Teresa Gómez:...λέξεις πικρές σαν την απόσταση λέξεις φιλί που στεγνώνουν τα δάκρυά μου, λέξεις τρυφερές σαν τα χείλη σου στα μαλλιά μου...

Λέξεις στο δέρμα

Ι

Έκανες μια πολύ ωραία κίνηση
εκεί, μαζί με την επιθυμία.

Διάλεξες τ' όνομά μου για να κοιμηθώ μαζί σου,
αλλά δεν με άφηνες να χαϊδεύω τα μάτια σου.

Μου έβαλες λέξεις στο στόμα,
λέξεις στα χέρια,
λέξεις στο δέρμα
που μ' έντυσαν σαν αυτοκράτειρα.
Αλλά δεν με άφηνες να χαϊδέψω τα δάχτυλά σου.

Επινοούσες τη μουσική,
τα κύματα εκείνης της μακρινής θάλασσας,
κι έσερνες αστέρια στα βήματά σου
που καρφιτσώνονταν μετά στα μαλλιά μου, τα τόσο μαύρα.
Σ' αυτό το μικρό σπίτι όπου ζω
εγκαταστάθηκε ο μορφασμός σου, παιδιού τρομαγμένου
και περνούν οι νύχτες με το γέλιο σου στις ώρες,
με τ' όνομά μου στο στόμα σου, όπως κάθε σύνθημα.

Και περνούν ποτάμια που είναι σαν τα μπράτσα σου,
που είναι σαν το κορμί σου που διασχίζεται από ψάρια,
βυθισμένο στα βάθη των ονείρων μου.

και ΙΙ

Στη Silvia

Λέξεις σιωπή για ξεκούραση,
λέξεις καράβι που πλέουν στα όνειρά μου,
λέξεις ελεύθερες να με ξεσηκώνουν,
λέξεις δύναμη στη ρημαγμένη καρδιά μου,
λέξεις πικρές σαν την απόσταση
λέξεις φιλί που στεγνώνουν τα δάκρυά μου,
λέξεις τρυφερές σαν τα χείλη σου στα μαλλιά μου,
λέξεις φως που φωτίζουν το πεπρωμένο μου,
λέξεις γέλιο,
χάρισέ μου λέξεις.

Μίλα μου
μακρινός,
ισχυρός,
έμπιστος.

Φέρε μου με το στόμα σου την ελπίδα.

Δώσε μου τη φωνή σου, αγάπη μου,
για να περάσω την αδιαπέραστη γέφυρα της ζωής.

Teresa Gómez
Μετ. Μαριάννα Τζανάκη