Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2007

Tajabone, Ismael Lo και Almodóvar στο Todo sobre mi madre μία από τις ευτυχέστερες στιγμές στον παγκόσμιο κινηματογράφο...


Όταν η Μανουέλα Cecilia Roth, πήγε στη Βαρκελώνη να βρει την Agrado, περνώντας νύχτα από τη Sagrada Familia του Gaudí με το ταξί, το τυχαίο πέρασμα του ασθενοφόρου, το ξέφωτο με τις πόρνες όπου οι πελάτες με τα ΙΧ κάνουν γύρα στο εμπόρευμα και τα φωτάκια της πόλης, αλλά και τα φανάρια των αυτοκινήτων, μαζί με όλο το σκηνικό της θλίψης και της παράνοιας, δίνουν το πιο ποιητικό πλάνο που έχω να θυμάμαι τα τελευταία χρόνια στο σινεμά. Την ποιητική σκηνή συμπληρώνει μαγικά το θεϊκό Tajabone του Ismael Lo! Και μετά μου λες για δε σου γράφω... πού στην ευχή να σε βρω;

Ismael Lo - Tajabo...

7 σχόλια:

μαριάννα είπε...

.
.
.
.
Όσες φορές κι αν το ακούσεις το βαριέσαι;

Ιωαννα είπε...

Σαν αυτιστική γυριζω και γυρίζω το σκοπό ....κάθε φορά μου δίνει ζωή ...
κάθε φορά μου δίνει την ανθρωπιά μου πίσω .....
Με ντύνει τα ρουχαλάκια των αναμνήσεων ....
Πονάνε αυτά τα ρούχα ....αλλα τ αγαπώ γιατι ειναι δικά μου .
Εγω τα έζησα ....εγώ τα έπλυνα .


Ενα γητευτικο ευχαριστώ ακομα και για το όνομα που διάλεξες ....
Μου θυμίζει πολλά .....


Ιωαννα



ΥΓ. το ακούω αυτο το κομματι-ψυχή πηγαίνοντας απο το σπίτι στο γραφείο .Κάνοντας τη διαδρομή της θάλασσας , ανάμεσα σε γερανούς-πουλιά ....ανάμεσα στα ξεχασμένα ρημάδια .

μαριάννα είπε...

@ Jo-Anna

Μα ακριβώς, το ίδιο κι εγώ! :) Χρόνια τώρα... δεν το χορταίνω.
Κι εσύ έχεις ιστορία με το γητεύω; Κάποια στιγμή πρέπει να τις διηγηθούμε. :))))))

Πολύ χαίρομαι που βρεθήκαμε! Μπήκα στο μπλογκ σου και με πήρε μια γλύκα... από χρώματα και ομορφιά...
Καλό απόγευμα Ιωάννα μου!

Epicurus είπε...

"δίνουν το πιο ποιητικό πλάνο που έχω να θυμάμαι τα τελευταία χρόνια στο σινεμά"
Απίστευτο!και εγώ αυτό έχω πεί και σκεφτεί πολλές φορές, αν και ο αγαπημένος μου σκηνοθέτης είναι ο Bergman.O συνδυασμός εικόνων-μουσικής της συγκεκριμένης σκηνής καθώς και ο λυρισμός που βγάζει,όμως, είναι κάτι το μοναδικό,να ΄σαι καλά που μου το θύμισες.

μαριάννα είπε...

@ epicurus

Είσαι ο δεύτερος άνθρωπος στη ζωή μου που συμφωνεί σ' αυτό. Όλοι οι άλλοι... πέρα βρέχει! :)))))
Και στον Μπέργκμαν συμφωνούμε! Είδες το θεατρικό Σκηνές από ένα γάμο με Καραμπέτη - Χατζησάββα; Απόλαυση... Και φυσικά όλες οι απίστευτες ταινίες που μας άφησε.

Καλωσόρισες!:)

Epicurus είπε...

Είναι ωραίο να ανακαλύπτεις ανθρώπους με παρόμοιες ψυχοσυνειδησιακές αντιδράσεις σε αισθητηριακά ερεθίσματα(συγνώμη για την ορολογία αλλά δεν μπορώ να το εκφράσω αλλιώς).

Καλώς σε βρηκα!

μαριάννα είπε...

@ epicurus

Μια χαρά απολαυστικά το εξέφρασες! Και μη φείδεσαι λόγων και εκφράσεων εδώ. Τα επιζητούμε και τα χαιρόμαστε. Είναι τόσο εκφραστική η ελληνική γλώσσα και με τέτοιον λεξιλογικό πλούτο που δεν είναι υπερβολή να πω ότι είναι η πιο απολαυστική γλώσσα στον κόσμο!
Επί της ουσίας των λόγων σου, θα σου πω ότι για μένα δεν είναι απλά ωραίο, λειτουργεί ψυχοθεραπευτικά! :)
Με γεμίζει, με τονώνει... μου δίνει φτερά. Οπότε, να τα λέμε αν κι εσύ θεωρείς ότι βρίσκεις κάτι ενδιαφέρον εδώ. ;)
Να 'σαι καλά!