Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009

Ο μνηστήρας της οδού Ανθέων 362, Ψυχικό, ενταύθα



Τα ραντεβού με τον... μνηστήρα


Κάθε φορά που ερχόμουνα και άνοιγες την πόρτα
γλυκολαλούσαν τα πουλιά, πρασίνιζαν τα χόρτα.

Την σφάλιζες αργά αργά, πάνω της με κολλούσες
μ' έπιανες από τα μαλλιά, με λύσσα με φιλούσες.

Είμαι τρελός από έρωτα ψιθύριζες στ' αυτί μου
εσύ είσαι η μούσα μου, νεράιδά μου, ζωή μου.

Σαλτάριζα, σου τύλιγα τα πόδια μου στη μέση
και σού 'λεγα το πάθος σου πόσο πολύ μ' αρέσει.

Φιλάρεσκα αφηνόμουνα στα στιβαρά σου χέρια
με χάιδευες, με άναβες, μ' ανέβαζες στ' αστέρια.

Στα χέρια σου με σήκωνες, μ' άφηνες στο κρεβάτι
τα χείλη σου έτρεμαν γλυκά, σου γυάλιζε το μάτι.

Αρχόντισσά μου μ' έλεγες, κυρά μου, άγγελέ μου
τέτοια γυναίκα στη ζωή δεν είχα εγώ ποτέ μου.

Μην υπερβάλλεις σου 'λεγα, ήλιε μου κι ουρανέ μου
κι εγώ έναν άντρα όπως εσύ, δεν είχα στο καρνέ μου.

Οι ώρες γίνονταν πουλιά, πετούσαν, δεν περνούσαν
οι δείχτες γύριζαν τρελά, μέχρι κι αυτοί βογγούσαν.

Το πάθος μας ζωντάνευε και τ' άψυχα τριγύρω
μοσκοβολάς σου έλεγα, σαν μια διπλή με γύρο.

Πείνασες, μου 'λεγες, μωρό; Πάμε για παϊδάκια;
Βαριέμαι, αγάπη μου γλυκιά, παράγγειλε σουβλάκια.

Σουβλάκια βρε στο Ψυχικό; έλεγες και γελούσες.
Ντύσου Θεά μου... φύγαμε για τις «Εννέα Μούσες».

Ντιντή δεν είναι κυριλέ; Είναι αρκετά τα πράντα;
Μήπως να παραγγείλουμε σουβλάκια στη βεράντα;

Η γυναικάρα του Ντιντή, ότι και να φορέσει
κι από το φάκτορι άουτλετ να 'ναι, θα μου αρέσει.

Ξεκόλλα έρωτα τρελέ, μη με υποβιβάζεις
έστω και υποθετικά, πρόσεχε τί μου βάζεις

Εγώ στο φάκτορι άουτλετ, δεν πήγα ούτε παιδάκι
Ασλάνη μ' έντυνε η μαμά ή στον Νίκο και Τάκη

Εντάξει πριγκιπέσσα μου, ο λόγος που το λέει
χαλάρωσε, έβαλα σιντί με τη Βανέσσα Μέι

Δεν την μπορώ μωρέ Ντιντή, βάλε μου Μαζωνάκη
θέλω το γκούτσι φόρεμα για να φτιαχτώ λιγάκι...

Μαριάννα Τζανάκη

21 σχόλια:

Dee Dee είπε...

Εισαι απιστευτη :):):):):)

Πολυ καλο!!

Θα σου ξαναπω για χιλιοστη φορα ποσο ταξιδευω με τις φωτογραφιες σου!!!

Καλημερα!

Ελένη Μπέη είπε...

Απ' τον Προκόπη στον Ντιντή,
κάτσε καλά, κυρά μου,
γιατί απ' τα γέλια δε βαστώ
πονούν τα σωθικά μου.

Μιλάει η κρητική μαντινάδα μέσα σου τελευταία, ε Μαριάννα;

Καλημέρες!!! :)

μαριάννα είπε...

Γεια σου Dee Dee μου! Ε μα να γελάσουμε και λίγο γιατί πολύ στα βαριά το ρίξαμε τελευταία.;)

Οι φωτό ε;

Όποιος ξεχνά το παρελθόν(ιστορία) του είναι υποχρεωμένος να το ξαναζήσει! Απειλεί ο ποιητής και φιλόσοφος George Santayana.

Γι αυτό κι εγώ το θυμάμαι για να προχωρώ μπροστά... σε καινούργια ταξίδια. :)))

Καλημέρα κούκλα! Φιλιά!

A.F.Marx είπε...

Ντιντή!!!
Μα όνομα είναι αυτό που διάλεξες για τον εραστή του Ψυχικού;
:))
Καλημέρα

μαριάννα είπε...

Νερένια μου καλημέρα. Γελάω φιλενάδα... σκέφτομαι όταν θα τα λέμε παρέα. ;)

Ναι αλήθεια είναι πως η κρητική μαντινάδα και ο δεκαπεντασύλλαβος μου ρέουν χωρίς να το θέλω. Με απίστευτη ευκολία... όπως και όλων των διαγνωσμένων συμπατριωτών μου, των Κρητικών.

Τον Ντιντή τον είχα γράψει πιο παλιά, αλλά τον απέσυρα για να το χαρίσω στη zarzuela μη με περάσει για σάικο με τα ψυχοπλακωτικά φιλμ που βλέπω... :)

Η αλήθεια είναι ότι το έχω ανάγκη απόλυτη το γέλιο. Υπήρξε ανέκαθεν διαφυγή και καταφυγή στη ζωή μου.
Γελώντας και εκλογικεύοντας, όταν έπιανα πάτο, έβγαινα ξανά στον αφρό.

Κάτι σαν το τετράστιχο του Γρυπάρη που επικαλούνταν η Λαμπέτη(το γράφω και το ξαναγράφω να το εμπεδώσουμε), στα ζόρια:

Κι ήρθε και στάθη η μια η ψυχή σ' αποψηλή κορφή
και τις ζυγές φτερούγες δοκιμάζει
ξεχνώντας που τις έκαψε - Ψυχή, πικρή αδερφή
τ' αστροπελέκι το παλιό και το χαλάζι.

Ανώνυμος είπε...

Τέλειο!! Τέλειο!! Με το χιούμορ λέμε τις μεγάλες αλήθειες. Τα ψεύτικα λόγια που λέμε στις γυναίκες για να.... ξέρεις τώρα....;)))) Το έπιασες το νόημα.....
Νίκος

μαριάννα είπε...

Νίκος

Φυσικά και το έπιασα το νόημα Νίκο μου. Αφού όμως πρώτα γέμισα μερικούς κουβάδες δάκρυα κι αφού πέρασα σε ξαγρύπνια της Χαλιμάς τις νύχτες, αναλύοντας αντρικές συμπεριφορές.

Αυτό που εμείς οι γυναίκες το θεωρούσαμε μη ερμηνεύσιμη κυκλοθυμία, στις αντροπαρέες το έλεγαν παραμύθα για να...

Γιατί στην αρχή νομίζαμε ότι το για να... το θέλουν και οι δύο και το απολαμβάνουν μαζί, καθαρά, απλά και γνήσια.

Τελικά κατέληξα, ότι το παραμύθι, το έχουν πια ανάγκη οι ίδιοι οι άντρες και όχι οι γυναίκες. Κι αυτές που δεν το χάφτουν τις λένε ευνουχίστριες, ανέραστες κι αφίλητες... για να μην το πω αλλιώς.

Βέβαια τελευταία το γυναικάκι με τα πράντα έχει μεγάλη πέραση, αλλά τί να κάνουμε... δεν μπορούμε και να το υποδυθούμε επιτυχώς όλες.
Έχει κι η φαντασίωση τα όριά της. Άσε που δεν αξίζει και τον κόπο η μεταμφίεση. Μα για τον Ντιντή; :)))))))))

μαριάννα είπε...

A.F.Marx

Χαχαχαχαχαχαχαχαχα!

Γιατί πώς αλλιώς τον λένε τον μαλ...η
με το σούπερντούπερεξεσέρ 200.000 κυβικά και 4500 άλογα, ουάου... με αριθμό κυκλοφορίας ΥΥΥ 0000;

:))))))Καλημέρααααα! Φιλιά!

zarzuela είπε...

Κυρία Μαριάννα μου με συγκινήσατε με την αφιέρωση, το τι έκλαψα δε λέγεται πήρα και όλες μου τις φίλες να τους το πω να μπούνε να τη δούνε μέχρι το θείο μου τον Αποστόλη στην Αμερική πήρα τον άντρα της θείας της Κατίνας που γιορτάζει κιόλας αύριο καλή της ώρα να βάλουνε τον προκομένο τον κανακάρη τους τον Τάκις που ανακατεύεται και καλά με το ίντερνετ να τους δείξει την αφιέρωση να δούνε τι εκτιμήσεως χαίρει η ανηψιά τους μόνο μερικοί-μερικοί δεν το καταλαβαίνουνε και λένε τα λογάκια τους αλλά ξέρετε κι εγώ άντε να μην πω τώρα αφού λέω με εκτιμούν κυρίες σαν την κυρία Μαριάννα και μου αφιερώνουν και ποιήματα οι υπόλοιποι ποσώς με ενδιαφέρουν. αυτά και πάλι να είστε καλά κυρία Μαριάννα μου ο Θεός να σας έχει γερή και χαρούμενη για να σκάνε οι εχθροί σας ν ακούω τον κρότο και να χαίρομαι.

zarzuela είπε...

Ξέχασα να σας πω ότι μία φίλη μου που είναι κριτικός λογοτεχνίας μου είπε ότι το ποίημά σας είναι ένα αριστούργημα της σύγχρονης ερωτικής ποιήσεως και ότι θέλει να το συμπεριλάβει σε μια σχετική ανθολογία που θα βγει σύντομα και θα τη βάλει και ο Μάκης ένθετο στο Βέτο κι εγώ πήρα το θάρρος και της είπα ΟΚ με τον όρο όμως να είναι και η αφιέρωση μαζί ελπίζω να συμφωνήσετε κυρία Μαριάννα μου έκανα σκληρές διαπραγματεύσεις να μπούνε τα ονόματα αλφαβητικά αλλά ανάποδα (το ίδιο είναι της είπα και οι έσχατοι έσονται πρώτοι) ούτως ώστε να είναι η Δημουλά και μια φορά από κάτω αμάν πια αυτές οι φίρμες.

μαριάννα είπε...

zarzuela είσαι Θεά! Είσαι η μασκότ του μπλογκ! Δίκαια θα μπει η Δημουλά από κάτω! χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
Και έπραξες άριστα που είπες το οκ και να ξέρεις ότι έχεις εν λευκώ την άνεση να χρησιμοποιείς κατά το δοκούν κάθε ανάρτηση. Είσαι μια Μεγάλη Κυρία και πιστεύω θα χαρεί και η θεία η Κατίνα, να την χαίρεσαι γλυκιά μου! Να την δεις όπως επιθυμείς!
Αααααχ! Βογγάω απ' το γέλιο... Είσαι άπαιχτη!

flamencologio είπε...

Αγαπητή Μαριάννα, άν θέλεις να γελάσεις με τα ισπανο λατινικά μου δες τη μετάφραση σε φράγκμενταρι μορφή του αποσπάσματος της Ωκεάνας στο μπλογκ μου. Θα ξεκαρδιστείς. Φυσικά περιμένω τη δικη σου απόδοση
σε φιλώ

ΥΓ Πολύ χαίρομαι για τη θέση της Δημουλά!!!

flamencologio είπε...

Βάζω κι εγώ ένα λιθαράκι στον ποιητικό σας οίστρο:

Μετάφραση, απόδοση, όπως κι άν θέλεις πέστο
Η τεχνική είν'΄άψογη:μακαρονάδα αλ πέστο!

Συνίσταται εις τα εξής, όλα εκ του προχείρου
(και γίγνεται ο ποιητής ομοειδής του χοίρου):
παίρνεις Νερούδα ισπανικό και ξέρεις λιγουλάκι
τόσο όσο χρειάζεται σε ένα ταξιδάκι
όπου και παραγγέλλοντας σαγκρία μα και τάπας
αφήνεις πίσω ελληνικήν γλώσσαν εις τας ντουλάπας
με παρρησίαν περισσήν, οξυδερκείας τέρας
γίνεσαι της ισπανικής της λίνγκουα πατέρας
κι ο Λόρκα πώς δεινοπαθεί αγρίως κι υποφέρει
καθώς τον απαγγέλλεις συ στης Χισπανίας τα μέρη
Όσο δια τον κομμουνιστήν τον Παύλον τον Νερούδα
αντί του Κάστρο κυνηγά εις το βουνόν αρκούδα
( τόσον κακή μετάφρασις είναι του πρωτοτύπου
τόσον κακή απόδοσις είν΄του κακοριζίκου!!!)
Κι άν είν'η γλωσσομάθεια δική μου ειδικότης
Ελάτε, συνεφέρτε με, αρκεί τόσηηλιθιότης!"
Αφιερωμένο (μέσω Μαριάννας) στη φιλτάτη ΘΑΡΘΟΥΕΛΑ!
φλαμενκολογιώτατος

flamencologio είπε...

Oceana



Από την Oceana ("Τελετουργικά Άσματα" του Πάμπλο Νερούδα)


Πρώτο Κύμα
Ωκεάνα νύμφη, cadera των νησιών
Aquí a mi lado, cántame los desaparecidos
Cantares, σημάδια, αριθμοί του ποταμού deseado.

Δεύτερο Κύμα
Θέλω ν'ακούσω το Αόρατο, lo que cayó del tiempo
Al palio equinoccial από τις χουρμαδιές.
Δώσμου το μυστικό κρασί που κρύβει κάθε συλλαβή:
Ir y venir de espumas, razas μελιού caídas
Al cántaro marino sobre los arrecifes.

Τρίτο Κύμα
Ωκεάνα, ξάπλωσε τη νύχτα στο Κασίγιο
Que aguardó sin cesar pasar tu cabellera
En cada ola που η θάλασσα σέρνει μαζί της
Y luego no eras tú sino el mar que pasaba,
Sino el mar sino el mar

Άρια
Tengo hambre de no ser sino πέτρα θαλασσινή
Άγαλμα. Lava, terca torre απ'τη στιγμή
Donde se estrellan olas ya desaparecidas
θάλασσες que fallecieron με τον τραγουδιστή και τον ταξιδευτή

Χορωδιακό
Ωκεάνα, dame las conchas del arrecife
Parta cubrir con sus relámpagos τα τείχη,
τους Σπονδύλους, ήρωες στεφανωμένους με καρφιά,
Τη λάμψη morado del murex en su roca:
Ξέρεις πόσο καυτή είναι η αλμύρα η θαλασσινή
Πά στο χιονένιο σου καράβι σαλπάρει ο αργοναύτης.

(ως εκεί φτάνουν τα λατινοῑσπανικά μου. "Τουτέστιν, ήγουν, δηλαδή, με άλλους λόγους ήτοι, η Αφροδίτη είσ΄εσύ, εσύ'σαι η Αφροδίτη!"... Άν θέλετε μεταφράστε το υπόλοιπο αγαπητή Μαριάννα)

BOSKO είπε...

Καλά, δεν υπάρχει αυτό το post! Πέθανα! Άπαιχτοι όλοι!

μαριάννα είπε...

flamencologio

Πίστευα πως οι Κρητικοί, σύντεκνοι και κουμπάροι,
της μαντινάδας τυχεροί, της έμπνευσής της χάρη.

Μα τώρα βλέπω πως κι αλλού χάρισμα περισσεύει
κι η μούσα δίνει τα κλειδιά σ' αυτόν που τα γυρεύει.

Γιατί είναι σίγουρα τιμή, μα και χαρά τρανή μας,
να έχουμε τους φίλους μας να γράφουνε μαζί μας.

Φλαμενκολογιώτατε, μεγάλη μας η χάρη,
που για τη Θαρθουέλα μας, λύσατε το κουβάρι

του μίτου που μας οδηγεί στης έκφρασης την Πύλη
στου παραδείσου την κορφή που κοινωνούν οι φίλοι.

Από καρδιάς ευχαριστώ και μια αγκαλιά σας κάνω
γοητευμένη απ' όλα αυτά που γράψατε πιο πάνω.

;)

μαριάννα είπε...

flamencologio

Διάβασα τη μετάφρασή σου και ενθουσιάστηκα! Τρελαίνομαι για ομαδική εργασία σε μεταφράσεις, γιατί η χαρά της καλής παρέας δημιουργεί τις καλύτερες εμπνεύσεις.
Θα απαντήσω συμπληρωματικά το συντομότερο.
Όσο για τη θέση της zarzuela... τίποτα δεν είναι τυχαίο σ' αυτή τη ζωή. Κι ο καθένας έχει τη θέση που του αξίζει. :)

Φιλώ σε κι αγαπώ σε!

μαριάννα είπε...

BOSKO

χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα! Μποσκάκι μου γλυκό! Μας έλειψες! Η χαρά είναι διπλή όταν συμμετέχεις...;)

Και ο πόνος του Ντιντή του μνηστήρα, του Νευροκόπη και του ζόμπι, πολλαπλός. χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

ΜΑΚΡΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ είπε...

Άμ αγαπά κανείς καμιά , μα και καμιά κανένα ,
ιντα την ε γνοιάζει τη καθεμιά μα και το καθαένα!!

μαριάννα είπε...

ΜΑΚΡΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Θα συμφωνήσω σύντροφε, καλέ μου πατριώτη,
με έναν έρωντα τρελό, λες το Δεσπότη Παναγιώτη!

;)

flamencologio είπε...

Πέραν του ΤΡΕΛΛΟΥ γέλιου που έριξα, χαίρομαι που ο ΜΠΟΣΚΟ γελάει μαζί μας...κάλλιο αργά παρά ποτέ!...Οι παρεξηγήσεις πρέπει να λύνονται, γιατί δηλητηριάζουν την καρδιά των ανθρώπων. Σάς ασπάζομαι
φλαμενκολόγιο