Ποιητική τέχνη
Σ' έναν ουρανό δυσανάγνωστο ζωγράφισα τους αγγέλους μου
κι είναι εκεί που μάχονται για την ψυχή μου,
και τη νύχτα με καλούν από τη μια ή την άλλη μεριά:
όχι τη μέρα,
γιατί το φως τους κλέβει τη λέξη.
Pedro Lastra
Μετ Γητ
Ο Pedro Lastra είναι Χιλιανός ποιητής που γεννήθηκε στις 3 Μαρτίου του 1932 στην Quillota. Από το 2004 ζει στη Νέα Υόρκη. Υπήρξε καθηγητής και ερευνητής της χιλιανής λογοτεχνίας και λογοτεχνικός σύμβουλος των πανεπιστημιακών εκδόσεων της Χιλής, καθώς και καθηγητής της ισπανοαμερικάνικης λογοτεχνίας στο πανεπιστήμιο Stony Brook της Νέας Υόρκης.
.jpg)
7 σχόλια:
Μα τι ωραιο ποιημα Γητευτρια μου...
εξαιρετικο!!!
Εψαξα κατι περισσοτερο για τον ποιητη αλλα δεν τα καταφερα.
Φιλια πολλα!!!
Μπράβο, Γητεύτρια, μπράβο! Σε παραδέχομαι! Μπορείς να ελίσσεσαι από τη βαριά κουλτούρα στις πολύ light καταστάσεις!
Όμως, τώρα επιλέγεις να παραθέσεις κάποιους από τους ωραιότερους στίχους που έχω ποτέ διαβάσει:
"Σ' έναν ουρανό δυσανάγνωστο ζωγράφισα τους αγγέλους μου
κι είναι εκεί που μάχονται για την ψυχή μου,
και τη νύχτα με καλούν από τη μια ή την άλλη μεριά:
όχι τη μέρα,
γιατί το φως τους κλέβει τη λέξη".
Θα τα κρατήσω αυτά και θυμάμαι ότι μου τα δίδαξες κάποτε εσύ.
Κι ας μην έχουμε κάνει κατ' ιδίαν μάθημα!
Φιλιά!
Καταπληκτικοί στίχοι!!!
Γητεύτρια αγαπημένη, τα κατάφερες πάλι να ξεστάνεις τις ψυχές μας. Κι εγώ λέω να σου τους κλέψω (τους στίχους εννοώ...)
Είσαι ακόμη εδώ ή έφυγες;
Έχεις την αγάπη και την εκτίμησή μου!!!
Φιλάκια
@ Faraona
Φαραονάκι μου τρυφερό και ποιητικό! Λοιπόν ο Πέδρο Λάστρα είναι πραγματικά αξιολογότατος και χαίρει μεγάλης εκτίμησης τόσο στην πατρίδα του τη Χιλή και την Λατινική Αμερική, όσο και στην υπόλοιπη Αμερική και Ευρώπη.
Φίλος του δικού μας Ρήγα Καππάτου, ο οποίος τον έχει μεταφράσει και μπορείς να βρεις πολλές λεπτομέρειες για τη ζωή και το έργο του στο βιβλίο «Τραγούδι του Ταξιδιώτη» των εκδόσεων Εκάτη.
Επίσης πολλά ενδιαφέροντα θα βρεις στο βιβλίο «Η παρουσία της Ελλάδας στην ποίηση της Λατινικής Αμερικής», που έγραψε ο Καππάτος από κοινού με τον Χιλιανό ποιητή Πέδρο Λάστρα. Το βιβλίο αυτό έχει κυκλοφορήσει και στα ελληνικά, από τις εκδόσεις Εκάτη και πάλι.
Χαμηλότονος άνθρωπος και γλυκύτατος πατέρας και παππούς! Τρεις κόρες γιατρούς και τρία εγγονάκια από την κάθε μία, σύνολο εννιά! :)
Η μεγάλη απώλεια όλων τους ήταν ο πρόωρος θάνατος μιας εξαίρετης μάνας και συζύγου που χάθηκε το 1996 και στην οποία αφιέρωσε τα ποιήματά του «Τρία ποιήματα για τη Χουανίτα», τα οποία θα ποστάρω κάποια στιγμή.
Πολλά πολλά φιλάκια!
@ Antoine
Ααααχ! Πόσο θα γούσταρα βρε Αντώνη να σε είχα μαθητή!!! Γιατί είσαι το καλύτερο έδαφος για μένα. Σποράκι θα πετούσα και θα φύτρωνε δάσος! Τί δάσος; Ζούγκλα! Εσύ αγόρι μου είσαι η χαρά του εκπαιδευτικού! Τέτοιους μαθητές να είχαμε, με τη δίψα σου και την αισθητική σου και θα έδινες νόημα στην ύπαρξή μας! ;)
Πόσο σε καμαρώνω!
Φιλιά πολλά μάτια μου!
@ μηθυμναίος
Να είσαι καλά Στράτο μου! Κι εγώ το ίδιο σε χαίρομαι και το ξέρεις.
Εδώ είμαι ακόμα. Φεύγω Δευτέρα.
Ξελογιάστρα η Αθήνα, όσο και ψυχοφθόρα. Πήρα κι έναν ιό και πέρασα τα κλασικά, λαιμό, συνάχι, δέκατα, φωνή σεξουαλική και λοιπά... ;)
Είμαι καλύτερα, αλλά κάτι ο καιρός, κάτι το κρύωμα, κάτι οι συγκεντρώσεις, με πήγαν λίγο πίσω κι άφησα πράγματα για την επόμενη φορά.
Πολλά φιλάκια Στράτο μου!
... και δεν πήρες ένα τηλέφωνο, ν' ακούσω αυτή τη σεξουαλική φωνή...
Περαστικά σου έυχομαι και καλό ταξίδι να έχεις. Θα τα λέμε κι από μακριά.
Φιλάκια
Δημοσίευση σχολίου