Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2007

Time of my life... χρειάζονται λόγια;



Χαρισμένο σ' αυτούς που αγαπούν τη μουσική, το χορό, τον έρωτα...

Αναρτήθηκε από μαριάννα στις 10:10:00 μ.μ.

10 σχόλια:

μαριάννα είπε...

.
.
.

Μις Ζουζού! Εσένα σκεφτόμουν όσο το έβλεπα... Και προσπαθούσα να θυμηθώ αν ήσουν 7 ή 8 χρόνων τότε...
Ότι σε λατρεύω πάντα δεν το συζητώ... έρωτά μου βασανιστικέ κι αγιάτρευτε! ;)

24 Νοεμβρίου 2007 στις 11:42 μ.μ.
habilis είπε...

Mας εχεις σπασει τα νευρα με τις φωτο που ανεβαζεις ! Η μια ειναι καλλιτεροτικη της αλλης .Τελος παντων παραβλεπω το οτι καποιες υπεροχες τις αλλαξες...Η μελουρα θα ελεγα καλλουτσικη ..φιλακια!!!

25 Νοεμβρίου 2007 στις 1:06 π.μ.
μαριάννα είπε...

@ habilis

Κύκλος να γίνεται φιλαράκι...:) Να χαίρονται κι αυτοί που τους αρέσουν οι ξανθές και οι άλλοι!
Μελούρα ξεμελούρα, γουστάρουμε παραμύθι όλοι κι όποιος μας μισεί ανέραστος να μείνει! Και να του καεί και ο σκληρός! χαχαχαχαχα!

Φιλιά πολλά!

25 Νοεμβρίου 2007 στις 1:15 π.μ.
Ανώνυμος είπε...

Τελικά , δεν ... σε προλαβαίνω ...
Δεν προλαβαίνω να σε χαίρομαι.
Σκέφτομαι να ... συνταξιοδοτηθώ , κάπως πιο νωρίς (κοντά είμαι , δεν θα είναι και τρομαχτική η θυσία) για να μπορώ να έχω περισσότερες ελεύθερες ώρες , να απολαμβάνω με την ησυχία μου .... τους ρυθμούς σου .
Και μη μου πεις "χάνε και κανένα" (ποστ) ... γιατί μου είναι α δ ύ ν α τ ο ν .... έχω μάθει να ζω "επικούρεια" , ήτοι .... "ηδονιστικά" (τέλος πάντων , αυτό το επικούρεια-ηδονιστικά , είναι θαρρώ λάθος , αλλά δεν θα το αναλύσουμε τώρα).
Είσαι ένας χείμαρρος από φως .

25 Νοεμβρίου 2007 στις 12:43 μ.μ.
Ευτυχία είπε...

πολύ θα θελα κάποτε να μπορούσα να χόρευα έτσι. κι ο παρτενέρ μου και να ήθελε και να μπορούσε. for the rest of his life.


καλημέρα!!!


(θέλω καφέεεεεεεεεε κι ας έχει πάει 2 παρά!)

25 Νοεμβρίου 2007 στις 1:44 μ.μ.
μαριάννα είπε...

@ silia

Α βρε γλυκό μου πλάσμα! Είναι που έχουμε πολλά κοινά βιώματα από άλλες εποχές. Γι αυτό...δέσαμε. ;)
Αγαπάμε τα παραμύθια πολύ και οι δυο μας!

Πολύ σ' ευχαριστώ! Και γλυκά φιλώ σε!

25 Νοεμβρίου 2007 στις 11:11 μ.μ.
μαριάννα είπε...

@ Monaliza

Μοναλίζα είσαι σίγουρη παιδί μου πως δεν είσαι κόρη μου; Το 'χεις ελέγξει; ;)

Σου εύχομαι γλυκιά μου να το ζήσεις και να βρεις! Όπως το ονειρεύεσαι!

25 Νοεμβρίου 2007 στις 11:13 μ.μ.
melomenos είπε...

σ'ευχαριστώ!!!
μόνο την σειρά θα άλλαζα...
έρωτας, μουσική, χορός!!!

27 Νοεμβρίου 2007 στις 8:54 μ.μ.
μαριάννα είπε...

@ melomenos

Δε με χαλάει κι έτσι! Μα καθόλου όμως... ;)

Φιλιά!

28 Νοεμβρίου 2007 στις 2:15 π.μ.
Ευτυχία είπε...

λες να 'μαι κόρη σου;

πούθε να ψάξω μάνα?
και ποιός άραγε να'ναι ο ευτυχής και περήφανος πατήρ?

αναμένω με αγωνία.

28 Νοεμβρίου 2007 στις 4:05 μ.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)