Εμένα κάθε λίγο θα με ψάλλει όχι παπάς, αλλά Μητροπολίτης κι όποιος φορεί τη μίτρα στο κεφάλι, είναι του Πλάστου άμεσος μεσίτης.

ΔΥΟ ΨΥΧΕΣ

Στον τόπο του κοινού Καθαρτηρίου
εμάλωναν με πείσμα μιαν ημέρα
μία ψυχή πτωχού και μιά πλουσίου,
κι ο κόσμος εχαλούσε εκεί πέρα.

Και είπε η πτωχή εις την πλουσία:
«Παράδεισο ποτέ σου μην ελπίσεις,
κι αν έως την Δευτέρα Παρουσία
εδώ στο Πουργατόριο σαπίσεις.

»Καλά να παστρευθείς δεν θα μπορέσεις
απ' όλα της ζωής σου τ' αμαρτήματα'
θα κολαστείς στα Τάρταρα θα πέσεις
εδώ δεν έχουν πέραση τα χρήματα».

Και είπε η πλουσία στην πτωχή:
«Αν κι είναι απρεπές να σ' απαντήσω,
αφού δεν είσαι άρχοντος ψυχή,
αλλά με αναγκάζεις να μιλήσω.

»Και πώς εσύ πιστεύεις πως θα πας
στου Αβραάμ τους κόλπους να το στρώσεις;
αφού δε σ' εμνημόνευσε παπάς,
γιατί λεπτά δεν έχεις του δώσεις;

Πού κόλλυβα για σένα και παπάδες,
πoύ είναι προσφορές και θυμιάματα,
πολύφωτοι λαμπτήρες και λαμπάδες,
ευχές και λειτουργίες και τρεχάματα;

Εμένα κάθε λίγο θα με ψάλλει
όχι παπάς, αλλά Μητροπολίτης
κι όποιος φορεί τη μίτρα στο κεφάλι,
είναι του Πλάστου άμεσος μεσίτης.

Όσο σε μνημονεύει πιο τρανός,
τόσο και η ψυχή σου ελαφρώνει,
και τόσο της Εδέμ ο ουρανός
σιγά σιγά για σένα χαμηλώνει.

Σε ψάλλει Πατριάρχης ... Ολοΐσα
θα τρέξεις εις τας χώρας των μακάρων,
κι αν προτιμάς εσύ την μαύρη πίσσα,
οι άγγελοι σε παίρνουν άρον άρον.

Γι αυτά και άλλα βέβαια ελπίζω
το έλεος του Πλάστου και τη χάρη,
ενώ για σε, πτωχέ, στοιχηματίζω
πως ούτ' ο Σατανάς δε θα σε πάρει».

Γεώργιος Σουρής, Άπαντα τα καλύτερα
Επιλογή-επιμέλεια-εισαγωγή: Γιάννης Υφαντής
Εκδοτική Θεσσαλονίκης