Θα μπορούσα να πω ότι είναι ότι καλύτερο έχω ακούσει τα τελευταία 20 χρόνια! Δεν με έχει δονήσει μουσική και ποίηση μαζί, έτσι... ποτέ άλλοτε. Πάντα πίστευα ότι ο Ξαρχάκος είναι μεγάλος μουσικός. Πολύ μεγάλος. Μου ασκούσε η μουσική του μια δυνατή έλξη. Πολύ έντονη. Αργότερα όταν γνώρισα δύο πολύ στενά συγγενικά του πρόσωπα, δυο φοβερές γυναικάρες, εκλεκτές φίλες απ' αυτές της καρδιάς και του για πάντα, προσπάθησα να ερμηνεύσω μέσα από ερωτήσεις που έκανα για τον Σταύρο, πώς γεννήθηκε αυτό το απίστευτο ταλέντο σ' ένα τόσο νέο παλικάρι. Δεν με διαφώτισαν γιατί τον λατρεύουν και τις πείραζα, ότι υπερβάλλουν. Και να που ήρθε η ώρα να δικαιώσω την Εβελίνα και την Κλαούντια και να γίνω χειρότερη. Θα μου πει κανείς τώρα η δική σου υπερβολή νάτανε... Εδώ τρελάθηκε ο Νταλί!!!! Ποιός; Ο Νταλί!!!! Η προσωποποίηση της εκκεντρικότητας, της μούρλας, της αλαζονείας! Που όταν ήθελε λέει να δει έναν ωραίο πίνακα, ζωγράφιζε έναν.
Ε λοιπόν πολύ το χάρηκα που τα 'παιξε ακούγοντας τη μουσική του Σταύρου! Κι έφερε και τον Μαλρό, τον άλλον αντιφατικό τρελάρα, να πάθει την πλάκα του!
Το 1968, στο Παρίσι, έλαβα από τον Νίκο Γκάτσο ένα φάκελο που περιείχε τον Θρήνο για τον Ιγνάθιο Σάντσεθ Μεχίας στην ελληνική απόδοση που είχε ετοιμάσει ο ίδιος, μαζί με την προτροπή να μελοποιήσω το έργο. Οι καιροί τότε ήταν συναισθηματικά φορτισμένοι, κι εγώ συνδύασα από την αρχή στο μυαλό μου την ηρωική μορφή που σκοτώνεται από αυτόν τον «μαύρο ταύρο του πόνου» με όσα συνέβαιναν εκείνη την εποχή στην Ελλάδα. Στρώθηκα αμέσως στη δουλειά. Με είχε συνεπάρει αυτός ο σπαραχτικός -ηρωικός και ερωτικός- θρήνος του Λόρκα για το μεγάλο ταυρομάχο και μοναδικό του φίλο.
[...] Η ηχογράφηση του έργου έγινε στην Αθήνα το 1971, κάτω από περίεργες, σχεδόν μυθιστορηματικές, συνθήκες -μια κατάσταση μεταξύ νομιμότητας και παρανομίας. Λίγες μέρες αργότερα, γύρισα ξανά στο Παρίσι, κουβαλώντας μαζί μου τις μαγνητοταινίες της ηχογράφησης. Ένα απόγευμα, ένας Γάλλος φίλος, που εκείνη την περίοδο φωτογράφιζε αποκλειστικά πίνακες του Νταλί, ακούγοντας το έργο, με ρώτησε αν θα ήθελα να ακούσει τη μουσική μου ο Νταλί...
Η συνέχεια και το τραγούδι εδώ
Ε λοιπόν πολύ το χάρηκα που τα 'παιξε ακούγοντας τη μουσική του Σταύρου! Κι έφερε και τον Μαλρό, τον άλλον αντιφατικό τρελάρα, να πάθει την πλάκα του!
Το 1968, στο Παρίσι, έλαβα από τον Νίκο Γκάτσο ένα φάκελο που περιείχε τον Θρήνο για τον Ιγνάθιο Σάντσεθ Μεχίας στην ελληνική απόδοση που είχε ετοιμάσει ο ίδιος, μαζί με την προτροπή να μελοποιήσω το έργο. Οι καιροί τότε ήταν συναισθηματικά φορτισμένοι, κι εγώ συνδύασα από την αρχή στο μυαλό μου την ηρωική μορφή που σκοτώνεται από αυτόν τον «μαύρο ταύρο του πόνου» με όσα συνέβαιναν εκείνη την εποχή στην Ελλάδα. Στρώθηκα αμέσως στη δουλειά. Με είχε συνεπάρει αυτός ο σπαραχτικός -ηρωικός και ερωτικός- θρήνος του Λόρκα για το μεγάλο ταυρομάχο και μοναδικό του φίλο.
[...] Η ηχογράφηση του έργου έγινε στην Αθήνα το 1971, κάτω από περίεργες, σχεδόν μυθιστορηματικές, συνθήκες -μια κατάσταση μεταξύ νομιμότητας και παρανομίας. Λίγες μέρες αργότερα, γύρισα ξανά στο Παρίσι, κουβαλώντας μαζί μου τις μαγνητοταινίες της ηχογράφησης. Ένα απόγευμα, ένας Γάλλος φίλος, που εκείνη την περίοδο φωτογράφιζε αποκλειστικά πίνακες του Νταλί, ακούγοντας το έργο, με ρώτησε αν θα ήθελα να ακούσει τη μουσική μου ο Νταλί...
.png)
.jpg)
30 σχόλια:
Όταν οι Θεοί έχουν κέφια... κοίτα τί σκαρώνουν... ;)
Aγνωούσα την ύπαρξη του κομμτιού βέαια.. το καταπληκτικό για μένα με τον Ξαρχάκο είναι πως καταφέρνει να περνά από μέσα του και να κάνει δικά του τόσα είδη μουσικής.. ήταν ο αγαπημένος της μητέρας μου τότε.. εγώ άμεσα με τα πρώτα ακούσματα αγάπησα τον Χατζιδάκι.. ο Ξαρχάκος με κέρδισε σιγά σιγά.. :):)
Καλημερούδια:):)
Και για τις κουμπουρες της τεχνολογιας,σαν και του λογου μου,που αδυνατουν να 'κατεβασουν' τα τραγουδια,μπορειτε να μου λυσετε την εξης απορια;Ειναι ο γνωστος δισκος του 197...,με καινουρια ενορχηστρωση και στα ισπανικα (υποθετω);Το εξωφυλλο αυτου,του παλιου,δισκου παντα με τρομαζε ως παιδι.Και κεινες οι καμπανες,κι η φωνη του Κατρακη,μπρρρ...!Μετα,στα χρονια του γυμνασιου,ητανε must,για καθε φιλολογο που σεβονταν τις λογοτεχνικες επετειους.Καλημερα σας.-ΑΤΠ-
Τί διαμάντια είναι αυτά που μάς κερνάς, πόσο όμορφα μάς γητεύεις!
alla cinco della tarde...
@ koulpa
Ειλικρινά δεν μπορώ να τους ξεχωρίσω. Πιστεύω ότι έχουμε μουσικούς απίστευτους, το ίδιο και στιχουργούς και ποιητές. Συναισθηματικά θα μπορούσα μόνο να πω ότι είμαι λίγο παραπάνω δεμένη με Μάνο και Σταύρο... μου πάνε και πιο πολύ ως ψυχοσύνθεση. Το μελαγχολικό μου ταιριάζει καλύτερα, από το αγωνιστικό ή το χαρούμενο.
Καλημέρα!!! Φιλιά!!!
Με τη μουσική του Χατζιδάκι από μωρό έχω κάτι.. ακόμα συγκινούμαι έστω και με δυό τρεία μετρα ενός τραγουδιού.. τον έβλεπα στο "μαγεμένο αυλό" κάποιες φορές και ντρεπόμουν να συναντηθούν τα βλέματά μας.. κάποια στιγμή μετακομήσαμε σε καινούρια πολυκατοικία και κουβάλαγα πράγματα με το ασανσερ.. μου είχε κολλήσει το "χαρτινο το φεγγαράκι".. ανοίγει η πόρτα και τον βλέπω μπροστά μου.. απίστευτη αμηχανία..:):)
Προ ημερών με αφορμή το απόφθεγμα του σοφού φίλου σας μου είχε κολλήσει "στην κρήτη και στη μάνη εστείλανε φιρμάνι..":):)
Φιλιά:):)
-ΑΤΠ-
Αχ τί κρίμα που είσαι άσχετη από τεχνολογία! Αλλιώς θα σε θερμοπαρακαλούσα να το ανέβαζες αυτό με τον Κατράκη!!! Δεν το έχω και δεν ξέρω και αν κυκλοφορεί. Θα το ψάξω τα Χριστούγεννα.
Λοιπόν ο δίσκος ναι, είναι με νέα ενορχήστρωση, ηχογραφημένος στο Μέγαρο Μουσικής. Δεν το άκουσες το κομμάτι στο λινκ που έδωσα; Το a las cinco de la tarde... άκουσέ το να πάθεις με τη μουσική και την ενορχήστρωση.
Τραγουδά η Lucile Vignon, μέτζο σοπράνο και απαγγέλει η Isabel Ayukar μια ηθοποιός Ισπανίδα καταπληκτική! Σου μιλάω για το κάτι άλλο! Και η μουσική του Ξαρχάκου... τί να λέμε...
Φιλιά!
@ Μαύρος Γάτος
Ay ay ay! Από το πιάνο του Λόρκα μέχρι τον Ξαχάρκο... Μα είδες γατί μου, γιατί αμέσως με συγκίνησε το νανούρισμά σου; Με την ευκαιρία να σε ρωτήσω κάτι. Αν θέλω να παραπέμψω σε μουσική σου υπάρχει κάποιο λινκ ή μόνο μέσω του ποστ; Στο λέω γιατί το έβαλα στους Εκφραστές με λινκ στο ποστ φυσικά, αλλά ο κόσμος έχει μάθει στη μασημένη τροφή ή και δεν ξέρουν πολλοί να το λειτουργήσουν.
Φιλιά και πολύ χαίρομαι που σου άρεσαν! Να ποιά είναι η χαρά του μπλογκ! Να ξέρω ότι κάποιοι το χαρήκατε. ;)
Ελα βρε παιδι,το 'Πεντε η ωρα που βραδιαζει',το ακουσα,τα αλλα δεν καταφερα ν' ακουσω.Οσο για τον παλιο δισκο τον εχω απο τοτε,των γονιων μου ηταν δηλ.,και ειναι σε βινυλιο,οποτε δυσκολο να στον 'περασω'.Αν το ειχα σε κατι πιο 21ος αιωνας θα αγγαρευα καποιον σχετικο,και θα στον εστελνα.Ελπιζω να τον βρεις,και μεσω internet ακομα.Χαιρε!-ΑΤΠ-
@ koulpa
Έλα ρε συ! Έπαθες τέτοια ζημιά; Κι εγώ θα σοκαριζόμουν, να τον δω ξαφνικά μπροστά μου! Επισκέπτης ήταν ή εκεί έμενε;
Δεν πιστεύω να έχεις να διηγηθείς καμιά ωραία ιστορία και να μην το έκανες ακόμα! :)
Γράφεις που γράφεις πανέμορφα... θα μας τα πεις ε;
-ΑΤΠ-
χαχαχαχα! Μα δε φταίω εγώ. Με ψάρωσες με το να μου λες ότι δεν κατέχεις από τεχνολογία. :))))
Ναι, θα το ψάξω... ελπίζω να το δει και κανένας καλός χριστιανός ή έστω μουσουλμάνος και να μας το κάνει δώρο σε μπ3. Στο Μαρξ τα λέω απ' έξω απ' έξω, που έχει τα κονέ με φίλους που τα έχουν όλα. ;)
Πάντως να ξέρεις ότι όλος ο δίσκος είναι εξαιρετικός!
Και το βινύλιό σου είναι πολύτιμο! Να το προσέχεις! Τώρα μεγάλωσες πια δε θα φοβάσαι και την απαγγελία του Κατράκη... :Ρ
Μπα δεν έχω καμιά ενδιαφέρουσα σχετική ιστορία.. έμενε στο ρετιρέ κι εγώ στο δεύτερο.. δυό τρείς φορές τον είδα στο ασανσερ με δέος πάντα.. και την τελεταία να τον πέρνει το νοσοκομιακό.. απο μιά άλλη ποληκατοικία.. είχα αρωστήσει.. Τι να κάνεις να ζούμε να τον θυμόμαστε..
@ koulpa
Ααααχ! Μοιραία συναπαντήματα! Όπως εγώ όταν γνώρισα τις αδερφές Ξαρχάκου! Εντελώς τυχαία έγραψα πριν 20 χρόνια τα παιδιά μου στο φροντιστήριο των Αγγλικών της μίας. Έκτοτε δέσαμε δια βίου! ;)
Ο Μάνος βέβαια, ήταν και μύθος... ένιωθες και δέος. Αλλά κι αυτό το θεωρώ τύχη. Έστω και σαν ιδέα να ξέρεις ότι βρίσκεται εκεί γύρω και σκορπά τις νότες του τις μαγικές...
Φιλιά! Καλό απόγευμα!
Μαριάννα μου
κάποτε με επισκέφτηκαν κάποιοι φίλοι μου. έτυχε εκείνη την ώρα να ακούω τον συγκεκριμένο δίσκο.
το τι ακολούθησε δεν περιγράφεται!
τελικώς τους έδιωξα από το σπίτι (και δεν το συνηθίζω) και συνέχισα να απολαμβάνω το άκουσμά του (και ας ήταν για πολλοστή φορά που τον άκουγα)!
πραγματικά, το τι μπορεί να γράψει ένας άνθρωπος σε στιγμές τέτοιας προσωπικής θλίψης φανερώνει τη δύναμη του καλιτέχνη και της ανθρώπινης ψυχής.
εκτιμούσα που εκτιμούσα τον λόρκα καταλαβαίνεις ότι με αυτό του το έργο με κέρδισε ακόμα περισσότερο.
όσον αφορά τη μουσική του ξαρχάκου τι να πω; μαγεία! έδεσε υπέροχα με την εκπληκτική ποίηση του λόρκα (και του γκάτσου ασφαλώς). και την εκπληκτική απαγγελία του κατράκη (ξεχνάω το όνομα του τενόρου δυστυχώς).
πολλά φιλιά
καλό σου βράδυ
Αυτο στο χωριο μου το λενε "πετυχες διανα" !!!
@ Κωνσταντίνος Π
Καλώς το! Πολύ χαίρομαι που γύρισες! :)
Κωνσταντίνε μου έχεις σε μπ3 το σιντί με τον Κατράκη; Γιατί εγώ έχω το καινούριο με τη Γαλλίδα και την Ισπανίδα. Το παλιό δεν το έχω ρε γαμώτο. Kαι είμαι πολύ περίεργη να ακούσω αυτό που άκουσε ο Νταλί και έπαθε την πλάκα του.
Αν το έχεις θα ήθελα το a las cinco de la tarde... όταν και όποτε και αν μπορέσεις.
Φιλιά πολλά!!!
@ habilis
Όντως! :)
Και που να σου πω οτι τον εχω δυο φορες (σε βινυλιο παντα)!Η αληθεια ειναι οτι κοιταμε στο διαδικτυο (ο αδελφος μου δηλ. που ειναι και ο ειδημων που με κατηχει στα αναλογα θεματα) για ψηφιακα decks (τσα!),γιατι & οι δυο εχουμε πολλα βινυλια που θελουμε να μετατρεψουμε σε cd.Οταν μεγαλωσα,λοιπον,και ακουγα τον δισκο,ακουγα συνεχεια ΜΟΝΟ τον Κατρακη.ΝΤΑΑΝΝ!-ΑΤΠ-
@ -ΑΤΠ-
Έχω την αίσθηση ότι παίζεις με τον πόνο μου :Ρ
Επίσης την αίσθηση ότι κάποιος κερατάς μου κάνει πλάκα και τους ανθρώπους που γουστάρω, τους βάζει να ζουν πάντα μακριά πολύ από 'κει που ζω εγώ. :)))))
Φιλιά! Καλημέρα! ΝΤΑΑΑΑΑΑΑΝΝΝΝ!!!
ΥΓ. Τώρα με το ντάααααννν θυμήθηκα την εξής χαριτωμενιά. Ήμουν το Σάββατο στο μάθημα με ενήλικες Ελβετίδες, κανά δυο απ' αυτές πολύ τύπισσες. Δίπλα από το Ωδείο που κάνω μάθημα είναι μια φοβερή καθολική εκκλησία, πέτρινη. Εν μέσω μαθήματος αρχίζει να χτυπάει η καμπάνα με έναν ήχο τόσο μελωδικό, πανέμορφο, που έμεινα εκστατική και άκουγα με την κιμωλία στο χέρι. Ακούγανε κι αυτές.
-Τί είναι σήμερα; ρωτάω μαγεμένη.
-Δώδεκα! Απαντάει η τσούγδω!
Έλα ρε! Πέντε χρόνια είμαι εδώ και τώρα συνειδητοποιώ ότι βαράει η καμπάνα τις ώρες! Ως τώρα πίστευα ότι οι καθολικοί είναι μουρλαμένοι στη γιορτή! :Ρ
Να δω Ελβετους γλεντζεδες,και τι στον κοσμο!!Υ.Γ.1 Κακουργα ξενητια!Υ.Γ.2 Διευκρινηση:Επειδη στο σπιτι δεν εχω internet (το πτωμα του modem κειτεται απο τον Ιουλιο στο πατωμα),σερφαρω μονο στο γραφειο,οποτε καποια σχολια μου γραφονται καθυστερημενα ή δεν προλαβαινω να γραψω καθολου Υ.Γ.3 Ναι,παιζω με τον πονο σου!Ελπιζω ομως καποια στιγμη να μπορεσω να σου περασω κατι που θα χρειαζεσαι απ' τα MP3 που εχουμε στο pc του γραφειου.(Γλεντζεδες Καθολικοι Ελβετοι!!Χιιι!!)Καλημερουδια from the exotic capital of Southeast Europe!-ΑΤΠ-
@ -ΑΤΠ-
the exotic capital of Southeast Europe! Είναι η Θεσσαλονίκη;
Ή εσύ με δουλεύεις ή με κουδουνίσανε οι καμπάνες! χαχαχαχαχα
μπ3 στο γραφείο; Πολύ σωστούς σας βρίσκω και εύγε στον αδερφό και να μου τον φιλήσεις!
Μα δεν με πιστευεις ολοκληρη πρωτευουσιανα;Δυστυχως ναι,στην Θεσσαλονικη,την πρωτευουσα της συγχρονης κανγκουριας.Καλε,πανω απο 3.500 χιλιαδαι τιτλους σε MP3.(Και σε απιστευτη εκταση μουσικων ειδων,παρακαλω).Τα φιλια θα του τα δωσω,μολις επιστρεψει απο την Εφορια,μπρρ!,οπου εχει παει.Α!Ασχετο.Επειδη ασθενουσα απο την προηγουμενη Πεμπτη και γυρισα μολις χθες στο γραφειο,να προσθεσω στην 'Λορκιαδα' και το παλαιο εκεινο ασμα που ελεγε 'Γιατι τον σκοτωσαν,γιατι,τον γελαστο τον ποιητη,μες του Βιθναρ το ρεμα' που το αγαπουσα ιδιαιτερα.Ευτυχειτε!-ΑΤΠ-
Όχι απλά μού άρεσε το τραγούδι, έφαγα τα μουστάκια μου να το κατεβάσω!!! (και δεν τα κατάφερα...) Δεν πειράζει έτσι κι αλλιώς θα το πάρω το Cd. Λατρεύω τον Ξαρχάκο, περισσότερο από τον Χατζιδάκι και τουλάχιστον όσο τον Θεοδωράκη.
Να ο κώδικας για το νανούρισμα (περιλαμβάνει και σύνδεσμο κατεβάσματος, κάνεις κλικ εκεί που λέει "MP3" την ώρα που παίζει)
{object classid='clsid:D27CDB6E-AE6D-11cf-96B8-444553540000' codebase='http://download.macromedia.com/pub/shockwave/cabs/flash/swflash.cab#version=6,0,0,0' width="270" height="42"}{param name='movie' value='http://www.blogamp.com/skins/sskin1.swf?cID=986c42e101a5def33f5614625270b267&whichTrack=11956353301232567737'}{param name='quality' value='high'}{param name='menu' value='false'}{embed src='http://www.blogamp.com/skins/sskin1.swf?cID=986c42e101a5def33f5614625270b267&whichTrack=11956353301232567737' quality='high' pluginspage='http://www.macromedia.com/go/getflashplayer' type='application/x-shockwave-flash' menu='false' width="270" height="42"}{/embed}{/object}
Τα { πρέπει να αντικατασταθούν με < και τα } πρέπει να αντικατασταθούν με > -είναι λίγο μπελάς, θα ψάξω καλύτερο τρόπο να σού το στείλω
Bonjour la Suisse ( ή μήπως πρέπει να πω Guten Tag?
Σ;))))
@ -ΑΤΠ-
Εξαιρετικό... να το βάλουμε να το έχουμε λοιπόν ολόκληρο.
Πυθαγόρας, Καλδάρας, Νταλάρας
Γιατί τον σκότωσαν γιατί
τον γελαστό τον ποιητή
αυγούλα στη Γρανάδα
αυτός εκένταγε φιλιά
αυτός ζωγράφιζε πουλιά
και κρίνα στην κοιλάδα
Το σούρουπο οι Παναγιές
θρηνούν στον ελαιώνα
και του κορμιού του οι πληγές
κατάρες είναι και ντροπές
στον εικοστό αιώνα
Γιατί τον σκότωσαν γιατί
τον γελαστό τον ποιητή
μες του Βιθνάρ το ρέμα
κι αυτός ακόμα γελαστός
παρακαλάει να ΄ν αυτός
το τελευταίο αίμα
Το σούρουπο οι Παναγιές
θρηνούν στον ελαιώνα
και του κορμιού του οι πληγές
κατάρες είναι και ντροπές
στον εικοστό αιώνα
@ Μαύρος Γάτος
Σου ΄στειλα χαιρετίσματα
με μήλο δαγκωμένο
κι ανάμεσα στη δαγκωνιά
σου 'χω φιλί βαλμένο!
Άντε κάτι λίγο καλύτερο από φιλί...;)
Το κακό είναι ότι τα φόρα δεν παίρνουν embed για λόγους ασφαλείας. Και μας έχουν βγάλει την πίστη ανάποδα, γενικώς. Δεν φαντάζεσαι τι μανίκι είναι η κάθε ανάρτηση εκεί. Άλλος κώδικας στην αρχική και άλλος στο φόρουμ. Γι αυτό με εξυπηρετεί να έχει αναρτηθεί κάπου αλλού και απλά να βάζω το λινκ, όπως κάνω με το you tube και esnips.
Italiano tesoro, italiano. Tu parli perfettamente l´ italiano, lo so. Allora, buona serata, caro mio! Un bacione!
Ρε συ φιλενάδα, καταπληκτικό ποστ, και αυτό!
@ clelia
Έλα βρε κορίτσι, εσύ που είσαι μουσικό αρχείο, μήπως έχεις την προηγούμενη εγγραφή σε μπ3 αυτήν με τον Μάνο Κατράκη; Έστω να ακούσουμε το La cogida y la muerte...
Φιλιά!
Μαριάννα, ετοιμάσου. Σήμερα κι αύριο θα «παίξω» την πρώτη εκτέλεση. :-)
Καλημέρα Βικούλα! Θα «παίξεις»; Που; Δώσε μας λινκ...
Κώστας Παπαδόπουλος: το τρίχορδο της ψυχής μας
Εδώ είμαστε, Μαριαννούλα. :-)
Δημοσίευση σχολίου