Όταν άρχισε να χιονίζει και είδα αυτό το μέγεθος των νιφάδων, έκανα το κλασικό ουάααου! Όσο συνέχιζε όμως... τόσο μου κοβότανε η χαρά.
Οι κάθετες αχνές γραμμές στις φωτό είναι νιφάδες!!!! Τί άλλο θα δούνε τα τσακίρικα μας μάτια σ' αυτή τη ζήση, που έλεγε κι η γιαγιά μου...
Τόοοοοσες νιφάδες μετά συγχωρήσεως, που έλεγαν οι παλιοί... Το θυμόσαστε; Με τί συντάσσεται το μετά συγχωρήσεως; Με τις λέξεις: τόσο, τεράστιο, καμπινές, αγγούρι, προς νερού του, προς ψιλού του κτλ. Το γιατί ζητούσαν συγγνώμη οι γιαγιάδες, είναι προφανές. Μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτονταν! :)))
Επειδή σε χρόνο αστραπή το 'στρωσε, αν χαθώ να ανησυχήσετε ε; ;)
Και αν συνεχίσει θα μου χαλάσει και το αυριανό μπάνιο στην ιαματική λιμνούλα στο βουνό. Πτούουουου! (φτούουουου στα κομψά!)
Αυτό έγινε τόσο γρήγορα που πρώτη φορά τρόμαξα τόσο με χιόνι.
Τώρα σταμάτησε, αλλά δεν ξέρω η νύχτα τί θα φέρει...
Το χιόνι λέει πάει με Pink Martini ... Λες;
Pink Martini, Mar Desconocido Αυτό είναι για χορό στο χιόνι, με Ισπανό κατά προτίμηση! Δεύτερος στη σειρά Έλληνας Ολυμπιακός! :ΡΡΡΡ
Pink Martini, Tea For Two! Αυτό χορεύεται με μπλόγκερ, ασχέτως ομάδας, που είναι ρομαντικοί άνθρωποι, λέει... ;)
Pink Martini - Everywhere, Αυτό χορεύεται με ποιητή Παναθηναϊκό... για να τον χαλαρώσεις, λέει...
Pink Martini - Tempo Perdido, Αυτό χορεύεται αποκλειστικά από Παναθηναϊκούς! Σόλο!
Pink Martini: Οι παίδαροι του Πειραιά, τραγουδάει η γυναικάρα με κρητική προφορά!
Οποιοσδήποτε συνειρμός με τις 4 γκολάρες, θα είναι σωστός. :Ρ
Όσο κι αν ψάξω δεν βρίσκω άλλο λιμάνι
τρελή να μ' έχει κάνει όσο τον Πειραιά...
Γυναίκα ευχαριστημένη από την ομάδα της! ;)
Pink Martini - City Of Night
.jpg)
27 σχόλια:
.
.
.
.
Πάντα καλά νέα να έχουμε σύντροφοι! :)))))
Έχω κέφια σήμερα... ;)
Tσα!!.. Δεν έφτανε η δουλειά.. με πρόδοσαν και τα win.. και η σύνδεση.. τωρα μπήκα με linux με μιωμένες δυνατότητες..:):)
Οτι σου φτιάχνει το κέφι καλό είναι..:):)
χαχα τα μεγέθους συμαντικά συντάσονται με το "μετά συγχωρίσεως"...:):)
Τι ωραίο το χιόνι όταν δε χρειάζεται να το παλέψεις..:):)
Αργοπορημένα φιλιά και καληνύχτες:):)
@ koulpa
Βρε βρε βρε! Σαν τα χιόνια παλικάρι μου! :)
Και σε μελέταγα...σκεφτόμουν ότι θα έπηζες στη δουλειά. Αλλά ήταν κι άλλο πρόβλημα λοιπόν. Εύχομαι καλή δύναμη σε όλα!
Ναι μωρέ χωρίς πλάκα, είναι όνειρο το χιόνι όταν δεν δουλεύεις...
Εγώ έχω τρομερό πρόβλημα γιατί δεν αλλάζω λάστιχα στο αυτοκίνητο να βάλω χειμωνιάτικα. Δεν έχω χώρο αποθήκευσης πρώτα απ' όλα κι έτσι τρέμει η ψυχή μου μόλις χιονίσει. Αλλά ευτυχώς που αποκλείονται όλοι και έτσι τις μέρες με το έντονο χιόνι, δεν κουνιέται φύλλο. Τόσο που πριν δυο χρόνια που είχαμε κλειστεί πάνω από βδομάδα, είχαμε εξαντλήσει τις προμήθειες και παραλίγο να ζυμώσω!!! :ΡΡΡ
Φιλιά πολλά και καληνύχτα!
Βραχνιασμένη -ξέρεις πού ήμουν χθες- καλημέρα. Ήταν όλα υπέροχα!
Είναι φοβερή η αίσθηση του χιονιού όταν πέφτει... Αναμένεις πότε θα δεις να γίνονται όλα λευκά!
Με τις φωτογραφίες σου μου το μετέδωσες αυτό!!!
Καλή σου μέρα Γητεύτρια!!!
Και το La Soledad των Pink Martini,συντασσεται με βαθυχρωμο 'γλυκο' ουισκυ,ή αρωματισμενο με τυρφη,και παραθυρα με θεα στο χιονι.Τι να σε πω,τι να σε πω...Χθες ακουγα ολη τη μερα Pink Martini.Και να φανταστεις οτι ειναι βεροι Αμερικανοι.
Καλημερα σας.-ΑΤΠ-
@ Γιωργος Κεντρωτης
Καλημέρα!!! :)
Χαλάλι η βραχνάδα όταν είναι από χαρά!!! Πάντα τέτοιες βραχνάδες να έχουμε! ;)
Καλημέρα φωτεινή!
@ Adonios
Χρόνια πολλά κι ευτυχισμένα κι από 'δω Αντώνη μου!
Ναι, είναι άλλο πράγμα... αρκεί να μη σε τρομάζει. Γιατί αν σου πέσει ξαφνικά, τόσο χοντρό με αυτοκίνητο μακριά, την έβαψες. Έχω πέσει σε χιονοθύελλες και έχω πάρει τρομάρα έκτοτε. Αν και τότε... μαγικά ήταν. :)
@ -ΑΤΠ-
Τί θα γίνει με σένα και τις συμπτώσεις; :) Ειλικρινά κι εγώ όλη την ημέρα εχθές και σήμερα άκουγα Πινκ Μαρτίνι! Και τα παλιά και τα καινούρια...
Αμερικάνοι ε; Τώρα εξηγείται το ενδυματολογικό χάλι της κοπελιάς. Θα της έδινα ασυζητητί το χρυσό βατόμουρο! :Ρ Μα τέτοια κουκλάρα και την ντύνουνε άθλια. Το έχεις προσέξει; :)))
Φιλιά! Καλημέρα!
Απ' το Portland του Oregon,συγκεκριμενα.Το 'χω προσεξει!-ΑΤΠ-
Πολύ με πίκρανες με τούτο το ποστ... Μένω και στον Πειραιά, είμαι και Παναθηναϊκός... Δε μας φτάναν τα 4, μας κάνεις και καζούρα... :-(
@ Rizobreaker
Βρε συ για το καλό σας το κάνω. Για να γελάσει κι εσάς το χειλάκι σας το πικραμένο! Που να δεις τί τράβηξε ο γιος μου εχθές, που το κωλόπαιδο γεννήθηκε βάζελος κι αυτό κι η κόρη μου! Μόνο ο μεγάλος μου, έμεινε πιστός στη δόλια μάνα! :Ρ
Ε να μην τα τσακίσω στο δούλεμα; :)))
Και να σου πω και κάτι; Αν δεν δουλέψεις αυτούς που αγαπάς, ποιούς θα δουλέψεις; Τους άσχετους; Γι αυτούς χ....α, μετά συγχωρήσεως. ;)
Έχεις 3 παιδιά??? Και τα δύο Παναθηναϊκάκια?? Μπράβο!! Να τα χαίρεσαι!
Εντάξει, αν το "δούλεμα" είναι λόγω αγάπης τότε χαίρομαι! ;-)
Ούτε καν υποπτευόμουν τα ποδοσφαιρικά σου αμόρε.
Ολυμπιακάρα λοιπόν!
Μπράβο!
@ ΜΗΘΥΜΝΑΙΟS
χμ... Η φλόγα, το ντουέντε, το πάθος, ο Δεληκάρης, ο πατέρας μου! Τί δουλειά θα μπορούσα να έχω εγώ με το αριστοκρατικό, χλωμό ξενέρωμα της λεωφόρου; :))))))
Από παιδάκι ο πατέρας μου με μύησε στο κόκκινο. Παθιασμένος Ολυμπιακός! Άρρωστος! Στα 17 μια φίλη μου και συμμαθήτρια Σερραία, τα είχε με τον Κελεσίδη από το Δημοτικό!!! Έρωτας τρελός... Από αυτούς γνώρισα το Δεληκάρη ο οποίος την εποχή εκείνη, είχε μια έκθεση αυτοκινήτων πολύ κοντά στο σχολείο μας στην Καλλιθέα.
Ζήσαμε έναν πλατωνικό έρωτα για δυο μήνες και αν και εγώ χάθηκα, για λόγους που θα σου πω από κοντά... δεν γράφονται σ' ένα σχόλιο, έχω κρατήσει την πιο γλυκιά ανάμνηση και έχω να πω τα καλύτερα λόγια για τον Γιώργο! Τα έχω ξαναγράψει εδώ, αν δεν βαριέσαι κοίταξέ το. Κύριος με Κάπα Κεφαλαίο! Καρδιά διαμάντι! Αστέρι... :) Να είναι καλά... όπου και να είναι.
Αναμνήσεις Στράτο μου... όμορφα έζησα. Έντονα πολύ. ;)
Για πες όμως κι εσύ τα δικά σου. Πώς και Ολυμπιακός; :))))
Σε φιλώ...
Χαχα... φωτορεπορτάζ χιονιού. Τυχερή!
Aπό το παράθυρο σου; Θυμήθηκα Ελύτη:
Γύρισα τα μάτια
δάκρυα γιομάτα
κατά το παραθύρι
Και κοιτώντας έξω
καταχιονισμένα
τα δέντρα των κοιλάδων
Αδελφοί μου, είπα
ως κι αυτά μια μέρα
κι αυτά θα τ' ατιμάσουν...
18 Ιανουάριος 2008 2:01 μμ
Kαι γιατί να μην κάνουμε ένα μίνι ανθολόγιο του χιονιού;
Πάμε
Αλέξης Σταμάτης:
Ενδέχεται το σημείο διασταύρωσης του χιονιού με τον χρόνο να αφορά μόνο το Θεό
πιθανόν όμως να είναι κι ένα καθήκον για τον άνθρωπο
να ανασκαλεύει τα αρχεία της φύσης
εκεί στον κυκλικό λαβύρινθο
όπου πνέει σκόνη άχρονη
κι ελίσσεται πάνω στις φαγωμένες πέτρες
η σπείρα της ζωής σαν βόας κουρασμένος
*
Mαρία Ξενουδάκη:
Η νύχτα έπεσε αργά
στο περίγραμμα των τελευταίων ήχων,
μακριά στο νεκρό ορίζοντα
άπιαστα τα τούλινα πέπλα των χιονιών.
*
Γιώργος Tσαβαλάς:
Του χιονιού το στροβίλισμα
ας μας πάρει
στο λευκό εξαγνισμένο φευγιό του
*
Tο τελευταίο, στο αφιερώνω
Τάκης Βαρβιτσιώτης:
Χτες ακόμα ήμουνα παιδί
που πίστευα στην αγαθότητα του
χιονιού
Να το γλεντήσεις το χιόνι!
[και ας ευχηθώ στη θεά του χιονιού να μην περάσει από δω κανένας κακοπροαίρετος και πει ότι αντιγράφω "ποιητές της παρακμής" ;-)]
πφφφφφφφφφ... τώρα το πρόσεξα
Ολυμπιακός είσαι;
Δος μου πίσω την αφιέρωση.
@ artois
Πρασινομάτη μου έρωτα
σεβντά μου χλεμπονιάρη
να κάτεχα η αγάπη μας
ήντα τροπή θα πάρει... :ΡΡΡΡ
Είπα κι εγώ... πώς και τον έπιασε η καλοσύνη και τα προσπέρασε όλα τα τσιγκλιστικά σχόλια;
Βρε συ αρτουά, είσαι ο έρωτάς μου ο αγιάτρευτος, ταιριάζουμε σε όλα, δεν πετάς εκείνο το τριφύλλι από κει χάμω, να δει η σχέση μας μιαν άσπρη μέρα; :ΡΡΡ
χαχαχαχαχαχαχα! Γι αλλού πηγαίνανε τα βόλια... Δε θυμήθηκα ότι κι εσύ είσαι ξενερουά της Λεωφόρου.
Σε έχω καταγράψει μέσα μου με ντουέντε, με αίμα φλαμένκο, με τάνγκο, με πάθος, με φλόγα... Πού διάολο κολλάει το τριφύλλι;
Μικρό παιδάκι στο λιβάδι! Μα σου πάει εσένα; Όχι πες μου...
Πώς θα παντρευτούμε Μανολιό μου;
Πώς θα βάλουμε στεφάνι στον Άη Γιάννη;
;)
Λοιπόν, στον γιο μου έκανα τη χοντρή καζούρα, που ξεφλέβισε το ξενέρωτο. :)))
Πάντως εγώ κρατάω την αφιέρωση και σ' ευχαριστώ πάρα πολύ!
Είναι πικρό και εντελώς αληθινό αυτό που λέει. Και ξέρεις την έχω εγώ ακόμα αυτή την αγαθοσύνη... σε βαθμό να μου χρεωθεί ως χαζομάρα, αλλά εσύ καταλαβαίνεις γιατί την προτιμώ, αφού μοιάζουμε σε πολλά. Κι ας με πούνε χαζήηηη... θέλω να σώσω μέσα μου, ότι μπορώ.
Σε προσκαλώ σε χιονοπόλεμο παλιοβαζέλι! Είσαι; :)))))
Σε φιλώ πολύ... ;)
@ artois
Ξέχασα να σου πω ότι από 'δω κακοπροαίρετοι δεν περνάνε. Το φτωχικό μου είναι πολύ ταπεινό για φίρμες! :ΡΡΡΡΡ
Όποτε, λέγε ότι θες λέγε, γράφε ότι θες γράφε, εγώ θα σ' αγαπώ!!! :)
Nα σου πω και το δικό μου σεβντά.
Το τριφύλλι έχει κολλήσει στο προφίλ και δεν ξεκολλάει με τίποτα! Το είχα βάλει για λίγο, αλλά κάτι έχει γίνει και δεν μπορώ ούτε να το βγάλω, ούτε να το αντικαταστήσω.
Με ζαλίζει έτσι που στριφογυρίζει και με νευριάζει. Ξέρεις τίποτα από μαστορικά για μπλογκς;
υ.γ. Θέλεις και ένα προσωπικό δεδομένο; Γεννήθηκα και μεγάλωσα στον Πειραιά και μέχρι τα εικοσιεπτά μου - δηλαδή πρίν τέσσερα χρόνια - ήμουν γάβρος.
Μετά, κάτι συνέβη και έγινα για λίγο Άρης. Και μετά συνέβη και κάτι άλλο και σταθεροποιήθηκα στον Παναθηναϊκό.
(οk, δέχομαι την πρότασή σου να παντρευτούμε. Αλλά αν μου ρίχνεις στα χρόνια, στο λέω να το ξέρεις: δεν μου αρέσουν τα μεγάλα κορίτσια)
@ artois
Λοιπόν, πας στο προφίλ σου, πατάς επεξεργασία προφίλ, μετά πας κάτω από το τριφύλλι που γυρίζει και πατάς "κατάργηση εικόνας" και μετά ανεβάζεις άλλη από τον υπολογιστή σου πια και όχι με λινκ όπως πριν. Το βελτιώσανε υποτίθεται και ανεβάζει πια συγκεκριμένο μέγεθος φωτό. Και μεγάλη να βάλεις, μέτρια θα την εμφανίζει.
Κοίτα 31, μου πέφτεις λίγο μεγάλος, αλλά επειδή σ' αγάπησα, θα το προσπεράσω... :Ρ
Ώστε τέτοιος Παναθηναϊκός είσαι. Α οκ. Δικός μας είσαι. Είπα κι εγώ... αυτός έχει αίμα καλό στη φλέβα, τί ζητάει με τη μπουρζουαζία; Πειραιώτης βρε και βαζέλι γίνεται; Για ρώτα το Δαφνή! Που είναι ΑΕΚ κι έχουμε φάει τα μουστάκια μας! χαχαχαχαχα
Mε προσβάλλεις ή ιδέα μου είναι;
:-)
Βρε, έχω περάσει πια την πρώτη μικρή!
Εννοώ ότι δεν παίρνει άλλη εικόνα γιατί έχει κολλήσει το τριφύλλι και δεν ξεκολλάει!
Θα σου στείλω τον κωδικό του artois να κάνεις log in και να το διαπιστώσεις. Αν μπορέσεις να το βγάλεις, θα σου χρωστώ χάρη.
@ artois
Nα διαγράψεις τα cookies. Για δοκίμασε... Κι αν πέσω μέσα θα γελάω τρεις μέρες! :ΡΡΡ Γιατί είμαι άσχετη, κάνω και το μάγκα! :))))
Δημοσίευση σχολίου