. . . . . Ενδιαφέρον θα είχε αν έβρισκα το χρόνο να βάλω το ανάλογο λινκ κάτω από όλα τα τραγούδια που περιγράφονται. Αν βρω χρόνο θα το κάνω. Παίρνει ώρα το ανέβασμα και είμαι συνέχεια στο τρέξιμο. ;) Αφιερωμένο... σε όλες και σε όλους που τα έχουν τραγουδήσει όλ' αυτά και που τα τραγουδάνε ακόμα! ;)
xaxa.. μπράβο θυμητικό..!!:):) Τι λες καλό μου.. είναι πάραπάραπολλά.. θές ένα μήνα για να τα βρεις.. τα μισα..:):) Χαρά στο κουράγιο σου και στο κέφι σου και γι αυτό..:):) ..και τόσο ανακατεμένα αυτά που μου αρέσουν πάντα με αυτά που ακούω κάτω από ιδικές συνθήκες.. (πίτα και με θυλική παρέα..):):) Μας έπιασε η άνοιξη από τώρα;.. σαν ανθισμένη μυγδαλιά σε βλέπω..:):) Φιλιά και καληνύχτες:):)
Γελάω... αυτό μου είπε κι η κόρη μου, με την οποία στα ελληνικά έχουμε περίπου το ίδιο ρεπερτόριο. Και στο έντεχνο και στο λαϊκό και στο ελαφρό. Αγαπώ πολύ την ελληνική μουσική Παναγιώτη, όσο και την ξένη. Ακούω τα πάντα! Και σε όλα τα είδη έχει και το καλό και το κακό. Αφοριστική σε είδη δεν είμαι, απλά δεν αντέχω τα βαριά και τις βαριές φωνές. Και την κλάψα... και βεβαίως τα χυδαία, από μουσική και στίχο, γιατί υπάρχει μπόλικο κι απ' αυτό το είδος. Ναι όντως, δεν παίζει να λινκάρω τις φράσεις... Δεν έχει και νόημα. Για τους Έλληνες κανένα, όσο για τους ξένους φίλους μου τους εφοδιάζω με σιντί.
Αμυγδαλιά και ανθισμένη; :) Πόσα φιλιά πουλιά να σου στείλω;
Είναι κάποια κομάτια που μου βγάζουν.. ψέμα.. στο στιχο.. στη φωνή.. και δεν τα αντέχω συνήθως.. τα υπόλοιπα μου αρεσουν..:):) χαχα μα ότι βλέπω λέω..:):) Φιλιά λουλουδιασμένα:):)
Δεν ξέρω σε ποιά αναφέρεσαι, πάντως κάποια που δεν θα τα ακούσουμε ποτέ στο σπίτι ή στο αυτοκίνητο, στο μπαρ στο ελληνάδικο, έχουν πολύ γέλιο. Έχουμε κάνει τρελά γλέντια σε παρακμιακά μπαράκια στα νησιά παρέα με ξένους που δεν καταλάβαιναν και πολλά από τους στίχους, ούτε βέβαια γιατί γελούσαμε. Κι όταν έχεις πιει και τα ποτά σου και είσαι σε μια παρέα με καμιά εικοσαριά άτομα δε γίνεται να μη διασκεδάσεις. Αλλά είναι κάποιοι, σεβαστό βεβαίως, που είναι αρνητικοί και αφοριστικοί. Εγώ όχι και Γαρμπή θα ακούσω και Φωτιά στα Σαββατόβραδα θα χορέψω! Δε θα πάω να τους ακούσω ζωντανά, αλλά στου ελληνάδικου το τζέρτζελο, μια χαρά περνάμε! ;)
Κάποιοι άλλοι διασκεδάζουν έτσι στα ρεμπετάδικα. Κι αυτά καλά είναι. Σε μερικά έχουμε περάσει πολύ ωραία. Αλλά τα βαριά ρεμπέτικα δεν τα αντέχω... Άντε μέχρι το βαπόρι απ'την Περσία! :)))
Φοβερο ποστ. Ανθολογιο τιτλων και οχι μονο. Η φωτογραφια καταπληκτικη. Οσο για τα ελληνικα τραγουδια αν και μουσικος δεν ημουν ποτε υπερ των ειδων εντεχνο, λαικο, σκυλαδικο, ελαφρολαικο κ.λ.π. Πιστευω οτι υπαρχει καλο ελληνικο τραγουδι και κακο ελληνικο τραγουδι. Καθενας εχει δικαιωμα να θεωρει καλο τραγουδι, αυτο που για τον αλλον ισως ειναι κακο. Γουστα και διαθεσεις. Η ουσια ειναι μια. Ζητω το ελληνικο τραγουδι. Καλημερα :)))))))
"...Αφιερωμένο... σε όλες και σε όλους που τα έχουν τραγουδήσει όλ' αυτά και που τα τραγουδάνε ακόμα! ;) ----------------- Πάλι μου αφιέρωσες ολόκληρο ποστ .... (όλα κατα καιρούς τα έχω μουρμουρίσει) .... Δεν ξέρω πια , πως να σε ευχαριστήσω .... να είσαι πάντα καλά .
Γελάω... αφού ήμουνα σίγουρη! Από τις περιγραφές σου σε έχω ακούσει να τα τραγουδάς. Στα μπαράκια, στα πατώματα, στα σοκάκια αγκαλιά, στα βραχάκια περιμένοντας πότε τη Δύση, πότε την Ανατολή, πότε τίποτα, απλά αγναντεύοντας ουρανούς κι ορίζοντες παρέα με τους γλάρους. Και ειλικρινά Άννα μου, δεν έχω γράψει ούτε το ένα δέκατο από όσα με πλυμμηρίζουν και βγαίνουν χείμαρρος! Όλο το κείμενο το τραγουδάω φυσικά και είμαι σίγουρη ότι κι εσύ. Αφού σκεφτόμουνα να φτιάξουμε κανένα τέτοιο να το τραγουδάμε όλοι μαζί στις παρέες. Εμπλουτισμένο φυσικά. Σε φιλώ φιλαράκι... ;)
ΓΑΒΡΙΕΛΑ, Η ΔΙΑΣΗΜΟΤΕΡΗ ΕΤΑΙΡΑ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
-
Η εκπομπή «ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ» διερευνά την προσωπικότητα μιας «κοινής»
γυναίκας που γοήτευσε τους άνδρες της εποχής και έμεινε αλησμόνητη για την
καλοσύνη...
Πριν από 12 χρόνια
Εμεις, για παντα εκδρομεις, παντου εκκρεμεις...
Ταξίδια μαγικά. Ταξίδια ονείρου... σε σύννεφα γαλάζια κι απαλά. Μα και ταξίδια αλαργινά σε τρικυμίες και βαθιά, μαύρα νερά...
Η μανία του ταξιδιού προέρχεται από τοποφοβία και όχι από φιλοτοπία. Όποιος ταξιδεύει πολύ, το κάνει για ν' αποφεύγει τον τόπο που αφήνει.
Καταχνιά,
Miguel de Unamuno
Γητεύτρια:
Γητεύω σημαίνει θεραπεύω, γλυκαίνω, ησυχάζω, ηρεμώ δια του λόγου και όχι γοητεύω... προς αποκατάστασιν του κύρους της λέξης! :)
Με λάσπη γήτευε τις πληγές, ο αέρας, ... Κι είσαι αέρας και γήτεψες τις πληγές μου, και των ματιών τα αίματα τ' απώθεσες στην καρδιά της πρώτης ανεμώνας.
Σοφία Φίλντιση
Είπε πάνσοφος φίλος κάποτε και το επιβεβαιώνω διαρκώς: « Το Κρητικός και το Μανιάτης, δεν αποτελεί καταγωγή, αποτελεί... διάγνωση! » ;)
Κι εμεις, εραστες της στιγμης, εκφραστες της ζωης. Ναι, εμεις...
Λα σουσουρελά
-
Το σημερινό άρθρο το οφείλω σε μια προχτεσινή ηλεσυζήτηση με τον φίλο μου
τον γλωσσολόγο. Δεν έχει επικαιρότητα, επομένως -αλλά δεν πειράζει. Στην
κλασική ...
Σωτήριο ποίημα…
-
Συγκεντρώνω το φως και η σκέψη μου
σαν ένα ρυάκι πλανιέται κατά τον Νοτιά.
Άκουσα και είδα.
Το φερέφωνο της αυγής με ξυπνά.
Το πουλί ακόμα νυστάζει.
...
1412025
-
14 / 1 / 2025
.. τον πήρα με.. το αριστερό μου χέρι.. ξεχνώντας προς στιγμή.. την
παραλυσία του δεξιού.. και προσπαθούσα με.. το γερό.. παρατήρησε τα χ...
Ευλογημένους σταυρούς στέλνει στα μέτωπα ο Πούτιν
-
[Θα καθοδηγήσουν τις σφαίρες πάνω στους Ουκρανούς Ορθόδοξους] του Αναγνώστη
Λασκαράτου Μεταφέρω ρεπορτάζ του protagon.gr (11 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2025, 15:00),
το οπ...
Έξι ποιήματα Του Στρατή Παρέλη //
-
*Στο ύψος μιας γαλήνης αοράτου…*
Το κάθε κύμα είναι πρόβατο της θαλάσσης
Βελάζουν οι πραγματικότητες
Α ρε κόσμε μπερδεμένε, χάνεται...
Το συναίσθημα, χάδι καρδιάς...
-
Για όλους νομίζω πως η διάθεση του καθενός μας διαφέρει, από μέρα σε μέρα,
από στιγμή σε στιγμή λόγω των συναισθημάτων μας. Τα συναισθήματα είναι σαν
...
... έχει ωραία θέα από δώ ...
-
σιγανοψιχαλίζει...
αυτό το όμορφο σιωπηλό (αλλά κι εκνευριστικό κάποτε) ψιλόβροχο που σε
μουσκεύει δίχως καλά καλά να προλάβεις να καταλάβεις...
...
Καλή χρονιά!!!
-
Ευχές για ένα όμορφο, με υγεία 2025.
.. Αλλά μεθύστε
Είναι η ώρα να μεθύσετε!
Για να μην είσαστε οι βασανισμένοι σκλάβοι του Χρόνου, μεθύστε, μεθύ...
Το πορτοκάλι.
-
Ο μπαμπάς μου καθαρίζει πορτοκάλι. Με το μαχαίρι κόβει το επάνω μέρος του
σαν να κόβει καπέλο. Μόνο την φλούδα. Στην συνέχεια το χαράζει· γύρω-γύρω
...
Αναμέτρηση
-
Αναμετριόμαστε με το χρόνο
ένα δάκρυ μουσκεύει τις αναβολές μας
επιστρέφουμε στα παλιά μας γραπτά
η απουσία μας μέσα απ’ τις λέξεις
η μορφή της σιωπής μ...
Έμφυλη βία
-
*Λίλια Τσούβα, Γοβάκια από Πάγο, εκδ. Κουκίδα, 2024*
Μια στρίγγλα, κακομίλητη και κυριαρχική – μια κανονική μέγαιρα. Είναι η
εικόνα που κάθε φορά ανα...
Είκοσι χρόνια χωρίς τη Ρένα Βλαχοπούλου
-
Είκοσι χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τον θάνατο της Ρένας Βλαχοπούλου.
Είναι πολλά τα είκοσι χρόνια, κι όμως μοιάζουν να πέρασαν απίστευτα
γρήγορα. Κα...
Η ποιήτρια, Ελένη Γιαννάκαρη
-
Η ποιήτρια, Ελένη Γιαννάκαρη* / “ Λάμψη των ορυκτών, αυθεντικών ήχων” Αν
ρωτάς, “αν μιλάνε τα χέρια”, είναι που οι τόποι, που διάβηκε, κατέκλυσαν
την ενδοχ...
LE SOLEIL DE L' ASSERTION POÉTIQUE
-
Ωραίοι αιώνες, νύχτες των ταξιδιώνΣτην φωταγωγημένη θάλασσα τουαπτού,Ζείτε
και θα αναζείτε ατέλειωτα στηνΜία ιερή κοίτη του Είναι, στο βλέμματου αιεί
φυγά ...
Λιστα Γενάρη
-
Μην παραπονιέσαι, ούτε ένας μήνας δεν πέρασε κι επέστρεψα.
Σάββατο απόγευμα. Ήπιαμε τα κρασάκια μας με τον Δημήτρη το μεσημέρι και
ακούω ελληνικό fm. Ο ...
ΑΧ ΒΡΕ ΑΝΝΑ!…
-
-Αχ βρε Άννα!… Αυτό το «Αχ βρε Άννα», ξέρετε πόσες φορές το έχω ακούσει από
φίλους και γενικά δικούς μου ανθρώπους, στην ζωή μου?… Αυτό το «Αχ βρε
Άννα», τ...
κρέμονται
-
Δύο φωτογραφίες στον τοίχο
κρέμονται
νερά τρεχούμενα στη μια
πουλιά πετούν στην άλλη
έχουν μια κίνηση και οι δυο
Υπάρχουν έπιπλα μέσα στη σάλα
που εμποδίζ...
-
Ανακοίνωση Το παρόν ιστολόγιο τελεί υπό όρους άδειας ξεκούρασης από
την συγγραφή (13 συνεχόμενα χρόνια με 1.140 αναρτήσεις). Προϊόντος του
χρόνου θα ...
Ο άγιος Δημήτριος, ο άγιος Νέστωρ και το ΑΠΘ
-
Διάβασα σε κάποιον τοίχο του Facebook κάτι που δεν γνώριζα: Σήμερα
γιορτάζει η Θεσσαλονίκη και [...] το ΑΠΘ. Το πανεπιστήμιο λέγεται
"Αριστοτέλειο",...
ΠΥΡΓΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ - BURGAS BULGARIA
-
Κάνετε κλικ για μεγέθυνση της κάθε φωτογραφίας.
Click photo to enlarge.
Σήμερα θα ξεκινήσει το οδοιπορικό μας στην Ανατολική Ρωμυλία, στα παράλια
της Μα...
Νίκος Τζαβάρας και Ιωνικός Α.Σ. Νέας Φιλαδέλφειας
-
Με αφορμή το κόψιμο της πίτας του Ιωνικού Α.Σ. Νέας Φιλαδέλφειας για το
2020, ξαναγύρισα για λίγη ώρα στα παιδικά και στα εφηβικά μου χρόνια και
στον Ιω...
Ο λαός κοιμάται, αλλά η τύχη του δουλεύει
-
Η Γαλλική Επανάσταση προετοιμάστηκε χρόνια. Ο λαός έβραζε σε καζάνια μαύρης
κόλασης πολλά χρόνια. Όχι 10 ή 20 αλλά πάνω από 100.
Η Ρώσικη το ίδιο.
Και ...
Το τασάκι
-
*Ιθάκη*
*https://greece.terrabook.com/wp-content/uploads/ithaca-travel-guide-beaches-accommodation.jpg*
*Ιθάκη*
Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθά...
Ομαδική Έκθεση φωτογραφίας “EN.GRAMS"
-
Το ΒΟΟΖΕ σας προσκαλεί στην ομαδική έκθεση φωτογραφίας με τίτλο “EN.GRAMS".
Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν την Παρασκευή 31Μαΐου στις 20:30 και η
έκθεση θ...
Χνάρι
-
Τις προάλλες φωτογράφισα ένα σκακιστή στο Πανελλήνιο με ζουμ. Δύο κλικ. Η
σκέψη πριν την κίνηση και το μετέωρο χέρι πάνω από την σκακιέρα. Στεκόμουν ...
Στο σπίτι
-
Ήμουν πολύ διστακτική. Πώς θα γίνονταν όλα; Πώς θα γίνονταν όλα αυτά, στα
οποία εξειδικευμένα πρόσωπα κάθε μέρα πάσχιζαν να με βοηθήσουν και όλο και
κάτι ...
Territory
-
Είναι τόσα πολλά, καημένε. Τα ανοιχτά ζητήματα ντε! Τα πολιτικά μας, τα
κοινωνικά μας, τα οικονομικά μας, τα ψυχοσωματικά μας. Τί να πρωτοσυζητήσει
δα κα...
ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
-
*Σκάψε καλά, γέρο τυφλοπόντικα*
*Σουίτα για ηθοποιό και μουσικό αυτοσχεδιασμό*
Βασισμένη στο έργο του Ζοζέφ Αντράς
*Ακόμα κι αν απομείνει μονάχα ένας σ...
Νεο-Ελληναράδες..
-
"..Καίω τα δέντρα χτίζω μεζονέτες
θα κάνω τα παιδιά μου μαριονέτες
σ’ ένα κλουβί γραφείο σαν αγρίμι
παίζω ατέλειωτο βουβό ταξίμι.
Έλληνας νεοέλληνας
...
ο μπουρΔελόγατος
-
Είμαι ό,τι φαίνομαι: ένας Μαύρος Γάτος. Και φέρω όλα τα στερεότυπα που
έχεις μέσα στο μυαλό σου για τους γάτους- ναι, είμαι εγωιστής,
συμφεροντολόγος, ζημι...
Λόγος ζωής
-
Υπάρχει λόγος να ανιχνεύεις λέξεις στο σκοτάδι. Ένας αντάρτης στίχος να
βρεθεί ίσως φωτίσει με τη λάμψη του το Σύμπαν. Τάκης Τσαντήλας
___________________...
Ερώτηση κρίσεως
-
Γονάτισε ανθρωπάκι,
σκούπισ' τις μπότες του αφέντη σου,
φίλα τις άκριες των χεριών του,
σκύψε, κολάκεψε,
πάτα γερά πάνω στα στήθια τ' αδελφού σου
για...
Πληγή στο καλάμι
-
Πριν να ζητήσω να σκάσουν τα πουλιά
Πέρασα την γέφυρα Φόρθστρητ στο Εδιμβούργο
Βέβαιος πως τέρμα οι λαογραφίες αφού
Με περίμενε ζωή κρυστάλλου και χάλυβα...
Επανένωση της Τάξης μας με Απολυτήριο το 1983
-
Τα re-union δεν τα καταλάβαινα... έλεγα πως για να χαθείς αποτελεί επιλογή,
οπότε τι νόημα έχει... Μέχρι που λόγω φ/β αρχίσαμε να ανακαλύπτουμε ο ένας
το...
"Αυτός ο μαύρος τόπος θα πρασινίσει κάποτε"
-
Η Αμοργός του *Νίκου Γκάτσου* εκδόθηκε το 1943, χρονιά ορόσημο για την
νεοελληνική ποίηση, μιας και λίγους μήνες νωρίτερα είχαν προηγηθεί ο
Μπολιβάρ του ...
Το ζήτημα της απλής και άδολης( ; ) αναλογικής..
-
Της Απλής και άδολης (;) ανα-λογικής...
Η κουβέντα για το εκλογικό σύστημα είναι διαρκής. Και καλώς είναι διαρκής,
καθώς το εκλογικό σύστημα ανήκει στον...
Βδομάδα 51
-
Δεν πάμε τώρα μια βόλτα; Τι κι αν ο ήλιος καίει; Τι κι αν δεν έχει κάποιο
προορισμό αυτό το μικρό ταξίδι; Ξέρεις ποιο είναι το πιο σημαντικό; Να
χαιρόμ...
Οι αρκουδες..κι εγω
-
Αγαπητα μου και παιχνιδιαρικα φατσουλινια, κοινως..μουτρακια! Ενας ακομη
χρονος συμπορευσης φθανει στο τελος. Λεω σημερα να μην σας κουρασω με κατι
βαρυγδο...
Η χρησιμότητα των βιβλίων.
-
Το βιβλίο είναι το πρώτο που αποκτήσαμε στη βιβλιοθήκη μας. Λέγεται «απαλά
ζωάκια». Ο παππούς το αγόρασε, παρακινούμενος από εκείνο τον
μεγαλοϊδεατισμό των...
215. Λέανδρος Πολενάκης: Σαντορίνη
-
Ο Ηράκλειτος επισκέπτεται τη Σαντορίνη
Πυρός τροπαί
το δειλινό,
τι χρώματα
τον διεκδικούσαν!
Λιμός και κόρος
έπιναν
τον χάλυβα
της μέρας.
Εταλαντεύθη...
ΚΟΥΚΟΥΤΣΙ αρ.10
-
*Αγαπητοί φίλοι και συνεργάτες *
*Με χαρά σας ανακοινώνουμε την έκδοση του 10ου τεύχους του περιοδικού
Κουκούτσι.*
*Επισυνάπτουμε το δελτίο τύπου του τεύ...
Ανασύνταξη
-
Λευκό το χαρτί
μαύρη η ψυχή
την μαυρίλα θέλω να ξεράσω
η ψυχή μπας και ξαλαφρώσει
να βρει χώρο μια νέα ανάσα
να βρει χώμα νέος σπόρος
να τον ποτίσω με το...
Οι μετόπες της ζωής μας.
-
Σαν κοίταξα ξοπίσω μου κι αυτά τα μόνα ίχνη των ποδιών μου χάθηκαν.
Μονομιάς σβήστηκαν από την άμμο λες και στο σήμερα δεν ήρθα από το χθες.
Μπερδεύτηκαν ο...
Ο Λένιν για την ελευθερία της Τέχνης
-
"Κύριοι αστοί ατομικιστές, πρέπει να σας πούμε πως οι λόγοι σας για απόλυτη
ελευθερία, είναι απλώς υποκρισία. Σε μια κοινωνία που στηρίζεται στην
εξουσί...
237 ~ διάλογοι, iii
-
*ΜΙΚΡΗ ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ*
5
«Ήρθες απόψε; Δεν σε βλέπω - »
«Πλάι σου είμαι και σε σκέπω,
πλασμένη απ' όλες τις αγάπες
που πίστεψες - όπως μου τα 'πες'
...
ΠΡΑΓΑ (Σπουδή του Γιόζεφ Κ.)
-
Ήμουν στην Πράγα κι’ έπεφτε σκοτάδι,
με τ’ όνειρο του Κάφκα ταξιδιώτης
σε Πύργο κατασκότεινο δεσμώτης
προσμένοντας μιας Δίκης το σημάδι
Ήμουν στη...
Πώς διαβάζονται τα εξωσχολικά βιβλία…
-
Μόνες στο σπίτι με τον μπαμπά που έχει κι από πάνω άδεια είναι ό,τι
χειρότερο μπορεί να μας συμβεί. Καλά, για θάλασσα ούτε κουβέντα. -Πάρτε
κανένα βιβλίο κ...
-
"Τον είδε τον ωραίο ληστή
την ώρα που πηδούσε
απ το παράθυρο.
Έκτοτε
αφήνει την πόρτα της
ολάνοιχτη.
τα υπόλοιπα κοσμήματά της
σε θέση προσιτή
Δεν ξανάρθε.¨
Υπεραστικό
-
Αργείς
σαν ήλιος που ξεχάστηκε στον φάρο.
Δεν θα σου πω που σ' αγαπώ·
το κύμα σου ξεπλένει το μυαλό
κι αποφοιτώ με βότσαλα αριστίνδην.
Τρίβω με άμμο την από...
ΛΑΒΑΜΕ...
-
Καλημέρα.
Με τον γραπτό λόγο ποτέ δεν τα πήγαινα ιδιαίτερα καλά....
Δεν ξέρω τι με έπιασε απόψε.... (;) Μάλλον φταίνε τα ποτά που έχω
κοπανήσει.
Το σκέφτ...
ΩΔΗ ΣΤΟ ΝΤΟΥΕΤΟ ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ
-
Πάνε πεντέμιση χρόνια, υπομονετικοί μου αναγνώστες, που σας είχα φιλέψει
ένα βρομόστομο ανοσιούργημα του αγαπημένου μου Κάτουλλου. Τα ‘φερε έτσι η
τύχη, κα...
Η ζωή σε pixels
-
*Μεταξύ φίλων.* Βρυξέλλες, 2011. *Μ*ικρή αντιπαθούσα τις
φωτογραφίες∙ ιδίως αυτές που με απεικόνιζαν. Με έβρισκα άσχημη, σχεδόν
απωθητική∙ το στό...
Νικηφόρος Βρεττάκος, Η αναχώρηση
-
Η αναχώρηση
*Ευγενία Κ. Βρεττάκου*
Κατιφέδες, χρυσάνθεμα, βασιλικά και αρμπαρόριζες,
θαρρούσε κανείς πως ανθίζανε στο λιτό φέρετρό σου,
ως να ρέαν στο βάθο...
Xρόνης Μίσσιος, σήμερα που τα κεραμίδια στάζουν
-
"*Η επανάσταση είναι προσωπική υπόθεση του καθενός μας...*"
*Χρόνης Μίσσιος: Τα κεραμίδια στάζουν*
(εκδόσεις γράμματα, 1991)
*Χρόνης Μίσσιος: «Συνεργασία ...
Γίνε... 007!
-
[image: jamesBond]
Την ευκαιρία να γίνει ο καθένας μας... 007 δίνει ένα νέο καταπληκτικό
διαδραστικό ιντερνετικό παιχνίδι. Το παιχνίδι κυκλοφόρησε στο πλαί...
Στεριανό παραγάδι
-
*ΥΛΙΚΆ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΉ ΤΟΥ ΣΤΕΡΙΑΝΟΥ ΠΑΡΑΓΑΔΙΟΥ ΜΑΣ:*
* 1) Λεκάνη ή κοφίνι.*
* 2) Φελλό για το χείλος της λεκάνης *
*3) Πετονιά νούμερο από 0,70 έως 0,90...
ΤΑ ΜΠΑΝΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ, ΚΑΡΕ-ΚΑΡΕ (...το σίκουελ)
-
Η φτώχεια θέλει καλοπέραση και το Ελληνικό σινεμά, παρουσίαζε και τα δυο με
τρόπο μοναδικό ! Όπου φτώχεια σκέτη, ετοιμαστείτε για μελόδραμα. Κεντρικός
άξ...
The Dark Knight Rises (2012)
-
Σκοτεινός Ιππότης: Η Επιστροφή [image: The Dark Knight Rises, Poster]
4.5/5
Σκηνοθεσία: Christopher Nolan
Σενάριο: Christopher Nolan, Jonathan Nolan, Da...
Συλλέκτης στιγμών
-
Μια νύχτα μου ΄δειξες καρδιά μου
το αγαπημένο σου αστέρι
έκανα να έρθω πιο κοντά σου
και εσύ μου άπλωσες το χέρι
Μετά μου ζήτησες μια χάρη
"ότι μου λείπει, ...
Fra Angelico's Crucifixions
-
Ο μεγάλος ζωγράφος από τη Φλωρεντία έχει επιδείξει πολλά έργα με θέμα την
Σταύρωση σε όλη τη διάρκεια της καλλιτεχνικής του πορείας. Ο Fra Angelico
έχει συ...
Πρώτο [της χρονιάς] και τελευταίο ;-)
-
Dear Diary, Ετούτο το blog για μένα ήταν, απ’ την αρχή, διασκέδαση. Κι ένα
ιδιότυπο «ημερολόγιο», μια και τα περισσότερα πράγματα που έγραφα εδώ ήταν
απλά...
το χρώμα της αναμονής
-
*τι χρώμα έχει η αναμονή*
*στα πιο ψηλά μπαλκόνια *
*τι μουσική, τι ήχο έχει*
*όταν μακριά οι υπόλοιποι γλεντούν*
*μετά τον κατακλυσμό*
*τι νόημα έχει το π...
Άλλο (royal έκδοση)
-
Ειν' άλλο να 'σαι πρίγκηπας και άλλο ο αλήτης
άλλο είναι τα Χάιλαντς και άλλο ο Ψηλορείτης
άλλο να είσαι θεατής κι άλλο προσκεκλημένος
αλλό και στην τηλεόρασ...
Είμαι ρατσιστής και φασίστας
-
Mετά από την ηρωική μάχη κατά του φασισμού σήμερα (Πάτρα, Watson) κερδίσαμε
κάτι.
1. Πολλοί ανέτρεξαν στην Wikipedia να διαβάσουν ποιός τελοσπάντων είναι...
Ο «Άσχημος»
-
Όλοι στην πολυκατοικία μας ξέραμε τον «Άσχημο». Ήταν ο αλητόγατος της
γειτονιάς. Tρία πράγματα του άρεσαν στη ζωή: Να καυγαδίζη, να τρώει
σκουπίδια και -ας...
Σαν ορφανέψει μια καρδία...
-
Μία που άκουσα στο ραδιόφωνο...
*Σαν ορφανέψει μια καρδία*
*από την πρώτη αγάπη...*
*Όσες κι αν κάνει παίρνουνε*
*το ίδιο μονοπάτι...*
SWELL
-
*....θα πεί υπόκωφο κύμα. ...*
Ενα κύμα πολιτών που επιτέλους μπορεί να αποφασίζει για την τύχη του. Που
δεν αφήνει τη ζωή του και τη ζωή των παιδιών του στ...
Άνθη στα δύσκολα....
-
.
. Όταν μέσα στ΄αγκάθια ανθίζουν τέτοια λουλούδια που σ΄αφήνουν άφωνο,
. όταν για πολύ καιρό, πίσω από την σιωπή και την ακινησία τους κρύβεται
και προετ...
Για την Ιμβριώτισσα μάνα
-
«Επειδή ο Θεός δεν μπορεί να βρίσκεται παντού, έπλασε γι' αυτό τη μάνα»,
ειπώθηκε από τα χείλη κάποιου τόσο εύστοχα, αφού η μάνα είναι αυτή που με
τη δύνα...
Σ' έναν γάτο
-
*Είσαι πολύ πιο σιωπηλός απ' τους καθρέφτες *
*και πιο κρυφός από την πολυκύμαντη αυγή' *
*είσαι κείνος ο πάνθηρας που μόνο από μακριά, *
*...
Ο έναστρος ουρανός
-
Που πηγαίνατε;
Βόνιτσα για το τετραήμερο.
Τι έβλεπες μπροστά σου.
Ποτέ δε βλέπω μπροστά, χάζευα τη θάλασσα και τον ουρανό.
Θυμάσαι το αυτοκίνητο;
Οχι, ...
ΣΤΡΟΒΙΛΟΣ
-
Επιστρέφουν κάποτε
στα γερασμένα σώματα
οι μνήμες των ερώτων.
Χαμηλωμένα φώτα,
τσιγάρο στα χείλη,
το χαλασμένο εκκρεμές
μιας αργής μουσικής.
Χορευτικό κυνη...
Μανόλης Αναγνωστάκης, Αφιέρωση
-
Διαβάζει ο *Μανόλης Αναγνωστάκης*.
Αφιέρωση
Για τους ερωτευμένους που παντρεύτηκαν
Για το σπίτι που χτίστηκε
Για τα παιδάκια που μεγάλωσαν
Για τα πλοία π...
13 σχόλια:
.
.
.
.
.
Ενδιαφέρον θα είχε αν έβρισκα το χρόνο να βάλω το ανάλογο λινκ κάτω από όλα τα τραγούδια που περιγράφονται. Αν βρω χρόνο θα το κάνω. Παίρνει ώρα το ανέβασμα και είμαι συνέχεια στο τρέξιμο. ;)
Αφιερωμένο... σε όλες και σε όλους που τα έχουν τραγουδήσει όλ' αυτά και που τα τραγουδάνε ακόμα! ;)
Mε εκπλήσσεις Μαριάνα !!!!
char/man
ΥΓ Το ποίημα του Νερούντα που ανάρτησες με φόντο την Πλάθα Μαγιόρ , πολύ όμορφο και ερωτικό .
char/man
Να 'σαι καλά Θανάση μου με την γλυκιά σου τη κουβέντα πάντα!
xaxa.. μπράβο θυμητικό..!!:):)
Τι λες καλό μου.. είναι πάραπάραπολλά.. θές ένα μήνα για να τα βρεις.. τα μισα..:):)
Χαρά στο κουράγιο σου και στο κέφι σου και γι αυτό..:):)
..και τόσο ανακατεμένα αυτά που μου αρέσουν πάντα με αυτά που ακούω κάτω από ιδικές συνθήκες.. (πίτα και με θυλική παρέα..):):)
Μας έπιασε η άνοιξη από τώρα;.. σαν ανθισμένη μυγδαλιά σε βλέπω..:):)
Φιλιά και καληνύχτες:):)
@ koulpa
Γελάω... αυτό μου είπε κι η κόρη μου, με την οποία στα ελληνικά έχουμε περίπου το ίδιο ρεπερτόριο. Και στο έντεχνο και στο λαϊκό και στο ελαφρό.
Αγαπώ πολύ την ελληνική μουσική Παναγιώτη, όσο και την ξένη. Ακούω τα πάντα! Και σε όλα τα είδη έχει και το καλό και το κακό. Αφοριστική σε είδη δεν είμαι, απλά δεν αντέχω τα βαριά και τις βαριές φωνές. Και την κλάψα... και βεβαίως τα χυδαία, από μουσική και στίχο, γιατί υπάρχει μπόλικο κι απ' αυτό το είδος.
Ναι όντως, δεν παίζει να λινκάρω τις φράσεις... Δεν έχει και νόημα. Για τους Έλληνες κανένα, όσο για τους ξένους φίλους μου τους εφοδιάζω με σιντί.
Αμυγδαλιά και ανθισμένη; :) Πόσα φιλιά πουλιά να σου στείλω;
Καληνύχτα μάτια μου!
Είναι κάποια κομάτια που μου βγάζουν.. ψέμα.. στο στιχο.. στη φωνή.. και δεν τα αντέχω συνήθως.. τα υπόλοιπα μου αρεσουν..:):)
χαχα μα ότι βλέπω λέω..:):)
Φιλιά λουλουδιασμένα:):)
@ koulpa
Δεν ξέρω σε ποιά αναφέρεσαι, πάντως κάποια που δεν θα τα ακούσουμε ποτέ στο σπίτι ή στο αυτοκίνητο, στο μπαρ στο ελληνάδικο, έχουν πολύ γέλιο. Έχουμε κάνει τρελά γλέντια σε παρακμιακά μπαράκια στα νησιά παρέα με ξένους που δεν καταλάβαιναν και πολλά από τους στίχους, ούτε βέβαια γιατί γελούσαμε. Κι όταν έχεις πιει και τα ποτά σου και είσαι σε μια παρέα με καμιά εικοσαριά άτομα δε γίνεται να μη διασκεδάσεις. Αλλά είναι κάποιοι, σεβαστό βεβαίως, που είναι αρνητικοί και αφοριστικοί. Εγώ όχι και Γαρμπή θα ακούσω και Φωτιά στα Σαββατόβραδα θα χορέψω! Δε θα πάω να τους ακούσω ζωντανά, αλλά στου ελληνάδικου το τζέρτζελο, μια χαρά περνάμε! ;)
Κάποιοι άλλοι διασκεδάζουν έτσι στα ρεμπετάδικα. Κι αυτά καλά είναι. Σε μερικά έχουμε περάσει πολύ ωραία. Αλλά τα βαριά ρεμπέτικα δεν τα αντέχω... Άντε μέχρι το βαπόρι απ'την Περσία! :)))
Φοβερο ποστ. Ανθολογιο τιτλων και οχι μονο. Η φωτογραφια καταπληκτικη.
Οσο για τα ελληνικα τραγουδια αν και μουσικος δεν ημουν ποτε υπερ των ειδων εντεχνο, λαικο, σκυλαδικο, ελαφρολαικο κ.λ.π.
Πιστευω οτι υπαρχει καλο ελληνικο τραγουδι και κακο ελληνικο τραγουδι.
Καθενας εχει δικαιωμα να θεωρει καλο τραγουδι, αυτο που για τον αλλον ισως ειναι κακο. Γουστα και διαθεσεις.
Η ουσια ειναι μια. Ζητω το ελληνικο τραγουδι.
Καλημερα :)))))))
"...Αφιερωμένο... σε όλες και σε όλους που τα έχουν τραγουδήσει όλ' αυτά και που τα τραγουδάνε ακόμα! ;)
-----------------
Πάλι μου αφιέρωσες ολόκληρο ποστ .... (όλα κατα καιρούς τα έχω μουρμουρίσει) ....
Δεν ξέρω πια , πως να σε ευχαριστήσω ....
να είσαι πάντα καλά .
@ silia
Γελάω... αφού ήμουνα σίγουρη! Από τις περιγραφές σου σε έχω ακούσει να τα τραγουδάς. Στα μπαράκια, στα πατώματα, στα σοκάκια αγκαλιά, στα βραχάκια περιμένοντας πότε τη Δύση, πότε την Ανατολή, πότε τίποτα, απλά αγναντεύοντας ουρανούς κι ορίζοντες παρέα με τους γλάρους.
Και ειλικρινά Άννα μου, δεν έχω γράψει ούτε το ένα δέκατο από όσα με πλυμμηρίζουν και βγαίνουν χείμαρρος! Όλο το κείμενο το τραγουδάω φυσικά και είμαι σίγουρη ότι κι εσύ. Αφού σκεφτόμουνα να φτιάξουμε κανένα τέτοιο να το τραγουδάμε όλοι μαζί στις παρέες. Εμπλουτισμένο φυσικά.
Σε φιλώ φιλαράκι... ;)
Έμεινα άφωνη!
@ Juanita La Quejica
Ετοιμάσου για τραγούδι! Δε σε χάνω με τίποτα! Γαργάρες και τα σχετικά, διότι θα πέσει άσμα όπου κι αν βρεθούμε! ;)
Δημοσίευση σχολίου