Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2008

Δε με νοιάζει αν σε δουν το πρωί που θα φεύγεις σαν κλέφτης...


Βορειοανατολική πουέρτα στην πλατεία του Έρωτα
(κατά κόσμον Plaza Mayor, Μαδρίτη)

Δε με νοιάζει αν σε δουν το πρωί που θα φεύγεις σαν κλέφτης...




Για ποιά λογική λέγαμε;

13 σχόλια:

μαριάννα είπε...

.
.
.
.
.
Ενδιαφέρον θα είχε αν έβρισκα το χρόνο να βάλω το ανάλογο λινκ κάτω από όλα τα τραγούδια που περιγράφονται. Αν βρω χρόνο θα το κάνω. Παίρνει ώρα το ανέβασμα και είμαι συνέχεια στο τρέξιμο. ;)
Αφιερωμένο... σε όλες και σε όλους που τα έχουν τραγουδήσει όλ' αυτά και που τα τραγουδάνε ακόμα! ;)

Ανώνυμος είπε...

Mε εκπλήσσεις Μαριάνα !!!!

char/man

ΥΓ Το ποίημα του Νερούντα που ανάρτησες με φόντο την Πλάθα Μαγιόρ , πολύ όμορφο και ερωτικό .

μαριάννα είπε...

char/man

Να 'σαι καλά Θανάση μου με την γλυκιά σου τη κουβέντα πάντα!

koulpa είπε...

xaxa.. μπράβο θυμητικό..!!:):)
Τι λες καλό μου.. είναι πάραπάραπολλά.. θές ένα μήνα για να τα βρεις.. τα μισα..:):)
Χαρά στο κουράγιο σου και στο κέφι σου και γι αυτό..:):)
..και τόσο ανακατεμένα αυτά που μου αρέσουν πάντα με αυτά που ακούω κάτω από ιδικές συνθήκες.. (πίτα και με θυλική παρέα..):):)
Μας έπιασε η άνοιξη από τώρα;.. σαν ανθισμένη μυγδαλιά σε βλέπω..:):)
Φιλιά και καληνύχτες:):)

μαριάννα είπε...

@ koulpa

Γελάω... αυτό μου είπε κι η κόρη μου, με την οποία στα ελληνικά έχουμε περίπου το ίδιο ρεπερτόριο. Και στο έντεχνο και στο λαϊκό και στο ελαφρό.
Αγαπώ πολύ την ελληνική μουσική Παναγιώτη, όσο και την ξένη. Ακούω τα πάντα! Και σε όλα τα είδη έχει και το καλό και το κακό. Αφοριστική σε είδη δεν είμαι, απλά δεν αντέχω τα βαριά και τις βαριές φωνές. Και την κλάψα... και βεβαίως τα χυδαία, από μουσική και στίχο, γιατί υπάρχει μπόλικο κι απ' αυτό το είδος.
Ναι όντως, δεν παίζει να λινκάρω τις φράσεις... Δεν έχει και νόημα. Για τους Έλληνες κανένα, όσο για τους ξένους φίλους μου τους εφοδιάζω με σιντί.

Αμυγδαλιά και ανθισμένη; :) Πόσα φιλιά πουλιά να σου στείλω;

Καληνύχτα μάτια μου!

koulpa είπε...

Είναι κάποια κομάτια που μου βγάζουν.. ψέμα.. στο στιχο.. στη φωνή.. και δεν τα αντέχω συνήθως.. τα υπόλοιπα μου αρεσουν..:):)
χαχα μα ότι βλέπω λέω..:):)
Φιλιά λουλουδιασμένα:):)

μαριάννα είπε...

@ koulpa

Δεν ξέρω σε ποιά αναφέρεσαι, πάντως κάποια που δεν θα τα ακούσουμε ποτέ στο σπίτι ή στο αυτοκίνητο, στο μπαρ στο ελληνάδικο, έχουν πολύ γέλιο. Έχουμε κάνει τρελά γλέντια σε παρακμιακά μπαράκια στα νησιά παρέα με ξένους που δεν καταλάβαιναν και πολλά από τους στίχους, ούτε βέβαια γιατί γελούσαμε. Κι όταν έχεις πιει και τα ποτά σου και είσαι σε μια παρέα με καμιά εικοσαριά άτομα δε γίνεται να μη διασκεδάσεις. Αλλά είναι κάποιοι, σεβαστό βεβαίως, που είναι αρνητικοί και αφοριστικοί. Εγώ όχι και Γαρμπή θα ακούσω και Φωτιά στα Σαββατόβραδα θα χορέψω! Δε θα πάω να τους ακούσω ζωντανά, αλλά στου ελληνάδικου το τζέρτζελο, μια χαρά περνάμε! ;)

μαριάννα είπε...

Κάποιοι άλλοι διασκεδάζουν έτσι στα ρεμπετάδικα. Κι αυτά καλά είναι. Σε μερικά έχουμε περάσει πολύ ωραία. Αλλά τα βαριά ρεμπέτικα δεν τα αντέχω... Άντε μέχρι το βαπόρι απ'την Περσία! :)))

mystikaperasmata είπε...

Φοβερο ποστ. Ανθολογιο τιτλων και οχι μονο. Η φωτογραφια καταπληκτικη.
Οσο για τα ελληνικα τραγουδια αν και μουσικος δεν ημουν ποτε υπερ των ειδων εντεχνο, λαικο, σκυλαδικο, ελαφρολαικο κ.λ.π.
Πιστευω οτι υπαρχει καλο ελληνικο τραγουδι και κακο ελληνικο τραγουδι.
Καθενας εχει δικαιωμα να θεωρει καλο τραγουδι, αυτο που για τον αλλον ισως ειναι κακο. Γουστα και διαθεσεις.
Η ουσια ειναι μια. Ζητω το ελληνικο τραγουδι.
Καλημερα :)))))))

Ανώνυμος είπε...

"...Αφιερωμένο... σε όλες και σε όλους που τα έχουν τραγουδήσει όλ' αυτά και που τα τραγουδάνε ακόμα! ;)
-----------------
Πάλι μου αφιέρωσες ολόκληρο ποστ .... (όλα κατα καιρούς τα έχω μουρμουρίσει) ....
Δεν ξέρω πια , πως να σε ευχαριστήσω ....
να είσαι πάντα καλά .

μαριάννα είπε...

@ silia

Γελάω... αφού ήμουνα σίγουρη! Από τις περιγραφές σου σε έχω ακούσει να τα τραγουδάς. Στα μπαράκια, στα πατώματα, στα σοκάκια αγκαλιά, στα βραχάκια περιμένοντας πότε τη Δύση, πότε την Ανατολή, πότε τίποτα, απλά αγναντεύοντας ουρανούς κι ορίζοντες παρέα με τους γλάρους.
Και ειλικρινά Άννα μου, δεν έχω γράψει ούτε το ένα δέκατο από όσα με πλυμμηρίζουν και βγαίνουν χείμαρρος! Όλο το κείμενο το τραγουδάω φυσικά και είμαι σίγουρη ότι κι εσύ. Αφού σκεφτόμουνα να φτιάξουμε κανένα τέτοιο να το τραγουδάμε όλοι μαζί στις παρέες. Εμπλουτισμένο φυσικά.
Σε φιλώ φιλαράκι... ;)

Juanita La Quejica είπε...

Έμεινα άφωνη!

μαριάννα είπε...

@ Juanita La Quejica

Ετοιμάσου για τραγούδι! Δε σε χάνω με τίποτα! Γαργάρες και τα σχετικά, διότι θα πέσει άσμα όπου κι αν βρεθούμε! ;)