Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 2008

Federico García Lorca: Yerma... Ένας Lorca μοναδικός! Θέατρο κάτω απ' τη Γέφυρα: Μια παράσταση που αξίζει να δείτε...

Από τις πρόβες του έργου: Νίκος Δαφνής-Χουάν και η Κωνσταντίνα Σαραντοπούλου-Γέρμα.

Μαρτυρία για τον Λόρκα, σελίδες ενός ημερολογίου
του Carlos Morla Lynch

Η ανάγνωση της Γέρμας στο σπίτι μου

3 Δεκέμβρη 1934

Μεγάλη βραδιά. Καταφέραμε ν’ απασχολήσουμε τον Φεντερίκο στο σπίτι για να μη βγει, οπότε η ανάγνωση θ’ άρχιζε σε απίθανες ώρες, όπως συμβαίνει πάντα από ένα σωρό εμπόδια που ο Φεντερίκο τα ονομάζει απρόοπτα. Είναι άνθρωπος ακατάστατος που θεωρεί το ρολόι «άχρηστο αντικείμενο» -και μάλιστα βλαβερό- που «αφαιρεί το χρόνο και σκλαβώνει». [...]

Ετοιμασία για την ανάγνωση. Τακτοποιούμε τα καθίσματα, το φως, το τραπέζι για το τσάι και για τ’ αναψυκτικά.[...]

Αρχίζει να `ρχεται ο κόσμος. [...] Διανοούμενοι «πρωτοποριακοί», επαναστάτες κι αναμορφωτές. Η ατμόσφαιρα θαυμάσια και γεμάτη παλμό, εξαιρετικά καλή η διάθεση. Ανάμεσα σε τόσες αντιζηλίες κυριαρχεί ωστόσο μια αρμονία που λέει πολλά. Η ειρήνη για όλους και η ομόνοια που πάντα φέρνει μαζί του ο Φεδερίκο και που βρίσκει στο σπίτι μας ένα κλίμα θερμοκήπιου, όπου όλα τα άνθη απ’ όπου κι αν προέρχονται συνυπάρχουν αδελφικά. [...]


Στο μεταξύ, ο Φεδερίκο, κάπως νευρικός, σεργιανάει μαζί μου στο διάδρομο. [...] Μπαίνουμε στο σαλόνι. Όλοι κιόλας έχουν μαζευτεί εκεί. Κλείνουμε τις πόρτες και τα παράθυρα, τραβάμε τις κουρτίνες, κατεβάζουμε τα φώτα, βγάζουμε από τις πρίζες το ραδιόφωνο και το τηλέφωνο. Ο Φεδερίκο κάθεται μπροστά στο τραπέζι που του ετοιμάσαμε, όπου είναι τοποθετημένη μια μικρή λάμπα πορτατίφ. [...] Αρχίζει η ανάγνωση μέσα σε μια υποβλητική σιωπή. [...]

Ένας ψίθυρος θαυμασμού ακούγεται από τους ακροατές που βρίσκονται παντού καθισμένοι: χάμω στο πάτωμα, πάνω στο πιάνο, στις άκρες του τζακιού, στα μπράτσα από τις πολυθρόνες και τα ντιβάνια, στην τραπεζαρία, ακόμα και στο γραφείο μου, που ’χουμε ανοιχτές τις πόρτες. Ο Φεδερίκο έχει ένα ταλέντο -και μια δύναμη για να το εκφράζει- που αφήνει τον άνθρωπο κατάπληκτο. Όπως στον Ματωμένο γάμο, η σύλληψη της Γέρμας ξεκινάει από το χωριό, από την ίδια τη γη, από τα σπλάχνα της, με την αυθεντική αλήθεια των ανθρώπων της. Ύστερα όμως ξεφεύγει από τη γη αυτή, από τους ανθρώπους της, για να υψωθεί μ’ ένα δυνατό φτεροκόπημα σε ψηλότερες σφαίρες: κι η κουβέντα του χωριού, η τόσο πεζή και τόσο ανθρώπινη, μεταμορφώνεται, σάμπως από κάποια μαγεία, σε μουσική, σε ποίηση. Αυτό είναι η αποκλειστικότητα του ύφους του Φεδερίκο: το ανακάτεμα ποίησης και ύλης.

Πέρασαν πάνω από δύο ώρες και δεν τις καταλάβαμε. Ο κόσμος αρχίζει να διαλύεται σιγά σιγά κι απομένουμε εμείς κι εμείς, μ’ άλλα λόγια οι πολύ στενοί φίλοι.

Η πρεμιέρα της Γέρμας

29 Δεκεμβρίου 1934

Όλα σήμερα γυρίζουν γύρω από την αποψινή πρώτη της Γέρμας. Είναι γνωστό πως τα εισιτήρια εξαντλήθηκαν. Οι μεταπωλητές κάνουν χρυσές δουλειές. Ο Φεδερίκο μάς διέθεσε ένα θεωρείο.[...]

Όλη μέρα ήταν ανήσυχος. Κυκλοφόρησε η φήμη πως θα γίνουν εκδηλώσεις που θα μπορούσαν να’ ναι αποφασιστικές για την αποτυχία του έργου - ή για την επιτυχία του, σκέφτομαι εγώ. Υπάρχουν βέβαια αυτοί που ζηλοφθονούν, που τους εξοργίζει η τόσο απότομη άνοδος ενός νέου παιδιού που το ταλέντο του γκρεμίζει κάθε αντίσταση. [...]

Στο δρόμο, μπροστά στο θέατρο Εσπανιόλ, μεγάλη κίνηση. Ατμόσφαιρα συνταρακτικού γεγονότος. Σειρές τα ταξί και τα ιδιωτικά αυτοκίνητα, που σταματούν λίγο μπροστά στην είσοδο κι απομακρύνονται. Μέσα, όπως και στον Ματωμένο γάμο, η αίθουσα κατάμεστη. [...]

Τη στιγμή που πέφτει η αυλαία, το κοινό, τέλεια αιχμαλωτισμένο, εξωτερικεύει θορυβωδώς τον ενθουσιασμό του. Σείεται, κυριολεκτικά, το θέατρο. Ο Φεδερίκο εδέησε, επιτέλους, να παρουσιαστεί στη σκηνή. Μ’ αρέσει να τον βλέπω γαλήνιο, ήσυχο, διαφορετικό στο ύφος, το υπερβολικά ταπεινό και ντροπαλό.[...]

Η Μαργαρίτα Σίργκου, νευρική και αναστατωμένη, κρύβει επιτέλους το πρόσωπο στα χέρια, καθώς τη βαστάει ο Φεδερίκο, που ζητάει από το κοινό ένα χειροκρότημα γι’ αυτή, μόνο γι’ αυτή. Το χειροκρότημα που αξίζει η τέχνη της, η ερμηνεία της, που θα μείνει ανυπέρβλητη, η συγκίνηση που κατόρθωσε να μας μεταδώσει.

Περιοδικό Θέατρο, τευχ. 29-30,
Μετάφραση: Ιουλία Ιατρίδη
(από το πρόγραμμα της παράστασης του 2000
Εθνικό Θέατρο, Κεντρική Σκηνή


Η Yerma (στείρα, άκαρπη, άγονη) γράφτηκε ανάμεσα στα 1933-1934, ανέβηκε πρώτη φορά στις 29 Δεκεμβρίου 1934 στο θέατρο «Εσπανιόλ» της Μαδρίτης και θεωρείται από τα πολύ δύσκολα έργα του Λόρκα σε σκηνική απόδοση, καθώς συνδυάζει το τραγικό στοιχείο με τη χαρά της ζωής και την αφέλεια της υπαίθρου.

ΦΕΔΕΡΙΚΟ ΓΚΑΡΘΙΑ ΛΟΡΚΑ
ΓΕΡΜΑ

Ο Λόρκα και οι ρίζες του

Υπάρχει κι εδώ το θέμα του προδομένου έρωτος; μια ύβρις ανάλογη μ’ εκείνη του Ματωμένου Γάμου. Ό,τι δεν συναρμόζεται με το μυστήριο της φύσεως τιμωρείται σκληρά. Η Γέρμα είναι μια καταραμένη άγονη γη, γιατί ο έρως του αρσενικού που της έδωσαν γι’ άντρα περιφρονεί το μοναδικό σκοπό της ζωής, τη συνέχειά της. Μέσα στον Χουάν η Γέρμα βλέπει το παιδί της που δεν έρχεται. Και μέσα στη δεισιδαίμονη πανάρχαια καρδιά της πιστεύει ότι είναι ο άντρας που δεν αφήνει το παιδί της να βγει στο φως, γιατί δεν το επιθυμεί. [...] Όταν χάσει τη μόνη αυτή ελπίδα [να αποκτήσει το παιδί του άντρα της] σκοτώνει τον Χουάν, επιλέγοντας τραγικά: «Σκότωσα το παιδί μου».

Στη Γέρμα διαπιστώνει κανείς μιαν έξαρση του δραματικού στοιχείου. Το θέμα δίνει χώρο σε εκτενέστερη ηθογραφική ανάλυση, εκθέτοντας το κύριο πρόσωπο σε πρόσφορη ψυχολογική ανατομία.[...]

Ο Λόρκα μας προσφέρει μια ψυχή γυναίκας, μέσα στην οποία αντιτίθεται το πανάρχαιο γονιμικό αίτημα της ζωής με την απαγόρευση του απόλυτου χριστιανικού «πρέπει»? επειδή δεν μπορεί να τη συμβιβάσει κι ούτε να συμβιβαστεί με τον ψυχρό ορθολογισμό του ανδρός της, σκοτώνει -στην πραγματικότητα μέσα της- το αίτιο της συγκρούσεως, το πάθος της ελπίδας για το παιδί.

Τάσος Λιγνάδης

Ο Λόρκα και οι ρίζες του
Αθήνα, Έκτυπο, 1992
(από το πρόγραμμα της παράστασης του 2000
Εθνικό Θέατρο, Κεντρική Σκηνή)


Η ταινία της Γέρμα με την Ειρήνη Παππά στον ρόλο της Γριάς!

TITULO ORIGINAL: Yerma
AÑO: 1999
DURACIÓN: 106 min.
PAÍS: España
DIRECTOR: Pilar Távora
GUIÓN: Pilar Távora (Teatro: Federico García Lorca)
MÚSICA: Vicente Sanchís
FOTOGRAFÍA: Acacio de Almeida
REPARTO: Aitana Sánchez-Gijón, Juan Diego, Irene Papas, Jesús Cabrero, Mercedes Bernal, María Galiana



Θέατρο Κάτω απ' τη Γέφυρα!!!

Όταν μπήκα μέσα στο χώρο του σημερινού θεάτρου, το 1996 νομίζω, Οκτώβρης ήταν ή Νοέμβρης και είδα το Νίκο μόνο του, ανασκουμπωμένο και κατασκονισμένο, να παλεύει με φτυάρια, σφυριά, κομπρεσέρ και μαδέρια... τρόμαξα.

Προσπάθησα να συμμεριστώ τον ενθουσιασμό του και την πίστη του, ότι θα έκανε την αποθήκη που είχε νοικιάσει από το Δήμο, Θέατρο, αλλά μου ήταν αδύνατον. Ήταν μια αποθήκη στα θεμέλια της γέφυρας του Νέου Φαλήρου, σε κακό χάλι.

Όμως όταν ο Νίκος βάλει κάποιο στόχο, μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω. Τον έχει τρομάξει το μάτι μου. Και φυσικά το Θέατρο έγινε όπως το ονειρευόταν και κατά πολύ καλύτερο!!! Ένας χώρος ζεστός, φιλόξενος, φτιαγμένος με τόσο μεράκι, ο οποίος στέγασε κατά καιρούς καταπληκτικές παραστάσεις.

Ο Δαφνής είναι από τους πιο δραστήριους και δημιουργικούς ανθρώπους που έχω γνωρίσει. Τον έχω δει να κάνει τα πάντα στο θέατρο και για το θέατρο. Τα πάντα. Απίστευτος κυριολεκτικά. Ταλαντούχος και ευφάνταστος, έξυπνος και δραστήριος, όλο νεύρο και δύναμη, τρελό χιούμορ, έχουμε κλάψει από γέλιο σε εκδρομές και σε ταξίδια παίζοντας τρίβιαλ, και ένα παιχνίδι με προσωπικότητες το Who is who! Έχουμε φάει τα μουστάκια μας στο σκραμπλ, στο οποίο είναι πολύ δυνατός και στην Ισπανία που πήγαμε ταξίδι είναι σίγουρο, ότι εκτός από τους φίλους μας στην Ανδαλουσία, θα μας θυμάται και όλη η Σαλαμάνκα, γιατί χαθήκαμε μέσα στην πλατεία κι όταν ο Νίκος με είδε να φωτογραφίζω ταύρους αμέριμνη...έγινε ταύρος ο ίδιος! :)))


Αυτόν τον ονειροπόλο και οραματιστή λοιπόν ηθοποιό, θιασάρχη, σκηνοθέτη, συνδικαλιστή και αγωνιστή ηθοποιό και γενικά θεατράνθρωπο, με το απίστευτο μεράκι και την εμμονή στο καλό θέατρο, τον άνθρωπο που θα μπορούσε να έχει κάνει καριέρα πολύ λαμπερή στην τηλεόραση και που αρνήθηκε για την ποιότητα, παίζοντας ελάχιστα σε τηλεοπτικές παραγωγές και πάντα για να μαζεύει λεφτά να τα επενδύει στο Θέατρο, αν και πολλοί τηλεοπτικοί του ρόλοι ήταν εξαιρετικοί, όπως Λαυρεωτικά και Βαμμένα Κόκκινα Μαλλιά, αυτόν λοιπόν τον παθιασμένο με το θέατρο ηθοποιό, παρακολουθώ από τα πρώτα βήματα της δουλειάς του, πολλά χρόνια πριν τον γνωρίσω προσωπικά.

Τα σημαντικά προσόντα του Νίκου για μένα, είναι η βαθιά, αλλά και πλατιά θεατρική και γενική παιδεία του και η ασίγαστη δίψα του για γνώση, αλλά και μια εντιμότητα και μια ηθική, σχεδόν εξωπραγματική... Αυτά του τα προσόντα με κάνουν να ξεχνώ και να παραβλέπω τις εκρήξεις του, οι οποίες πολύ συχνά ταλαιπωρούν τον ίδιο και τους περί αυτόν. :)))) Στην περίοδο με τις πρόβες ή τις βραδιές της πρεμιέρας, όλοι του οι φίλοι ξέρουμε: Μην του μιλάτε του παιδιού! (φυσικά και αποζημιώνει τους συνεργάτες του και με το παραπάνω, αναγνωρίζοντας δημόσια το άγχος του που τον οδηγεί καμιά φορά σε... φωνές! Άλλωστε γι αυτό τον αγαπάνε όλοι και όχι μόνο...)

Ο Νίκος λοιπόν ως σκηνοθέτης, μου αρέσει υπερβολικά. Έχω χαρεί πολλές δουλειές του εκλεκτές. Με κορυφαία το Άνθρωποι και ποντίκια του Στάινμπεκ, αλλά και πλήθος άλλων, καθώς και την εξαιρετική συμβολή του στο παιδικό θέατρο! Με πραγματική αγάπη στα παιδιά και για λόγους παιδαγωγικούς και όχι εμπορικούς, στήνει παραστάσεις πραγματικά αξιοθαύμαστες! Με σεβασμό στο παιδί-θεατή και με συνέπεια τόση, όση αυτή του θεάτρου των ενηλίκων.

Όσο βρισκόμουν Αθήνα, δεν είχα χάσει καμία παράσταση του παιδικού με τα σχολεία που δούλευα, αλλά και με τα παιδιά μου. Από παλιά που ήταν στον Θίασο '81.

Χθες το βράδυ λοιπόν, πήγα και είδα τη Γέρμα του Λόρκα... Δεδομένης της Λορκίτιδας, από την οποία πάσχω, κυριολεκτικά ρούφηξα την παράσταση λέξη προς λέξη. Την βρήκα εξαιρετικά προσεγμένη και ποιοτική δουλειά. Η σκηνοθεσία του Δαφνή η καλύτερη από όσες έχω δει σε παραστάσεις της Γέρμα, με κορυφαία σκηνή αυτήν των κοριτσιών με το πλύσιμο στο ποτάμι!!! Μία μουσική ανεπανάληπτη από τον Νίκο Χατζηελευθερίου, οι φωνές των γυναικών του χορού εξαιρετικά καλές, η Γέρμα απίστευτα καλή σε ερμηνεία, το ίδιο και η Κέλη η Μαρκαντωνάτου στο ρόλο της γριάς, αλλά και η Μαρία και όλα τα παιδιά του θιάσου, ήταν πραγματικά διαλεχτά ένα προς ένα! Μοναδικά φάλτσα κατά τη γνώμη μου, τα αντρικά κοστούμια και κυρίως τα ρούχα του Βίκτωρα, η αριστοκρατική και πληθωρική εμφάνιση του Δαφνή που δεν ταίριαζε για τον ολιγόσπερμο Χουάν, τον οποίον θα περιμέναμε λιγάκι χλεμπονιάρη και καχεκτικό και όχι τέτοια αντρούκλα όπως ο Δαφνής. Επίσης θα ήθελα πιο δυνατή τη σκηνή του φινάλε. Το κλαράκι η Γέρμα έπνιξε τον δίμετρο άντρα με απίστευτη ευκολία και χωρίς καμιά αντίστασή του. Ενώ θα ήταν φυσικό να γίνει μια σχετική πάλη. Εκτός κι αν είναι σκηνοθετική άποψη, η διάσταση της παραίτησης του Χουάν στο θάνατο. Δεν πρόλαβα να τα συζητήσω με τον Νίκο, είχε πολύ κόσμο και γινόταν χαμός.

Συμπέρασμα: Εκπληκτική δουλειά! Συγχαρητήρια στους συντελεστές! ΜΗΝ ΤΟ ΧΑΣΕΤΕ!!!
Επίσης να σημειώσω και το σημαντικό: Παρκάρεις άνετα ή φτάνεις άνετα με τρένο και λεωφορεία! ;)

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΔΑΦΝΗ ΣΤΟ ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ

Σου κάνει καλό η Ελβετία Μαριάννα. Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Και τελικά (ΚΑΙ) για τη μεγαλοψυχία σου. Πράγματι, δεν μιλήσαμε για την "ανάγνωση" του έργου. Χαίρομαι που η "παραίτηση" του Χουάν ήταν ορατή και (για μένα τουλάχιστον) εξηγήσιμη. Νομίζω ότι ο Χουάν, δεν έχει κανένα λόγο να αντισταθεί. Ήδη έχει αποδεχτεί το θάνατο του αρσενικού, του άντρα, του σύζυγου. Έτσι ο βιολογικός θάνατος φτάνει να είναι γι' αυτόν μια λύτρωση (κάτι σαν ευθανασία της φύσης του αρσενικού που από χρόνια έχει αυτο-ακυρωθεί).



ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΦΥΡΑ - ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
Πλατεία Ηλεκτρικού Σταθμού Νέου Φαλήρου , 2104816200

ΓΕΡΜΑ

Δράμα του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα
Σκηνοθ.: Ν. Δαφνής.
Παίζουν: Κ. Σαραντοπούλου, Ν. Δαφνής, Κ. Μαρκαντωνάτου,
Μ. Δρακοπούλου.
Μετάφρ.: Ερ. Μπελιές.
Σκην.: Κ. Κουρμουλάκης.
Κοστ.: Κ. Μούζουλα.
Μουσ.: Ν. Χατζηελευθερίου.
Χορογρ.: Κ. Σαραντοπούλου.
Βραδ: Δευτ., Τρ. 9.15 μ.μ. € 17, φοιτ.: € 9. Διάρκεια 120΄

59 σχόλια:

μαριάννα είπε...

.
.
.
.
Να προσθέσω ότι μένει αξέχαστη η αμεσότητα με τη σκηνή και τα δρώμενα, που προσφέρει η Πίσω Σκηνή! Σημαντική επιλογή!

Pan είπε...

Καλημέρα.

Δεν νομίζω να μπορούσε να ονειρευτεί καλύτερη "διαφήμιση" από εσένα.

Φυσικά και θα πάω να δω την παράσταση.

Κυριολεκτικά τρέχοντας.

koulpa είπε...

Θα τα διαβάσω το ΣΚ.. δε προκάμω τώρα..
Φιλιά και καλημέρες:):)

Ανώνυμος είπε...

Γητεύτρια με πολλά προσόντα...ή μήπως απωθημένο ηθοποιού....διαφήμηση ορατή....
Σκέψεις πολλές και καλές.....

Καλή χρονιά

Juanita La Quejica είπε...

Αν και όπως σου έχω πει με το θέατρο δεν έχουμε τις πιο αρμονικές σχέσεις, το κείμενό σου με βάζει σε πειρασμό.

Rizobreaker είπε...

Μένω Πειραιά και περνάω συχνότατα δίπλα από το θέατρο... Το έχω αγναντέψει πάμπολλες φορές μεσά από τον ηλεκτρικό... Αλλά ποτέ δεν πήρα την απόφαση να πάω σε μια παράσταση εκεί! Ελπίζω τώρα να το πράξω...

Καλή και δημιουργική χρονιά!

ΩΣΗΕ είπε...

Γητεύτριά μου δεν προλαβαίνω να διαβάσω την ανάρτηση γιατί ετοιμαζόμαστε για έξοδο. Θα τη διαβάσω αργότερα, ή αύριο πρωί. Πάντως από παραστάσεις... είμαι μακριά ρε γμτ...
αν ανεβαίνει κάτι καλό το Φεβράρη... κλείσε να πάμε μαζί... νά' χω και παρέα

Χαιρετώ σε και σε κλείω στις φτερούγες μου

μαριάννα είπε...

@ Pan

Χαμογελάω... γιατί δεν είναι διαφήμιση. Είναι τρέλα με τον Λόρκα και συγκίνηση για τους ανθρώπους του θεάτρου και ΚΥΡΙΩΣ τα νέα παιδιά, που βγάζουν ψυχή σε τέτοια έργα. Κι αξίζει να τα βλέπουμε. Και γι αυτούς, αλλά κυρίως για μας. Σχολείο ζωής το θέατρο. Και πάντα είμαι επιεικής με την προσπάθεια, ακόμα κι αν δεν μου αρέσει απόλυτα, όπως εχθές για παράδειγμα, που είδα Στρίντμπεργκ στο Απλό Θέατρο. Θα γράψω γι αυτό και θα μου πεις...
Χαίρομαι που θα πας. Πίστεψέ με δε θα χάσεις. Θέλω όταν το δεις να μου πεις τη γνώμη σου. Σημασία δεν έχει να συμφωνούμε στις λεπτομέρειες. Σημασία έχει ότι θα έχουμε δει Λόρκα κι αυτό και μόνο είναι σημαντικό. Ως επιλογή.

Καλή χρονιά και καλωσόρισες, σου είπα; :)

μαριάννα είπε...

@ koulpa

Χαλαρά και με την ησυχία σου. Εδώ θα είναι όλα μάτια μου. Δουλειά πολλή;
Καλή δύναμη να έχεις!

Φιλιά και την καλησπέρα μου!

μαριάννα είπε...

@ Ελεύθερος

Καλωσόρισες και καλή χρονιά! :)
Δεν με ξέρεις καλά γι αυτό λες διαφήμιση ορατή. Γιατί διαφημίζεις για όφελος συνήθως. Εγώ τί να κερδίσω; Να με συμπαθήσει ο Λόρκα από 'κει πάνω; Ή φαντάζεσαι ότι έχει περιθώρια κέρδους το θέατρο σήμερα για να πω ότι κερδίζει κάτι ο Δαφνής...
Δυστυχώς μάτια μου το θέατρο σήμερα αν δεν επιδοτηθεί, θα πεθάνει. Και όσοι δεν επιδοτούνται και ανεβάζουν παραστάσεις τέτοιες, με κάνουν και υποκλίνομαι... και συγκινούμαι. Γιατί βλέπω την τρέλα και την αγάπη τους στο καλό θέατρο. Τέτοιες παραστάσεις, μη πιασάρικες, που όμως μορφώνουν, ευφραίνουν, αγαλιάζουν την ψυχούλα μας, σε μια εποχή σκληρή με την προχειρότητα και το φτηνό θέαμα που όμως ανεβάζει τα νούμερα, είναι να μη μας συγκινούν; Δεν αξίζουν να τις υποστηρίζουμε; Ακόμα κι αν δεν τις βρίσκουμε τέλειες. Το ότι οι νέοι έχουν την ευκαιρία να μάθουν ποιά είναι η Γέρμα και να έρθουν σε επαφή με το θεσπέσιο κείμενο του Λόρκα, για μένα φτάνει.
Απωθημένο ηθοποιού; :) Λες; Δεν το είχα σκεφτεί ως τώρα... Όμως δε νομίζω. Άλλα σαράκια με τρώνε εμένα... ο χρόνος που φεύγει σαν τρελός και δεν προλαβαίνω να χαρώ τα που αγαπώ. ;)

Να είσαι καλά! Την καλησπέρα μου!

μαριάννα είπε...

@ Juanita La Quejica

Αξίζει τον κόπο. Δε θα χάσεις. Έχει κι ένα καταπληκτικό φουαγιέ όπου πάμε νωρίτερα πάντα και πίνουμε το καφεδάκι μας και τα λέμε. Παρεΐστικος ζεστός χώρος, είμαι σίγουρη ότι θα το χαρείτε. Και βέβαια για μας, τους ισπανοβαρεμένους, είναι απόλαυση η συγκεκριμένη παράσταση. Μεταφράζω τώρα το τραγούδι της Γέρμα από το ισπανικό κείμενο, όπου διαβάζοντάς το είδα ότι η μετάφραση του Μπελιέ είναι πολύ καλή, από όσα μπορώ να θυμάμαι από μνήμης, γιατί δεν έχω το κείμενο και που μάλλον την έκανε από αγγλικά και όχι από τα ισπανικά κατευθείαν, γιατί διάβαζα στο Αθηνόραμα, στις κριτικές του κοινού, εκεί που οι ηθοποιοί σφάζονται ανωνύμως μεταξύ τους, ότι από πού κι ως πού ο Μπελιές μεταφράζει ισπανικά... :)))))
Χαμός κι εκεί... το δηλητήριο στάζει κανονικά. Όπως παντού. Ελπίζω μόνο να αφήσει τους νέους αλώβητους...

μαριάννα είπε...

@ Rizobreaker

Ναι μάτια μου να πας. Αξίζει τον κόπο. Και να μου πεις μετά τη γνώμη σου. ;)
Και να σου πω και το άλλο που με συγκινεί στον Δαφνή;
Δες πόσο έχει το φοιτητικό εισιτήριο και θα καταλάβεις. 9 ευρώ!!!!

Βρε συ Πειραιώτης και βάζελος; :ΡΡΡΡ

Καλωσόρισες και καλή χρονιά! :)

μαριάννα είπε...

@ ΩΣΗΕ

Καλά να περάσετε! Φλεβάρη θα είσαι Αθήνα; Έχω κι εγώ διακοπές το Φλεβάρη, αλλά θα πάω Ισπανία. Θα ξαναέρθω το καθολικό Πάσχα. 23 Μάρτη. :)))
Τώρα που στα γράφω διαπιστώνω πως η ζωή μου είναι προγραμματισμένη μέχρι και τέλη Ιουνίου. Αν αυτό μου το έλεγαν πριν από μερικά χρόνια θα το χλεύαζα... Είδες πως γινόμαστε; Ελπίζω όμως να συμπέσουμε κάπου... κάποτε...

Σε φιλώ...

Ανώνυμος είπε...

Eγώ πάντως το 'χω μυριστεί το υποχθόνιο σχέδιο σου...
Εποφθαλμιάς εκείνο το ωραίο εξοχικό (Huerta de San Vicente no. 6) εξ ου και όλα τα σχετικά με τον Λόρκα...
Σε μάθαμε, κυρία μου, τι νόμιζες; ;-pppp

Surrealist είπε...

Καλημέρα,
δεν έχω να συμπληρώσω, το εννοώ...
Τα είπες όλα
και με τo post,
αλλά και με όσα απαντάς.

Πολλά τα σημεία-φράσεις που κράτησα...

Ήταν ως δραματικός λόγος σύγχρονως του σκηνικού - λόγου(μεταφορικά) -
όλα καλά,
να είμαστε καλά!!

Rizobreaker είπε...

Δεν είμαι Πειραιώτης!! Απ' τα Δωδεκάνησα είμαι (αν βρεις το νησί κερδίζεις ότι θες) και με καταγωγή από Λασίθι Κρήτης... Απλά μένω στον Πειραιά... σαν φιλοξενούμενος αισθάνομαι, θα προτιμούσα Αθήνα... χεχε...
Άρα? ;-)

Είμαι Παναθηναϊκός, αλλά βασικά δεν έχω πρόβλημα με κανέναν Ολυμπιακό, αρκεί να μην έχει κι αυτός μαζί μου (π.χ. οι 2 καλύτεροι φίλοι μου είναι Ολυμπιακοί!!)

Καλώς σε βρήκα και καλή χρονιά!!

Vrakas Kostas είπε...

Χμ!Γκουχ,γκουχ..τς τςς!!
Οκ γητευτρια!
Τις Ισπανιδες,τις λατρευω..κι εγω!
Ειτε τις φωναζουν Χουανιτα,ειτε,Αντονια,ειτε Καρμεν,αντε και Γερμα.. δεν διαλεγω!
Τον Λορκα τον θαυμαζω οπως και συ!
Μεχρι εδω καλα παμε!
Αλλως τε,μακαριτης ειναι,δεν κινδυνευω..απο αυτον!
ΑΛΛΑ ζηλευω παραφορα ,την λατρεια σου
στον ...πως τον λενε...στον..Νικο Δαφνη!Αυτο δεν το αντεχω!Αν σε συναντησω,να δεις ..θεατρο και σκηνες που θα.. σου κανω!
Τετοιες που μπορει να ζηλεψει και...ο Δαφνης!!Χα χα!
Καταπληκτικη εισαι Μαριαννα!
Δεν νομιζω, να εχεις λαθεψει στοχο μεχρι τωρα!

artois είπε...

Σωστά.
Τις Ισπανίδες "είτε τις φωναζουν Χουανιτα,ειτε,Αντονια,ειτε Καρμεν" πάντα το ίδιο άσχημες είναι.

Γεια σου Ελλάδα με τα ωραία κορίτσια σου!

(γητεύτρα δεν αντέχω άλλο με τις συμπτώσεις!!! Θα φάω τα μουστάκια μου γιατί δεν έχω κοτσίδες να τραβήξω)

μαριάννα είπε...

@ tinuviel

Αφού δεν το κρύβω, αμαρτία δεν είναι! :ΡΡΡ
Το έχω ποστάρει εδώ! ;) Την οπτική περιήγηση την είδες; Φανταστικό μουσείο δεν έγινε; Φλεβάρη ξαναπάω... ;)

μαριάννα είπε...

@ Surrealist

Η «συμφωνία» της ψυχής, είναι πολύ μεγάλο πράγμα... ;)

Να είσαι καλά! Την καλησπέρα μου!

μαριάννα είπε...

@ Rizobreaker

Και η αγάπη μου στην Ικαριά
έχει μαύρο πόνο στην καρδιά;

Ούτε κι εγώ έχω πρόβλημα με τους βάζελους αρκεί να μην έχουν αυτοί μαζί μου! :)))))))))

Καλό βράδυ! Πατριωτάκια είμαστε τελικά; ;)

μαριάννα είπε...

@ vrakas kostas

χαχαχαχαχα! Να είσαι καλά Κωστή μου! Γέλασα...
Ωραίο να σε διεκδικούν. Έστω και για πλάκα! ;)
Ως κλασική ευνουχίστρια, δε μου συμβαίνει συχνά. :ΡΡΡΡ
Ο Δαφνής είναι αδερφός μου. Δεν κινδυνεύεις. Από το Λόρκα όμως... σίγουρα! :)))

Καλό ΣΚ!

μαριάννα είπε...

@ artois

Είναι οι Ελληνιδάρες κουκλάρες δε λέω! Αλλά και οι Ισπανίδες όταν βγουν... βγαίνουν!
Οι Ισπανοί δε, ας μην το συζητήσουμε και ταραχτώ νυχτιάτικα... :))))

Πες μου ότι ήσουν στην παράσταση της Πρωτοχρονιάς, να σύρω τις κατάξανθές μου μπούκλες!!!
Ή αλλού βρίσκεται η σύμπτωση; Ανυπομονώ να μάθω... ;)

Πάντως τίποτα στη ζωή δεν είναι τυχαίο... Σωστά; :)

Rizobreaker είπε...

Από Δωδεκάνησα κι εσύ??

μαριάννα είπε...

@ Rizobreaker

Από Κρήτη! :)

Vrakas Kostas είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
koulpa είπε...

Να'μαι πάλι.. πιό ξεκούραστος..:):)
Αχ πολλά χρόνια έχω να πάω θέατρο.. ενώ για πολλά χρόνια πήγαινα και μόνος.. μετά από 7 χρόνια συμβίωσης.. ξέμαθα να κάνω ότιδήποτε μόνος.. και μετά από άλλα 9 που πέρασαν ακόμα δυσκολεύομαι.. εκτός από χρόνο μου λοίπει και η όρεξη.. για να δούμε το 08..:):)
Ευχαριστώ για την παρότρηνση και τις πληροφορίες πάντος..:):)
Φιλιά και καληνύχτες:):)

μαριάννα είπε...

Πιο τρελή χαρά από το να σε ξυπνάει σεισμός λίγο πριν το ξυπνητήρι υπάρχει; Έλεος πια... Ύψιστε θα σταματήσεις ποτέ να παίζεις; :))))

Σας φιλώ... θα τα πούμε αύριο το βράδυ... :)

Antoine είπε...

Καλή χρονιά (ξανά)... μόνο που είμαι λίγο αρρωστούλης!

Πολύ καλές παραστάσεις ανεβαίνουν κάθε χρόνο. Γίνεται καλή δουλειά κι ας κατηγορούν κάποιοι.

Χαιρετίσματα δώσε σε όποιον θες από τον Antoine!

Rizobreaker είπε...

Από ποια μεριά της Κρήτης? Εγώ έχω καταγωγή από Λασίθι και έζησα ένα χρόνο Χανιά... Είμαι των 2 άκρων δηλαδή! Εσύ?

Sotona Dos είπε...

Εγω περαστικος ειμαι,
τι λεει καλα?

Unknown είπε...

ελπίζω να έρθει και Θεσσαλονίκη η παράσταση να τη δω κι εγω.....

πολύ ζηλεύω.... :-(

βέβαια ποιά ειναι καλύτερη αφορμή για ένα ταξιδάκι απο μια καλή παράσταση ...??

φιλάκια χρυσοπασπαλισμένα

_Κυβέλη_

μαριάννα είπε...

@ Antoine

Περαστικά σου ματάκια! Ελπίζω να είσαι καλύτερα!
Κατηγορούν ναι... αλλά στην Τέχνη περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. ;)

Φιλιά κι ευχές! Να γίνεις καλά γρήγορα! :)

μαριάννα είπε...

@ Rizobreaker

Από Χανιά!!!
Δε μου φαίνεται; ;)

μαριάννα είπε...

@ stereotype

Σάμπως εγώ είμαι μόνιμη αγόρι μου; Περαστική κι εγώ... ;) Από παντού...
Κατά τ' άλλα, καλά;! Εσύ;

μαριάννα είπε...

@ Κυβέλη Δραγούμη

Σωστά!!! Ταξίδι και παράσταση!!! Το τέλειο!!! :))))
Κάνει και περιοδείες πολλές ο Δαφνής. Κάθε καλοκαίρι...
Εύχομαι να συμπέσετε κάπου. Αξίζει.

Ευχαριστώ για τα φιλάκια τα χρυσαφένια γλυκιά μου! Κι από μένα άπειρα!

Rizobreaker είπε...

Από που να σου φαίνεται γλυκιά μου ghteytria???
Ελπίζω να μην είσαι σνομπ όπως οι περισσότερες χανιωτοπούλες που είχα γνωρίσει στον ένα χρόνο της εκεί παραμονής μου! ;-)

koulpa είπε...

Α..Χανιά πήγες..ζηλεύω!!
Έλεγα να κατέβω για τα φώτα αλλά..
Νόμιζα ότι ξενητεύτηκες.. και δε πρόλαβα να κερασω και τούρτα..:):)
Καληνύχτες και φιλιά:):)

ΩΣΗΕ είπε...

πάντως στην κύπρο δεν πρόκειται να έρθει.

Καλησπέρα καλή μου. Σε χάσαμε. Ισπανία έ; χμ... δεν έχω πάει... με βάζεις σε σκέψεις. 17 του μηνός πάω Κάϊρο για τρεις μέρες και μέσα του φεβράρη θα ανέβω. Περιμένω από σένα προτάσεις και καθοδήγηση μια που δε θα μπορείς να με συνοδεύσεις. Θα κάτσω τρεις νύχτες, αλλά η μία είναι κρατημένη για Μικρούτσικο, (τρελλαίνομαι).

Τελικά τι έγινε με την ελιά; Δε μού'πες.

Τη ζεστή μου καληνύχτα

μαριάννα είπε...

@ koulpa

χμ... δεν κατάλαβες καλά! :)))) Δυστυχώς στην Ελβετία είμαι. Από Κρήτη κατάγομαι... αυτό έλεγα στον φίλο και πατριώτη.
Στο επανιδείν καλέ μου κούλπα!

Φιλιά! :)

μαριάννα είπε...

@ Rizobreaker

Από την τρέλα!!! Αν δεν είναι ορατή, πάλι καλά... ;)

Σχετικά με το αν οι Χανιωτοπούλες είναι σνομπ, μεγάλη κουβέντα ανοίγεις καλέ μου και δεν έχω καθόλου χρόνο... Θα το συζητήσουμε εκτενέστερα αυτό. Ένα θα σου πω μόνο να προσέχεις και να αποφεύγεις γιατί ξενερώνει τρελά τις γυναίκες.

Οι άντρες συνήθως μισώντας την απόρριψη, λένε: «Άντε μωρέ αυτή η... κτλ, είναι ψωνάρα(σνομπ) ή λεσβία ή ανοργασμικιά!»

Το να μην γουστάρει ή γιατί είναι με άλλον ή γιατί απλά δεν της αρέσει... δεν παίζει! :ΡΡΡΡΡ

Και βεβαίως δεν μπορεί μια γυναίκα να πει κατάμουτρα ότι δεν γουστάρει, γι αυτό προτιμά να χρεώνεται σνομπισμό και όλα τα σχετικά. ;)

μαριάννα είπε...

@ ΩΣΗΕ

Κάιρο ε; Τυχεράκια! ;) Δεν έχω πάει...
Φυσικά και θα σου κάνω πρόγραμμα γι Αθήνα! Αφού έχουμε κοινές προτιμήσεις... ;)
Ελιά;
Κάπου χάνω... έχω τρελαθεί στο τρέξιμο! Ταξίδι δυο μέρες, από Ελλάδα εδώ και στα καπάκια Μιλάνο την επομένη και μη σου πω τί άλλο με περιμένει ακόμα... Στο πόδι διαβάζω και απαντώ... για ποστ, ούτε λόγος! :)))
Κάθε φέτος και χειρότερα!

Μου λείψατε όλοι, αλλά θα συνέλθω σιγά σιγά...

Σε φιλώ!

koulpa είπε...

χαχα..νόμιζα ότι θα πήγαινες κρήτη και το συνδίασα.. ενώ είχα διαβάει την αρχή της στιχομηθίας..:):)
Δε πηράζει.. όταν ξανάλθεις.. το πολλύ πολλύ να κεράσω πάγωτό..:):)
(α οι σοκκολατίτσες πιάσανε τόπο κάποια δύσκολη στιγμή που τελειώσανε τα μελομακάρονα..:):))
Καλή επανένταξη..:):)

Rizobreaker είπε...

Μπα δε νομίζω ότι έχεις δίκιο! Αυτά που λες είναι θεμιτό να συμβούν, το να μη γουστάρει δηλ κάποια κοπέλα και να το πει στα ίσια κτλ κτλ...
Αλλά εγώ εννοώ σνομπισμό σε υπερβολικό βαθμό! Τουλάχιστον όταν ήμουν εκεί πριν 5 χρόνια αυτό κατάλαβα... Υπήρξαν και κοπέλες που ήταν πολύ αυθόρμητες και οκ χαρακτήρες, αλλά οι πιο πολλές ήταν κάπως "δήθεν"... Βέβαια είναι τεράστιο θέμα και εσύ ως χανιώτισσα κάτι παραπάνω θα ξέρεις!

Vrakas Kostas είπε...

Καλως ορισες γειτονισα Ελβετιδα!
Καλη προσαρμογη στις απαιτησεις του καινουργιου χρονου!
Ελπιζω πως αμα παρεις μια ανασα,να μου πεις ποσο καλα περασες κατω!
Καλησπερα Μαριαννα!

Αλεξάνδρα είπε...

Και εγω που εμπιστεύομαι το γούστο και την κρίση σου, θα ακολουθήσω τη συμβουλή σου και θα πάω να το δω.
Η δασκάλα της μικρής μου τον γνωρίζει και έτσι δεν έχουν χάσει τα παιδικά του.

Φιλιά

Cle Petridou είπε...

Χείμαρρε μου αστείρευτε σ’ αποθύμησα.
Με απαράδεκτη καθυστέρηση σου εύχομαι καλή χρονιά και να χαίρεσαι πάντα αυτά που αγαπάς και να μας τα μεταδίδεις.

Καλά είμαι, καλύτερα και ανυπομονώ για τα πιο καλά…

μαριάννα είπε...

@ koulpa

Σ' ευχαριστώ καλέ μου και το παρφαί ευπρόσδεκτο σαφέστατα! ;)

Φιλιά!

μαριάννα είπε...

@ Rizobreaker

Νορμάλ τις βρίσκω. Δεν παραλογίζονται. Απλές και σοβαρές κοπέλες είναι. Τουλάχιστον αυτές του κύκλου μου. Σοβαρές, με χιούμορ τρελό, ξέρεις αυτό το ιδιαίτερο χιούμορ των Κρητικών που είναι μεγάλη απόλαυση. Απλά οι κοπελιές ξέρουν τι θέλουν. Και προφανώς δεν συμπίπτει με αυτό που θέλουν οι λεβέντες, ενίοτε. ;)

μαριάννα είπε...

@ vrakas kostas

Κώστα θα σου μιλήσω ειλικρινά. Χάνω τον αυθορμητισμό μου μαζί σου. Κι εγώ τυπική και ψεύτικη επικοινωνία δεν θέλω. Δεν το κάνω στην εξωδικτυακή ζωή. Πόσο μάλλον. Έχω την αίσθηση ότι κάτι κρύβεις με όσα κάνεις και δεν σε εμπιστεύομαι. Σβήνεις τα σχόλια σου κι αυτό με χαλάει πολύ. Νιώθω σα να χρησιμοποιείς στρατηγικές που δε σου βγαίνουν. Μέσα στο 2008 έχεις σβήσει δύο σχόλια. Το τελευταίο που απευθυνόταν στον αρτουά, δεν το κατάλαβα και καθόλου, δεν είχα και χρόνο να το δω καλά γιατί ταξίδευα. Γυρίζω και το βρίσκω διαγραμμένο. Ώρες ώρες δίνεις την αίσθηση ότι είσαι δύο άνθρωποι.
Μπορεί έξω από το νετ να είσαι ο καλύτερος άνθρωπος. Ως προφίλ όμως, κάποιο κουδουνάκι μου βαράει προειδοποιητικά... :))))))

μαριάννα είπε...

@ Αλεξάνδρα

Χαίρομαι που η δασκάλα σας γνωρίζει. :) Είδες που τίποτα δεν είναι τυχαίο; Είχα διαβάσει παλιά κάποιο ποστ που μιλούσες για την ποιότητα, την αγάπη της στα παιδιά και που έλεγες ότι υπάρχει και το άλλο είδος εκπαιδευτικού. Τελικά πακέτο πάνε αυτά.

Φιλάκια πολλά!

μαριάννα είπε...

@ clelia

Καλή χρονιά κοριτσάρα μου! Χαίρομαι που είσαι καλά! Εύχομαι τα καλύτερα πάντα! Τα αξίζεις και θα τα έχεις! Είσαι δυνατή και σ' εμπιστεύομαι απόλυτα. Σε χαίρομαι στο νέο μπλογκ σου, που έχει μορφή μουσικού περιοδικού, υψηλής ποιότητας παρουσιάσεων. Μπράβο σου Κλέλια μου!

Πολλά φιλάκια φιλεναδάκι! ;)

Vrakas Kostas είπε...

Αγαπητη γητευτρια!
Ομολογω πως ξαφνιαστηκα λιγο σημερα,διαβαζοντας την απαντηση σου σε σχολιο μου!Και λεω λιγο,γιατι δεν ηθελα να γραψω πως επεσα απο τα συννεφα!
Κατα πρωτον,γραφω επωνυμα χωρις να ειμαι καποιος "Επωνυμος"!
Αρα απολκλειεται να κρυβομαι πισω απο διπροσωπεια!
Κατα δευτερον,δεν εχω καποιο στοχο,για να προσεχω και τις στρατηγικες μου κινησεις!Αληθινος μεχρι κεραιας ειμαι!Μπορει καποιες φορες να μην ειμαι απολυτα αρεστος,αλλα αυτο δεν το καταγραφω στα ελατωματα μου!Το αντιθετο!
Και αυτο το τονιζω ιδιαιτερα,διοτι δεν εχει να κανει με σενα προσωπικα!
Γραφοντας λοιπον καπου,ειναι πιθανον να γραψουμε και κατι που,ειτε δεν το σκεφτηκαμε πολυ καλα,ειτε υπαρχει μια αμυδρη υποψια παρεξηγησης πανω σ αυτο και καλο ειναι αμα το καταλαβουμε πριν σχολιαστει και δημιουργησει προβλημα,να το σβηνουμε!
Δεν μου τυχαινει συχνα παντως!
Θα αντισχολιασω εδω κατι!
Στις 4 Ιανουαριου 10:24 αφησα ενα σχολιο εδω σε αυτο το ποστ!
Καπακι παρακατω γραφτηκε αυτο: artois hat gesagt...

Σωστά.
Τις Ισπανίδες "είτε τις φωναζουν Χουανιτα,ειτε,Αντονια,ειτε Καρμεν" πάντα το ίδιο άσχημες είναι.

Γεια σου Ελλάδα με τα ωραία κορίτσια σου!

(γητεύτρα δεν αντέχω άλλο με τις συμπτώσεις!!! Θα φάω τα μουστάκια μου γιατί δεν έχω κοτσίδες να τραβήξω)

4 Ιανουάριος 2008 11:17 μμ
Αφορουσε αμεσα το δικο μου σχολιο και δεν γνωριζω γιατι!
Απο τον σχολιασμο σου πανω σε αυτο,μαλλον και εσυ ειχες καποια απορια!Ειναι ολα εδω και μπορεις να τα ξανακοιταξεις!
Εγραψα λοιπον εγω μετα ενα σχολιο προς artois ,που δεν γνωριζω καν,σαν απαντηση!
Αφου περασε καποιο διαστημα και δεν πηρα καμια απαντηση/αντισχολιασμο,θεωρησα καλο να το διαγραψω,θελοντας ετσι να μην δωσω εδω στον χωρο σουαφορμη για πιθανη περεξηγηση χωρις λογο και αιτια!Ετσι εχουν τα πραγματα και συγγνωμη!
Τωρα αν σε αυτο βρηκες την ψευτικη επικοινωνια και την τυπικη...συμπαθα με!
Θα πω και στο ...αλλο εγω μου,να αποφευγει να γραφει πλεον εδω!
Με εκτιμηση!

μαριάννα είπε...

@ vrakas kostas

Είδες που βιάζεσαι πάντα; Τυπική και ψεύτικη εννοώ από πλευράς μου όταν δεν μπορώ να είμαι αυθόρμητη. Διάβασέ το ξανά αυτό που έγραψα.
Είσαι παρορμητικός, γράφεις αυθόρμητα γι αυτό και σβήνεις σχόλια. Λάθος σου όμως. Καλύτερα να τα αφήνεις. Η παρόρμηση είναι κάτι ανθρώπινο. Το να μην ξέρει ο άλλος όμως αν κρύβεις κάτι, αυτό είναι πρόβλημα. Για παράδειγμα, έσβησες σχόλιο στο ποστ του Άη Βασίλη που μου έλεγες Καλή Χρονιά. Γιατί; Να μην προβληματιστώ; Να μην πάει το μυαλό μου οπουδήποτε;
Τέλος πάντων ας μην το κάνουμε θέμα. Απλός και φυσικός μπορείς να είσαι; Ο αρτουά δεν αναφερόταν σε σένα, αν το έκανε θα έγραφε το νικ σου από πάνω. Με μένα ήταν οι συμπτώσεις που τις διευκρινήσαμε μέσω ιμέιλ γιατί δεν αφορούν τον κόσμο.
Και του έγραψες ένα σχόλιο με τα περί Ελευθεροτυπίας κτλ τρελό, που δεν κατάλαβα τίποτα. Και μετά το σβήνεις. Αυτό εσύ το θεωρείς ευγενικό; Δεν δημιουργεί ερωτηματικά και εντυπώσεις για το τί τρέχει; Μπορεί κάποιος να υποθέσει ότι βριζόμαστε. Ποιός ο λόγος;
Το σβήσιμο σχολίου γίνεται σε πολύ μεγάλη ανάγκη και αν συντρέχουν ειδικοί λόγοι και εξηγούμε και γιατί το σβήσαμε. Εννοώ σε άλλο μπλογκ εκτός από το δικό μας.

Τους χαιρετισμούς μου και στο άλλο σου εγώ! ;)

anthrakoryxos είπε...

Συγχαρητήρια για την λεπτομερή περιγραφή και έρευνα!!!!

μαριάννα είπε...

@ anthrakoryxos

Σ' ευχαριστώ πολύ! Χαίρομαι αν βοήθησα σε ενημέρωση... Είδα το μπλογκ σου και χάρηκα που είσαι κι εσύ της Ποίησης παιδί! :)

Να είσαι καλά! Καλωσόρισες!

artois είπε...

kostas vrakas, λόγω εορτών και χαλάρωσης, ξέχασα ότι είχα αφήσει εδώ ένα σχόλιο. Mόλις διάβασα τα νέα σχόλια.

Παρανόησες όμως - η "ασχήμια" των Ισπανίδων ήταν χαριτολόγημα (μπορείς να το πεις και ατυχές) για τόνωση του ηθικού των δικών μας κοριτσιών, και η σύμπτωση ήταν η κοινή μας συμπάθεια (της γητεύτριας και δική μου) για τον Δαφνή.

Καλή χρονιά

artois είπε...

Αντί "συμπάθεια" διάβασε "εκτίμηση".

Αυτή είναι η σωστή λέξη, γιατί εκτιμώ τον Δαφνή από την συνεπή πορεία του στο ελληνικό θέατρο.

Tι καλά που μας υπέδειξες την παράσταση, γητεύτρια!

μαριάννα είπε...

@ artois

Δεν φαντάζεσαι πόσο χαίρομαι που έχεις την ίδια γνώμη για τον Δαφνή και την πορεία του στο θέατρο. Στο αθηνόραμα, οι αντιφατικές κριτικές δίνουν και παίρνουν. Όταν το δεις, θα ήθελα τη γνώμη σου, γιατί πραγματικά απορώ με τον κόσμο. Αν και από αυτά που διάβασα κατάλαβα το γιατί και το πως, των αρνητικών σχολίων.
Τα κλασικά προβλήματα... αναίτιες και αχάριστες γκρίνιες. ;)