν ήξερα αυτό το αριστούργημα;



Μπαίνοντας σήμερα στο μπλογκ της
Μοναλίζα, Πάντα στο ντεκ, σε μια σεζ-λονγκ...
με περίμενε μια υπέροχη έκπληξη. Το τραγούδι της Άρνης το νερό, του Σταύρου Σιόλα!!!
Με το που άνοιξα το βιντεάκι έμεινα με το στόμα ανοιχτό!!! Πολύ καιρό είχα να καμαρώσω έτσι ένα παλικαράκι νέο και να υποκλιθώ στο ταλέντο του!
Χίλιες ευχές να αναγνωριστεί το ταλέντο του! Κι ευχαριστώ την εκλεκτή φίλη για το ποστ αυτό.


12 σχόλια:

koulpa είπε...

xaxaxa μα που ζεις; Στην ελβετία;:):)
Είχε ακουστεί πολύ αλλά για σύντομο διάστημα..:):)
Την καλημέρα μου:):)

Μηθυμναίος είπε...

Υπέροχο τραγούδι, Γητεύτρια, καταπληκτική παρουσία, είναι το τραγούδι που απέσπασε το πρώτο βραβείο του περσινού Φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης.
Αυτό που δεν ξέρω είναι τί απέγινε αυτό το ταλέντο;
Καλημέρααααα!!!

Dee Dee είπε...

Ο νεαρος ειναι και ηθοποιος. Το φεστιβαλ Θεσσαλονικης ειναι απο τα αγαπημενα μου και δυστυχως επειδη χαθηκε αυτο το τραγουδι το ξαναθυμηθηκα κι εγω φετος μετα το φετινο φεστιβαλ.

Αν ειναι κανεις απο Θεσσαλονικη "της Αρνης το νερο" το παιζει καμια φορα ο Μυθος fm.

Ειχα μεινει κι εγω με το στομα ανοιχτο στο περσινο φεστιβαλ που το ακουσα!!

Καλημερα!

μοναχή είπε...

Αν ο μικρός δεν έχει πλάτες, χαμένος θα πάει, όπως και τόσοι άλλοι.
Δεν έχουν όλοι την τύχη του Χατζηγιάννη.
Κι είναι αληθινά καλός.

Ευτυχία είπε...

καλησπέρα...
ένα χαμόγελο το πρόσωπό μου...

καλησπέρα Γητεύτρια!

μαριάννα είπε...

@ ΜΗΘΥΜΝΑΙΟΣ

Χαμογελάω που σε διαβάζω. :) Ήμουνα σίγουρη ότι θα το ήξερες...
Αυτό είναι που με ανησυχεί και μένα Μηθυμναίε μου. Γιατί να χάνονται αυτά τα ταλέντα... Έτσι και ο Τζουγανάκης και ο Μπικάκης. Πολλά χρόνια τραγουδοποιοί και τους μάθαμε όταν του ενός του τραγούδησε τραγούδι ο Νότης και τον άλλον όταν τον πήρε ο Νταλάρας μαζί του. Το σταρ σύστεμ τους μέσα Μηθυμναίε μου!

Καλό βράδυ μάτια μου!

μαριάννα είπε...

@ Πιάσε κόκκινο καλού κακού! :))))
Μουσικά ως τώρα πάμε πακέτο... ;)

Φιλιά!!!

μαριάννα είπε...

@ μοναχή

Ν' αγιάσει το στόμα σου σορέλα μια!
Πες τα να μην τα λέω μόνο εγώ. Ακριβώς αυτό είχα στο μυαλό μου. Και έχω πάντα. Το κοντράστ. Πώς κάποιοι νέοι ανεβαίνουν στο ζενίθ, ενώ κάποιοι άλλοι, ίσως και πιο ταλαντούχοι, χάνονται;

μαριάννα είπε...

@ Monaliza

Η χαρά δική μου κοπελιά μου. Κι ευχαριστώ και πάλι! Να είσαι καλά να μας φωτίζεις με τα όμορφα του κόσμου!

μαριάννα είπε...

@ koulpa

χαχαχαχαχα! Αυτό δεν το είχα σκεφτεί... :ΡΡΡ Λες επειδή ζω εκτός, να μου ξέφυγε; Ίσως...
Συμβαίνει όμως καμιά φορά και το τρελό να βουίζει ο τόπος κι εσύ να μη χαμπαριάσεις... κάτι σαν το κέρατο ένα πράμα. Που το μαθαίνεις τελευταίος. ;)

Φιλιά πολλά!!!

ΥΓ. Ήταν πρώτο σχόλιο και κάτω από τον τίτλο το είδα τώρα... σόρρυ ε;

a.c. είπε...

Το θυμάμαι...
Καταπληκτικό τραγούδι, άξια είχε κερδίσει το περσινό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

μαριάννα είπε...

@ a.c.

Ναι αλλά είδες μετά εξαφανίστηκε! Παρακολουθώ πολύ μουσική κι ας λείπω από την Ελλάδα. Το είδα πρώτη φορά προχθές στη Μοναλίζα. Δεν είναι ντροπή μας; Είναι σύστημα αυτό; Των εταιρειών; Που προωθούν ότι θέλουν;