Φωτό: Nadal
Επειδή η λογική τελειώνει εκεί που αρχίζεις εσύ
και μ' ένα σου άγγιγμα όλα γκρεμίζονται
και πάλι χτίζονται απ' την αρχή
κι όλα τ' αστέρια κι οι γαλαξίες
χορεύουν μέσα μου ως το πρωί
γι' αυτό σ' αγαπώ...
Επειδή χαράζεις καινούριες πληγές στο κορμί μου
και γίνομαι χώμα, σάρκα κι αίμα και γίνεσαι εσύ η ψυχή μου
κι οι άγρυπνες νύχτες φεύγουν πέρα μακριά απ' τη ζωή μου
γι' αυτό σ' αγαπώ...
Κι επειδή υπάρχουν τόσες χιλιάδες επειδή για να σου πω
και μόνο στα χέρια σου νιώθω ατόφιος εγώ
κι όπου κι αν ψάξω στου μυαλού μου τις γωνιές εσένα θα βρω.
Γι' αυτό σ' αγαπώ, γι' αυτό σ' αγαπώ,
γι' αυτό σ' αγαπώ, γι' αυτό σ' αγαπώ...
Επειδή γεμίζεις πουλιά και χρώματα κάθε αίσθησή μου
κι ένας τυφλός ανάβει ένα φως
να δει βαθιά μες στη συνείδησή μου
και δε μου 'μεινε ούτε μια ντροπή,
να φτύσω απάνω της μ' όλη τη δύναμή μου
γι' αυτό σ' αγαπώ...
Ε, και με σκορπάς και με μαζεύεις
στων ψαράδων τα δίχτυα τις βραδιές
και στης φυσαρμόνικας τις νότες,
τις πιο σκληρές, τις πιο τρυφερές
κι οι χαρές μου όλες βγαίνουν στα πεζοδρόμια γυμνές
γι' αυτό σ' αγαπώ...
Γιώργος Σαρρής - Ζιγκ Ζαγκ
.jpg)
8 σχόλια:
"Γι' αυτό σ' αγαπώ, γι' αυτό σ' αγαπώ,γι' αυτό σ' αγαπώ, γι' αυτό σ' αγαπώ...
Πόσες φορές να το πεις, πόσες φορές να το γράψεις...
Αχ Έρωτα!
...(απόσπασμα)
"“-Ε, ψαράδες πάρτε με μαζί σας! Πάρτε με μαζί σας ψαράδες. Θα ξεμπλέκω τα δίχτυα σας να είναι έτοιμα από πριν σουρουπώσει. Θα καθαρίζω την ψαρόβαρκα και με το πρώτο αστέρι που θα δω και με τον πρώτο κουρνιαχτό θα σας περιμένω. Με μια φυσαρμόνικα στο στόμα θα ξελογιάζω τις γοργόνες. Θα πλανεύω τα δελφίνια να σας κρατούν συντροφιά. Ε, ψαράδες πάρτε με μαζί σας! Ότι αξίζει στη ζωή είναι μια αγάπη, μια χούφτα νότες και μια χύτρα που σιγοβράζει τον επιούσιο πάνω στη φωτιά που άναψε μια καλόκαρδη μάνα. Πάρτε με μαζί σας ψαράδες.”..."
Γητεύεις τρυφερή μου φίλη
Πύρινα φιλιά
Βρε Μαριαννάκι επέστρεψα!!! Και επιτελους έχω προσβαση στο ιντερνετ. Πεθύμησα να διαβάσω τόσους και τόσους στην βλογκόσφαιρα. Δε ξέρω ακόμα τι θα συναντήσω μετά από τόσους μήνες αποχής. Θα σε ξεψαχνίσω όμως και θα συναντήσω ρόδα πολλά είμαι σίγουρη.
Νασείχα
Αχ! Ψαράδες μου!
Λατρεμένοι μου ψαράδες!
Μοσχοβολάει η ανάσας σας αλμύρα!
Τώρα..τώρα έρχομαι μαζί σας!
Υακινθάκι μου!
Σ΄αγαπώ γιατί μας ποτίζεις τη ψυχή
με θυμαρίσιο μέλι!!!
Φιλιά γλυκά!
μηθυμναίος
Ναι. ΑΧ ΕΡΩΤΑ! ;)
ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ
Όπως τα λες ακριβώς. Εξήγησέ μου όμως, αν το έχεις βρει, το παράδοξο:
Πώς το απλό αυτό
« Ότι αξίζει στη ζωή είναι μια αγάπη, μια χούφτα νότες και μια χύτρα που σιγοβράζει τον επιούσιο πάνω στη φωτιά που άναψε μια καλόκαρδη μάνα »
δεν το εκτιμά κανείς όταν το έχει και το ψάχνει απεγνωσμένα όποιος δεν το έχει;
Δεν το κατάλαβα ποτέ...
Νασείχα
Καλώς την! Χαίρομαι πολύ που σε ξαναβλέπω Ελενάκι. Κι εμείς σε πεθυμήσαμε.
mareld
Καλώς την! Καλά μας ταξίδια Μαρελντάκι! ;)
¡Un beso grande! ¡Te echo de menos!
Δημοσίευση σχολίου