Τρίτη 11 Μαρτίου 2008

Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς Μείνε 'κει Κι εμείς θα μείνουμε στη γη... Με τα παιδάκια τα καλά και με τα κωλοπαίδια... Jacques Prevert!



ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ

Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς
Μείνε κει
Κι εμείς θα μείνουμε στη γη
Πού 'ναι φορές τόσο όμορφη
Με τα Μυστήρια της Νέας Υόρκης της
Και με τα Μυστήρια των Παρισίων της
Αντάξια με τα μυστήρια της Τριάδας
Με το μικρό κανάλι της στην Ούρκ
Με το μεγάλο σινικό της τείχος
Τον ποταμό της στο Μορλέ
Με τις μέντες του Καμπρέ
Με τον Ειρηνικό της Ωκεανό
Και τις δυο στέρνες του Κεραμεικού
Με τα παιδάκια τα καλά και με τα κωλοπαίδια
Μ' όλα τα θαύματα του κόσμου
Που 'ναι εδώ
Απλά πάνω στη γη
Χαρισμένα σ' όλο τον κόσμο
Σκορπισμένα
Μαγεμένα κι αυτά τα ίδια με την ομορφιά τους
Και που δεν τολμούν να τ' ομολογήσουν
Όπως κορίτσι όμορφο
Που δεν τολμά να δείξει το κορμί του γυμνό
Με τ' ανυπόφορα κακά του κόσμου
Λεγεώνες ολόκληρες
Με τους λεγεωνάριούς τους
Με τους βασανιστές τους
Με τους αφεντάδες τούτου του κόσμου
Τους αφεντάδες με τους παπάδες τους, τους χαφιέδες
Και τους καραβανάδες τους
Με τις εποχές
Με τα χρόνια
Με τα όμορφα κορίτσια και τους μάπες
Με το σαράκι που σαπίζει μέσα στ' ατσάλι
Των κανονιών.

Jacques Prevert
Μετ Δημήτρης Καλοκύρης



Jacques Prevert, Paris 1955
φωτ. Robert Doisneau

35 σχόλια:

μαριάννα είπε...

.
.
.
.
.
.
Όταν ο Ποιητής διαθέτει και στυλ...
Τέτοιο
Ναι Πάτερ Ημών
Θέλουμε να μείνουμε στη Γη
Με τα παιδάκια τα καλά
Μα κυρίως με τα κωλοπαίδια
Που λατρεύουμε!

Αφιερωμένο σε ΟΛΑ τα κωλόπαιδα της ζωής μου! Ξέρετε εσείς πόσο τρυφερά το λέω το

«κωλόπαιδο μου!» ;)

μαριάννα είπε...

Με τέτοιες προσευχές, μάλιστα!
Έτσι, προσεύχομαι κι εγώ!
Τέτοια ωραία λέω...
Αλλά όσο άκουσε τον Jacques Prevert, άλλο τόσο θ' ακούσει και μένα!
Ρε μπας κι ο Θεός είναι κουφός; Μήπως να του στείλουμε μήνυμα γραπτό;
Να 'χει κινητό;
Θα πιάνει 'κει πάνω;
Μπας κι έχει μπλογκ; ;)

Xavier είπε...

Υπέροχο.

μαριάννα είπε...

@ Xavier

;)

ILIAS είπε...

Αγαπητή γητεύτρια, θα έχεις καταλάβει ίσως οτι από ποίηση δεν έχω διαβάσει αλλά όσο έχω χρόνο που είναι πολύ λίγος δυστυχώς, μ'αρέσει να ρουφάω τέτοια αριστουργήματα από blogs σαν το δικό σου, του Ωσηέ, της Artanis κ.α. Σ'ευχαριστώ.
Ο άνθρωπος που το έγραψε κρίνοντας και από την φωτογραφία πέρα από τα γραφόμενα πρέπει να ήταν μεγάλος οραματιστής. Ταιριάζουν απόλυτα αυτά που γράφει στο σήμερα, πράγμα που δυστυχώς σημαίνει οτι όχι μόνο δεν είμαστε στο '50 πέριξ συν πλην που έζησε και έγραψε. Κατά τη γνώμη μου πάντα, ζούμε ένα νέο μεσαίωνα, απ'όλες τις απόψεις...

Καλό μεσημέρι και καλή βδομάδα σου εύχομαι. Νά'σαι πάντα καλά

faraona είπε...

Αυτη ειναι προσευχη,οχι παιζουμε?!
Ο Θεος?Θεοκουφος.Με μας θα ασχολειται?ΠΦΦΦ!!!

Ο ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗς ΟΜΩς ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟς ΦΙΛΟς ...εως κι αδελφος.

φιλια!

ΩΣΗΕ είπε...

Αν και εγώ είμαι της θρησκείας (πολύ ανατρεπτικά όμως) δεν κρίνω ποτέ την ποίηση αρνητικά διότι εννοώ από που αφορμάται. Υπέροχο λοιπόν κι από τη φωνή του άλλου στρατοπέδου.

Είσαι καλά φίλη; Εγώ όλο φευγάτος!

μαριάννα είπε...

@ EKTORAS

Έκτορά μου καλέ, δεν χρειάζεται να έχεις διαβάσει πολλή Ποίηση για να τη νιώσεις. Σημασία έχει να μιλάει στην ψυχή σου! Αυτό χαίρομαι σε σένα! Το ότι τη νιώθεις...
Αυτό που λες με τον Πρεβέρ το αισθάνθηκα από την πρώτη στιγμή που διάβασα ποίημά του, μαθήτρια στο σχολείο. Έπαθα σοκ και μάλιστα ήταν στο μάθημα των γαλλικών. Ένα ποίημα που περιέγραφε μέσα από τις συνηθισμένες κινήσεις εκείνου, κατά τη διάρκεια του πρωινού, το τέλος της σχέσης και την απόγνωση εκείνης, από τη συνειδητοποίηση του γεγονότος. Δεν μιλούσαν μεταξύ τους. Μόνο περιέγραφε τη σιωπή του και το φεύγα του, μέσα από τα απλά που έκανε πίνοντας καφέ.
Τρελάθηκα. Τότε ήταν η πρώτη φορά που συνειδητοποίησα τη δύναμη των στίχων, τις εικόνες που μπορούν να σου δημιουργήσουν και το πόσο βαθιά μπορούν να εισχωρήσουν στην ψυχή σου!
Γι αυτό και δεν με συγκίνησε ποτέ η έπαρση των γλωσσοπλαστών ποιητών και η χρήση των χλιδάτων λέξεων του λεξικού.
Διαπίστωσα με την πείρα ότι οι καλύτεροί μου ποιητές όπως ο Λόρκα, ο Νερούδα, ο Πρεβέρ και άπειροι άλλοι, έγραφαν απλά και κατανοητά στη γλώσσα που μιλάει στην ψυχή των ανθρώπων και όχι σε αυτήν της Λογοτεχνικής Ακαδημίας. Ίσως αυτό να βρίσκεις στις επιλογές μου και να σου αρέσει. Το ότι βρίσκουμε αλλού την ουσία στα ποιήματα... ;)

Καλό απόγευμα μάτια μου!

μαριάννα είπε...

φαραονάκι μου αλήθεια;
Είναι τόσο φίλος σου αυτός ο Εκλεκτός της Τέχνης συνολικά; Μιλάμε ότι ο άνθρωπος είναι πραγματικός καλλιτέχνης! Δεν είναι που είναι πατριώτης μου... ;)
Είναι που είναι αξιολάτρευτος και ότι κι αν κάνει το κάνει με αληθινό μεράκι!
Όταν το ξαναδείς να του πεις σε παρακαλώ καλή μου! Να του δώσεις την αγάπη μου!
Πρέπει να του κάνουμε ένα αφιέρωμα... αλλά μετά που θα γυρίσω γιατί... ξέρεις.

Φιλάκια πολλά κοπελιά μου!

μαριάννα είπε...

ωσηέ

Φευγάτος εσύ, σε τρέλα και πυρετό ετοιμασιών εγώ... Με το ένα χέρι ξηλώνω το σπίτι και γεμίζω σακούλες και με το άλλο γράφω και εδώ... με το πρόσχημα της γουλιάς του καφέ!

Φιλιά πολλά και κουράγιο! Άνοιξη είναι, τρέλα φέρνει... ;)

Ανώνυμος είπε...

'Αν εχεις φτιαξει κύκλο για να μπουμε/μπες πρωτα εσυ και υστερα θα δουμε'.

William Blake
"Στο Θεο"

Κωλοπαιδια ολου του κοσμου,ΕΝΩΘΕΙΤΕ!

-ΑΤΠ-

roidis είπε...

πανέμορφο!...
Αχ βρε Γητεύτρια έβαλες για μαρκίζα στο μπλογκ σου την αγαπημένη μου πλατεία στη Βαρκελώνη και με γύρισες πίσω μερικά χρονάκια...Πόσες φορές έδωσα ραντεβού τα μεσάνυχτα εκεί. Ξεχνάω το όνομά της αλλά δεν πειράζει, την ξέρω από την καλή κι απ' τη κακή!

Ανώνυμος είπε...

Ρε Μαριάννα,
Τι είναι τούτο; Έχεις κάνει ΤΙΣ αναρτήσεις, αλλά τέτοιο κλικ, χυποκάρδι, χαρά, λωλάδα, κωλοπαιδίαση, που μου ανασκάλεψε αυτό... όλα μου τα ξύπνησε.
Αααααααααχ (αγαλλίασης είναι)
Δεν έχω λόγια να σου πω τίποτα άλλο. Σεισμός ήταν? Πόσα ρίχτερ ρε?
SMC

ΣΟΦΙΑ ΚΟΛΟΤΟΥΡΟΥ είπε...

Για όποιον υποψιάζεται (βάσιμα όμως) ότι ο Θεός είναι δικός μας, κουφός εννοώ, ένα μπλογκ θα σας σώσει νομίζω...

(Χμ, λέτε να έχει κανένας μπλογκ ως theos.blogspot.com ? Πάω να τσεκάρω...)

ΣΟΦΙΑ ΚΟΛΟΤΟΥΡΟΥ είπε...

Παιδια, παιδιά!! Θα τρελλαθώ! ΥΠΑΡΧΕΙ!

Δεν έχει αναρτήσεις, αλλά υπάρχει, δοκιμάστε το κι εσείς..

μαριάννα είπε...

-ΑΤΠ-

Φοβερό του Blake;
Ξέρεις τί σκέφτομαι συχνά ρε παιδί μου; Πόσο μαγικό είναι να αναγνωρίζεις τα υπόλοιπα κωλοπαίδια του κόσμου, με τις πρώτες λέξεις ή με την πρώτη ματιά... Απίστευτο πράγμα η χημεία!
;)

μαριάννα είπε...

σοφία κολοτούρου

Κάτσε παιδί μου μην τρελαίνεσαι είναι The Os, όχι Θεός!!! χαχαχαχα
Έτσι κι αλλιώς μια και είναι σίγουρα κουφός όπως λέμε όλοι, ετοιμάσου να σε βάλουμε μέσον για να του μεταφέρεις τα αιτήματά μας!;)

μαριάννα είπε...

roidis

Αααααχ! Ξέρω που λες... Λες την Plaça Reial, δίπλα από τη La Rambla! Εκεί που συχνάζουνε όλα τα κωλοπαίδια του κόσμου! Όνειρο... νύχτα ξελογιάστρα κι αγκαλιά μετράμε τ' άστρα!
Με το Glaciar, το Cafe Royal και τα ντισκοκλαμπάκια Karma, Los Taranto-Jamoree... Αυτή θα λες σίγουρα! Δε σε κόβω για τυπάκι που θα ξενέρωνες στην Plaça Catalunya!!! Σωστά; :))))))
Αυτή που έχω στη μεγάλη φωτό επάνω είναι η Plaza Mayor της Μαδρίτης. Αλλά μοιάζουνε τόσο πολύ όλες αυτές, όπως και αυτή της Σαλαμάνκα, που σωστά μπερδεύτηκες.
Τελικά φίλε μου Ροΐδη τίποτα στη ζωή δεν είναι τυχαίο! Στα ίδια φεγγάρια τριγυρίζουνε όλοι οι σεληνιασμένοι του κόσμου... ;)

μαριάννα είπε...

SMC

Είναι η πρώτη αίσθηση ε; Μα είναι υπέροχος ο Πρεβέρ! Είναι! Μοναδικός τυπάς! Μου τον θύμιζε πολύ στο σινεμά ο Φιλίπ Νουαρέ. Μιά αυθεντική γαλλική φάτσα ο Πρεβέρ, με τρελό χιούμορ, αυτοσαρκασμό, ζωή φιλοσοφημένη και ρουφηγμένη ως το μεδούλι, χορτασμένοι τυπάδες, ερωτικά κωλοπαίδια! Τί να πεις... που γεννηθήκαμε αργά!

Ανώνυμος είπε...

Και κάτι επίκαιρο.
ΘΕΟΣμόνος εργατοπατέρας που δούλεψε έστω και για 6 μέρες.

μαριάννα είπε...

@ bil karas

Καλό!!! Το χάρηκα! Γιατί παθαίνω μια φούντωση μια φλόγα, όταν βλέπω τους εργατοπατέρες αραχτούς!

;)

etalon είπε...

respect!!!

etalon είπε...

Παντως ο ποιητης ταπινε και στο Μαρσειγ της Βαρκελωνης...

faraona είπε...

Ειναι πολυ καλη η ιδεα σου για τον Καλοκυρη.Να το κανουμε οταν εσυ αποφασισεις κι εισαι ξεκουραστη και τακτοποιημενη.Φιλια!

mareld είπε...

Γλυκιά μου ύπαρξη!

Ήρθα να σου πω ότι με θεράπευσες κατ'ευθείαν από τη δυστυχία της ατέλειωτης βροχής..αλλά και χθες το ίδιο. Πρώτο βλέπω τη Πλατεία, ζητάω φτερά από το Θεό αλλά είναι αλλού. Στη Ζάκυνθο όταν πηγαίναμε να μας ανοίξουν τον Άγιο οι καλόγεροι μας έλεγαν, δυστυχώς απουσιάζει..
Δεύτερο διαβάζω το ποίημα και μου έρχεται:" Νυν το αγρίμι της μυρτιάς Νυν η κραυγή του Μάη
ΑΙΕΝ η άκρα συνείδηση ΑΙΕΝ η πλησιφάη"
Στο τζιβαέρι τα υπόλειπα από χθες.

Αχ! Πίνω από το πρωί ένα καφέ. Είναι κρύος αλλά συνεχίζω..

Φιλιά και αγκαλίτσες!

mikros fokion είπε...

Μικρα
Μεγαλα
Εγκληματα

Ναι ο θεος ειχε μπλογκ αλλα αναγκαστηκε να το κλεισει επειτα απο τις ανακοινωσεις της κυβερνησης οτι πρεπει να βαλει καποιον υπευθυνο για τον νομο... προτιμαει να μεινει ανωνυμος και αορατος...
Λετε να τον ανακαλυψουν μεσω της IP;

http://mikrosfokion.blogspot.com

μαριάννα είπε...

@ etalon

Καλωσόρισες! :)
Κι εκεί τα 'πινε ο Πρεβέρ; Γι αυτό έγραφε τέτοια ποίηση! ;)
Λοιπόν εχθές, ξημερώματα, έριξα μια ματιά στο μπλογκ σου, αλλά κουτούλαγα από νύστα και κούραση και δεν σου άφησα μήνυμα, θα το κάνω σήμερα! Είδα τις αναρτήσεις σου για τη Μελίνα και την Έλενα Ναθαναήλ! Καλά βρε παιδί μου, ούτε μαζί να τα γράφαμε δε θα με κάλυπτες έτσι! Τα ίδια θέματα έχω κατά καιρούς αναρτήσει κι εγώ! Τί να σου πω... πολύ το χάρηκα, γιατί με την Ημέρα της Γυναίκας ένιωσα εξωγήινη σε πολλά μπλογκς και μια χαώδης απόσταση αισθάνθηκα να με χωρίζει από πολλές γυναίκες, κυρίως. Οι άντρες ήταν, δυστυχώς και πάλι, πιο ενημερωμένοι. Φυσικά δε μιλάω για τις γυναίκες που κάνω παρέα και επικοινωνώ, το διευκρινίζω, γιατί η γραφή αφήνει παρερμηνείες. ;)
Χάρηκα που βρεθήκαμε!

μαριάννα είπε...

@ Faraona

Φαραονάκι μου! Ναι! Οπωσδήποτε! Μόλις γυρίσω από Αθήνα θα κάνουμε μια ανάρτηση για τον Καλοκύρη, παρέα οκ;
Πολύ χαρά έχω που έρχομαι Ελλάδα, αν και ξέρω ότι θα τα παίξω από ένταση. Έχω τα άπειρα να κάνω και τεράστια ταξίδια γιατί έρχομαι με το αυτοκίνητο πάλι! Φορτωμένη και στο συνοδηγό ως επάνω! ;)

Φιλάκια και καλημέρα!

μαριάννα είπε...

@ mareld

Καλώς το μου! Ακόμα βρέχει κοπελίτσα μου σε σας;
Λοιπόν για πάρτη σου έκανα ολόκληρη ανάρτηση πριν λίγο, γιατί με στεναχώρησες που είπες πίνεις κρύο καφέ!
Δες εδώ... Ελπίζω να σου φανεί χρήσιμο!

Φιλάκια πολλά! Θα τα πούμε και στο δικό σου...

μαριάννα είπε...

@ mikros fokion

Καλωσόρισες! Δεν είναι κακή η εκδοχή σου... Λες; Πλάκα πλάκα, έτσι φακελωμένους που μας έχουν παντού...

Καλημέρα! :)

mareld είπε...

Μάτια μου! Με τελείωσες!

"Το αρωμα του καφε, η γευση μιας γλυκιας επικοινωνιας με προσωπα που αγαπω ή που αγαπησα, η φινετσα και η ποιοτητα που προσφερουν καποια καφενεδακια".
Τι ζεστασιά, τι χάδι!

Πάω να φτιάξω Ιlly.
Σε ευχαριστώ τόσο πολύ!
Συνεχίζει να βρέχει και θα βρέχει για μέρες, αλλά βρίσκομαι στο Φλοριάν της Βενετίας, που είναι και η καταγωγή της γιαγιάς..


Φιλιά!

mareld είπε...

Θα σου φέρω ζεσταντήρι, μάτια μου, από χέρια Σουηδού καλλιτέχνη.

Καφές ζεστός, αρωματικός, μοσχοβόλησε όλο το σπίτι!
Φιλιά!

Γιωργος Κεντρωτης είπε...

Μεταμεσονύκτια χαιρετίσματα! Χαίρε. Σου "κλέβω" την ανάρτηση!

μαριάννα είπε...

@ γιώργος κεντρωτής

Καλώς τον! Μετά χαράς και με το νόμο... είπαμε, ε; ;)
Ότι σε σκεφτόμουνα γιατί ετοιμάζω μια ανάρτηση με το υπέροχο Torna a Surriento!
Είδα το Νερούδα σου και είμαι σε αναμονή. Θα προλάβω να το πάρω λες, μέχρι τέλος Μάρτη; Ή θα περιμένω καλοκαίρι πια;
Με το καλό!

Καλό βράδυ!

roidis είπε...

Ναι!...την Plaça Reial εννοώ, μα με πέθαινες που λες ότι δεν είναι αυτή αλλά της Μαδρίτης. Ε, λοιπόν ψάξτο να δεις ότι είναι του ίδιου αρχιτέκτονα, ή τουλάχιστον της ίδιας εποχής!

μα, διάολε...