Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2008

Εφ’ ω και σε χαιρέτησα, Αντώνα, η σερέτισσα…


Το τσερβέλο

Εσύ πού λες πώς θα ’πρεπε λίγο τσερβέλο να ’χα,
και το δικό σου σπαταλάς εις βάρος μου μονάχα,
—δε θαύμασες το πιάνο μου και τη βιβλιοθήκη μου;
Δεν είδες το κατάμεστον οικόσημο καθίκι μου;
Τέτοιο καθίκι, σαν αυτό, βρε Παπανικολάου,
θα βρεις μονάχα στην αυλή του φίλου Νικολάου!
Σε τέτοιο, τάχα κι ή Σεπτή Εκείνου Υψηλότης,
δε σφίγγεται, κάθε πρωί, να κάνει το ψιλό της;...
Δεν είδες τα βιβλία μου, τι πράματα και θάματα,
τι τόμοι κι εγχειρίδια, και κλασικά συγγράμματα;,..
Αλλά, για να μιλήσουμε και δι’ εμέ τον ίδιον,
μήπως κι εγώ, βρε Μήτσο μου, δεν είμαι έν-χοιρίδιον;


[Σπίρτο]

Μητσάκι μου, μού φαίνεται πως αδικείς το πνεύμα μου!
Δεν είμαι σπίρτο, φυσικά, σαν κάποιους από σας
– αλλ’ έχω, καθώς τo ’νιωσες, πιστεύω, κι απ’ το γεύμα μου,
τίτλους λαμπρούς, οικόσημα, περγαμηνάς χρυσάς!

Πιστεύω να καμάρωσες τ’ αρχοντικό σερβίτσο μου,
και το μικρό μου το λακέ, με την οικοστολή:
Όταν υπάρχουν όλ’ αυτά, και βρίσκεις και ψωλή,
το παραπάνω το μυαλό, τι να το κάνεις, Μήτσο μου;

Εφ’ ω και σε χαιρέτησα,
Αντώνα, η σερέτισσα…


Ναπολέων Λαπαθιώτης
[1933]

Δυο ανέκδοτα αθυρόστομα ποιήματα, από τις σελίδες του Νίκου Σαραντάκου



Σημειώνει ο Νίκος Σαραντάκος:

«Το ποίημα αυτό δημοσιεύτηκε στο Οχτασέλιδο του Μπιλιέτου από τον Γιάννη Παλαμιώτη, ο οποίος ίσως πρόσθεσε και τον τίτλο [Σπίρτο]. Το αναδημοσίεψαν πολλοί στο Διαδίκτυο, κι εγώ στις σελίδες μου.

Όμως, ο Παλαμιώτης δεν δημοσίεψε στην αρχή μια χειρόγραφη σημείωση του Λαπαθιώτη, η οποία ανέφερε ρητά ότι πρόκειται για (δήθεν) σημείωμα που στέλνει ο Αντωνάκης στον Μήτσο Παπανικολάου. Οι δυο τους είχαν σεξουαλικές σχέσεις εκείνη την εποχή και ο Λαπαθιώτης δεν έχανε ευκαιρία να πειράξει τον Αντωνάκη, ίσως λίγο ζηλιάρικα.

Έτσι, στο Διαδίκτυο το ποίημα αυτό έχει παρερμηνευτεί και είτε ρητά είτε υπονοούμενα φέρεται αφιερωμένο από τον Λαπαθιώτη προς τον Παπανικολάου, ενώ στην πραγματικότητα ομιλεί ο Αντωνάκης, πράγμα που εξηγεί και το «Αντώνα η σερέτισσα» της υπογραφής. Ξαναλέω, ο παραθέσας το γεύμα είναι ο Αντωνάκης.

20 σχόλια:

Θράσος είπε...

Μεγάλη αδυναμία ο Λαπαθιώτης, ιδιαίτερα στα ερωτικά του. Έχω κάνει και σχετικό post στο blog μου παλαιότερα.

mareld είπε...

Αγαπημένο μου υακινθάκι!

Πέρασα να σου πω μια καλησπέρα και ξεχάστηκα μέσα στην τόση ομορφιά του λόγου και όχι μόνο..

Πάντα υπάρχει κέρασμα στο σπίτι σου..

Ο Λαπαθιώτης μου κάνει συχνά συντροφιά τις νύχτες του χειμώνα..

Μου ήρθε στο νου..

ΟΙ ΚΥΚΝΟΙ ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ

Οι κύκνοι το φθινόπωρο ζητάνε τη χαρά τους,

γιατί η χαρά τους πέταξε μαζί με τ’ αγριοκαίρι…

Θα ζήσουν τάχα, να τη βρουν, την άνοιξη; –Ποιος ξέρει;

γιατί μπορεί και να χαθούν, πριν βρούνε τη χαρά τους…

Απόψε την περίμεναν, σχεδόν όλο το βράδυ,

ώσπου στο τέλος, νύσταξαν, κοιτώντας το σκοτάδι,

κι έγειραν και κοιμήθηκαν απάνω στα φτερά τους...

Γράφτηκε 8.6.1923.

Να βρίσκεις πάντα τη χαρά σου!
Φιλιά και αγκαλίτσες!

παράλληλος είπε...

Ανήκουστο!



Καλό ξημέρωμα!

μαριάννα είπε...

θράσος

Και εδώ συμφωνούμε.:) Κι εγώ έχω κάνει πολλές αναρτήσεις με Λαπαθιώτη. Το είδα το ποστ σου και είναι πολύ αξιόλογο γι αυτό βάζω το λινκ σου που εσύ από διακριτικότητα δεν μας έβαλες. ;)

Από τα χείλη σου...Ναπολέων Λαπαθιώτης (1888-1944)

Καλημέρα!

μαριάννα είπε...

mareld

Γεια σου Μαρελντάκι μου!
Κοίτα σύμπτωση πάλι. Το ποίημα με τους κύκνους το είχα ποστάρει το προηγούμενο βράδυ στα Φθινόπωρα των ποιητών. :))))))
Τελικά ο Λαπαθιώτης είναι πολύ αγαπημένος στην μπλογκόσφαιρα και όχι μόνο.

Φιλιά πολλά και καλό ΣΚ!

μαριάννα είπε...

παράλληλος

Είδες πόσο καυστικά, ειρωνικά, απαξιωτικά και και και... μπορεί να τσακίσει όσους περιφρονεί ένας ποιητής; Μέγα χάρισμα... :))))

Καλημέρες!

Silia είπε...

Μου θύμισες τη μάνα μου , που πάντα "έκλεινε" ένα γράμμα της με το :
"Ταύτα και μένω ,
γουρούνι ψημένο" .
==========================
Εδώ και δυό μέρες , δεν ξέρω τί έχει συμβεί και ο Blogger δεν αναγνωρίζει σαν σωστό το OpenID μου , γι αυτό και δύσκολα μπορω πια να επικοινωνήσω μαζί σας .
Silia

μαριάννα είπε...

Silia

Τί ωραίο χιούμορ που είχαν τότε. Ή μου φαίνεται επειδή το νοσταλγώ; Είχε όμως μια λεπτότητα. Μια κομψότητα... που πολύ την αναζητώ στη σημερινή εποχή. ;)

Μηθυμναίος είπε...

Καλημέρα σας!

Τούτο το ΕΡΩΤΙΚΟ τραγούδι σε στίχους του Λαπαθιώτη δεν το θυμάστε; Με την Ελευθερία Αρβανιτάκη;


Καημός αλήθεια να περνώ
του έρωτα πάλι το στενό
ώσπου να πέσει η σκοτεινιά
μια μέρα του θανάτου.

Στενό βαθύ και θλιβερό
που θα θυμάμαι για καιρό
τι μου στοιχίζει στην καρδιά
το ξαναπέρασμά του.

Ας είν' ωστόσο, τι ωφελεί
γυρεύω πάντα το φιλί
στερνό φιλί, πρώτο φιλί
και με λαχτάρα πόση.

Γυρεύω πάντα το φιλί
αχ, καρδιά μου
που μου το ‘τάξανε πολλοί
όμως δε μπόρεσε κανείς
ποτέ να μου το δώσει.

Ίσως μια μέρα όταν χαθώ
γυρνώντας πάλι στο βυθό
και με τη νύχτα μυστικά
γίνουμε πάλι ταίρι

Αυτό το ανεύρετο φιλί
που το λαχτάρησα πολύ
σαν μια παλιά της οφειλή
να μου το ξαναφέρει.

Ανώνυμος είπε...

...Κι όσο ζω, κι όσο μαθαίνω, τόσο νιώθω αλίμονό μου,
το βαθύ και το μεγάλο κι απροσμέτρητο
κενό μου.
Ν.Λαπαθιώτης
Καλό Σ/Κ σε όλους.

Πρεσβύωψ

BOSKO είπε...

θα είχε ενδιαφέρον και ένα post για τη σχέση του Λαπαθιώτη με τα χασισοποτεία και το ρεμπέτικο. Υπάρχουν φήμες ό,τι έχει υπογράψει στίχους σε χασικλίδικα ρεμπέτικα με ψευδώνυμο...

μαριάννα είπε...

μηθυμναίος

Μα ξεχνιέται ένα τέτοιο τραγούδι;
Ευχαριστούμε πολύ που μας το θύμισες Στράτο μου.

Πολλά φιλιά και μια καλή Κυριακή σου εύχομαι!

μαριάννα είπε...

Πρεσβύωψ

Ήρθε προς τα μεσάνυχτα,
στο δρόμο, μια παρέα
και μου σιγοτραγούδησε
τόσο γλυκά κι ωραία,

που η σκέψη μου όλη ρίγησε
και ξέφυγε από μένα,
και πήγε πάλι στα παλιά
και τα λησμονημένα…

...Τα μαντολίνα φύγανε,
πρόβαλε, πάλι, η μέρα,
κι ακόμα, ως τα χαράματα,
δε φάνηκε από πέρα...

Ποιος ξέρει πού να χάθηκες,
πουλάκι μεθυσμένο!
Μήτε στιγμή κοιμήθηκα,
για να σε περιμένω...

Ναπολέων Λαπαθιώτης

Δεν ξέρω γιατί αλλά θυμήθηκα τη νοσταλγία του απόψε με τα σχόλιά σας.

Να 'σαι καλά πρεσβυωπάκι μας! Καλή Κυριακή!

μαριάννα είπε...

BOSKO

Ναι, αλλά ποιός θα την κάνει; Μήπως να το κάνεις θέμα σε καμιά ταινία σου μελλοντική; Θα σκίσει πιστεύω. Για σκέψου το... ;)

Νίκος Σαραντάκος είπε...

Αγαπητή οικοδέσποινα, ευχαριστώ για την αναφορά.
Να μου επιτρέψεις ένα-δυο σχόλια στα όσα ειπώθηκαν. Πρώτον, ο Λ. έχει πολλά ακόμα αθυρόστομα ποιήματα, που μπορεί να τα βγάλω εν καιρώ, όταν τα βρω.

Για τα ρεμπέτικα, σίγουρα υπάρχει το "Τάμα της Ανθούλας", μια λαϊκή του νουβέλα, με αναφορές σε τεκέδες και με ένα "τραγούδι", τις Ντουμανότρυπες. Το έχω στη σελίδα μου, αλλά δεν δίνω λινκ γιατί δεν είμαι βέβαιος ότι το έχω παραθέσει σωστά.

Για το Ερωτικό, το ποίημα που τόσο ωραία τραγούδησε η Ελευθερία Αρβανιτάκη, να επισημάνω πως έχει ακροστοιχίδα. Αν βάλετε τους στίχους όπως ήταν στο πρωτότυπο, θα δείτε πως βγαίνει το όνομα ΚΩΣΤΑΣ ΓΚΙΚΑΣ, ο μενιδιάτης αγαπημένος του ποιητή.

Να μου επιτραπεί η γκρίζα διαφήμιση, για όλα τα παραπάνω ο σύνδεσμος είναι:
http://www.sarantakos.com/liter/lapathiotis.html

μαριάννα είπε...

νίκος σαραντάκος

Νίκο μου πολύτιμες πάντα οι υποδείξεις σου και μακάρι να μας δίνεις όσο πιο συχνά μπορείς τέτοιους συνδέσμους που αποτελούν αντίσταση στο γκρίζο.

Ανυπομονούμε να τα δούμε μόλις είσαι έτοιμος. Και χωρίς να θεωρήσεις ότι προτρέχω, με χαρά θα περιμέναμε και μια έντυπη συλλογή δική σου για τον Λαπαθιώτη, που τόσο έχεις δουλέψει και ασχοληθεί με τον αγαπημένο μας ανατρεπτικό ποιητή.

Σε χαιρετώ και πραγματικά σ' ευχαριστώ για όλα όσα προσφέρεις σε όλους μας!

BOSKO είπε...

κύριε Σαραντάκο,
ευχαριστώ προσωπικά για τις πληροφορίες. Νομίζω ό,τι ο Ηλίας Πετρόπουλος στο ογκωδέστατο περίφημο βιβλίο του για το ρεμπέτικο, αναφέρεται κάπου και στις "Ντουμανότρυπες". Θα το κοιτάξω πάλι...

μαριάννα είπε...

BOSKO

Ψιτ νεαρέ! Δε βλέπω να δεσμεύεσαι για κάποιο μελλοντικό αφιέρωμα στην ποίησή μας, την τόσο αξιόλογη. Ξεφεύγεις πλαγίως. Κι έχεις και τον ποιητή Παγουλάτο απόψε στις 8 στο Κόκκινο, καλεσμένο στην εκπομπή σου ε; Θα τηλεφωνήσω και θα του τα πω όλα. :))))

Καλή εκπομπή! Αν δεν βγω, θα σας ακούσω απαραιτήτως.

Νίκος Σαραντάκος είπε...

Να ενημερώσω ότι ανέβασα κι άλλο λαπαθιωτικό υλικό, αλλά εδώ θα περιοριστώ σε δύο που ενδιαφέρουν άμεσα επειδή αναφέρθηκαν στη συζήτηση.

α) Ανέβασα τρία εκτενή αποσπάσματα από το Τάμα της Ανθούλας, στα οποία έδωσα τον τίτλο "Ο ντεκές του Νταλαβέρη" γιατί αυτό περιγράφουν.
http://www.sarantakos.com/liter/lapathiotis/ntekes.html

β) Το ποίημα που ανάρτησε εδώ η φιλτάτη Γητεύτρια είναι ένα μόνο από έναν κύκλο αθυρόστομων ποιημάτων, που τώρα τον παρουσιάζω πληρέστερα εδώ:
http://www.sarantakos.com/liter/lapathiotis/antonakis.html

Επειδή με ρώτησαν και άλλοι, η Αντωνα η σερέτισσα δεν είναι ο Λαπαθιώτης. Είναι ο Αντωνάκης.

μαριάννα είπε...

νίκος σαραντάκος

Νίκο μου χίλια ευχαριστώ για την ενημέρωση. Απολαυστικά όλα. Τα χτένισα ένα προς ένα και με την άδεια σου πάντα θα τα προβάλλουμε να τα μάθει όσο το δυνατόν περισσότερος κόσμος.

Γράφω σωστά το δεύτερο λινκ γιατί δεν το πήρε όλο στο προηγούμενο σχόλιο:

Το λινκ για τον Αντωνάκη

Κι επίσης να σ' ενημερώσω ότι στη σελίδα σου, το λινκ που οδηγεί στον Ντεκέ του Νταλαβέρη δεν λειτουργεί.

Μπήκα από αυτό που έδωσες εδώ.

Θέλω να σ' ευχαριστήσω και για την υπόδειξη του βιβλίου του κ.Ψαραδάκη.

Και τέλος να σου πω ότι το αρχείο σου είναι κυριολεκτικά θησαυρός! Πραγματικά ευχαριστώ.