Enrique Falcón: Η καταιγίδα, σύντροφε, θα φτάσει. Ενάντια σ’ όλα τα προγνωστικά, ο κύκλος των βροχών θα φθάσει.

fotografía realizada por Alberto di Lolli

ΠΡΩΙΜΗ ΒΡΟΧΗ

Η καταστροφή, η παραίτηση, η επιθυμία να ηττηθείς για να ξεκουραστείς, δεν αξίζει τον κόπο.
(Belén Gopegeui: Η κρύα πλευρά του μαξιλαριού, 2004)

Περιμένουν να παραδοθείς.
Να επιστρέψεις τα τραγούδια στα δωμάτιά τους.
Αργά και φτωχά
να γεμίσεις τις γωνίες τους με κρύσταλλα
και ν’ απομακρύνεις τα παιδιά σου απ’ το θέαμα μιας
εξέγερσης.
Ελπίζουν να υποχωρήσεις.
Να πέσεις μαλακά.
Μην τους απαλλάσσεις απ’ την πέτρα που ανασαίνει στα
χέρια σου.
Μην τους κλείνεις τα μάτια.
Δεν λέει τίποτε
για την πρώιμη βροχή που θ’ αμπαρώσει τις πόρτες τους,
τίποτα
γι’ αυτήν την ανέπαφη, πυρκαγιά που μέλλει να ‘ρθει.
Η καταιγίδα, σύντροφε, θα φτάσει.
Ενάντια σ’ όλα τα προγνωστικά,
ο κύκλος των βροχών θα φθάσει.

Enrique Falcón
Μετ. Κώστας Βραχνός

Ενρίκε Φαλκόν (Βαλένθια, 1968). Ποιητής συνδεδεμένος με κριτικές λογοτεχνικές πρακτικές, κοινωνικά στρατευμένες στο σύγχρονο πανόραμα της ισπανικής ποίησης. Είναι αντιρρησίας συνείδησης όσον αφορά τη στρατιωτική θητεία και τα υποκατάστατά της, πολέμιος των στρατιωτικών δαπανών, μέλος αναρχικού συνδικάτου και άλλων τοπικών κοινωνικών οργανώσεων, μεταξύ των οποίων και ένας σύλλογος υποστήριξης φυλακισμένων.
Ο Ενρίκε Φαλκόν έχει δημοσιεύσει μέχρι σήμερα τα εξής βιβλία ποίησης: Η μέρα που ονομάστηκα Πούσκιν (Εκδόσεις του Δημαρχείου της Σεβίλλης, 1992, Βραβείο Ποίησης «Antonio Machado»), H πορεία των 150.000.000: Η λεηλασία (Rialp, Μαδρίτη, 1994, Β’ βραβείο «Adonais»), H πορεία των 150.000.000: «Η λεηλασία» και Οι άλλοι
έποικοι (Germania, 1998, Βραβείο Ποίησης «Ojo Crítico»), AUTT (Crecida, Huelva, 2002), Εννέα ποιήματα (Πανεπιστήμιο της Valencia,2003), Amonal (Ediciones Idea, Tenerife, 2005), Ο έρωτας, η οργή (Ediciones del 4 de Agosto, Logroño, 2006), Για έναν πληγωμένο καιρό (Amorgord, Μαδρίτη, 2008). Τα τελευταία τραγούδια του βιβλίου-ποιήματος H πορεία των 150.000.000: Η λεηλασία και Οι άλλοι έποικοι, Για εκείνους που ακόμη ζουν, Η πτώση του Θεού και Τραγούδι του Ε (Eclipsados, Zaragoza, 2008), Κόκκινη ταβέρνα και άλλα ποιήματα (Ediciones Baile del Sol, Tenerife, υπό έκδοση).
Μέχρι το 1994 υπήρξε μέλος της κριτικής ομάδας «Alicia bajo Cero», υπεύθυνης για το βιβλίο Ποίηση κι Εξουσία (Ediciones Bajo Cero, Valencia, 1997) καθώς κι επιμελητής των τόμων Μην λυγίζεις τα γόνατα: επτά κριτικά σχεδιάσματα στην πρόσφατη ισπανική ποίηση (Πανεπιστήμιο της Χιλής, Σαντιάγο, 2002), Έντεκα κριτικοί ποιητές στην πρόσφατη ισπανική ποίηση (Baile del Sol, Tenerife, 2007) και Ποίηση και Αταξία (Contratiempos, Μαδρίτη, 2007).

LLUVIA TEMPRANA

El desastre, la resignación, el deseo de perder para descansar, no
merece la pena.
(Belén Gopegui: El lado frío de la almohada, 2004)
Esperan que te rindas.
Que devuelvas las canciones a sus cuartos.
Que lenta y pobremente
atiborres sus rincones con cristales
y apartes de tus hijos la visión de una revuelta.
Esperan que claudiques.
Que suavemente caigas.
No les libres de la piedra que respira en tus manos.
No les venzas los ojos.
Nada dice
de la lluvia temprana que va a atrancar sus puertas,
nada
de ese incendio intacto y por venir.
La tormenta, compañero, llegará.
Contra todos los pronósticos,
el ciclo de las lluvias llegará.

Πηγή: Instituto Cervantes