Martos, Linares, Baeza, Ubeda, Jaén, Granada, Madrid...parador, tunos, alcalde, safa, comenius! ¡Que bonitos recuerdos! ¡Andalucía olé olé y olé!

Martos! Το Πρόγραμμα Αξίες στην Εκπαίδευση, έχει τελειώσει. Μια αποχαιρετιστήρια συνάντηση για τα συμπεράσματα. O Eduardo o Συντονιστής των Ισπανών και του Προγράμματος, ο Jefe(αφεντικό, όπως τον πειράζαμε), ο Manolo ο Διευθυντής του Σχολείου του Μάρτος(μοναδικός άνθρωπος και φίλος) και ο Manolo, Πρόεδρος του Συλλόγου των Γονέων, μέλος του Κόμματος της Ανδαλουσίας, τρελό γέλιο και πολιτικές κόντρες. Τέταρτη φορά στο Μάρτος με το Πρόγραμμα. Η φιλοξενία του Δημάρχου José A. Saavedra Moreno(στο κέντρο) και των οργανωτών, κάτι το απίστευτο! Μόνο ο Καψάνης στο Φάληρο, ανταπέδωσε τα ίσα και καλύτερα, σε μια φιλοξενία που ακόμα τη θυμούνται και την συζητούν οι Ισπανοί.


Τα παιδιά τραγουδούν και χορεύουν για μας!


Απίστευτες παρουσιάσεις! Δεν έχω τις φωτό μαζί μου από μοναδικά χορευτικά και βραδιές που μας έχουν χαρίσει!


Ο Δήμαρχος!!! Ο άνθρωπος! Ο σοσιαλιστής! Ο άντρας! Απόγονος του Miguel de Cervantes Saavedra, τιμά την καταγωγή του στο μέγιστο βαθμό! Δεν είναι τυχαίο που εκλέγεται μόνιμα και είναι παντοτινός Δήμαρχος. Άρχοντας στην καρδιά, στους τρόπους, στο ήθος, στην ευαισθησία! Εξωκοσμικός πολιτικός! Δίπλα του ο Προϊστάμενος ΠΕ στο Φάληρο και πολύ φίλος μας, Τηλέμαχος με την Μαίρη την Αγγλού μας, το τἐταρτο μέλος της Αγίας Τετράδας :). Περάσαμε υπέροχα! Αξέχαστα!

Ναι και οι Δήμαρχοι δακρύζουν σαν χαιρετούν και εύχονται καλή διαμονή στην Ελβετία που θα πας συντρόφισσα! Κι αν τέλειωσε το Πρόγραμμα δεν τελειώνουν οι φιλίες και δεν λέμε αντίο. Λέμε Hasta la proxima...

Εcos del rocio - Sevillanas del Adios


Manuel, Προϊστάμενος στη SAFA(Sagrada Familia), Ψυχολόγος και φίλος, επίσης ζωής. Ο υπερταλαντούχος Μαδριλένος που είναι εκτός από Ψυχολόγος και ο καλύτερος χορευτής Φλαμένκο, παίζει κιθάρα, τραγουδάει, παίζει τέννις, κάνει ιππασία και έχει άλογο, ξέρει όλη την ποίηση την ισπανόφωνη απ' έξω, λατρεύει την Ελλάδα και τα ελληνικά και το κυριότερο ξεκίνησε Τούνος στη Μαδρίτη, στα χρόνια του Πανεπιστημίου και τώρα είναι Κουαρεντούνος!!! Θα το δείξω στην επόμενη ανάρτηση. Δίπλα μου η Βάγια, η αυτοκόλλητή μου Γυμνάστρια από το σχολείο μας, που έχω μοιραστεί μαζί της ένα πολύ μεγάλο μέρος της ζωής μου, έχοντας κλάψει από γέλιο με τις μιμήσεις της, καθώς και με όλη την ελληνική παρέα του Κομένιους, που δυστυχώς σημαδεύτηκε από την απώλεια της ψυχής της παρέας, του Στέλιου μας, και που δεν τολμήσαμε 17 μήνες από το χαμό του να ξαναβρεθούμε όλοι μαζί. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρουμε φέτος το καλοκαίρι. Ο Τηλέμαχος με τη γυναίκα του την Ευαγγελία και στην δεξιά άκρη είναι η Κάρμεν. Η αδερφή μου. Τί κι αν δεν έχουμε τους ίδιους γονείς; Ασήμαντη λεπτομέρεια...

Μανουέλ η υπόθεση σηκώνει τσιγάρο! Μας γονάτισες μέσα, στην ξενάγηση της ΣΑΦΑ! Χαρμανιάσαμε...:) Καπνιστής κι ο Μανουέλ, κατανοεί...


Ο Πέπε μου ο λατρευτός και η Κάρμεν! Φιλόλογος ισπανικής γλώσσας και συνδικαλιστής μεγάλος ο Πέπε, Πρόεδρος του Συλλόγου Καθηγητών Ανδαλουσίας! Ε ναι, σοσιαλιστής. Δεν έχω γνωρίσει ποτέ ξανά στη ζωή μου καλύτερο άνθρωπο! Με πλήρη επίγνωση της βαρύτητας του λόγου. Πολλοί άνθρωποι είναι καλοί. Ο Πέπε όμως, είναι ο άνθρωπος που σου φέρνει δάκρυα. Κάθε φορά που είναι να χωριστούμε, από το πρωί, μου κάνει ταρζανιές και τον κλόουν για να μην κλάψω. Δεν παίζει να μην, όμως. Κλαίω μέχρι να με πάρουν τηλέφωνο και να μου πουν φτάσαμε καλά, να τους ακούσω ότι είναι σπίτι και να συνειδητοποιήσω την απόσταση. Η Κάρμεν καθηγήτρια αγγλικών στη SAFA. Με την Κάρμεν, παίζει και κάτι άλλο. Ο Πέπε μας λέει μπρούχας! Μάγισσες! Σκεφτόμαστε, λέμε, υποθέτουμε, εννοούμε, το ίδο πράγμα, την ίδια στιγμή και το ξεστομίζουμε ταυτόχρονα, ακόμα κι από μακριά. Το άλλο μου εγώ σε ισπανική βερσιόν! Είναι τρομακτικό. Όντως. Χωρίς συνεννόηση, από μακριά κάνουμε και σκεφτόμαστε ή προγραμματίζουμε τα ίδια πράγματα. Φιλία με την πρώτη ματιά; Μα με την πρώτη! Κεραυνοβόλος! Και με τους δυο! Από το 1999 κάνουμε διακοπές μαζί, συναντιόμαστε απαραίτητα 2-3 ή και 4 φορές το χρόνο και είπαμε ότι θα γεράσουμε παρέα, μοιράζοντας τη ζωή μας μεταξύ Αθήνας, Κρήτης, Γρανάδας, Λινάρες...

Χαιρετήσαμε Δημάρχους και Προϊσταμένους, αφού ήπιαμε καφέ μαζί τους στο υπέροχο παραδόρ και καταλήξαμε πού αλλού; Σε φλαμένκο στην Ούμπεντα με τάπας, θερμπέθας και σανγκρίες!!! Μέχρι τη μαδρουγάδα τραγούδι και χορός! Πάντα έτσι. Αν δε φωτίσει για τα καλά, δεν παίζει να πάμε για ύπνο.

Γιάννης! Το ένα από τα μέλη της παρέας της Αθήνας του Κομένιους! Μαζί με τον Στελάρα μας, τους λέγαμε Καφετζόπουλο και Παρτσαλάκη! Ρεσιτάλ έδιναν όταν σμίγαμε! Διευθυντής χρόνια σε σχολείο κοντινό ο Γιάννης. Φίλος της καρδιάς. Τόσες αναμνήσεις!

Έλα μια φωτό όλη η παρέα! Δεν πειράζει που είμαστε οι μισοί. Τουλάχιστον να την δουν οι άλλοι μισοί και να τους πούμε ότι μας λείπουν...

Η μισή παρέα στην Μπαέθα λοιπόν! Στην υπέροχη Μπαέθα και Ούμπεντα με τα πέτρινα και τη Μεσαιωνική αρχιτεκτονική. Όλη η Ανδαλουσία είναι αριστούργημα! Κι όλες αυτές οι πόλεις συγκίνηση μεγάλη. Ο Γουδαλκιβίρ, η Σιέρρα Μορένα, η Σιέρα Νεβάδα, ο Λόρκα που το πνεύμα του το νιώθεις παντού... Παντού!!!

Ο Νίκος! Ο δικηγόρος μας και φίλος κολλητός! Το τρίτο μέλος της παρέας που μαζί με Στέλιο - Γιάννη, είχαμε ξεσκίσει τα παραλιακά, τα Εξ' Ανατολής, Ν. Σμύρνη, Φάληρο, Γλυφάδα, Βάρκιζα, Βουλιαγμένη, Ακρόπολη, Φιλοπάππου! Δεν υπάρχει γωνιά της Αθήνας να μην έχουμε αναμνήσεις. Νησί ελληνικό ή ευρωπαϊκές πόλεις. Παντού μαζί και όνειρο.

Ευαγγελία, Μαίρη, η Αγγλού μας και η Βάγια! Στο πλάι η Anna , ακόμα μία αγαπημένη φίλη Ισπανίδα!

Ο Werner o Διευθυντής ενός από τα μεγαλύτερα Λύκεια της Φρανκφούρτης! Διακοπές με τον Βέρνερ στη Ρόδο... μαζί με τους Ισπανούς και Ελβετούς φίλους, στη Μαριτσά σε μπαράκι, να φωνάζει «Σήκωσέ το, το... γαμ#μένο! Δεν μπορώ δεν μπορώ να περιμένω!» και να ρωτάει μετά τί σημαίνει και να του λέει η Κάρμεν: lleva la hodida copa! No puedo esperar más! Και ο Στέφαν, καθηγητής από Φρανκφούρτη επίσης.

Φιλανδή, Νίνα και Ελένη, η γυναίκα του Αντώνη μας!
Η Χιονούλα κι η Ροδούλα! Φινλανδία μεριά... τί γλυκά κορίτσια! Καλά να είναι ο Βορράς, αλλά δεν παίζεται...

Σε πλήρη αποσύνθεση με την Ίνμα και τη Νίνα, μετά από τρελό γαστρονομικό ξεσκί και θέλαμε να ξεραθούμε για κανά τετράωρο, αλλά το πρόγραμμα είναι πρόγραμμα. Δεν παίζει παραβίαση λόγω νύστας.

Ο Εντουάρντο! ΤΟ μυαλό και η ψυχή του Προγράμματος! Εκπληκτικός! Πού υπάρχει πρόγραμμα στην Ευρώπη; Από ποιόν φορέα επιδοτείται; Ποιός μπορεί να συμμετέχει; Κάθε καλοκαίρι αγγλικά στο Λίμερικ της Ιρλανδίας και πάντα πρόθυμος να βοηθήσει σε ότι ρωτήσεις. Γελαστός, φιλικός, ευγενέστατος, φιλόξενος, κύριος!!! Αξέχαστες οι ξεναγήσεις του!

Γρανάδα, θέα ονειρεμένη στο καλύτερο ξενοδοχείο Παλάθιο Γρανάδα και καφεδιά στη πορσελάνη την Ρόγιαλ Άλμπερτ, με 1,20 ευρώ! Στο λαιμό μας έκατσε από το νευρικό γέλιο. Σκεφτόμασταν τους Ισπανούς και τους άλλους, να παραγγέλνουν στο Κίτσεν ή στο Θέατρο! 7 κι 8 ευρώ τον καφέ! Και 13 ευρώ μια πάστα...

Πού θα πάμε το βράδυ στη Μαδρίτη; Μα είναι να ρωτάτε; Για φαγητό, θερμπέθα, κρασί ή σανγκρία στο Λα Κιτάρα! Τάπας και Τούνος!!! Μαζί πάνε αυτά!

Ααααχ! Νοστάλγησα!

Κοίτα μπόι ο φοιτητής!!! A Federico García Lorca, Sevillanas