Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2010

Yasmin Levy: Adio Kerida! Ένα ακόμα σεφαρδί αγαπημένο...



Η Yasmin Levy στο Adio Kerida από το δίσκο Mano Suave. Αυτόν τον δίσκο έχω εγώ κι αυτή την εκτέλεση ξέρω. Είναι δίσκος του 2007.

Εδώ μια άλλη εκτέλεση της Yasmin Levy, πολύ διαφορετική που μου αρέσει πολύ επίσης. Πρέπει να είναι πολύ καινούργια γιατί ανέβηκε πριν δυο τρεις μέρες.

Adio Kerida


Tu madre cuando te pario
Y te quito al mundo
Coracon ella no te dio
Para amar segundo,

Adio,
Adio Querida,
No quero la vida,
Me l'amagrates tu,

Va, busacate otro amor,
Aharva otras puertas,
Aspera otro ardor,
Que para mi sos muerta.....

Κι εδώ κάποιες καλές εκτελέσεις.

Esther Ofarim: Θυμίζει Μίλβα ή μου φαίνεται; :)

Adio Querida by Ofra Haza and Ed Shearmur

18 σχόλια:

michael_025 είπε...

Ωχ, ωχ, ωχ, τι πάθαμε πρωί-πρωί!

Querida Μαριάννα, καλημέρα!

Είχε δίκιο λοιπόν η Juanita: το ρεφραίν του άσματος ιχνηλατεί νότα προς νότα -είδατε τι κομψά το λέω- το "Adio del passato" από την Βερδική Τραβιάτα. Τι ήτανε και τούτο Άγιε μου Σπυρίδωνα! Μα να συλληφθεί κοτζαμάμ Τζουζέπε κλέπτων (σεφαρδικάς) οπώρας... Βλέπω τον Βιντσέντζο και τον Τζάκομο να τόνε φασκελώνουν, αθώοι του εγκλήματος αυτοί (μέχρι της αποδείξεως του εναντίου). Μία από τις πλέον εμβληματικές μελωδίες του εθνικού Ιταλού συνθέτη να αποδειχθεί προϊόν λαθροχειρίας... Να το μάθουνε οι Κερκυραίοι θα βγούνε στο Λιστόν με τσι πλερέζες!

Επ' ευκαιρία, για να δείτε πόσο γνωστή ήταν πάντα η εν λόγω θρηνώδης άρια της παραστρατημένης νεαράς και εις την ημεδαπή, τον παλιό καιρό, όταν τα μπουλούκια γυρνούσαν τα χωριά κι έπαιζαν θέατρο στα καφενεία, αν τύχαινε να πάνε στραβά τα πράγματα και να μην πατήσει άνθρωπος στην παράσταση, τραγουδούσαν την άρια ως εξής:
Αντίίίοο, ντεεεελ πασάάάτο,
μπρός στο άδειο πιάτοοοοο...
(... δεν θυμάμαι παρακάτω...) καθότι δούλευαν για το μεροφάι, και η κοιλιά τους επρόκειτο να δώσει ρεσιτάλ ...μπασαβιόλας -κατά το κοινώς λεγόμενο.

Επανερχόμενος, σκέφτομαι πως αν ο Χατζιδάκις, φερ’ ειπείν, έκανε το ίδιο, η περιγραφή θα ήταν: «τό ‘κλεψε από ένα εβραίικο τραγούδι, το "αντίο κερίδα", καλά δεν τό ‘χεις ακούσει; ίδιο είναι!» Όταν το κάνει ο Τζουζέπε η περιγραφή γίνεται: «στην Τρίτη Πράξη, ο Verdi αξιοποιεί ένα παραδοσιακό θέμα για να περιγράψει με αξιοθαύμαστο τρόπο τη λεπτή ψυχολογική κατάσταση της ηρωίδας. Η λιτή ενορχήστρωση....κτλ.».
Προλαβαίνοντας, σας θυμίζω ότι οι μουσικολόγοι είναι σοβαροί επιστήμονες και μερικοί έχουν κι ένα γιούκο διδακτορικά...

μαριάννα είπε...

Ωχ, ωχ, ωχ, δε λέτε τίποτα! Αλλά και αχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα με το σχόλιό σας!

Βόγγηξα απ' το γέλιο και με τους Κερκυραίους χαχαχαχαχα, στο Λιστόν και με τα μπουλούκια και το άδειο πιάτο, αλλά εκεί που έλιωσα ήταν στην σοβαρή τοποθέτηση μιας κριτικής στο έργο ενός μουσουργού:

«στην Τρίτη Πράξη, ο Verdi αξιοποιεί ένα παραδοσιακό θέμα για να περιγράψει με αξιοθαύμαστο τρόπο τη λεπτή ψυχολογική κατάσταση της ηρωίδας. Η λιτή ενορχήστρωση....κτλ.».

Τι να πω... να 'στε καλά! Γελάμε βέβαια, αλλά είναι η πικρή αλήθεια που ισχύει σε κάθε τομέα τέχνης και όχι μόνο. Ο ένας είναι ο φοροφυγάς κι ο άλλος είναι ο «νόμιμες οffshore δραστηριότητες»:)

Το ανακάλυψα λοιπόν κι εγώ ψάχνοντας σήμερα, ακριβώς την ώρα που στείλατε το σχόλιο. Κι είχα μείνει ενεός. Ήρθε και το σχόλιό σας και με απόκαμε! :)

Πέτυχα την εκτέλεση με την Maria Callas - Addio, del passato 1953 που είναι ολοφάνερη η... ιχνηλάτηση, αλλά και την σύγχρονη εκτέλεση της
Lara Fabian - Addio del Passato, που επίσης είναι ολοφάνερη η ιχνηλάτηση... (τέλεια η έκφραση, υιοθετείται)!!!

Επίσης πέτυχα στην ανάλυση ενός δίσκου με τίτλο «Cantata Ebraica - Melodías judías de Italia», το εξής σχόλιο:

“Adío querida” (Adiós mi amada) es una canción tradicional sefardí, y “Addio! del passato…” (Adiós! Al pasado…) es una canción de amor moderna que se ha vuelto muy popular entre los judíos sefardíes. El estribillo se parece mucho al aria de Verdi “Addio! del passato” del acto IV de su ópera La Traviata.

Το “Αντίο Querida" (Αντίο αγαπημένη) είναι ένα παραδοσιακό σεφαραδίτικο τραγούδι, και το "Addio! del passato ... "(Αντίο! στο παρελθόν ...) είναι ένα σύγχρονο ερωτικό τραγούδι που έχει ξαναγίνει πολύ δημοφιλές στους σεφαραδίτες Εβραίους. Το ρεφραίν μοιάζει πολύ με την άρια του Verdi "Addio! del passato" από την IV Πράξη της όπεράς του La Traviata.

Πάντως να 'ναι καλά η Χουανίτα, βγάλαμε λαβράκι λαχταριστό σήμερα!
Ακόμα δεν μπορώ να το χωνέψω, εκτός κι αν το είχε γράψει κάπου ο ίδιος ο Βέρντι, ότι δηλαδή αξιοποιεί ένα παραδοσιακό σεφαραδίτικο κομμάτι κτλ. Κάτι που δεν νομίζω...

Θα το ψάξω πάντως και μέσω φίλων Ιταλών, παθιασμένων με την κλασική μουσική, που θα τους κάνω και χοντρή καζούρα. Ήδη τους έχω πεθάνει με τον Μπερλουσκόνι! Θα τους αποκάμω με τον Βέρντι. :)))))

Για τον γιούκο των διδακτορικών των μουσικολόγων, ουδέποτε αμφέβαλα. Έχω δει από κοντά του καρβέλα(μεγάλο ψωμί)! :ΡΡΡΡ

Ααααααααααχ! Πολύ το χρειαζόμουνα το σημερινό. Θεραπευτικότατο! Να είσαστε πάντα καλά! ;)

xrysoula_v είπε...

Αν και είμαι τύπος της βαθιάς, πολυ βαθιάς εμβάθυνσης και ανάλυσης -δεν ξέρω γιατί (;;) οι περιττοί σχολιασμοί και τα μπλα μπλα, συχνά δεν μου πάνε...

Νομίζω πως όταn η μελαγχολία συναντάει΄αρμονικά τη λύτρωση που δίνει η αυτογνωσία, κάθε λέξη είναι άσκοπη.

Εχω την αίσθηση, ότι, ενώ πληκτρολογώ αυτό το σχόλιο, η σκέψη και τα δάχτλά μου στα πλήκτρα του pc, κινούνται στους ρυθμούς τη τόσο ευαίσθητης μουσικής.

Σ' ευχαριστώ και πάλι, Μαριάνα.

(Κάποιος αρχαίος σοφός, είπε, ότι είναι προτιμότερο να αντέχουμε μια θεραπυτική οδύνη, παρά μια χαρά που μας αρρωσταίνει. Με τούτα τα λόγια στο μυαλό ξυπνάω σήμερα και είπα να τα γράψω εδώ, αντί κάθε άλλου σχολίου)

flamencologio είπε...

Θα ήμουν ευγνώμων αν μού μετέφραζες το "se querian" Μαριάννα μου γλυκειά
και άν το έκανες "ποθιούνται"!

http://www.poesia.gr/forum/viewtopic.php?f=2&t=17

Juanita La Quejica είπε...

Είχα παλιά ένα φίλο που είχε κάνει σπουδές πάνω στο σεφαρίδιτικο τραγούδι και αυτό ήταν το πρώτο που μου είχε πει, όταν είχε δει ότι είχα Radio Tarifa και την Pastora στη δισκοθήκη μου.
Αυτό το τραγούδι πάντως σαν μουσική τουλάχιστον -αλλά δεν θυμάμαι με τί λόγια- το τραγουδούσε και η γιαγιά μου που ήταν Μανιάτισσα!
Είναι υπέροχο σε όλες τις εκδοχές του.
Σίγουρα ο Βέρντι ακολούθησε μετά από αρκετούς αιώνες και καθώς δεν υπήρχε τότε IFPI, ΑΕΠΙ κλπ, δεν είχε και λόγο να αναφέρει την πηγή της έμπνευσης.

Μηθυμναίος είπε...

Φωνάρα που τη γνώρισα χάρη σε σένα σε άλλη ανάρτησή σου να τραγουδάει παρέα με τη δική μας Ελένη Βιτάλη κι από τότε κόλλησα…

Adio Kerida Μαριάννα!!!

μαριάννα είπε...

xrysoula_v

Μπορεί να μη σου πάνε τα σχόλια, όπως λες, όταν γράψεις όμως... είναι πάντα ποίηση, κάθε σου λέξη και κάθε σου σκέψη.

Εκφράζεις μ' έναν πραγματικά ξεχωριστό τρόπο, τα συναισθήματα σου και είναι κάθε σου σχόλιο και εδώ και στους Εκφραστές, ένα διαμαντάκι.

Γι αυτό και σ' ευχαριστώ πολύ!

μαριάννα είπε...

flamencologio

Στο σάιτ που είδες, Νίκο μου, μαζεύω ποιήματα αγαπημένα που έχω μεταφράσει ή που σκοπεύω να μεταφράσω.

Το κακό είναι ότι μας κυνηγάει ο χρόνος... αυτός ο πανδαμάτωρ!

Εν τω μεταξύ, επειδή είμαι χύμα στο κύμα, δεν μου κάθονται οι άτιμοι οι προγραμματισμοί.

Μπορεί να μου τη βαρέσει μια μουσική ή ένα θέμα και να με βγάλει όχι απλά απ' το δρόμο μου... αλλά να με οδηγήσει σε χαράδρες και γκρεμούς. :)

Τώρα είχα σκοπό να μεταφράσω μερικά ποιήματα, μιας σύγχρονης ποιήτριας, που επικοινωνώ μαζί της μέσω facebook και θέλω να της κάνω μια παρουσίαση, αλλά με τσίγκλισες με το Se querían και θα στο μεταφράσω, αλλάζοντας ρότα.

Μόνο που όπως σου είπα, είναι Παρατατικός το Se querían και όχι Ενεστώτας...

Σε χρόνο ενεστώτα ο έρωτας δεν προλαβαίνει να γράφει ποιήματα στα χαρτιά. Τα γράφει στα κορμιά, στα σεντόνια, στα φεγγάρια, στα κύματα...

Σε παρελθόντα χρόνο γράφονται τα ερωτικά ποιήματα. Όταν οι αναμνήσεις, κοφτερές λεπίδες, καταστρέφουν τις νύχτες σου και πύρινες λάβες καίνε τα όνειρά σου.

Χαίρομαι που επανήλθες! ;)

μαριάννα είπε...

Juanita La Quejica

Ααααα... Βγάλαμε είδηση! Ώστε Μανιάτικη διάγνωση έχεις κι εσύ αμίγα; Πες το ντε να καταλάβουμε. :)))

Όμως με μπέρδεψες. Ποιό ακριβώς τραγουδούσε η Μανιάτισσα γιαγιά; Την Παστόρα ή το Αντίο Κερίδα;

Η οθόνη σου οκ; Εχθές το απόλαυσα στο μπλογκ σου... ;)

μαριάννα είπε...

Μηθυμναίος

Γεια σου Στράτο μου! Από μένα τη γνώρισες τη Λεβί; Όχι από τη διαφήμιση με τις πίτες Άλφα; :)))

Οι μισοί μου επισκέπτες που έρχονται από το γκουγκλ αναζητούν το συγκεκριμένο κομμάτι. ;)

Un abrazo fuerte

Juanita La Quejica είπε...

Μόλις έβαλα την καινούργια και προσπαθώ να την συνηθίσω. Την παρήγγειλε ο Δ από ένα φίλο χωρίς να έχουμε καθόλου ψάξει -για να μου κάνει έκπληξη- και τελικά είναι αρκετά μικρότερη και πιο μακρόστενη από την προηγούμενη, κάτι που σιχαίνομαι στις οθόνες γενικώς. Δεν λέω κουβέντα όμως, ελπίζω να καταφέρω να βλέπω χωρίς να χρειαστώ κυάλια!
Τώρα από καταγωγή... άστα να πάνε! Μάνη, Αρβανιτιά (!) και Εύβοια, δεν ξέρω ποιό μέρος των γονιδίων είναι το πιο ζαβό, αναρωτιέμαι!
Η γιαγιά τραγουδούσε την Κερίδα. Τώρα που το σκέφτομαι όμως... λες να τραγουδούσε την άρια από την Τραβιάτα; Χμ... είχαν πάντως κολλητούς φίλους Εβραίους στην γειτονιά που μεγάλωσε η μητέρα μου. Η βοσκοπούλα μάλλον ήταν πολύ βουκολική για τα γούστα της, ήταν Αρσκακειάς βλέπεις η Μανιάτισσα, χαχα!

μαριάννα είπε...

Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Όταν πριν δυο χρόνια είχα αλλάξει την τετράγωνη οθόνη μου που ήταν και 'κείνη επίπεδη και αρκετά μεγάλη και πήρα τη νέα μακρόστενη που έδινε ο υπολογιστής, καντήλιαζα όλη μέρα.

Πολύ σύντομα όμως τη συνήθισα και δεν την αλλάζω με τίποτα. Είναι πια οι τετράγωνες όπως οι ταινίες που δεν ήταν σινεμασκόπ! Τις θυμάσαι; :)))
Οπότε απλά κάνε λίγη υπομονή. Είναι θέμα ημερών.

Πάντως αν η γιαγιά σου μεγάλωσε στη Μάνη, είναι πολύ πιθανότερο να τραγουδούσε Βέρντι γιατί τα χρόνια εκείνα όλα τα παράλια της νότιας κυρίως, αλλά και νοτιοδυτικής Πελοποννήσου, είχαν πολύ ανεπτυγμένο ανταλλακτικό εμπόριο με τις περιοχές της Ιταλίας.

Τεργέστη, Βενετία κτλ. Έδιναν σταφίδα και άλλα γεωργικά προϊόντα και έπαιρναν βενετσιάνικα έπιπλα, ρουχισμό, είδη κιγκαλερίας και σκεύη. Οι επιδράσεις είναι εμφανείς σε πολλά μέρη, στην αισθητική και στην τέχνη τους.

Μία θεία μου Μανιάτισσα, μου έλεγε όταν ήμουν μικρή, ένα πανέμορφο παραμύθι με ηρωίδα την Σαρταφέρα, του ράφτη τη θυγατέρα... όπου πολύ αργότερα συνειδητοποίησα τη ρίζα της λέξης Σαρταφέρα, ότι sarta που είναι η ράφτρα στα ιταλικά.

Αλλά και οι Εβραίοι στη γειτονιά της Αρσακειάδος είναι μια πιθανότητα που οδηγεί στο σεφαρδί, το οριτζινάλ και όχι στη... μούφα του Βέρντι!!!!! χαχαχαχαχαχα... πλάκα κάνω.

Juanita La Quejica είπε...

Και η προηγούμενή μου ήταν φλατ, αλλά άντεξε μόνο 3 χρόνια. Κάναμε λάθος στο μέγεθος μάλλον, αλλά όπως λες, θα την συνηθίσω.
Η γιαγιά γεννήθηκε στην Αθήνα. Ο προπάππους βλέπεις, αφού έκανε 3=4 αγόρια στην Μάνη από τον φόβο των βεντετών τα μάζεψε και ήρθε στην Αθήνα, όπου έκανε άλλα 3-4 κορίτσια! Είχαν όλοι τους καταπληκτικές φωνές, όσα αδέρφια της πρόλαβα σε οικογενειακές συγκεντρώσεις. Και ακόμα και εμείς, τόσες γενιές μετά, δεν τα πάμε και άσχημα.

Juanita La Quejica είπε...

Δεν έχει καταπληκτική φωνή η Ofra Haza;

μαριάννα είπε...

Μόλις τώρα αρχίζει η Τραβιάτα στο κανάλι της Βουλής. Απόψε θα την απολαύσω καλύτερα! ;)

Christos Diakoumeas είπε...

Σε ξαναβρίσκω πάλι μέσα από την αναζήτηση ενός ακόμα καταπληκτικού τραγουδιού. Εύχομαι να βρείς σύντομα άπειρο ελεύθερο χρόνο. Γειά σου Μαριάννα.

μαριάννα είπε...

diakxr

Να 'σαι καλά! Είδα το ιστολόγιό σου. Πολύ όμορφο και αισθητικά, και οι αναρτήσεις σου πολύ ενδιαφέρουσες. Γνωριζόμαστε από κάπου;

Christos Diakoumeas είπε...

Εψαχνα παλιότερα για το Αlfisina y el mar και μάλιστα εχω δημοσιεύσει την μετάφρασή σου στο blog μου.
Χρήστος