Oceana, Osvaldo Golijov... ευλογία, όταν η παρέα σου δίνει την επόμενη λέξη... Από τα Cantos ceremoniales, τα Τελετουργικά Άσματα του Pablo Neruda

Oceana-Osvaldo Golijov, ακούμε εδώ ένα από τα αγαπημένα μου

Ωκεανίδα

Πρώτο Κύμα
Ωκεανίδα νυμφική, ισχίο των νησιών,
Εδώ στο πλευρό μου, τραγούδησέ μου τα εξαφανισμένα
Τραγούδια, σημάδια, αριθμούς του ποθημένου ποταμού.

Δεύτερο Κύμα
Θέλω ν' ακούσω το αθέατο, που έπεσε από το χρόνο
Στο σκέπασμα απ' τους φοίνικες το ισημερινό.
Δώσε μου τον οίνο το μυστικό που κάθε συλλαβή φυλάει:
Πάνε κι έρχονται στους αφρούς, φυλές μελιού πεσμένες
Στο ναυτικό κανάτι πάνω στους θαλασσινούς πυθμένες .

Τρίτο Κύμα
Ωκεανίδα, πλάγιασε τη νύχτα σου στο Κάστρο
Που φύλαξε ακατάπαυστα τα μαλλιά σου
Σε κάθε κύμα που σήκωνε η θάλασσα
Και μετά δεν ήσουν εσύ αλλά η θάλασσα που περνούσε,
Αλλά η θάλασσα, αλλά η θάλασσα

Άρια
Λαχταράω να μην είμαι τίποτ' άλλο παρά πέτρα θαλασσινή
Άγαλμα. Λάβα, ακατέργαστος πύργος μνημείο
Όπου συντρίβονται τα κύματα εξαφανισμένα πια
Θάλασσες που χάθηκαν μ' άσματα και ταξιδευτές

Χορωδιακό
Ωκεανίδα, δώσε μου το όστρακο του υφάλου
Άσε να καλύψουν οι αστραπές σου τα τείχη,
Οι Σπόνδυλοι*, ήρωες στεφανωμένοι με αγκάθια,
Η λαμπρότητα του murex* στα βράχια:
Εσύ ξέρεις πως πάνω στο υπερπόντιο αλάτι
Στο χιονένιο του καράβι ταξιδεύει ο Αργοναύτης.

Pablo Neruda
Μετ.flamencologio και Μαριάννα Τζανάκη

* Σπονδυλίδαι (Spondylidae)

Η οικογένεια των Σπονδυλίδων (Spondylidae) είναι είδος οστράκων της Καραϊβικής, γνωστή σε ολόκληρο τον αρχαίο κόσμο, όπου οι ωκεανοί ξέβραζαν στις ακτές. Στην προ-Κολομβιανή Αμερική, οι σπόνδυλοι χρησιμοποιούνταν ως υλικό για βασιλικά κοσμήματα και σκαλιστά νεκρικά αφιερώματα. Τα χρησιμοποιούσαν επίσης στην θρησκευτική λατρεία και σε ιεροτελεστίες. Ομοίως ήταν γνωστό από αρχαιοτάτων χρόνων, ότι οι Muricinae ή murex είναι μια άλλη οικογένεια μαλακίων των οποίων οι εκκρίσεις ήταν η πηγή της βασιλικής πορφύρας.

Αφιερωμένο στο Φλαμενκολόγιο και τον jb.

Οφείλω να σε συγχαρώ αγαπητέ μου Νίκο για τη θαυμάσια μετάφρασή σου από τα ισπανικά, μέσω των γαλλικών και των λατινικών σου. Και δεν έπεσες και στον ευκολότερο ποιητή, ούτε καν σε βατό ποίημά του. ;) Το εύγε λοιπόν είναι διπλό!

Ειλικρινά ευχαριστώ και τους δυο σας για τη χαρά της επικοινωνίας! Καλή μας αρχή! :)