Θα φύγω
Για ένα ταξίδι θα φύγω - ποιός το ξέρει;
Μ' ένα καράβι; Με φτερά πουλιού; Μ' ένα μαχαίρι;
………………………………………………………………
Κι αν είναι οι νύχτες όμορφες πολύ και το νησί μου
στις μυρωδιές του Γιασεμιού και του Διατσίντου είναι λουσμένο,
τόσο πολύ με πίκραναν κι οι ξένοι κι οι δικοί μου,
που εγώ δεν έχω ν' αγαπώ τίποτα εδώ και να προσμένω.
Φώτης Αγγουλές
Πηγή: Περιοδικό Χίου: «Δάφνη»
Δευτέρα 25 Μαΐου 2009
Θα φύγω... Μ' ένα καράβι; Με φτερά πουλιού; Μ' ένα μαχαίρι; Τόσο πολύ με πίκραναν κι οι ξένοι κι οι δικοί μου, που εγώ δεν έχω ν' αγαπώ τίποτα εδώ...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
.jpg)
8 σχόλια:
ομορφοι αισθαντικοι στιχοι...λυπημενοι απο βαθος με βαθος..
ποιηση πραγματικη..
καλημερα!
Στάζουν πίκρα αυτοί οι στίχοι, αλλά λένε του ποιητή τους την αλήθεια. Μέρα καλή
Πολύ όμορφο, εξαιρετικό!
Την καλησπέρα μου!
ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ
Πραγματικά η ποίηση του Αγγουλέ είναι έτσι όπως το είπες. Ποίηση με βαθιά απογοήτευση και λύπη. Πόσο επίκαιροι σήμερα οι στίχοι του... και πού δεν κολλάνε.
Να 'σαι καλά! Την καλησπέρα μου!
Λακης Φουρουκλας - Lakis Fourouklas
Φρεσκάριζα αυτές τις μέρες τη βιογραφία του και πραγματικά συγκινήθηκα, από τη διαπίστωση κι επιβεβαίωση, για μια ακόμα φορά, ότι ο ποιητής γεννιέται, δε γίνεται.
Χαιρετώ!
skoinovatis
Είναι έτσι όλη η ποίηση του Αγγουλέ, σκοινοβάτη μου.
Νομίζω πως είναι μια ποίηση τόσο βαθιά πολιτικοποιημένη, που μας ρημάζει ο κάθε στίχος. Ειδικά σήμερα... που νιώθουμε όλοι μας τόσο προδομένα όλα μας τα όνειρα.
Καλησπέρες!
Επιστροφή
Νάμαι, ξανάρθα πίσω.
Κι έχω τραγούδια να σας πω πολλά
μα πριν σας τραγουδήσω,
που ειν` τα κρίνα;
Που είν` τα γιασεμιά;
Έχω μια θλίψη να κοιμίσω.
του Φώτη Αγγουλέ
ακόμα και η επιστροφή μία λύπη...
μέρες που είναι, είναι να μην νιώθεις την ίδια πίκρα;
όμορφη νύχτα
nikitas
Μην καρτεράτε
Μην καρτεράτε να λυγίσουμε μήτε για μια στιγμή, μήδ' όσο στην κακοκαιριά λυγά το κυπαρίσσι. Έχουμε τη ζωή πολύ, πάρα πολύ αγαπήσει.
και
Κρύο, Χειμώνας... παγωνιά!
Όξω η βροχούλα κλαίει...
Φύλαγε Θέ 'μου τα πουλιά
που μείνανε χωρίς φωλιά
και τους αλήτες που γυρνούν
στους δρόμους δίχως στέγη!
Φώτης Αγγουλές
Από ένα εξαιρετικό αφιέρωμα στο μπλογκ του Βασίλη ΠετρίδηΓια να είμαι ειλικρινής Νικήτα, δεν έχω διαβάσει τίποτα του Αγγουλέ που να μη με συγκινήσει πολύ. Αυτό που έγραψες είναι από τα αγαπημένα, ειδικά ο τελευταίος στίχος.
Φαντάζομαι πόσο πιο όμορφη θα είναι απόψε η βραδιά στο νησί σου... αφού ακόμα κι εδώ, όμορφη είναι. ;)
Καλησπέρα κι ευχαριστώ για την κατάθεση
Δημοσίευση σχολίου