Blaise Cendrars-Le ventre de ma mère
Ένα poèmo-clip σε μουσική του Yann Anderson, βασισμένο στο υπέροχο ποίημα του Blaise Cendrars " Le ventre de ma mère", σε απαγγελία του εκλεκτού ηθοποιού Albert Delpy!
Χαρισμένο στις μανάδες του κόσμου!
Η κοιλιά της μάνας μου
Αυτή ήταν η πρώτη μου κατοικία
Ήταν όλα καμπυλωτά
Πολύ συχνά με φανταζόμουν
Αυτό που θα μπορούσα να είμαι
Τα πόδια στην καρδιά σου μαμά
Τα γόνατα κόντρα στο συκώτι σου
Τα χέρια συστρέφονταν στο κανάλι
Που κατέληγε στην κοιλιά σου
Η πλάτη κουλουριαζόταν
Τ' αυτιά γεμάτα τα μάτια άδεια
Όλο τραβιόμουν απότομα, τεντωνόμουν
Το κεφάλι σχεδόν έξω απ' το σώμα σου
Το κρανίο μου στο διάφραγμά σου
Απολάμβανα από την υγεία σου
Από τη θερμότητα του αίματός σου
Τ' αγκαλιάσματα του μπαμπά
Πολύ συχνά μια φωτιά υβριδική
Ηλέκτριζε τα σκοτάδια
Ένα σοκ στο κρανίο με λασκάριζε
Και κλωτσούσα πάνω στην καρδιά σου
Ο μεγάλος μυς του κόλπου σου
Συσφιγγόταν τότε σκληρά
Κι αφηνόμουν δημιουργώντας οδύνη
Κι εσύ με πλημμύριζες με το αίμα σου
Το μέτωπό μου είναι ακόμα παραμορφωμένο
Από τις σκουντιές του πατέρα μου
Γιατί πρέπει να αφήνεται
Να πνίγει έτσι τη γυναίκα του;
Αν μπορούσα ν' ανοίξω το στόμα
Θα τον είχα δαγκώσει
Αν μπορούσα ήδη να μιλήσω
θα είχα πει:
Σκατά, δε θέλω να ζήσω!
Blaise Cendrars
Μετ. Μαριάννα Τζανάκη
.png)
.jpg)
8 σχόλια:
Madrecita linda,eres un tesoro!
El poema es muy precioso!
Πάντα με εκπλήξεις!
Καλή βδομάδα!
Φιλιά!
εξαιρετικό το ποίημα του Cendrars Μαριάννα ,πολύ οργανικό.
τρυφερότητα,υγρασία ...
και η ερμηνεία εκφραστική της αγωνίας πού κυλά υποδόρια στούς στίχους...
καλο βράδυ!
mareld
Eres una mujer muy especial! Una dama encantadora! Por eso te gustan mis poemas preferidos. Tenemos muchas cosas en común...
Un beso grande y un abrazo fuerte!
κόκκινη κίσσα
Πόσο μου αρέσει που λαμβάνεις αυτά ακριβώς που νιώθω και που θέλω να δώσω! Ακριβώς έτσι το βρήκα αυτό το ποίημα. Ακριβώς!
Και φυσικά με το συγκλονιστικό τέλος της αγωνίας που λες...
Τα σκουντήματα του μπαμπά και που πνίγεται η μαμά και γιατί να τον αφήνουν;
Μα πιό αγαπησιάρικο ποίημα και καλύτερος ύμνος στη γυναίκα γίνεται;
Έπαιρνα/απολάμβανα από την υγεία σου μαμά.
Ενοχές από έμβρυο, από αγάπη και γιατί συμπάσχει...
Μα ένα κορμί είναι αυτή η γυναίκα. Έχουν πέσει όλοι πάνω της να την διαλύσουν; Πρώτος εγώ... αλλά και ο μπαμπάς με τις σκουντιές του!
Φιλιά πολλά Έφη μου!
Υπεροχο Μαριαννα μου!
Δεν εχω λογια!
Αριστουργημα,τρυφερο...βαθυ ,βαθυ.
Θείο!!!!
πολλα φιλια
Πολύ τρυφερά γλυκό! Σε βάζει σε σκέψεις,σε γυρνάει σε μια πραγματικότητα που κανείς δε μπορεί να θυμηθεί..
Αίσθηση & ευαισθησία..!
Τους φραουλένιους χαιρετισμούς μου!!
faraona
Δε φαντάζεσαι πόσο θα ήθελα να βρεθούμε από κοντά! Και να τα συζητάμε όλα αυτά και να τα αναλύουμε, να το φχαριστιόμαστε. Γιατί κι εγώ πολύ βαθύ το βρήκα Νατάσσα μου... Με άγγιξε πραγματικά.
Κάτι έψαχνα προχθές κι έπεσα στη σελίδα του Μπερεκέτη κι από κει σε ένα λινκ του Πετρεφή και είδα μια φωτογραφία σου με άσπρα! Καλά βρε συ, τί γυναικάρα είσαι! Και πόσο ελεγκάντε! Το πεδιλάκι και το πεντικιούρ όλα τα λεφτά! Πολλά συγχαρητήρια κυρία μου! ;)
Φιλάκια!!!
demeter
Καλώς το! Να είσαι καλά demeter!
Την καλησπέρα μου!
Δημοσίευση σχολίου