Βροχή κρατιέμαι σε βρεγμένο σκηνικό, χειμώνα σαν κι εσένα γεννημένος, στου δρόμου το καθρέφτισμα και πάλι αναζητώ να δω πως καθρεφτίζομαι βρεγμένος...

Ένα άλλο ταλέντο του Δημοσθένη! Εξαιρετικός πάντα...

Της βροχής

Κι απόψε μύρισε νοτιάς, της Χαλιμάς,

που κουβαλάν τα παραμύθια

απόψε απεργεί το σκηνικό, το αστρικό,

της συννεφιάς ήρθε η αλήθεια...

Βροχή δειλιάζω μες στο σπίτι να κλειστώ

που πρέπει στο σανίδι σου να παίξω

στη γκρίζα σου παράσταση να πρωταγωνιστώ

κομπάρσος στο παιχνίδι σου να παίξω.

Πρώτη σταγόνα π' ακουμπά είναι φωτιά,

ζεστό φιλί κερνάει, στο άγονο κορμί

και ξάφνου ανθίζει, ψυθιρίζει

λόγια γυμνά γεννάει

Βροχή κρατιέμαι σε βρεγμένο σκηνικό,

χειμώνα σαν κι εσένα γεννημένος,

στου δρόμου το καθρέφτισμα και πάλι αναζητώ

να δω πως καθρεφτίζομαι βρεγμένος...

Στίχοι/μουσική: Δημοσθένης Μιχαλακόπουλος(αλαφροΐσκιωτος)

Η ζώνη του Ωρίωνα