Η Luisa Álvarez de Toledo λαμβάνοντας το Χρυσό Μετάλλιο Τιμής στις καλές Τέχνες, το 2007, από τα χέρια του Πρίγκιπα της Asturia.
Η Luisa Isabel Álvarez de Toledo, Δούκισσα της Medina Sidonia και γνωστή ως Duquesa Roja(Κόκκινη Δούκισσα), για την περιφρόνησή της στο καθεστώς του Φράνκο, πέθανε στις 7 του Μάρτη σε ηλικία 72 χρόνων, στην κατοικία της στην περιοχή Sanlúcar de Barrameda. Το Sanlúcar de Barrameda είναι ισπανικός Δήμος στην επαρχία του Cádiz, στην αυτόνομη κοινότητα της Andalucía και βρίσκεται στο «στόμα» του ποταμού Guadalquivir, απέναντι από το Εθνικό Πάρκο Doñana, σε απόσταση 44χμ από την πρωτεύουσα της επαρχίας το Cádiz, και 126 χμ από την πρωτεύουσα της Andalucía, τη Sevilla. Σύμφωνα με απογραφή του 2007, έχει 63.968 κατοίκους.
Η δούκισσα, γεννήθηκε στις 18 Αυγούστου του 1936, στο Estoril της Πορτογαλίας, όπου ζούσαν εξόριστοι οι γονείς της, οι οποίοι ανήκαν σε μια ισπανική οικογένεια υψηλής καταγωγής. Ήταν κόρη του Joaquín Álvarez de Toledo και της Carmen Maura και απόγονος του πολιτικού άνδρα Antonio Maura. Μετά από το θάνατο του πατέρα της, στις 11 του Δεκέμβρη του 1955, έλαβε τον επίσημο τίτλο της Δούκισσας της Medina Sidonia, έναν από τους πιο αρχαίους στην Ισπανία, αναγόμενος στο 1297.
Στα 18 της παντρεύτηκε τον Leoncio González de Gregorio y Martí, με τον οποίον χώρισε μετά από πέντε χρόνια. Καρπός αυτού του γάμου υπήρξαν τα τρία παιδιά της, ο Leoncio, κόντε της Niebla, η Pilar Leticia και ο Gabriel Joaquín.
Κατόπιν αυτοεξορίστηκε στην Πορτογαλία και στη Γαλλία ενώ παράλληλα άρχισε να γίνεται γνωστή για την αριστερή της ιδεολογία και την πολιτική της δράση. Ανατρεπτική αληθινά, ήθελε να χαρίσει μέρος της περιουσίας της στους φτωχούς και όταν τα παιδιά της την εμπόδισαν να το πράξει δικαστικά, η σχέση τους οδηγήθηκε σε ρήξη και δεν μιλούσαν τα τελευταία 25 χρόνια. Η κόρη της συχνά δήλωνε δημόσια πως η μητέρα της ήταν ένας Εφιάλτης που ήθελε να μοιράσει την περιουσία των παιδιών της!
Η πολιτική της δράση ξεκίνησε το 1967, όταν ηγήθηκε διαδήλωσης εργατών που διεκδικούσαν αποζημίωση για τη μόλυνση της περιοχής τους κοντά Almeria, στην Costa del Sol. Τότε την έκλεισαν 8 μήνες φυλακή. Επίσης η σύγκρουση δύο αμερικανικών αεροσκαφών είχε ως αποτέλεσμα να πέσουν στο έδαφος τέσσερις θερμοπυρηνικές βόμβες. Ο Franco απαγόρευσε να διαρρεύσει αυτό το γεγονός στον Τύπο. Η Δούκισσα όμως, κάνοντας χρήση της διπλωματικής ιδιότητάς της δημοσιοποίησε το θέμα. Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα να έχει κερδίσει την αγάπη του κόσμου και όταν επέστρεψε στην Ισπανία την υποδέχτηκαν με τιμές ήρωα!
Τα τελευταία 20 χρόνια παρέμενε στο παλάτι της στην Ανδαλουσία, μοιράζοντας τον χρόνο της ανάμεσα στη συντροφιά της γραμματέως της Liliane María Dahlmann, με την οποία είχε σχέση, και στη μελέτη και ταξινόμηση του αρχείου της, που υπολογίζεται πως περιλαμβάνει περίπου 6.000.000 έγγραφα, ανεκτίμητης ιστορικής αξίας και είναι το πιο σημαντικό ευρωπαϊκό αρχείο. Επικαλούμενη τις έρευνες στα έγγραφα της οικογενείας της, έγραψε κάποτε πως έμποροι από την Αφρική ή τη Φοινίκη έφτασαν στην Αμερική πολύ πριν από τον Χριστόφορο Κολόμβο το 1492, σε άρθρο με τον προκλητικό τίτλο: «Δεν ήμασταν εμείς...»
Fundación Casa de Medina Sidonia
Ανατρεπτική λοιπόν ως το τέλος της ζωής της, η Κόκκινη Δούκισσα, η προστάτιδα των φτωχών, η γυναίκα που αντιστάθηκε στο φρανκικό καθεστώς, η αριστοκράτισσα που κατείχε το σπουδαιότερο ιστορικό αρχείο της Ευρώπης, η αντάρτισσα που δε δίστασε για το δίκιο των φτωχών να πάει στα δικαστήρια με τα παιδιά της, δύο μέρες πριν πεθάνει και ενώ γνώριζε ότι θα πεθάνει, έκανε και πάλι την έκπληξη σε όλους, κληροδοτώντας το πολύτιμο αρχείο της και το παλάτι της, στην επίσημη σύζυγό της, γραμματέα και σύντροφό της τα τελευταία 20 χρόνια, τη Γερμανίδα Liliane María Dahlmann, την οποία παντρεύτηκε δυο μέρες πριν πεθάνει.
Από τη μητέρα μου όλα τα περιμέναμε, δήλωνε ο γιος της μετά την είδηση ότι γενική κληρονόμος της ήταν η σύζυγος της και όχι τα παιδιά της!
Gabriel Joaquín! Ο υιός!
%20(1).png)
.jpg)
.jpg)
32 σχόλια:
.
.
.
.
.
H Δόνια Λουίζα Ιζαμπέλ Αλβάρεθ ντε Τολέδο, είχε πολλά κιλά μπαλάκια στο παντελόνι της, κυριολεκτικά και μεταφορικά για να πράξει ως έπραξε, σε όλη τη ζωή της! :)))
χαχα.. θεά.. κρίμα που έφυγε νωρίς.. αλλά τουλάχιστον έζησε..:):)
..ένα μέρος των προβλημάτων του πολιτισμού μας έχω αρχίσει να πιστεύω ότι προέρχεται από τους κληρωνόμους.. εγώ πάντως χαίρομαι και παρακινώ τους δικούς μου να τα τρώνε και να περνούν καλά όσο μπορούν..:):)
πως πάει η επανένταξη;:):)
Φιλιά και καλημέρες:):)
(Μπράβο Μαριάννα με τα ωραία σου ενημερωτικά και μορφωτικά ποστάκια)
Δεν γνώριζα την ύπαρξή της κόκκινης δουκέσσας...
Συναρπαστική ιστορία- συναρπαστική γυναίκα.
Προβλέπω να γίνεται η ζωή της σύντομα ταινία στο Χόλιγουντ...
Πάμε στοίχημα;
:)
Μπράβο της που έφερε την ζωή ακριβώς στα μέτρα της!!!!
Βρε τι μαθαίνω όποτε περνάω από δω...
Κάνεις καταπληκτική δουλειά
Μπράβο σου!!!!
φιλιά
πολλά κιλά μπαλάκια, όμως...
Αυτό που με μπερδεύει εμένα είναι το πώς αυτή η "προστάτις των φτωχών" που "για το δίκιο των φτωχών δεν δίστασε να πάει στα δικαστήρια τα παιδιά της δυο μέρες πριν πεθάνει" τελικώς δεν άφησε την περιουσία της στους φτωχούς αλλά σε κάποιο πρόσωπο.
Αυτό πώς το εξηγείς; Δεν ακυρώνει τις ""καλές"" της προθέσεις για τους φτωχούς τού κόσμου;
Και αφού ξεκαθαρίσω ότι τα παιδιά δεν έχουν δικαίωμα να εγείρουν αξιώσεις στην περιουσία των γονιών τους – οπότε δεν συντάσσομαι με τα τέκνα της μακαρίτισσας και τις απαιτήσεις τους - να σημειώσω ότι γονιός που σύρει στα δικαστήρια τα παιδιά του, μόνον γονιός δεν είναι.
Αν μάλιστα πρόκειται για γυναίκα που έχει γεννήσει και μεγαλώσει αυτά τα παιδιά, τότε θα έπρεπε να αμφισβητήσω και την ιδέα που έχω για τη "μάνα".
Ευτυχώς, όμως, το μόνον που αμφισβητώ εν προκειμένω είναι ο χαρακτηρισμός "μάνα" γι αυτήν την γυναίκα.
Ή, καλύτερα, νομίζω ότι δεν της αξίζει να της τον αποδώσω. Άλλη είναι η ιδέα που έχω εγώ για την μάνα.
koulpa
Για τους κληρονόμους, το θέμα παίρνει πολύ κουβέντα. Κληρονόμους πάσης φύσεως. Τίτλων, περιουσιών, θέσεων, εξουσίας...
Η επανένταξη... κούτσα κούτσα. Είναι στιγμές που είμαι εν εξάλλω, άλλες πάλι που γελάω. Θα τα πούμε από κοντά, αύριο. :)
Φιλιά!
@ A.F.Marx
Όντως. Πολύ ενδιαφέρουσα η ζωή της και πολύ περιπετειώδης. Για το σενάριο που θα γίνει η ζωή της, συμφωνώ απόλυτα. Το αναμένω κι εγώ... Δε θα πάει χαμένο τέτοιο πιασάρικο θέμα! ;)
αλεξάνδρα
Γεια σου κοπελίτσα μου! Για ζωή στα μέτρα της, δεν ξέρω ακριβώς... πάντως υπήρξε ανατρεπτική και κυρίως για την εποχή της, ναι ήταν πολύ.
Γητευτρια μου καλωσορισες στα πατρια εδαφη.Ελπιζω η πρωτη σου επαφη με την Ελλαδιτσα μας να μη σου κανει τα νευρα τσαταλια γιατι η Αθηνα αυτη την εποχη ειναι πολη-"χαρμα".Ευωδιαζει απο παντου.
Η Dona Luisa οντως δυναμικη κι ανατρεπτικη μεχρι τον θανατο της.
Σε φιλω και καλη ευκολια σε ολα.
σπύρος σεραφείμ
Γεια σου Σπυράκο μου! ;) Συμφωνούμε. Στον Φράνκο, δεν τόλμησαν πολλοί να σηκώσουν το ανάστημά τους. Ήξεραν τι τους περιμένει...
Κ.σ-Μ.
Ξεκινάς από λάθος βάση νομίζω. Την κρίνεις με τα δεδομένα «κοινής θνητής». Οι «γαλαζοαίματοι» έχουν εντελώς άλλη αντίληψη στο τί ακριβώς σημαίνει μάνα κι επίσης, και να θέλουν, το Ανακτορικό Πρωτόκολλο, δεν δίνει περιθώρια εξάσκησης του μητρικού ρόλου. Τα παιδιά τους δεν είναι παιδιά τους. Ποιά βασίλισσα μεγάλωσε τα παιδιά της; Μην τρελαθούμε... Η Νταϊάνα; Η Γκρέις Κέλλυ; Ποιά;
Από την άλλη και Δούκισσα να μην ήταν, ποιός επαναστάτης μεγάλωσε τα παιδιά του; Ο Τσε; Ή όλοι οι υπόλοιποι;
Αν κριθεί λοιπόν ως προς την εκπλήρωση των μητρικών της καθηκόντων τότε απορρίπτουμε ολόκληρη την ιστορία και τους ήρωες της, διότι καμιά επαναστάτρια ή επαναστάτης, δεν είχε την πολυτέλεια να είναι καλός γονιός.
Από την άλλη, το δικαστήριο της απαγόρευσε να κληροδοτεί οποιοδήποτε περιουσιακό στοιχείο σε ξένους παρά μόνο σε συγγενείς πρώτου βαθμού. Προκειμένου λοιπόν να τα αφήσει στα κενόδοξα βλαστάρια της, τα αχόρταγα, για να τα σκορπούν πολυτελώς, σκέφτηκε 2 μέρες πριν πεθάνει και πριν προλάβουν να προσβάλουν τη θέλησή της, να παντρευτεί τη γραμματέα και σύντροφό της, που την εμπιστευόταν ότι θα διαχειριστεί αυτά που της άφησε, σύμφωνα με τη θέλησή της.
Επίσης, υπάρχει ένα κόμμα στα «παιδιά της,» στη φράση που μεταφέρεις, όπου άλλα λέει:
"για το δίκιο των φτωχών δεν δίστασε να πάει στα δικαστήρια τα παιδιά της δυο μέρες πριν πεθάνει"
Το σωστό είναι:
« η αντάρτισσα που δε δίστασε για το δίκιο των φτωχών να πάει στα δικαστήρια με τα παιδιά της, δύο μέρες πριν πεθάνει και ενώ γνώριζε ότι θα πεθάνει, έκανε και πάλι την έκπληξη σε όλους, κληροδοτώντας το πολύτιμο αρχείο της και το παλάτι της...»
Στα δικαστήρια την πήγαν τα παιδιά της πριν 25 χρόνια, όταν θέλησε να χαρίσει μέρος της περιουσίας της στους φτωχούς και το δικαστήριο της απαγόρευσε να διαθέσει την περιουσία της εκεί που ήθελε. Έκτοτε, επήλθε ρήξη στη σχέση της με τα παιδιά της.
Και πολύ έξυπνα, πραγματικά σοκαριστικά για τους φυσικούς κληρονόμους, σκέφτηκε λίγο πριν πεθάνει να εκμεταλλευτεί το νόμο του Ζαπατέρο που επιτρέπει στην Ισπανία τον γάμο των ομοφυλοφίλων.
Τα τέκνα της, το πολύτιμο αρχείο θα το ξεπουλούσαν άμεσα(ποτέ δεν ενδιαφέρθηκαν γι αυτό) και φυσικά τα περιουσιακά θα τα έκαναν ότι έκαναν και τα υπόλοιπα. Τουαλέτες, χλίδα και γκλαμουριά.
Η γυναίκα προφανώς θέλει να χαρίσει στο Δήμο της πόλης και στον κόσμο, το Αρχείο και τα χωράφια του παλατιού, στους πολίτες.
Και είναι άδικο να κρίνουμε με δυο μέτρα και δυο σταθμά προσωπικότητες αριστερές, επαναστατικές, που αφιέρωσαν τη ζωή τους στην υπόθεση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στον πολιτισμό, στην ελευθερία και στην ισοτιμία των ανθρώπων, με το επιχείρημα ότι δεν υπήρξαν παραδοσιακές μάνες.
Βέβαια κατανοώ ότι ίσως δεν έγινε αντιληπτή από τη σύντομη παρουσίασή μου, η ιστορία ζωής αυτής της γυναίκας. Δεν μπορούσα να το αποδώσω καλύτερα σε ένα ποστ. Έκανα τη μετάφραση από τα ισπανικά, από διάφορες εφημερίδες και ιστοσελίδες και μάλιστα πολύ αργά τη νύχτα για να τη γνωρίσετε, όσοι δεν την ξέρετε και κατόπιν να ψάξετε περισσότερα στοιχεία για τη ζωή της.
Καλησπέρες! ;)
Συγκλονιστική ιστορία, ευχαριστώ.
Είναι πραγματικά απαράδεκτο τέτοιες γυναίκες-ινδάλματα να μην γίνονται ποτέ γνωστές στην Ελλάδα.
Αρχίζω να πιστεύω ότι κάποια πράγματα μας αποκρύπτονται ηθελλημένα. Όταν η νοικοκυρά έχει ως πρότυπο την Λάτση και την Μενεγάκη πως να αντιδράσει;
@ Faraona
Ευχαριστώ πάρα πολύ φαραονάκι μου για τις ευχές σου! Περιόρισα τις κινήσεις μου εντός Φαλήρου μόνο, κι έτσι δεν εισέπραξα ακόμα τη Μεγάλη Πίκρα! Φυσικά έφαγα στη μάπα διακοπές ρεύματος, κλασικά όπως όλοι και διαπίστωσα για μια ακόμα φορά την απόλυτη εξάρτησή μου από το ρεύμα!!!
Μακάρι να ήμασταν πιο κοντά, να τα λέγαμε κάποιο από τα βράδια που θα βρεθούμε με τους άλλους φίλους μπλόγκερς!
Πολλά φιλιά φαραόνα μου! Εύχομαι καλή δύναμη και κουράγιο πιο πολύ σε σας, που τα βιώνετε καθημερινά.
Αριστερή και επαναστατική προσωπικότητα μια γαλαζοαίματη δούκισσα που ζούσε σε παλάτι;;;
Να μην τρελλαθούμε, αυτό λέω κι εγώ.
Μου αναφέρεις παραδείγματα βασιλισσών, πριγκηπισσών και λοιπών βασιλικών συζύγων για να τις συγκρίνεις με μια ""επαναστάτρια"";
Που μόνον κόκκινη δεν θα την έλεγα, γιατί, χωρίς καμμία αμφιβολία, δεν συμβιβάζεται η ζωή του κόκκινου επαναστάτη με την διατήρηση των τίτλων τιμών και χλιδάτη ζωή σε παλάτια για να συγγραφεί και να κληροδοτεί περιουσίες.
Να μην τρελλαθούμε, αυτό ξαναλέω κι εγώ.
(ποια είναι τα δύο μέτρα και δύο σταθμά;)
@ θράσος
Καλωσόρισες! Θα συμφωνήσω απολύτως ως προς την εσκεμμένη απόκρυψη ή έστω, εσκεμμένη μη προβολή τέτοιων προσωπικοτήτων. Μη μας χαλάνε και την πιάτσα και υποτιμηθεί ο ρόλος κάθε καλής Πρέσβειρας.
Σκέψου το απλό, ότι τα δικαστήρια δεν της έδωσαν το δικαίωμα να κληροδοτήσει όπου ήθελε την περιουσία της!!! Καταλαβαίνεις πόσο ισχυρά προστατευμένοι είναι οι πλούσιοι τιτλούχοι και οι φυσικοί κληρονόμοι τους...
Καλό απόγευμα! Και ας χαμογελάσουμε όπως έκανε όλη η προοδευτική Ευρώπη, στη μνήμη μιας αληθινής Αντάρτισσας, σύγχρονης και με ιδιαίτερη οξυδέρκεια, όπου και πεθαμένη το γλεντάει, αφού κατάφερε και βρήκε παραθυράκι να προσβάλει τους νόμους τους! ;)
Κ.σ-Μ.
(ποια είναι τα δύο μέτρα και δύο σταθμά;)
Πατεράδες αντάρτες, μανάδες αντάρτισσες. Αυτό εννοούσα. Ότι και οι δυο δεν έχουν τον τυπικό ρόλο πατέρα μάνας. Αλλά δεν άκουσα κανέναν να κρίνει τον τσε ή τον Βελουχιώτη ή τον Λένιν ως πατέρα.
Εφ' όσον όμως ξεκινάς με το αξίωμα: Πας γαλαζοαίματος βάρβαρος
«Αριστερή και επαναστατική προσωπικότητα μια γαλαζοαίματη δούκισσα που ζούσε σε παλάτι;;;»
Δεν μπορώ να κάνω κάτι για να βοηθήσω το διάλογο. Έχεις την οπτική σου, που εν προκειμένω, διαφέρει από την δική μου.
Για πολλά χρόνια ζούσε αυτοεξόριστη εκτός Ισπανίας. Κια στο παλάτι, όσο έζησε, δεν ζούσε για να κάνει χορούς, αλλά για να οργανώσει το εκπληκτικό ιστορικό Αρχείο.
Δεν θα μπορούσε δηλαδή να οργανώνει το αρχείο της σε λιγότερο πολυτελή χώρο; Aν ήθελε.
Ύστερα δεν την έκρινα ως προς την "εκπλήρωση των μητρικών της καθηκόντων" όπως νομίζεις, αλλά ως προς τη σχέση και την αγάπη της για τα παιδιά της.
Για να γίνω σαφέστερη, μάνα που δεν "τιμά", δεν σέβεται και δεν ξέρει πώς να διατηρήσει αυτή τη σχέση, κάθε άλλο παρά στον πολιτισμό προσφέρει.
Για μένα προσφέρει πολλά περισσότερα στον πολιτισμό η απλή "ανώνυμη" μάνα που μεγάλωσε σε αντίξοες συνθήκες τα παιδιά της, και που δεν τα έμαθε να ζουν παρασιτικά σαν τα δικά της, όπως τα έμαθε η ντόνα Λουίζα, παρά η κάθε κυρά δούκισσα.
Για να στο πω χαριτολογώντας η Δούκισσα που συντρόφεψε με τα τραγούδια της αυτές τις μανάδες στις ώρες που πάσχιζαν δουλεύοντας και μεγαλώνοντας παιδιά, προσέφερε πολλά περισσότερα από την εκλιπούσα.
Δεν μπορώ να διαβάζω τα διάφορα θαυμαστικά "Μπράβο της που έφερε την ζωή ακριβώς στα μέτρα της" και τα "πολλά κιλά μπαλάκια", γιατί αν "έφερε τη ζωή στα μέτρα της" ήταν γιατί είχε παράδες και τίτλους τιμής.
Σόρρυ, αλλά το ζήτημα για μένα είναι ιδεολογικό.
Κ.σ-Μ.
Γελάω...
Κόκκινα κλαριά, αντάρτες στα βουνά! Τώρα μου έκανες ολίγον σε Αλέκα και Λιάνα... :Ρ
Τις οποίες τιμώ και εκτιμώ, αλλά μιλάμε άλλη γλώσσα.
Δηλαδή τί ήθελες τώρα να νοικιάσει δυαράκι στα περίχωρα με θερμοσίφωνα τρύπιο χωρίς ντουλάπες και για πάτωμα μωσαϊκό, και να πηγαινοέρχεται στο παλάτι με το τραμ ή ποδαράτο, να δουλεύει στο Αρχείο;
Αν σου πω ότι κοιμόταν σε ένα ανήλιαγο δωμάτιο υπηρεσίας στο υπόγειο και κρατούσε κλειστά τα σαλόνια για να κάνει οικονομία, καλύτερα; :))))
Παιδί μου τον κάθε αγωνιστή, θα τον κρίνεις ανάλογα με αυτό που πρόσφερε, σε σχέση με αυτό που είχε και που μπορούσε να προσφέρει.
Το να μη ζούσε στο παλάτι ή να φορά κουρέλια για να δείξει πως συμπάσχει, θα ήταν λαϊκισμός και όχι επανάσταση.
Και βεβαίως συμφωνώ για την προσφορά της ανώνυμης μάνας και της Δούκισσας αοιδού, ειδικά με το «Παναγιά μου ένα μωρό...
που μπήκε μέσα στο χορό! Και κουνιέται να χαρώ, όπως το χέλι στο νερό!» Κι εγώ το τραγουδούσα στα δικά μου όταν τους άλλαζα πάνες.
Και για μένα ιδεολογικό είναι το ζήτημα. Σαφώς.
;)
Μα δεν αναφέρθηκα εγώ σε αντάρτες και βουνά. Εσύ έγραψες για τον τον Τσε και τον Βελουχιώτη και αν δεν κάνω λάθος, πέθαναν ως επαναστάτες αγωνιζόμενοι για όποιον σκοπό είχαν ταχθεί, τελοσπάντων, και όχι σε παλάτια με συμβολαιογράφους για κληροδοτήματα. Ούτε πρότεινα κουρέλια αντί της καραχλιδής και γκαρσονιέρα αντί των Βερσαλλιών.
Αυτά, όμως, είναι εκτός θέματος. Μy point:
(το επαναλαμβάνω για εμπέδωση από τους θαυμαστές της ντόνα)
- Mάνα που δεν "τιμά", δεν σέβεται και δεν ξέρει πώς να διατηρήσει τη σχέση με τα παιδιά της, δεν προσφέρει στον πολιτισμό - το αντίθετο πράττει. Η απλή "ανώνυμη" μάνα που μεγαλώνει σε αντίξοες συνθήκες τα παιδιά της, και που δεν τα μαθαίνει να ζουν παρασιτικά όπως έμαθε η ντόνα τα δικά της, ναι - η μάνα αυτή προσφέρει στον πολιτισμό.
- Η ντόνα έκανε το λιγότερο από αυτά που όφειλε να κάνει. Τα χρήματα που διέθεσε – και που τελικώς δεν διέθεσε αλλά κληροδότησε στη σύζυγό της - δεν νομίζω να τα κέρδισε από την εργασία τη δική της ή των προγόνων της. ...ας μην ανοίξουμε κουβέντα για υπεραξίες και λοιπά.
Και η ""προσφορά"" της "γαλαζοαίματης" (που δεν είναι "προσφορά" αλλά κληροδότημα στη σύζυγό της), είναι πολύ λιγότερο εκτιμητέα από την προσφορά 50 ευρώ μιας "κοινής θνητής" σε έρανο. Αναλογικώς κρίνονται αυτά και αδικούμε όλες τις ανώνυμες γυναίκες, όταν τονίζουμε ιδιαίτερα την προσφορά της κάθε πολύφερνης κληρονόμου.
(σόρρυ... είναι βαθιές οι ρίζες της αλλεργίας μου προς τα γαλάζια αίματα)
Τώρα πάω να ...αυτοεξοριστώ σε κάνα χλιδάτο καφέ - α λα "γαλαζοαίματη" - και τα ξαναλέμε.
Ως ευ παρέστητε στα πάτρια, μαντάμ.
Τα σέβη μου
Κ.σ-Μ.
Καλώς σας βρήκαμε! Καλά να περάσετε! Καλή διασκέδαση!
Αρχίζω να περνάω το πρώτο σοκ και να προσαρμόζομαι. :)
Έκλεισα Γυάλινο Κυριακή στα Κέλτικα, Τζουγανό στο Μετρό το Σάββατο και προσπαθώ να καλύψω κανένα κενό θεατρικό κτλ γιατί θα ξαναρθώ Ιούνιο και θα τα έχουν κατεβάσει.
Καλό βράδυ κορίτσι!
!!!Δηλωνω υπευθυνως,νομιμα ,γραμματα γνωριζω και υπογραφω "δεν ειμαι κατοικος Θεσσαλονικης"...Επιφυλασομαι να αντιμετωπισω νομικα την διαγνωσην Σας περι τουτου...
habilis
Για πες μας τί πίνεις; Εσύ! Και δε μας δίνεις; :)))
Γιατί τί έχει η Θεσσαλονίκη;
Στο Γυάλινο για κέλτικα;
Αν το είχες γράψει νωρίτερα, δεν θα απορούσα για τις ελιτίστικες επιλογές σου.
:-)
Έτσι εξηγείται η εκτίμηση στην γαλαζοαίματη κληρονόμο!
Καλή μου γητεύ, για γνήσια κέλτικα πάμε μόνον Μενίδι!
"Καλλιτεχνικό Καφενείο Αχαρνέων" παναπεί, και όχι "Γυάλινο".
Aχ, εσείς οι αριστοκράτες Ελβετοί!
@ K.σ-Μ.
Ε ρε γλέντια!
Χαλαρά βρε... θα γελάει ο κάθε πικραμένος! Η έρμη η γητ θα λένε, το φτωχαδάκι του μεροκάματου, το γαβράκι, που της τη βγαίνουν οι ζάπλουτες διασημότητες, τα βαζέλια των βορείων προαστίων!
Παιδί μου και λεφτά να μην κάνω ποτέ στη ζωή μου, τη μισή σου δόξα να είχα ή τους μισούς σου τίτλους, θα ήμουν ευτυχής.
Με τη λίμο πας στο Μενίδι; Σ' αφήνει ένα τετράγωνο πιο κάτω και το παίζεις συγκοινώ; Κυκλοφορούμε με το κρυμμένο prada και τη luis vuitton που την περνάμε και καλά μούφα από έγχρωμους; Για αμερικανάκια μας περνάς; Δε διαβάζουμε εμείς ξένο τύπο λες;
Δεν είδαμε που διασκεδάζατε προσφάτως στην πόλη του φωτός;
Έλεος... θα μας το παίξετε και παιδιά του λαού τώρα και θα μας βγείτε εξ' ευωνύμων.
Χλευάζετε την ανωνυμία και την ποβερτά μας; Πλην όμως τιμία... να ομολογήσουμε. :ΡΡΡΡ
Έλα Τζουγανό... γυναικοπαρέα θα είμαστε και θα γίνει τση Κασσιανής! ;)
Πραγματικό φαινόμενο! Αν μου επιτρέπεις, θα ήθελα να βάλω ένα σύνδεσμο για το ποστ στη σελίδα μου (μαζί και με το πιστεύω του Ν.Β. που με εκφράζει απόλυτα).Την καλημέρα μου, την εκτίμησή μου
@ trelos
Το ρωτάς; Πάρε ότι θες αγόρι μου.
Να είσαι καλά και να ξέρεις ότι δική μου είναι η χαρά όταν διαπιστώνω το ενδιαφέρον των νέων για την ποίηση και την Τέχνη!
Φιλιά!
Ειναι φανερο!Τετοιες δουκισσες συναντας κ-α-θ-ε μερα.Προς τι η εκπληξις;
Μετα τιμης
-ΑΤΠ-
Κληρονομος Μεγαλης Ακινητης Περιουσιας (κατα την Εφορια)μεν,Του Ουτοπικου Σοσιαλισμου Οπαδος ('η περιουσια ειναι κλοπη'και τετοια),δε.
ΥΓ.Σταυρωστε με,σταυρωστε με!
@ -ΑΤΠ-
Σωστό κι αυτό. Τρεις είδα εχθές στη Λαϊκή της Νέας Σμύρνης. Έτσι να κάνεις το μάτι σου, θα σκάσει μύτη απ' τη γωνία μια αριστερή Δούκισσα...
Πολύ το ξεφτιλίσανε οι τύπισσες και δε λέει...
Ρε μήπως έχουμε φάει πολλά Molto; Και την έχουμε δει αλλιώς;
Καλάααα... μόλις τώρα η Ντένη ξαμόλυσε τη θεϊκή ατάκα:
Ο δικηγόρος που γνωρίζει καλά το νόμο, αλλά δε γνωρίζει το δικαστή, είναι χασοδίκης.
Λαϊκή σοφία... απιστεύτου. :)))
Κρίμα που δε θα είσαι Αθήνα βρε καρντάσι αυτές τις μέρες! :(
Ντενη και ξερο (επαναστατικο) ψωμι!Κλεινω τωρα,πρεπει να φυγω.Θα περασει ο σωφερ μου (σ' αυτον θ' αφησω εγω την περιουσια ή το πολυ πολυ στον κηπουρο) να με παρει!Να με παει στο απεραντο σπιτι μου,εννοειται!
-ΑΤΠ-
Λάθος πληροφορίες έχετε κυρία μου. Aπό το παράθυρό μου βλέπω θάλασσα και κυκλοφορώ στα σοκάκια του νησιού με ΑΥΤΗ τη γουρούνα.
--
Aν είναι γυναικοπαρέα με πρωτευουshάνες, να στείλω τον αρτουά με την τράτα, να χορτάσει ο μάτης του. Τις βαρέθηκε τις νησιωτοπούλες.
(και ο Ωνάσης στην Τριάνα του Χειλά διασκέδαζε, πάντως)
Χωρίς πλάκα:
Δεν γνωρίζω αν λειτουργεί φέτος το Καλλιτεχνικό Καφενείο Αχαρνέων, αλλά εκεί άκουσα γνήσια κέλτικα και ιρλανδέζικα.
Δημοσίευση σχολίου