Παρασκευή 30 Μαΐου 2008

Berna: Η μεσαιωνική αρχόντισσα της Ελβετίας...


H Ελβετία όλη είναι μία κούκλα. Αν ο Θεός όταν έφτιαξε τον κόσμο και μοίρασε χώρες στους ανθρώπους, σύμφωνα με τη θεωρία του πατέρα μου, που μου την έλεγε όταν ήμουν μικρή και φούσκωνα από περηφάνια, είχε κρατήσει την Ελλάδα για πάρτη του, την Ελβετία σίγουρα την είχε κρατήσει για να ξεχειμωνιάζει, όταν τον παρασεκλέτιζαν οι Έλληνες με τα καμώματά τους!

Τί έλεγε η ιστορία του μπαμπά μου... :) Καλή του ώρα...

Κάποτε ο Θεός αποφάσισε να μοιράσει χώρες στους ανθρώπους. Μοίρασε σε όλους τους λαούς από μία και όλοι ήταν ευχαριστημένοι. Μόνο οι Έλληνες ξέχασαν να πάνε να πάρουν χώρα, γιατί το φιλοσοφούσαν κι ήταν τόσο απορροφημένοι στις διάφορες θεωρίες και απόψεις τους, που ξέχασαν εντελώς ότι γινόταν η κατανομή.

Πήγε λοιπόν μια αντιπροσωπεία των φιλοσόφων αυτών στο Θεό, κατόπιν εορτής και αφού είχαν μοιραστεί όλες οι χώρες, του εξηγήσαν τί είχε συμβεί και τον παρακάλεσαν να κάνει κάτι.

Ο Θεός που τους συμπαθούσε πολύ γιατί ήταν ο αγαπημένος του λαός, λυπήθηκε πολύ και τους είπε ότι οι χώρες είχαν δυστυχώς τελειώσει.

Απογοητεύτηκαν οι Έλληνες και βρίσκονταν σε απόγνωση μην ξέροντας τι να κάνουν. (Τί είχες Γιάννη; Τί 'χα πάντα...σκέφτομαι τώρα εγώ...)

Τότε ο Θεός που τους αγαπούσε πολύ τους είπε:

Ακούστε, έχω κρατήσει μία χώρα για μένα. Είναι το ωραιότερο μέρος του κόσμου. Αυτό που με ξεκουράζει, με αναζωογονεί, με αισιοδοξεί, με κάνει ευτυχισμένο. Δε θα το έδινα ποτέ σε κανέναν. Αλλά εσείς οι Έλληνες είστε οι αγαπημένοι μου γιατί είστε ο πιο έξυπνος, ο πιο ευαίσθητος και ο πιο ερωτικός λαός απ' όλους. Και μιλάτε και τη γλώσσα μου. Τα ελληνικά είναι η γλώσσα που έφτιαξα μετά από πολλή μεγάλη σκέψη κι εσείς την πήρατε και την κάνατε καλύτερη!

Γι αυτό χαλάλι σας! Δική σας η χώρα του Θεού!

Αυτά τα είχε πει ο Θεός τότε. Αν ήξερε ότι θα άφηναν να καεί ο Κρόνιος λόφος, πάω στοίχημα πώς δεν... αλλά άλλο είναι το θέμα μας.


Το θέμα μας σήμερα είναι η πόλη της Βέρνης. Στα γερμανικά Bern, στα γαλλικά Berne, ενώ στα ιταλικά και τα ρομάντσο Berna. Αυτή η κούκλα λοιπόν είναι η πρωτεύουσα της Ελβετίας, αλλά και του καντονιού της Βέρνης του δεύτερου σε πληθυσμό καντονιού από τα 26 ελβετικά καντόνια.

Με 128.163 (2007) κατοίκους είναι η πέμπτη σε μέγεθος πόλη της Ελβετίας, μετά τη Ζυρίχη, τη Βασιλεία, τη Γενεύη και τη Λωζάνη.


Η Βέρνη ιδρύθηκε το 1191 από το Δούκα Berthold V των Zähringen πάνω στο μικρό νησάκι που δημιουργήθηκε από τον Άαρ τον παραπόταμο του Ρήνου, γι αυτό και είναι περικυκλωμένη από το ποτάμι, κάτι που δεν το έχω δει πουθενά αλλού, παρά μόνο εδώ στην Ελβετία. Η κίνηση των νερών διαμορφώνει το τοπίο κι αυτό είναι θαυμαστό κι απίστευτα γοητευτικό . Νιώθεις ότι δεν είναι τίποτα στατικό... Σύμφωνα με την παράδοση ονόμασε την πόλη Βέρνη από μια αρκούδα που σκότωσε στην περιοχή (Bär η αρκούδα στα γερμανικά). Η αρκούδα είναι και το σήμα και η μασκώτ της πόλης και κάθε Δεκέμβρη στις αρχές γεμίζει η πόλη αρκουδάκια και είναι πραγματικά, ένα θέαμα πανέμορφο για μικρούς και μεγάλους.


Fossa degli orsi

Έγινε μέλος της ελβετικής ομοσπονδίας το 1353, ενώ πρωτεύουσα της Ελβετίας έγινε το 1848.

Το ιστορικό κέντρο της πόλης είναι μεσαιωνικό. Είναι ένα σπάνιο δείγμα μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής διατηρημένης άψογα και για το λόγο αυτό έχει ανακηρυχθεί ολόκληρο ως μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς από την UNESCO.

Μουσεία:
Kunstmuseum, museo d'arte
Zentrum Paul Klee, το μεγαλύτερο μουσείο αφιερωμένο στο έργο και τη ζωή του καλλιτέχνη.
Paul Klee (1879-1940)
« Ο Picasso βλέπει τον πίνακα σαν έναν τοίχο, ο Klee σαν μία σελίδα. »
(Clement Greenberg)

Πιο πολλές φωτό εδώ:
Berna, Svizzera

Βέρνη, Μια Μεσαιωνική αρχόντισσα

29 σχόλια:

Θράσος είπε...

Πανέμορφη πόλη...Ο νεαρός; Ο γιό ς σου; Να σου ζήσει;
Σήμερα εδώ κάνει μια υπέροχη ημέρα, αδυνατώ να δουλέψω. Προσπαθώ, αλλά αδύνατον..Περιμένω να σχολάσω να πάω κάπου να χαρώ την καλοκαιρία.

μαριάννα είπε...

Κι εγώ φεύγω τρέχοντας... έχω μάθημα σε άλλη πόλη και μετά μου έχουν οι γονείς αποχαιρετιστήρια βραδιά και προβλέπεται να γυρίσω κουρέλι... γιατί έχουμε γίνει πέντε χρόνια τώρα αδέρφια και κάτι παραπάνω. Τη μισή μου καρδιά θα αφήσω εδώ φεύγοντας. Άσε Θράσο μου, γαμώτο. Δύσκολη η ζωή με τις απουσίες.
Ναι, το καμάρι μου το μικρό είναι. ;)

Σε φιλώ... Καλό ΣΚ!

BOSKO είπε...

Τι ταξιδιωτικοί οδηγοί και μαλακίες! Διαβάζεις blog γητεύτριας, βγάζεις εισιτήρια, φορτώνεις σακίδιο και την κάνεις! Ωραία η κατάλευκη, μα πένθιμη Ελβετία, που έλεγε κι ο Καββαδίας, τον περασμένο Δεκέμβριο την προσπέρασα πηγαίνοντας στο Λουξεμβούργο! Αληθεύει ό,τι οι Ελβετοί είναι εκφυλάτζες κι ό,τι η παιδεραστία οργιάζει στα ορεινά τους; Υπάρχει ένα σχετικό βιβλίο, δεν το λέω τυχαία...

Ανώνυμος είπε...

:)










ΥΓ1: τί έπινε ο θεούλης όταν τα 'λεγε αυτά;
ΥΓ2: κάποτε πρέπει να γράψω κάτι για τους αποχαιρετισμούς

Ανώνυμος είπε...

Πολύ όμορφες η φωτογραφίες. Η πόλη φαίνεται πραγματικά υπέροχη!!

μαριάννα είπε...

vrakas kostas

Όντως η Χαϊδελβέργη είναι παραμυθένια πόλη! Τα είχα χάσει την πρώτη φορά που πήγα. Ανέβηκα και στο κάστρο ποδαράτο και τότε ακόμα κάπνιζα... αλλά αποζημιώθηκα από τη θέα!
Α εκεί γύρω ζεις λοιπόν; Μια χαρά σε βρίσκω μικρέ...
Ήρεμη είμαι εγώ πάντα. Το φούντωμα είναι προσωρινό. Έτσι κι αλλιώς βρε Κωστή τείνει να γίνει ρουτίνα η απομυθοποίηση ανθρώπων. Αν ήταν να τα παίρνουμε μέσα μας, θα είχαμε τρελαθεί. ;)

Καλημέρα και καλό ΣΚ!

μαριάννα είπε...

BOSKO

Βρε αγόρι μου οι Βέλγοι έχουνε τ' όνομα και τη χάρη και οι Ολλανδοί στο λίκνισμα έχουν τη χάρη.
Οι Ελβετοί, πολύ ανέραστοι αδερφάκι μου. Τρελά λέμε. Ωραίοι άντρες, αλλά... πολύ τους αδίκησε η φύση. Πώς είσαστε οι Έλληνες; Καμία σχέση.
Αυτό που λες δε, πρώτη φορά το ακούω.
Και δε νομίζω ότι η κοινωνία εδώ σηκώνει τέτοια. Θα τον είχανε φάει ζωντανό. Εδώ το καθεστώς είναι στρατιωτικό και βάλε. Πριν σκεφτείς να αμαρτήσεις έχουνε πλακώσει οι μπάτσοι με πέντε περιπολικά. Αν προλάβεις και σκεφτείς, θα σημάνει εθνικός συναγερμός.
Από φύση κι αισθητική όμως, σκίζουνε.
Με πήγανε απόψε σε ένα κάστρο για φαγητό, στο πιο ψηλό κάστρο της Μπελλιντσόνα. Καλά μιλάμε...μια θέα, μου 'φυγε η μαγκιά. Από φαί δε και κρασί, άσε. ;)
Πολύ ρομάντσα... Αν ποτέ έρθεις έρθεις κατά δω με την καλή σου θα σε στείλω σε σπέσιαλ μέρη! :)

μαριάννα είπε...

nefeloessa

1. Έπινε ακριβώς αυτό που έπινε κι όταν μας έπλασε. Αλλιώς δεν εξηγείται...

2. Οι φίλοι μου οι Ισπανοί κάθε φορά που χαιρετιόμαστε και που κλαίμε με μαύρο δάκρυ, λένε:

Hasta la proxima...

Μέχρι την επόμενη... ούτε αντίο, ούτε καληνύχτα. Και να δεις που πιάνει...

Πάντως η γιαγιά μου έλεγε, ότι σαν τον ζωντανό ξεχωρισμό, άλλος δεν είναι πόνος. Και την πιστεύω.;)

Καλό ΣΚ!

μαριάννα είπε...

unclescrooge

Πράγματι. Σπάνια να βρεις τόσο όμορφη πόλη και να μην την έχει χαλάσει η ανθρώπινη παρέμβαση.

Καλό ΣΚ!

Ευτυχία είπε...

είναι πολύ όμορφη η Ελβετία! πέρασα για λίγο πριν 2 χρόνια κι ελπίζω σε 2 χρόνια από σήμερα, αν δεν βγάλω άκρη στη χώρα μας, να κινηθώ προς τις χιονισμένες της πλαγιές... μπορεί να συναντηθούμε Γητεύτρια!

μαριάννα είπε...

Monaliza

Είναι πολύ πιθανόν Μοναλίζα μου. Γιατί εγώ μετά την σύνταξη το πιο πιθανό είναι να μη μείνω μόνιμα Ελλάδα. Και θα μοιράζω τη ζωή μου ανάμεσα σε Ελβετία, Ισπανία και Φάληρο. Ο γιος μου θα παραμείνει εδώ έτσι κι αλλιώς και κάποιοι φίλοι μου εχθές μου έδιναν ήδη τα κλειδιά για ανεξάρτητα διαμερίσματα που τα έχουν κλειστά, για να έρχομαι όποτε θέλω.
Είμαι σίγουρη ότι θα περάσεις αξέχαστα κι αν μπορώ να βοηθήσω σε κάτι, από πλευράς πληροφοριών κτλ να μη διστάσεις να μου πεις.

Καλό ΣΚ!

Antoine είπε...

Dein Junge ist zuruck!

Σου έλειψα καθόλου, Μαριάννα;

Από τη χαρά μου που επέστρεψα δεν μπορώ να διαβάσω το ποστ σου! Αλλά πλέον έχω τόσο χρόνο που θα το κάνω το βράδυ!

Φιλάκια!!!

Τώρα δεν πρόκειται να ξαναφύγω (για παρόμοιο λόγο τουλάχιστον)!

Αχ, θα πεθάνω από τη χαρά μου!

Γιωργος Κεντρωτης είπε...

Νά 'μαι κι εγώ! Σου στέλνω θερμούς(μετα)ναπολιτάνικους χαιρετισμούς!

BOSKO είπε...

Το βιβλίο που σου έλεγα το έγραψε κάποια Εύα Τόμας, αν τη γνωρίζεις, η οποία καταγγέλει σημεία και τέρατα για την ελβετική κοινωνία των επαρχιών, που συχνά υποθάλπει παιδεραστές εγκληματίες. Την έχω γνωρίσει την Τόμας, φάγαμε μαζί πριν κάνα δυο χρόνια, στο σπίτι της Νένας Βενετσάνου. Θεωρείται συγγραφέας ακτιβίστρια με διεθνή δράση. Θα βρω τον τίτλο του εν λόγω βιβλίου της και θα στον μεταφέρω.
Οι Ολλανδοί έχουν τη χάρη στο λίκνισμα; Είδες τι ωραία που λικνίζεται ο κόσμος όταν του αφήνεις ελεύθερα τα σπίρτα και τα οινοπνεύματα; στυλώνονται τα πνεύματα! Κανονικά!

Μηθυμναίος είπε...

Τέτοια κέφια λοιπόν ο Θεός...
Μπράβο μας!
Το καμάρι σου, μου θύμησε το γιο μου.
Να τον χαίρεσαι!
Κι απ' ότι κατάλαβα μας έρχεσαι, άντε για να σε δούμε πριν φύγουμε για Μόλυβο.
Φιλάκια

ΑΝΤΩΝΗΣ Σ. είπε...

Μμμ, τα ίδια λέει κι ο δικός μου πατέρας, αλλά, όχι στη Βέρνη, ούτε στην Ελλάδα δεν έχει πάει καλά-καλά. Όχι ότι δεν είναι μια κούκλα η δικιά μας, αλλά έχει κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν ..και εντελβάις, άμα λάχει :))

Φιλιά απ' την πατρίδα!

μαριάννα είπε...

Antoine

Μου έλειψες τρελά! Όλα καλά πήγανε; Πες μας ντε! Γράψατε καλά;
Χαρούμενο σ' ακούω... ;)
Άντε καλά αποτελέσματα! Περιμένω νέα σου!

Φιλιά πολλά!

μαριάννα είπε...

γιώργος κεντρωτής

Benvenuto Signore! Finalmente sei tornato! Ci sei mancato tanto!
Ελπίζω να πέρασες καλά! Αισθητή η απουσία σου... :)

μαριάννα είπε...

BOSKO

Συγγνώμη τώρα μπόσκο μου, αλλά θα το θέσω ευθέως: Κι είναι καλό να λικνίζεται ο κόσμος; :ΡΡΡ
Την συγγραφέα που λες δεν τη γνωρίζω αλλά ρώτησα έναν φίλο μου απόψε Ελβετό και μου είπε ότι ναι, ακούστηκαν κάποια περιστατικά κατά καιρούς αλλά σε ποστοστά είναι λέει πολύ κάτω από μας τους Έλληνες! Δεν κάνω πλάκα... έτσι μου είπε. Κι αυτοί όταν λένε κάτι, ισχύει. Δεν λένε για να λένε όπως εμείς...

μαριάννα είπε...

μηθυμναίος

Καλησπέρα Στράτο! Να είσαι καλά! Κι εσύ να χαίρεσαι τα παιδιά και τα εγγονάκια σου!
Να μου τα φιλήσεις! Διακοπές στο Μόλυβο! Ποιός τη χάρη σας!

μαριάννα είπε...

trelos

Έτσι είναι οι μεγάλοι άνθρωποι μάτια μου! Κόλλημα λέμε... δεν πα' να 'ναι ο παράδεισος αλλού! Βρε παιδιά το παπούτσι από τον τόπο σου κι ας είν' και μπαλωμένο, το επαληθεύω συνεχώς σε κάθε πτυχή της ζωής μου. Δυστυχώς... για μένα.
Γιατί έχω ξεκολλήσει πια. Τόσο, που χάνω επαφή. ;)

Φιλιά στην πατρίδα! Πολλά!

Γιωργος Κεντρωτης είπε...

Ήμουν και άλλες φορές για πολύ καιρό στη Νάπολη τα δύο τελευταία χρόνια. Αυτή τη φορά, απλώς, δεν είχα πρόσβαση στο διαδίκτυο, και δεν μου αρέσει να τρέχω στα ινφοκαφενεία. Επέστρεψα οριστικά από την Νάπολη (σνιφ) στα πάτρια εδάφη. Σε χαιρετώ.

μαριάννα είπε...

γιώργος κεντρωτής

Ωχ! Κι εσύ σνιφ Γιώργο μου; Το ίδιο κι εγώ... Επιστρέφω οριστικά τέλος του μήνα. Κι εγώ το 'κλαψα, αλλά μετά το ξανασκέφτηκα και είπα αφού η ζωή με πάει καλύτερα απ' ότι την πάω, ας την ν' αποφασίσει για μένα. Αλλά δεν κόβω γέφυρες, γιατί νοσταλγώ πολύ και δεν αντέχω. Έτσι κατάντησα με πολλές πατρίδες, τις οποίες αγαπώ, σχεδόν το ίδιο. Προφανώς είναι η χιτάνα που μιλάει μέσα μου. ;)

Φιλιά! Καλή προσαρμογή και τα καλύτερα να συμβαίνουν πάντα!

Ανώνυμος είπε...

Τί κι αν είμαι ψιλοκαθηλωμένη (λόγω δουλειάς , και μιας μικρής αναπηρίας) στον τόπο μου και δεν έχω ευκαιρίες και δυνατότητες , να ταξιδεύω ;... Με "ταξιδεύεις" εσύ ..... Όλες αυτές οι εικόνες ....
Ευχαριστώ .

μαριάννα είπε...

silia

Καλημέρα! Καλό μήνα!
Χαίρομαι γι αυτό που λες γιατί αυτός είναι ο σκοπός μου.

Εννοώ ότι κι εγώ θα το ήθελα πολύ και το απολαμβάνω κυρίως σε ξένα μπλογκς και σάιτς, όπου εκεί οι άνθρωποι είναι λίγο πιο προχώ από μας και είναι πιο απελευθερωμένοι.

Δεν θεωρούν ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο τις φωτό από τα ταξίδια τους, ούτε αυτές των παιδιών τους ή του παππού τους.

Η ζωή κάποιου στην εφημερίδα ή στο λογοτεχνικό περιοδικό, είναι τιμητική αναφορά και η συνέντευξη με λεπτομέρειες της ζωής του σε δημοσιογράφο, το ίδιο.

Αν το κάνεις αυτό σε ποστ, βγαίνει η κάθε συντηρήκλα κολλημένη και σου λέει ότι βγάζεις στο σφυρί το παιδί σου.

Πόσα κιλά μαλκς μπορεί να είναι κάποιος που σκέφτεται έτσι;

Το λέω σε σένα τώρα γιατί θυμήθηκα τις υπέροχες αναρτήσεις σου με τις οικογενειακές φωτό.

Όταν λοιπόν πρόκειται να ταξιδέψω, ψάχνω να βρω πού, πώς, τί;

Αν ο κάθε μπλόγκερ αναρτούσε κάπου κάπου τα ταξίδια του ή τα μέρη του, που αλλιώς τα ζει και τα ξέρει εκ των έσω, κι αλλιώς μας τα δείχνει ο τουριστικός οδηγός, θα μας διευκόλυνε και θα μας έσωζε από λάθος επιλογές και από άσκοπο ψάξιμο.

Ξέρεις πολλούς να κάνουν τέτοιες προσφορές που θέλουν κόπο και χρόνο και που είναι ανυστερόβουλες και αφιλοκερδείς;

Γιατί μας τη λένε κι από πάνω.

Λες και διαφημίζουμε εμείς τη δουλειά μας, τη δημιουργία μας, το μαγαζί μας, μέσα απ' τα μπλογκς.

Κι όχι ότι είναι κακό...

Αλλά κλείσε το στοματάκι σου που το έχεις ξεχάσει μόνιμα ανοιχτό. Πριν το παραλήρημα, βούτα τη ρημάδα την πένα στο κουρκούτι, αν υπάρχει, λέμε τώρα...

Εδώ και καιρό δεν μπορώ να μπω στο μπλογκ σου. Ζητάει κωδικούς και βγάζει «ήσυχα τίγρη»! Το έχω κάνει ποστ στην αλεπού, αλλά λύση δε βρήκαμε. Υποθέσεις κάνουμε.

Καλό μήνα και πολλά φιλιά!

BOSKO είπε...

καλό είναι ο κόσμος να κάνει ελεύθερα ό,τι του γουστάρει σε οποιοδήποτε τομέα, αρκεί να σέβεται ο ένας την προσωπικότητα του άλλου! Εμένα έτσι με μεγάλωσε η μαμά μου κι αργότερα με δίδαξαν οι μουσικές, οι ταινίες και τα βιβλία! Σωστός;

Ανώνυμος είπε...

Α χα χα χα χα χα !!!....
Ώστε ..."«ήσυχα τίγρη»!" ;;...
Ε , μα γλυκειά μου , σε πήρε χαμπάρι και η Wordpress .... και προσπαθεί να σε δαμάσει ... και επειδή ΔΕΝ τα καταφέρνει , σού'κλεισε τις πόρτες φαίνεται .
Για κωδικούς , δεν ξέρω , αλλά το θέμα του .... "τίγρη" , θαρρώ πως το διόρθωσα (και λέω "θαρρώ" , γιατί είμαι και ψιλοάσχετη και ποτέ δεν είμαι σίγουρη μ' αυτά τα ... ηλεκτρονικά) .
Τα φιλιά μου .

μαριάννα είπε...

BOSKO

Απλά σωστός μπόσκο μου; Αστέρι λέμε! Η μανούλα σου η σοφή. Ε αυτά είναι που συγκινούν. Κατάλαβες;
Η ανταμοιβή αυτή, Η αγνή, η απλή, η ανυστερόβουλη. Αν το άκουγε η μάνα... θα δάκρυζε...

Σε φιλώ!

μαριάννα είπε...

silia

Λες ε; Φιλεναδίτσα δεν το είχα σκεφτεί έτσι και γρύλιζα... Να τα βλέπω όλα έτσι λες, να τα παίρνω λιγότερο; ;)

Φιλιά! Καλό απόγευμα!