Πέμπτη 11 Ιουνίου 2009

Ευρώπη 2009: Η μοναδική μας διαφορά από τους πεθαμένους, είναι ότι εμείς ανασαίνουμε...


Angiolo Tommasi, 1895


Nicola Cugola





Ούτε ο πιο ευφάνταστος ζωγράφος ή φωτογράφος, θα μπορούσε ποτέ να αποτυπώσει τη σημερινή κατάντια και αθλιότητα των μεταναστών της εποχής μας. Σήμερα λοιπόν που τα κανάλια έδειξαν και πάλι εικόνες ντροπής, μιας και τα ποσοστά της αποχής ταρακούνησαν τα ήρεμα νερά τους, αλλά και τα ποσοστά Καρατζαφέρη από την άλλη, χαλάσανε τον ύπνο μερικών κι έτσι αποφάσισαν να πάρουν μέτρα, αποδυναμώνοντας τον ΛΑ.Ο.Σ στα βασικά του επιχειρήματα, κατά τη μέθοδο Σαρκοζί, σήμερα λοιπόν άκουσα την πιο δραματική φράση που άκουσα τα τελευταία χρόνια από συνάνθρωπο, το 2009! Της Ευρώπης του πολιτισμού, της παγκοσμιοποίησης, των ανοιχτών συνόρων, των κλειστών μυαλών, του καλού μας Θεού και του κακού μας του καιρού: «Η μοναδική μας διαφορά από τους πεθαμένους, είναι ότι εμείς ανασαίνουμε...»


Πηγή φωτογραφιών: EMIGRAZIONE ITALIANA

4 σχόλια:

Taxidiotis είπε...

ανατριχιαστική ατάκα...

και να φανταστείς... οτι δεν αφορά μόνο τους μετανάστες

δεν αφορά μονάχα πένητες, μόνο κατατρεγμένους...

θαρρώ πως αφορά ένα μεγάλο πλήθος ψυχών δυστυχισμένων

που νοιώθουν μοναξιά, απογοήτευση, νοιώθουν τον πόνο μέσα στη μοναξιά τους,

κι άπρακτοι παρακολουθούνε τη ζωή να φεύγει,

περιμένοντας το θάνατο τα μάτια να τους κλείσει μόνο, σαν μία τυπική διαδικασία που θα'πρεπε να έχει προ πολλού τελειώσει...

αφού δεν έχουν τίποτα ν'αφήσουν πίσω τους... κανένα να τους κλάψει...

πράγματι, η πιο ανατριχιαστική ατάκα... οχι για μετανάστες ...

μαριάννα είπε...

Taxidiotis

Ναι, αλλά με μια ουσιαστική διαφορά. Εδώ πρόκειται για επιβίωση. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να ζήσουν. Οι δυστυχισμένες, μοναχικές ψυχές έχουν πολυτελή βάσανα. Αντιμετωπίσημα όμως. Ακόμα κι αν αδυνατούν να τα προσπεράσουν οι ίδιες, υπάρχουν οι ψυχολόγοι-ψυχίατροι. Οι δυστυχισμένοι μετανάστες του σήμερα όμως, γεννήθηκαν, ζουν και πεθαίνουν... νεκροί. Κι εδώ ακριβώς, είναι η ανατριχίλα.

xrysoula_ v είπε...

Ο Σαρκοζί, απλώς, το λέει στα ίσια. Οι δε άλλοι μας προπονούν για πτώματα, εμμέσως -πλην σαφώς κι επί του καναπέως.

ΑΜ ΔΕ!!!

"Κομπάρσος της καρδιάς σου δεν θα γίνω, να παίζω κάθε ρόλο τελευταίο..."

Ελα Μαριάνα, μια καλησπέρα μπήκα να σου πω. Οξεία υπερκόπωση με έχει πλήρως αδρανήσει αυτό τον καιρό.

Για να μη νομίζεις ότι θα συγυρίζεις μόνη σου τους Σαρκοζίδες, στο εξής δηλαδή....

Κράτα γερά, επιστρέφω, ε;;;;

μαριάννα είπε...

xrysoula_ v

Καλώς την! Μας έλειψες... :) Φαντάστηκα ότι θα είχες πρόβλημα με τον υπολογιστή σου. Υπερκόπωση ε; Μήπως το παρακάνεις φιλενάδα; Χαλάρωσε λιγο τους ρυθμούς σου. Σε καταλαβαίνω φυσικά, αλλά όταν ο οργανισμός χτυπάει καμπανάκι... οφείλουμε να το ακούμε. Περαστικά σου και γρήγορα να σ' έχουμε κοντά μας! Και είναι σίγουρο πως πάντα έχουμε πολλά να λέμε εμείς οι δυο. Επί παντός. ;)